Irish Terrier: ποικιλία, κανόνες περίθαλψης και διατροφής

Ο Irish Terrier είναι ένας εκπληκτικός σκύλος, πίσω από την ρουστίκ εμφάνιση του οποίου βρίσκεται η υψηλή νοημοσύνη, το θάρρος και η απεριόριστη αφοσίωση στον ιδιοκτήτη του. Για μια μεγάλη αίσθηση του χιούμορ, του παρορμητικού χαρακτήρα και της κινούμενης ενέργειας, που κυριολεκτικά κτυπά το κλειδί, ονομάζεται συχνά «κόκκινος διάβολος» ή «σκύλος ήλιος».

Το ιρλανδικό τεριέ θεωρείται η αρχαιότερη ποικιλία τεριέ που εμφανίστηκε στην Ιρλανδία. Δυστυχώς, η ακριβής ημερομηνία και τόπος εμφάνισης αυτής της εκπληκτικής φυλής δεν μπορούσε να αποδειχθεί, αφού οι αρχαίες πηγές με τη μορφή χειρογράφων δίνουν πολύ αόριστες πληροφορίες γι 'αυτό. Είναι γνωστό μόνο αυτό Οι πρώτες αναφορές των εκπροσώπων αυτής της φυλής χρονολογούνται από την εποχή του Αγίου Πατρικίου, δηλαδή έως το έτος 432.

Όσο για τους προγόνους του ιρλανδικού τεριέ, τίποτα δεν είναι γνωστό γι 'αυτά ακόμα κι αν υπάρχουν δυο εκδόσεις. Σύμφωνα με έναν από αυτούς, οι πρόγονοι του σκύλου είναι σκληρά μαλλιά τεριέπου εισήχθησαν από τη Βρετανία και χρησιμοποιήθηκαν ως σκυλιά κυνηγίου εργασίας. Η δεύτερη έκδοση λέει ότι ο πρόγονος του τεριέ είναι Ιρλανδικό λύκος.

Η ιστορία είναι επίσης σιωπηλή για τον "συγγραφέα" αυτής της αξιοθαύμαστης φυλής, το όνομα της οποίας δεν είναι ακόμη γνωστή στο ευρύ κοινό. Η πρώτη επίσημη μνεία των "ιρλανδών" είναι ήδη το 1875όταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του ακροατηρίου και των μελών της κριτικής επιτροπής στη Σκωτική Γλασκώβη και ένα χρόνο αργότερα έβγαιναν ήδη στα δαχτυλίδια του Μπράιτον. Μετά τη συμμετοχή σε δύο μεγάλες εκθέσεις, το ενδιαφέρον για τη νέα φυλή αυξήθηκε σημαντικά και το 1879 δημιουργήθηκε ένα κλαμπ φυλής με έδρα στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Αυτό συνέβαλε στην ενεργό ανάπτυξη της φυλής και το έκανε πολύ δημοφιλές σε σύντομο χρονικό διάστημα όχι μόνο μεταξύ των κυνηγών, αλλά και μεταξύ των απλών πολιτών.

Είχαν μάλλον μαζικούς λαιμούς και ογκώδεις ρύγχους, και το σώμα τους δεν ήταν διπλωμένο καθόλου σπορ. Επιπλέον, το πρότυπο εκείνης της εποχής προέβλεπε την ανακούφιση όχι μόνο της ουράς, αλλά και των αυτιών.

Στα τέλη του 19ου αιώνα. "Ιρλανδικά" αναγνωρίστηκαν από το Αγγλικό Kennel Club και ίσα δικαιώματα με εκπροσώπους άλλων φυλών. Ωστόσο, το κρυμμένο δυναμικό αυτών των έξυπνων και έξυπνων σκύλων αποκαλύφθηκε όχι σε εκθέσεις ή θήρα, αλλά στα μέτωπα του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Οι τεριέροι χρησιμοποιήθηκαν ως συνδεόμενα και υγιεινά σκυλιά και βρήκαν με ακρίβεια και ορυχεία, τα οποία έσωσαν χιλιάδες ζωές.. Σε αντίθεση με άλλες φυλές υπηρεσιών, οι "Ιρλανδοί" συμπεριφέρθηκαν πολύ ψυχρά στο μέτωπο: δεν φοβήθηκαν εκρήξεις και πυροβολισμοί και δεν έφυγαν από το πεδίο της μάχης.

Και αν και τα σκαμπανεβάσματα συμβαίνουν κατά διαστήματα με απόλυτα όλες τις φυλές, οι πραγματικοί γνώστες του ιρλανδικού λαού ανησυχούν πολύ για το ενδιαφέρον του κοινού που πεθαίνει για τους «κόκκινους διάβολους». Για να μετατρέψει την παλίρροια και να τραβήξει τη μέγιστη προσοχή στη φυλή, το 1933 ο Gordon Selfridge, ο ιδιοκτήτης ενός μεγάλου εμπορικού συγκροτήματος "Oxford Street", έδωσε ένα αποτελεσματικό μάρκετινγκ. Διεξήγαγε μια μεγάλη παρουσίαση της φυλής Irish Terrier, την οποία κατάφεραν να παρακολουθήσουν χιλιάδες άνθρωποι.Όπως αναμενόταν, το ενδιαφέρον για τους σκύλους αυξήθηκε σημαντικά, η ζήτηση για κουτάβια συνέβαλε στην επέκταση της βάσης αναπαραγωγής σε φυτώρια και η φυλή συνέχισε την ανάπτυξή της με ενεργό ρυθμό.

Ο πρώτος έφερε σκύλα, για να βρει ένα σκυλί για το οποίο η Ένωση απέτυχε, αλλά επειδή για το ζευγάρωμα έπρεπε να χρησιμοποιήσει το Kerry Blue Terrier και το Ουαλό τεριέ. Η καθαριότητα της φυλής στον σοβιετικό χώρο διακυβεύτηκε, γεγονός που αναστάτωσε σε μεγάλο βαθμό τους ευρωπαίους κτηνοτρόφους και τους γνωστούς του Irish Terrier. Ωστόσο, στις αρχές της δεκαετίας του '50, χάρη στον παιδικό σταθμό που άνοιξε στην Πολωνική Λαϊκή Δημοκρατία, η κατάσταση επιλύθηκε με επιτυχία. Οι ειδικοί του έδωσαν στους Σοβιετικούς συναδέλφους μερικά καθαρόαιμα αρσενικά, στα οποία αργότερα προσχώρησαν άτομα από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Η κατάσταση άλλαξε μόνο το 1997, όταν τώρα έφτασαν στη Ρωσία οι ελίτ βρετανοί κατασκευαστές. Ασχολήθηκαν ενεργά με την αναπαραγωγή, χάρη στην οποία ο αριθμός των Ιρλανδών τεριέρων στη χώρα μας άρχισε να αποκτά ένα πιο εκλεπτυσμένο και πλησίον των ευρωπαϊκών προτύπων. Τα σκυλιά άρχισαν να λαμβάνουν εισαγωγές σε διεθνείς δακτυλίους και τα κοίταζαν αρκετά καλά.

Επί του παρόντος, η φυλή αναπτύσσεται με φυσιολογικό ρυθμό, κερδίζοντας όλο και περισσότερους οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Με τον καιρό, ο σκοπός των σκύλων έχει αλλάξει. Αν νωρίτερα χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά για το κυνήγι, όπου ο άφοβος "Ιρλανδός" πήρε τολμηρά τις έντομα και τις ασβέστες από το καταφύγιο, έθεσε ένα κοπάδι πάπιων στον αέρα και ακούραστα οδήγησε αλεπούδες, σαρκώδεις καρπούς και ελάφια, σήμερα το σκυλί προσελκύεται συχνά στην υπηρεσία της αστυνομίας, όπου βοηθά στην ακριβή εξεύρεση ναρκωτικών ουσιών.

Σύμφωνα με τον πρότυπο FCI 139 της 2 Απριλίου 2001, ο ιρλανδικός τερριάς ανήκει στην ομάδα 3 - "Terriers", στο τμήμα 1 - "Μεγάλα και μεσαία τεριέ" (χωρίς δοκιμές εργασίας) και χρησιμοποιείται ως καθολικός αγροτικός σκύλος, ένα σκυλί με μεγάλη αδιαφορία για τον πόνο και τον κίνδυνο, καθώς και έναν κυνηγό και ένα σκυλάκι.

Το μέσο ύψος των ενηλίκων είναι 42-46 cm, και το βάρος κυμαίνεται από 11,4 kg σε θηλυκά έως 12,5 kg σε άνδρες. Εξετάστε τα κύρια χαρακτηριστικά των εκπροσώπων της φυλής.

• Το κεφάλι ενός ζώου έχει ένα επίπεδο κρανίο, μάλλον στενό μεταξύ των αυτιών και στενεύοντας ακόμη περισσότερο στην περιοχή των ματιών. Η μετάβαση ανάμεσα στο μέτωπο και το ρύγχος είναι πολύ αισθητή και είναι ορατή μόνο στο προφίλ.
• Τα αυτιά είναι μικρά, σε σχήμα V, ορίστε ψηλά και κρεμάστε κάτω στους ναούς. Και το παλτό τους είναι πάντα πιο σκούρο και μικρότερο από το σώμα.
• Τα μάτια είναι κυρίως σκοτεινά στο χρώμα, δεν είναι πολύ μεγάλο και δεν διογκώνεται. Αν και μερικές φορές υπάρχουν άτομα με κίτρινα μάτια.
• Η μύτη, καθώς και τα λεπτά ξηρά χείλη, έχει πάντα ένα μαύρο χρώμα.
• Οι σιαγόνες είναι πολύ δυνατές και έχουν ελαφρώς επιμήκη δομή. Αυτό επιτρέπει στο ζώο να έχει μια αξιόπιστη λαβή, η οποία είναι πολύ σημαντική για ένα κυνηγόσκυλο.
• Ισχυρά και ομοιόμορφα δόντια Τα "ιρλανδικά" δεν υπόκεινται σε τερηδόνα, με σφιχτά κλεισμένο στόμα, οι ανώτεροι κοπτήρες καλύπτουν ελαφρά τις χαμηλότερες.
• Ο λαιμός είναι ψηλά έχει επιμήκη δομή, στερημένη από λωρίδες και ομοιόμορφα επεκτείνεται στους ώμους. Και στις δύο πλευρές υπάρχει μια μαντίλα από μαλλί που εκτείνεται μέχρι τα αυτιά.
• Η πλάτη είναι αρκετά δυνατή ομαλά μετατρέποντας σε μια μυϊκή, ελαφρώς ανυψωμένη κάτω πλάτη. Επιπλέον, σε κουτάβια μπορεί να είναι κάπως περισσότερο από ό, τι στα αρσενικά.
• Rib κλουβί επίσης αρκετά μυϊκή, αλλά όχι μεγάλη σε μέγεθος και πλάτος.
• Η ουρά έχει υψηλή προσγείωση, Σταματάει μέχρι τα 2/3 του αρχικού μήκους και έχει ένα σκληρό μάλλινο κάλυμμα, χωρίς εναιωρήματα και κρόσσια. Σε χώρες που υποστηρίζουν την απαγόρευση της αποκόλλησης των αυτιών και των ουρών επιτρέπεται να διατηρούνται και να εκτρέφονται μόνο σκύλοι με φυσικές ουρές.
• Τα άκρα του "ιρλανδικού" ισχυρή και μυϊκή, διακρίνονται από ισχυρούς γοφούς και ισχυρά στρογγυλά πόδια. Τα δάχτυλα του τόξου τελειώνουν με μαύρα νύχια, και τα μαξιλάρια πάνω τους είναι απαλλαγμένα από ρωγμές και καυλιάρης.
• Το μαλλί έχει "ιρλανδικά" Έχει μια σύρμα-όπως δομή και σχηματίζει κάταγμα όταν ταιριάζει στο σώμα. Και οι τρίχες είναι τόσο κοντά ο ένας στον άλλο ότι αν κάνετε ένα χωρισμό, το δέρμα δεν θα είναι ορατό. Όσο για το μήκος του παλτό, έχει το δικό του σε κάθε μέρος του σώματος: στην περιοχή των γνάθων, στις πλευρές του λαιμού και στα μπροστινά πόδια είναι μακρύτερη, αλλά χωρίς μπούκλες και μπούκλες, στα πόδια και το σώμα είναι μεσαίου μήκους, και στο κεφάλι είναι πολύ μικρή, φτάνοντας στα 0.75 εκ. Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό της φυλής είναι η παρουσία μούσιου και μουστάκις, που φαίνονται μαλακά και μεταξένια, αλλά στην πραγματικότητα είναι εξίσου σκληρά με το υπόλοιπο παλτό.
• Χρώμα ιρλανδικών τεριέ ποικίλλει από χαλκό-κόκκινο σε σιτάρι, και οι κίτρινες αποχρώσεις επιτρέπονται επίσης από το πρότυπο, και οι κίτρινο-κόκκινο εκπρόσωποι της φυλής δεν είναι ασυνήθιστο. Όλα τα άλλα χρώματα θεωρούνται σοβαρές αποκλίσεις και υπόκεινται σε αποκλεισμό. Σύμφωνα με το πρότυπο, το χρώμα των Ιρλανδών τεριέ θα πρέπει να είναι ομοιόμορφο σε όλα τα μέρη του σώματος, με εξαίρεση τα αυτιά: συνήθως είναι ένας ή δύο τόνοι πιο σκούροι, γεγονός που κάνει την εμφάνιση του σκύλου ακόμη πιο πιταμένη. Η παρουσία λευκού μαυρίσματος στο στήθος επιτρέπεται επίσης.

Αυτές περιλαμβάνουν συμπεριφορικές ανωμαλίες, όπως υπερβολική συστολή ή υπερβολική επιθετικότητα την υπέρβαση και την υποτροπή της τροφής, τη χρώση της μύτης οποιουδήποτε χρώματος εκτός από το μαύρο, την εμφάνιση καυτερών αναπτύξεων και ραγισμένων μαξιλαριών, καθώς και όρχεων που δεν κατέβηκαν στο όσχεο.

Η ταξινόμηση των "ιρλανδών" γίνεται μόνο σε μία βάση - το μήκος και το χρώμα του μαλλιού. Σύμφωνα με αυτό το κριτήριο, διακρίνονται τέσσερις τύποι σκύλων.

• Ιρλανδοί ομαλοί τρίιροι είναι τα ενεργά ζώα με μεγάλα πόδια που έχουν ένα ισχυρό μυϊκό σώμα και έχουν ένα στερεό χρώμα κόκκινου ή σίτου. Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του είδους είναι το πολύ σκληρό μαλλί και η πλήρης απουσία κηλίδων στο στήθος. Τα σκυλιά είναι πολύ δραστήρια και χρειάζονται αυξημένη σωματική άσκηση. Από τις θετικές ιδιότητες που μπορείτε να καθορίσετε καμία απόρριψηπου σας επιτρέπει να κρατήσετε ένα τέτοιο σκυλί σε σπίτια όπου υπάρχουν αλλεργίες.

• Ιρλανδοί μαλακοί επιχρισμένοι τερριτικοί τροφικοί - αυτά είναι μεγάλα και πολύ αρμονικά διπλωμένα σκυλιά ύψους μέχρι 50 εκατοστά. Αντίθετα με τα προηγούμενα είδη, το μαλλί αυτών των ζώων είναι μαλακό, μεταξένιο και ευχάριστο στην αφή. Είναι ελαφρώς μακρύτερο από το λείο μαλλιά, ελαφρώς κυρτωμένο και καλύπτει ομοιόμορφα το σώμα του σκύλου. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του είδους είναι μάλλινα μάτια, λόγω του γεγονότος ότι είναι συχνά υδαρής και απαιτούν αυξημένη προσοχή από τον ιδιοκτήτη.

Επιπλέον, τα μαλακά κατοικίδια ζώα πρέπει να χτενιστούν καθημερινά με τη βοήθεια ειδικών χτενιών. Διαφορετικά, τα μαλακά μαλλιά κυλούν γρήγορα σε ψάθες, τα οποία είναι σχεδόν αδύνατο να χτενιστούν.

Τα κουτάβια του μαλακού μαλλιού τεριέ γεννιούνται πάντα μαύρα και μόνο σε δύο χρόνια γίνονται σιτάρι. Σε σύγκριση με άλλους τύπους Ιρλανδών τεριέ, αυτά τα σκυλιά δεν είναι επιθετικά και πολύ υπάκουοι. Ποτέ σχεδόν δεν δίνουν φωνές, δεν φοβούνται σε άγνωστα σκυλιά, είναι πολύ κοινωνικά, προσφέρονται τέλεια στην εκπαίδευση και θυμούνται γρήγορα τις εντολές.

• Ιρλανδοί τεριέ συρματοπλέγματα είναι ιδιοκτήτες χρυσού-κόκκινου σκληρού μαλλιού, με την αφή να μοιάζει με σύρμα. Προστατεύει καλά το ζώο από τη θερμότητα και το κρύο, δημιουργώντας ένα εσωτερικό στρώμα αέρα.Επιπλέον, αυτό το κάλυμμα δεν επιτρέπει το νερό και απωθεί τις ακαθαρσίες. Τα σκυλιά σχεδόν δεν εξασθενίζουν και δεν μυρίζουν το σκυλί, ωστόσο χρειάζονται τακτική σκισίματα και αραίωση του μαλλιού.

Τα σκυλιά πολύ γρήγορα συνηθίζουν σε αυτή τη διαδικασία και δεν αισθάνονται καμία δυσφορία γι 'αυτό. Η κοπή βελτιώνει σημαντικά την κατάσταση του δέρματος και του τριχώματος, επομένως πρέπει να γίνεται αρκετά τακτικά. Σε αντίθεση με τους τεριέρους σίτου, το μαλλί των σκληρών μαλλιών των εκπροσώπων της φυλής δεν είναι επιρρεπές σε καμπυλότητα και κυματισμό.

• Ιρλανδέζικα μπλε τεριέ, σε αντίθεση με τους κόκκινους κοριούς, έχουν ένα παχύ κυματιστό μαλλί γκρι ή χάλυβα χρώμα. Τα πόδια και τα αυτιά των ζώων είναι συχνά μαύρα και η γενειάδα είναι πολύ μακρύτερη από αυτή των κόκκινων σκύλων. Τα μπλε τεριέ διακρίνονται από εξαιρετικές προστατευτικές και προστατευτικές ιδιότητες και ιδιοσυγκρασία πραγματικών μαχητών.

Οι ιρλανδοί τεριέ έχουν μια μάλλον παρορμητική ιδιοσυγκρασία και μπορούν να ζεσταίνονται και να επιτίθενται με άγνωστα σκυλιά. Λόγω της συναισθηματικής ακράτειας, οι "Ιρλανδοί" έχουν μια σταθερά εδραιωμένη φήμη των ταραξιών και των κακοποιών που δεν αντιτίθενται στην ανάπτυξη σχέσεων ακόμη και σε εμπορικές εκθέσεις. Ωστόσο, αυτή η αντίδραση δεν ισχύει για τον άνθρωπο. Οι κυνολόγοι και οι κτηνοτρόφοι της φυλής λένε ότι η φύση των τεριέ είναι πολύ ευέλικτη και μπορεί να συνδυάσει αρμονικά τα χαρακτηριστικά ενός υποδειγματικού σκληρού εργάτη, ενός άτακτου κλόουν και ενός αξιόπιστου φύλακα.

Ένα σκυλί μπορεί να είναι άγριο και σε ένα λεπτό - ασυνήθιστα στοργικό, μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να γελούν με τα κόλπα του και αμέσως να προσβληθούν αν το γελούν, μπορούν να αγαπούν να κολυμπήσουν, αλλά μην ανέχονται βόλτες στη βροχή.

Παρά τον αντιφατικό χαρακτήρα Οι ιρλανδοί τεριέ αισθάνουν με ακρίβεια τη διάθεση του ιδιοκτήτη και έχουν υψηλή νοημοσύνη. Τα σκυλιά γνωρίζουν καλά τον τόνο, ξέρουν την έννοια ενός μεγάλου αριθμού λέξεων, έχουν εξαιρετική μνήμη και προσανατολίζονται απόλυτα προς το έδαφος. Την ίδια στιγμή, τα νεαρά άτομα δεν είναι λίγο κουτσομπολιό.τραβώντας το λουκάνικο από το τραπέζι ή γυρίζοντας τα περιεχόμενα του ντουλαπιού ανάποδα. Ιδιαίτερα έχουν τη διασκέδαση απουσία των ιδιοκτητών: τα δαγκωμένα πόδια των καρεκλών και τα χαλασμένα παπούτσια είναι τα αμετάβλητα χαρακτηριστικά της ωρίμανσης αυτών των άτακτων και κινητών σκύλων.

Σε ένα διαμέρισμα με την παρουσία των ιδιοκτητών, το σκυλί συμπεριφέρεται αρκετά ήρεμα, ωστόσο, αν ο ιδιοκτήτης την προσκαλέσει να κάνει μια βόλτα με ποδήλατο ή ποδήλατο - ο "Ιρλανδός" γίνεται ακατανόητος: το σκυλί, από τη φύση του, αρχίζει να κόβει κύκλους, να διασκεδάζει και να απολαμβάνει κοινό χόμπι και ελευθερία. Όσον αφορά τη στάση απέναντι στα παιδιά, ο σκύλος ανταποκρίνεται με ευχαρίστηση σε παιχνίδια και διασκέδαση σε εξωτερικούς χώρους, αλλά μόνο με τα παιδιά με τα οποία μεγάλωσε ή απλά εξοικειωμένος. Μπορεί ακόμη να σταθεί τυχαία σφιχτό πόδι ή να σφίξει την ουρά.

Οι "Ιρλανδοί" διακρίνονται από καλή υγεία και ουσιαστικά δεν υπόκεινται σε γενετικές ασθένειες. Λόγω του μη υπερβολικού βάρους, τα σκυλιά σπάνια υποφέρουν από μια τόσο κοινή ασθένεια σκύλων όπως η δυσπλασία του ισχίου και δεν έχουν αλλεργίες στα τρόφιμα. Λόγω της μεγάλης αντίστασης του τεριέ σε όλες τις ασθένειες, συχνά συγκρίνονται με τα μαντρέλια: τα σκυλιά έχουν ένα ισχυρό μυοσκελετικό σύστημα και καλή ανοσία. Μεταξύ των παθολογιών που απαντώνται στα "ιρλανδικά" είναι τον υποθυρεοειδισμό, τη νόσο von Willebrand-Diana και την υπερκεράτωση.

Η καλύτερη επιλογή για το περιεχόμενο του "ιρλανδικού" θεωρείται εξοχική κατοικία με ευρύχωρο οικόπεδο. Προϋπόθεση είναι η παρουσία του ύψους του φράχτη δεν είναι μικρότερη από 2 μέτρα. Αυτή η απαίτηση οφείλεται στην εξαιρετική ικανότητα πτώσης του κατοικίδιου ζώου, που μπορεί εύκολα να ξεπεράσει το φράχτη ενός και μισού μέτρου.

Ωστόσο, ο σκύλος συνηθίζει στις συνθήκες του διαμερίσματος μάλλον γρήγορα, το κύριο πράγμα δεν είναι να μην είναι τεμπέλης να περπατά μαζί του για αρκετές ώρες την ημέρα. Το μόνο πράγμα που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνει είναι να βάλει το "ιρλανδικό" σε μια αλυσίδα. Δεν είναι σε θέση να κινηθεί πλήρως και να είναι σε ένα περιορισμένο χώρο, ο σκύλος θα γίνει πολύ θυμωμένος και να γίνει ανεξέλεγκτη.

Το σκυλί κόβεται αρκετά τακτικά και τα μαλακά μαλλιά πρέπει να χτενίζονται καθημερινά. Για το κόψιμο είναι καλύτερα να γυρίσετε στο groomer, και όχι να τσιμπήσετε τον εαυτό σας. Αντίθετα, μια κούρεμα είναι μια μάλλον περίπλοκη και συγκεκριμένη διαδικασία, την οποία ακόμη και ένας έμπειρος πλοίαρχος διαρκεί 5-6 ώρες για να ολοκληρωθεί. Εάν αποφασιστεί η ανεξάρτητη εκτέλεση του ελιγμού, τότε είναι προτιμότερο να καταφύγετε στη βοήθεια ενός σχεδίου περιποίησης, το οποίο δείχνει ξεκάθαρα την ακολουθία της διαδικασίας και τους κανόνες αποκόλλησης των μαλλιών σε ορισμένες περιοχές του σώματος.

Τα μαλλιά που αναπτύσσονται στα κανάλια του αυτιού, αφαιρούνται απαραίτητα, διασφαλίζοντας έτσι την κυκλοφορία του αέρα. Η διαδικασία περικοπής επαναλαμβάνεται κάθε 6 μήνες, και σε σκύλους προβολής - κάθε 1,5-2. Πριν από την τσίμπημα, το μαλλί πλένεται, χτενίζεται καλά και απομακρύνονται.

Μπείτε στο "ιρλανδικό» ανάλογα με τις ανάγκες, ένα ειδικό σαμπουάν για συρματόχρωμα σκυλιά. Τα μάτια και τα αυτιά ελέγχονται καθημερινά, αφαιρώντας την επιλογή με ένα υγρό στυλεό. Τα νύχια κόβονται με ένα κλιπ τουλάχιστον μία φορά κάθε 1,5 μήνες και τα δόντια καθαρίζονται εβδομαδιαίως, χρησιμοποιώντας οδοντόκρεμα για σκύλους και μια βούρτσα στο δάχτυλο.

Όταν σχεδιάζετε μια δίαιτα για το ιρλανδικό τεριέ, πρέπει να γνωρίζετε ότι το 70% της συνολικής ποσότητας τροφίμων πρέπει να είναι τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες. Τροφοδοτήστε ένα ενήλικο σκυλί πρέπει να είναι 2 φορές την ημέρα, και το πρωί, το τμήμα θα πρέπει να είναι λίγο περισσότερο από το δεύτερο. Μέχρι 3 μήνες τα κουτάβια τροφοδοτούνται 5-6 φορές την ημέρα, τα μωρά 4-6 μήνες - 3-4 φορές την ημέρα, από την ηλικία των 7 μηνών, οι τεριέ μεταφέρονται σε 2 φορές τροφή.

Με μια φυσική διατροφή, η μισή μερίδα πρέπει να είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά κρέας ή υποπροϊόντα, και τα υπόλοιπα θα πρέπει να πέφτουν σε χυλό (φαγόπυρο, ρύζι ή κριθάρι) και λαχανικά, αρωματισμένα με μια κουταλιά φυτικό έλαιο.

Ζυμωμένα προϊόντα γάλακτος σε τεριέ Μπορείτε να κάνετε το τυρί cottage και την ξινή κρέμα με ένα χαμηλό ποσοστό λίπους. Ως πρόσθετο στη φυσική διατροφή θα πρέπει να χρησιμοποιούνται οστεάλευρα, ιχθυέλαιο και παρασκευάσματα βιταμινών.

Εάν αποφασιστεί η τροφοδοσία των "ιρλανδών" με βιομηχανικά τρόφιμα, τότε θα χωρέσει οποιαδήποτε σύνθεση κατηγορίας premium, στην οποία όλες οι ουσίες που είναι απαραίτητες για το σώμα του σκύλου είναι στη σωστή ποσότητα και τους επιτρεπόμενους συνδυασμούς.

Οι "Ιρλανδοί" έχουν εντυπωσιακές ικανότητες κατάρτισης, ωστόσο, δεν είναι όλοι κατάλληλοι ως το πρώτο σκυλί. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι τυποποιημένες κατηγορίες για αυτά δεν είναι κατάλληλες: Αυτά τα σκυλιά θα εκπαιδεύσουν μόνο αν ενδιαφέρονται πολύ για αυτή τη διαδικασία και θέλουν να το κάνουν οι ίδιοι. Επομένως, η εκπαίδευση των τεριέ θα πρέπει να πραγματοποιείται σε μορφή παιχνιδιού και να στηρίζεται στην φυσική περιέργεια του κατοικίδιου ζώου.

Το κύριο πράγμα σε αυτή την επιχείρηση δεν είναι να φλερτάρει και να μην μετατρέψει τις σχέσεις με ένα σκυλί σε εξοικείωση. Οι τεριέ τείνουν να οδηγούν και δεν θα πειράξουν να πολεμήσουν γι 'αυτό με τον ιδιοκτήτη.

Οι τεριέ δείχνουν εξαιρετικά αποτελέσματα όχι μόνο για πρώιμα, αλλά και για έρευνα και διάσωση και μαθήματα προστασίας και φύλαξης. Επιπλέον, με το "ιρλανδικό" μπορείτε να κάνετε σέρφινγκ, skijoring, frisbee σκυλιών και ευκινησία, καθώς και να τους εκπαιδεύσετε στο ίχνος αίματος και να τους διδάξετε να αλιεύουν από τη λίμνη και να ταξινομούν το κατεστραμμένο πουλί.

Ωστόσο, ανεξάρτητα από το είδος της δραστηριότητας που μαθαίνει ένα σκυλί, είναι καλύτερα τα μαθήματα να είναι ξεχωριστά. Σε ομαδικές προπονήσεις, οι Ιρλανδοί συχνά δεν παρουσιάζουν καθόλου αποτελέσματα, ενώ με προσωπική προσέγγιση τα καταφέρνουν πολύ γρήγορα.

Σε γενικές γραμμές, οι ιδιοκτήτες ιρλανδών τεριέ μιλούν πολύ καλά για τη φυλή. Ωστόσο, πολλοί από αυτούς επισημαίνουν κάποια προβλήματα στην εκπαίδευση των έφηβων σκύλων, τα οποία συνίστανται στην επιθυμία του κατοικίδιου ζώου να καθιερώσει ηγεσία πάνω στον ιδιοκτήτη. Κοιτάζοντας τα μάτια του ιδιοκτήτη, τα κουτάβια αρχίζουν να κάνουν απαγορευμένα πράγματα, και κανένα χαστούκι ή φωνάζοντας καθόλου βοηθάει. Με 7-8 μήνες, ή ακόμα και με το χρόνο, οι περισσότεροι από αυτούς ηρεμούν και δημιουργούν ζεστές, εμπιστευτικές σχέσεις με τον ιδιοκτήτη. Αναφέρθηκε στις αναθεωρήσεις και για το "διάστημα των διαμερισμάτων", που διοργανώνονται από τα κατοικίδια ζώα εν αναμονή των ιδιοκτητών: γονατίζουν τα παπούτσια, χαλάζουν τα πόδια επίπλων και μυρίζουν την ταπετσαρία.

Πολλοί ιδιοκτήτες κατηγορούν ότι ένα σκυλί σε μια βόλτα συμπεριφέρεται σαν μια ηλεκτρική σκούπα, μαζεύοντας τα πάντα εδώδιμα και μη βρώσιμα στο δρόμο του. Ωστόσο, μέχρι το έτος αυτή η συνήθεια εξαφανίζεται και δεν ενοχλεί πλέον τους ιδιοκτήτες. Από τις θετικές ιδιότητες, παρατηρείται ένα έντονο πνεύμα, η νοημοσύνη και η ικανότητα του κατοικίδιου ζώου να προσαρμοστεί στη διάθεση του ιδιοκτήτη. Μιλάει επίσης για τις ιδιότητες των φρουρών και την απεριόριστη πίστη του Ιρλανδού.

Στο ιρλανδικό τεριέ, βλ. Παρακάτω.