Το πρόβλημα των πατέρων και των παιδιών, που περιγράφεται από πολλούς κλασσικούς λογοτέχνες, δεν είναι ο πρώτος αιώνας που ανησυχεί τις οικογένειες. Οι γονείς δεν ακούν τα παιδιά, και τα παιδιά διοργανώνουν εφηβικές ταραχές, καταπατώντας όλες τις αρχές. Για να βρεθεί αμοιβαία κατανόηση με το παιδί σας, να οικοδομήσουμε μια αρμονική σχέση μαζί του, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τις ιδιαιτερότητες της ψυχής του. Ορισμένα παιδιά χρειάζονται συνεχή προσοχή και συμμετοχή ενός ενήλικα, άλλοι όπως η ενεργή αλληλεπίδραση με συνομηλίκους και ενεργές δραστηριότητες και άλλοι προτιμούν να περάσουν όλη την ημέρα ψάχνοντας για βιβλία και να μην δίνουν προσοχή σε άλλους. Η διαφορά αυτή οφείλεται στα πολλά διαφορετικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του παιδιού, ένα από τα οποία είναι η ιδιοσυγκρασία του.
Τι είναι αυτό;
Η γενική έννοια της ιδιοσυγκρασίας σημαίνει τα βασικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες της ψυχής του ατόμου. Τέτοια διακριτικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας εκδηλώνονται εξίσου σε διάφορες πράξεις του παιδιού και δεν εξαρτώνται από τους στόχους και τα κίνητρα. Συχνά, αυτές οι αντιδράσεις παραμένουν μέχρι το τέλος της ζωής και ο συνδυασμός τους μας επιτρέπει να ταξινομήσουμε μια τεράστια ποικιλία τέτοιων χαρακτηριστικών σε διάφορους βασικούς τύπους. Ο ορισμός αυτού του τύπου εξαρτάται από τις συγκεκριμένες ιδιότητες της ψυχής κάθε ατόμου.
Δραστηριότητα - Αυτή είναι μια ιδιότητα της ψυχής, η οποία είναι υπεύθυνη για την ταχύτητα λήψης αποφάσεων και την ένταση της εισαγωγής τους στη ζωή σας. Όσο ταχύτερα ένα παιδί αντιδρά στα ερεθίσματα, τόσο πιο επίμονη και εστιασμένη επιτυγχάνει αποτελέσματα και ξεπερνά τα εμπόδια. Αυτή η ιδιότητα ονομάζεται συχνά η ενέργεια ή η ενέργεια του ανθρώπου. Πιστεύεται ότι οι άνθρωποι με ισχυρότερη ενέργεια επιτυγχάνουν περισσότερα στη ζωή και είναι γενικά ευτυχισμένοι, αν και αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά.
Ευαισθησία - αυτή η ιδιότητα της ψυχής σχετίζεται άμεσα με τη δραστηριότητα και καθορίζει το ελάχιστο μέγεθος των επιπτώσεων που είναι απαραίτητες για την εμφάνιση οποιασδήποτε αντίδρασης στην ανθρώπινη ψυχή. Η συναισθηματική διέγερση είναι μια ιδιότητα παρόμοια με την ευαισθησία, αλλά σε αντίθεση με αυτό δείχνει ποια θα είναι η δύναμη της αντίδρασης σε ένα ελάχιστο εξωτερικό αποτέλεσμα. Η επιθετικότητα και η ευαισθησία τόσο του παιδιού όσο και του ενήλικα εξαρτάται από τη συναισθηματική διέγερση. Από την άλλη πλευρά, είναι επίσης υπεύθυνη για χαρούμενο ενθουσιασμό, ζωντανές εμπειρίες συναισθηματικής οικειότητας και συναισθήματα ευτυχίας.
Δραστικότητα υπεύθυνος για την ένταση των ακούσιων αντιδράσεων της ανθρώπινης ψυχής. Τέτοιες αντιδράσεις προκύπτουν τόσο από τη δυνατή και σκληρή φωνή του γονέα όσο και από επιθετικές παρατηρήσεις. Ο ρυθμός αντίδρασης είναι υπεύθυνος για το ρυθμό των αντιδράσεων που έχουν ήδη προκύψει ως απάντηση στην ψυχή. Όσο υψηλότερο είναι, τόσο πιο γρήγορα το παιδί έρχεται σε μια ήρεμη διάθεση μετά από χαρούμενα ή θλιβερά γεγονότα. Ένα βρέφος με υψηλό ρυθμό αντίδρασης θα ηρεμήσει γρήγορα όταν κλαίει, ωστόσο, θα αρχίσει γρήγορα να φωνάζει ξανά. Επιπλέον, η ιδιότητα αυτή επηρεάζει την ταχύτητα των σκέψεων, του λόγου και των χειρονομιών.
Η σχέση μεταξύ δραστηριότητας και αντιδραστικότητας - ένας δείκτης ποιοι παράγοντες έχουν μεγαλύτερη επιρροή στο παιδί, για το οποίο οι ενέργειές του εξαρτώνται περισσότερο από τους στόχους και τις προσδοκίες ή τη διάθεση και την κατάστασή του. Το πρώτο είναι πιο σημαντικό για να επιτευχθεί και να κερδίσει, και το δεύτερο είναι να απολαύσετε τη διαδικασία. Η πλαστικότητα σας επιτρέπει να ανταποκρίνεστε γρήγορα στις αλλαγές της περιβάλλουσας κατάστασης και να προσαρμόζετε πιο ενεργά στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Η αυστηρότητα σημαίνει πιο αδρανής συμπεριφορά, ένα άκαμπτο παιδί δεν θέλει να αλλάξει, είναι πεισματάρης και επίμονη, οποιεσδήποτε αλλαγές τον κάνουν νευρικό και τρομάζει.
Εξωστρέφεια και εσωστρέφεια. Η τελευταία ιδιότητα καθορίζει από ποιες εντυπώσεις οι θετικές και αρνητικές αντιδράσεις της ψυχής του παιδιού εξαρτώνται: από εξωτερικές ή εσωτερικές. Οι εξωστρεφείς προτιμούν ένα ευρύ φάσμα γνωστών, νέων εμπειριών και δεξιοτήτων. Οι εσωστρεφείς προτιμούν τα όνειρα και τις σκέψεις για το παρελθόν και το μέλλον μόνα τους ή κοντά στα βιβλία. Όλες αυτές οι ιδιότητες επηρεάζουν εξίσου τον χαρακτήρα κάποιου προσώπου και, ως εκ τούτου, καθορίζουν την ιδιοσυγκρασία του. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχουν κακές ή καλές ιδιότητες, όλες είναι απλώς ένα ανθρώπινο εργαλείο που επιτρέπει στο νευρικό σύστημα να ελέγχει και να ελέγχει όλη την ανθρώπινη ζωή και να εξασφαλίζει τη μέγιστη άνετη και ασφαλή ύπαρξή του.
Τύποι και χαρακτηριστικά
Υπάρχουν μόνο 4 κύριοι τύποι ιδιοσυγκρασίας, που πήραν το όνομά τους πριν από την εποχή μας. Ο αρχαίος Έλληνας γιατρός Ιπποκράτης υποστήριξε ότι υπάρχουν 4 κύρια υγρά στο ανθρώπινο σώμα, τα οποία ονομάζονταν «χυμοί». Ανάλογα με το ποιο από αυτά επικρατεί στο ανθρώπινο σώμα, σχηματίζεται ο χαρακτήρας του. Περισσότερο αίμα (sanguis στα λατινικά) κάνει ένα άτομο ένα sanguine πρόσωπο, και η υπεροχή του φλέγματος (φλέγμα) τον κάνει φλέγμα. Μια μεγάλη ποσότητα χολής (χοληστερόλη στα Λατινικά) μετατρέπει το παιδί σε χολερικό, και αν αυτή η χολή είναι μαύρη (melas chole στα Λατινικά), θα γίνει μελαγχολική. Μέχρι σήμερα, από την ταξινόμηση που εισήγαγε ο Ιπποκράτης πίσω στον 18ο αιώνα, υπάρχουν μόνο ονόματα που περιγράφουν τις ιδιαιτερότητες της ανθρώπινης ψυχής.
Ένας συγγενής άνθρωπος είναι ένα άτομο με αυξημένη δραστηριότητα, ισορροπημένο από την ίδια αντιδραστικότητα. Είναι αισιόδοξος και εφησυχασμένος, του αρέσουν δυνατά συνομιλίες, μεγάλες επιχειρήσεις και έντονη δραστηριότητα. Το υψηλό όριο της ευαισθησίας δεν του επιτρέπει να δώσει προσοχή σε πολύ ήσυχους και ήσυχους ήχους. Αλλά η εγγενής εγγενής ταχύτητα των αντιδράσεων, η ψυχική εγρήγορση και η ταχεία προσαρμογή στις νέες συνθήκες.
Το Choleric έχει επίσης χαμηλή ευαισθησία και δραστηριότητα, αλλά η αντιδραστικότητα στην ιδιοσυγκρασία του επικρατεί. Είναι συχνά ακράτεια και ακόμη και επιθετικός, πιο δύσκολο να αλλάξει τις σκέψεις του και σταθερό από ό, τι ένα αυριανό άτομο. Ανθεκτικός και βέβαιος, αγαπά ένα μεγάλο μέρος της επικοινωνίας, αλλά είναι πολύ δύσκολο να μετατοπιστεί η προσοχή από μια δράση ή στόχο σε άλλο. Η φλεγμονώδης δραστηριότητα επικρατεί έναντι της αντιδραστικότητας και ως εκ τούτου δεν είναι ευαίσθητη και πρακτικά όχι συναισθηματική. Δεν τον αγγίζει η γενική ευθυμία, αλλά είναι επίσης πολύ δύσκολο να θρηνήσει ένα τέτοιο άτομο. Δεν αλλάζει μεταξύ των υποθέσεων, αλλά ταυτόχρονα είναι πολύ ικανός και επιμελής. Είναι ένας εσωστρεφής και απρόθυμα κάνει νέους γνωστούς.
Η μελαγχολική έχει υψηλή ευαισθησία με χαμηλή αντιδραστικότητα. Οποιοσδήποτε μικρός λόγος μπορεί να προκαλέσει την αντίδρασή του με τη μορφή δακρύων και ακόμη και μια νευρική κατάρρευση. Η ήσυχη φωνή και οι αργές κινήσεις του μελαγχολικού του δίνουν μια βαθιά εσωστρέφεια, προτιμώντας να απομακρυνθούν από μια μεγάλη συλλογή ανθρώπων στον εσωτερικό και συχνά εφευρεμένο κόσμο του. Η προσοχή ενός τέτοιου παιδιού θα είναι ασταθής, συχνά αποστασιοποιείται από μικροσκοπικά ελάσματα και η παραμικρή δυσκολία για πολύ καιρό τον χτυπάει από μια διαδρομή. Ταυτόχρονα, η ενσυναίσθηση και η συμπόνια είναι καλά αναπτυγμένες σε τέτοιους ανθρώπους και οι άνδρες και οι γυναίκες αγαπούν συχνά τα ζώα και τα μικρά παιδιά, είναι σε θέση να συναισθάνονται με τους ήρωες των βιβλίων και των ταινιών.
Στη συνηθισμένη ζωή, η ευκαιρία να συναντήσετε καθαρές χολικές ή μελαγχολικές, όπως και άλλοι τύποι, τείνει να μηδενίζει. Οι άνθρωποι ενός τύπου ιδιοσυγκρασίας δεν υπάρχουν πρακτικά λόγω του γεγονότος ότι το εξωτερικό περιβάλλον και η ανατροφή συχνά αφήνουν το σημάδι τους στην ψυχή. Ταυτόχρονα, η επιρροή ορισμένων χαρακτηριστικών της ιδιοσυγκρασίας στον παιδικό χαρακτήρα θα είναι ισχυρότερη από άλλες, που τελικά θα καθορίσει τον τύπο του. Προκειμένου να μάθετε την ιδιοσυγκρασία ενός παιδιού, αρκεί να εκτελέσετε μια μικρή δοκιμασία και να απαντήσετε στις ακόλουθες ερωτήσεις.
- Ποια παιχνίδια προτιμά ένα παιδί της προσχολικής και σχολικής ηλικίας (σιωπηλό ή ενεργό, με φίλους ή μόνο);
- Πώς το παιδί αντιλαμβάνεται την κριτική του γονέα ή ο μαθητής δέχεται τα σχόλια του δασκάλου (συμφωνεί, προσβάλλεται, θυμωμένος);
- Πώς ένας γιος ή κόρη επικοινωνεί με διαφορετικούς συνομηλίκους (αγαπά την προσοχή ή προτιμά να είναι σιωπηλός, ακούει ή προσπαθεί να ενεργήσει ως ηγέτης);
- Πώς αντιδρά το μωρό σε νέους τόπους και ανθρώπους (περιορισμένο και αναποφάσιστο ή ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει, γρήγορα ενθουσιασμένο ή δεν δείχνει καμία αντίδραση);
- Πώς τα παιδιά ή τα κορίτσια παίρνουν αποφάσεις ή κάνουν μαθήματα (με μια γρήγορη εκτόξευση ή μακρές ζυγίσεις, τα καθήκοντα επιλύονται υπομονετικά και αργά ή γρήγορα, αλλά το ενδιαφέρον εξαφανίζεται σύντομα);
Ανάλογα με το ποια ατομικά χαρακτηριστικά του παιδιού θα χρησιμεύσουν ως απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις, είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ο κύριος τύπος ιδιοσυγκρασίας, όχι μόνο ενός παιδιού της σχολικής ηλικίας, αλλά ακόμη και ενός μικρού παιδιού.
Sanguine
Αυτή η ιδιοσυγκρασία είναι εύκολο να αναγνωριστεί από τα πρώτα χρόνια. Τα νεογέννητα μωρά αναπτύσσονται γρήγορα, δείχνουν ενδιαφέρον για τον κόσμο γύρω τους και κοιμούνται λίγο. Τέτοια παιδιά σχεδόν δεν προκαλούν προβλήματα στους γονείς τους και ονομάζονται συχνά "χρυσός". Είναι δραστήριοι, αγαπούν τον αθλητισμό και μάθουν καινούργια. Είναι εύκολο να κάνετε φίλους, αλλά η απουσία τους είναι δύσκολο να αντέξει. Τα αγόρια και τα κορίτσια με τέτοια ιδιοσυγκρασία ξεχνούν γρήγορα αποτυχίες και αγωνίζονται για νέους στόχους. Τα αυταρχικά άτομα είναι υπάκουοι, αλλά ταυτόχρονα είναι σε θέση να εκφράσουν τη γνώμη τους. Πιο κοντά στην εφηβεία, η ενέργειά τους αυξάνεται ακόμη περισσότερο και μετατρέπονται σε έναν ακάθαρτο διασκεδαστή για τη μεγάλη τους εταιρεία ή οικογένεια. Είναι εύκολο για αυτούς να σπουδάσουν, στην τάξη καταλαμβάνουν τη θέση ενός καλοπροαίρετου αισιόδοξου που δεν έχει εχθρούς και κακοπαθείς.
Μελαγχολική
Ένα τέτοιο μωρό έχει έναν κουρασμένο και νευρικό ύπνο, συχνά άτακτο και δύσκολο να ηρεμήσει. Η ανάπτυξή τους είναι βραδύτερη από αυτή των συνομηλίκων τους, αναπτύσσονται ελάχιστα και αρχίζουν να μιλούν αργότερα. Τα διακριτικά χαρακτηριστικά του μωρού θα είναι το κλείσιμο και η αναποφασιστικότητα. Ένα τέτοιο παιδί έχει βαθιές αμφιβολίες για οποιονδήποτε λόγο και εξαρτάται πολύ από την έγκριση των γονέων. Δεν τους αρέσει να πηγαίνουν στο σχολείο, όπως ένας μεγάλος αριθμός θορυβωδών συμμαθητών και ο γρήγορος ρυθμός εκμάθησης ελαστικών τέτοιων παιδιών. Κατά την εφηβεία, τα μελαγχολικά άτομα είναι επιρρεπή σε συχνές καταθλίψεις και νευρικές βλάβες, οποιαδήποτε κριτική γίνεται αντιληπτή πολύ οδυνηρά και μπορεί να οδηγήσει σε υστερία. Ακόμα κι αν έμαθαν την εργασία τους, δεν θα έβαζαν ποτέ το χέρι τους. Σπάνια μεταφέρονται σε μεγάλες εταιρείες, γι 'αυτό και υποφέρουν περισσότερο από τη διαφορετικότητά τους από άλλα παιδιά.
Φλεγματικός
Παιδιά φλέγμα πραγματική Sony. Σπάνια δείχνουν τη δυσαρέσκειά τους, ακόμη και αν είναι πεινασμένοι ή βρίσκονται σε υγρή πάνα. Ένα τέτοιο παιδί δεν θα τεντώνει τους γονείς με την παρουσία του, δεν τρέχει και δεν άλμα, δεν είναι περιπετειώδες και δεν είναι κοινωνικό. Η καλύτερη ψυχαγωγία για ένα τέτοιο παιδί θα ήταν η ανάγνωση, η συναρμολόγηση σχεδιαστή ή κέντημα. Οι αποφάσεις λαμβάνονται ήρεμα και προσεκτικά, δεν αρέσει η φασαρία και οι μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά δεν τρέχουν από την επικοινωνία, όπως η μελαγχολική. Οι νεότεροι φοιτητές επιλέγουν τα αγαπημένα μαθήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά αν τους αρέσει κάτι, θα έχουν πάντα επιτυχία σε αυτόν τον τομέα. Οι δάσκαλοι σπάνια τους επιπλήττουν και συχνά αναφέρουν το παράδειγμα άλλων. Δεν έχουν προφανείς εχθρούς, αλλά έχουν λίγους πραγματικούς φίλους. Σε ό, τι τους αρέσει η λογιστική και η τάξη, αλλά μην προσπαθήσετε να πείσετε τους άλλους να κάνουν το ίδιο.
Χολικά
Το χοληρικό μωρό αναγνωρίζεται εύκολα από τις δυσαρεστημένες κραυγές που διαπερνούν συνεχώς από το μικροσκοπικό στόμα. Είναι δύσκολο να ηρεμήσουν και να στραφούν σε κάτι άλλο. Είναι ανυπόμονοι και απαιτητικοί, δεν τους αρέσουν δυνατές φωνές και νέο περιβάλλον. Μέχρι την προσχολική ηλικία, γίνονται ακόμα πιο παρορμητικές και ασταθείς. Αντιλαμβάνονται καλά τις νέες πληροφορίες και τις γνώσεις, αλλά και τις ξεχνούν γρήγορα. Τέτοια παιδιά συχνά δεν ελέγχουν τη συμπεριφορά τους, η οποία αλλάζει αρκετές φορές σε σύντομο χρονικό διάστημα. Σε επικοινωνία με τους συνομηλίκους αγαπούν να είναι ηγέτης και ακόμη και τύραννος. Έχουν πολλούς φίλους, αλλά και πολλούς αρνητές.Από την εφηβεία, μαθαίνουν να κρατούν πίσω τα δάκρυα τους, αλλά κατευθύνουν την οργή τους στον δράστη χωρίς καθυστέρηση, είτε είναι μπροστά σε έναν συμμαθητή, έναν γονέα και ακόμη και έναν διευθυντή του σχολείου.
Χαρακτηριστικά της εκπαίδευσης και της κατάρτισης
Προκειμένου να αναπτυχθούν τα δυνατά σημεία της ιδιοσυγκρασίας του παιδιού και να εξομαλυνθούν οι ελλείψεις του, οι ενήλικες πρέπει να οικοδομήσουν σωστά σχέσεις μαζί του. Ορισμένες μέθοδοι θα είναι καλές για τα άτομα με χολική νόσο, αλλά η μελαγχολική και αντίστροφα δεν θα λειτουργούν καθόλου. Πρώτα απ 'όλα, το παιδί πρέπει να επηρεάζεται από γονείς, παππούδες και άλλους συγγενείς, επιπλέον, ο δάσκαλος ή ο φροντιστής μπορεί να ασχολείται με την προσαρμογή της συμπεριφοράς των νεαρών αγοριών και κοριτσιών, αν και σε μικρότερο βαθμό.
Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να βρεθεί ο τύπος απασχόλησης για ένα παιδί και στη συνέχεια ένας έφηβος που θα αποκαλύψει τα ταλέντα του και τα προσωπικά του πλεονεκτήματα.
Οι Sanguine άνθρωποι ταιριάζουν απόλυτα στα διάφορα αθλητικά τμήματα με έναν τύπο ομάδας παιχνιδιών. Μπορεί να είναι ποδόσφαιρο, χόκεϊ ή υδατοσφαίριση. Μεταξύ της ομάδας τους, θα βρουν αληθινούς φίλους, και το άθλημα από μόνο του θα δώσει στο μωρό επιπλέον ενέργεια. Ένας έφηβος είναι καλύτερα προσαρμοσμένα χόμπι που τον διδάσκουν να ξεπεράσει τον εαυτό του και τις περιστάσεις. Μπορεί να είναι αλπικό σκι ή σνόουμπορντ, κλαμπ περίφραξης ή ορειβασία. Είναι εύκολο για αυτούς να μελετήσουν, αλλά για να αυξήσουν την επιμονή τους, είναι καλύτερο να εναλλάσσουν το διανοητικό φορτίο με το φυσικό φορτίο. Ο δάσκαλος δεν χρειάζεται να δίνει υπερβολική προσοχή στο φτωχό άτομο, μια αρκετά φιλική στάση και αμεροληψία αρκεί.
Η χολική υπερχείλιση γεμάτη αισθήματα που μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε σκληρότητα και επιθετικότητα προς τους άλλους. Για να δώσει μια διέξοδο στην οργή του, ο χολερικός άνθρωπος πρέπει να το πετάξει με ασφάλεια για τους συνομηλίκους. Ένα μποξ, καράτε ή ελεύθερο στυλ πάλης είναι ιδανικό για αυτόν. Οι άνθρωποι της Χολέρης κάνουν εξαιρετικούς αθλητές, βιοαθλέτες και ακροβάτες. Για να αναπτύξετε την ευαισθησία τους, μπορείτε να εγγραφείτε σε έναν έφηβο σε ιππικό άθλημα ή σε έναν εθελοντή σε ένα καταφύγιο ζώων. Ο δάσκαλος θα πρέπει να δείξει μεγάλη ευαισθησία και συμπόνια για τον «φοιτητή του σχολείου» για να μην τον εκτοπίσει με μια άδικη παρατήρηση. Αν ένα παιδί προσβάλλει τον γείτονά του στο γραφείο, πρώτα απ 'όλα αξίζει να καθίσει για να πληρώσει τη σύγκρουση και μόνο τότε να προσπαθήσει να βρει τις λεπτομέρειες και από τις δύο πλευρές. Τους αρέσει να απαντούν στο μαυροπίνακα και να αισθάνονται εμπιστοσύνη μπροστά στην ομάδα, αλλά εύκολα αποσπούν την προσοχή τους ενώ γράφουν ανεξάρτητα έργα.
Φλεγματικό - ένα από τα αγαπημένα των ενηλίκων, καθώς απαιτούν λιγότερη προσοχή από άλλα παιδιά. Είναι ήρεμοι και ανθεκτικοί, δεν αποφεύγουν να παίζουν αθλήματα, αλλά ταυτόχρονα προτιμούν τέτοια είδη, στα οποία δεν είναι σημαντική η νίκη, αλλά η ίδια η διαδικασία. Αυτό μπορεί να συγχρονιστεί με κολύμπι, ιστιοπλοΐα ή χορό. Φλεγματικοί με την ευχαρίστηση που ασχολούνται με αθλητισμό εξουσίας, είναι πειθαρχημένοι και υπομονετικοί, και ως εκ τούτου με χαρά θα ασχολούνται με τον εξομοιωτή στο σπίτι. Ωστόσο, το κύριο χόμπι τους είναι η λογοτεχνία. Τέτοια παιδιά συχνά ζουν στον φανταστικό κόσμο των φαντασιών τους και δεν συγκλίνουν καλά με τους συνομηλίκους τους. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να συνεισφέρουν εάν ένα από τα παιδιά θέλει να συνδεθεί μαζί με ένα τέτοιο παιδί.
Μελαγχολική αγάπη σταθερότητα και σιωπή. Από όλα τα αθλήματα, προτιμούν το σκάκι ή το γκολφ, μπορούν να εξασκήσουν γιόγκα ή Pilates. Συνιστάται να διδάσκετε ένα τέτοιο παιδί από την παιδική ηλικία για να αντέχει την κριτική ή την επιθετικότητα που απευθύνεται σε αυτόν από τους συνομηλίκους. Τα υπόλοιπα παιδιά συχνά δεν τους αρέσει η μελαγχολική, και οι δάσκαλοι είναι πολύ απασχολημένοι με την υπόλοιπη τάξη για να δώσουν προσοχή στη σύγκρουση και ακόμη και ήσυχη δίωξη. Συνιστάται στους γονείς να αποκτήσουν την μέγιστη εμπιστοσύνη ενός τέτοιου ευάλωτου παιδιού προκειμένου να τον βοηθήσουν εγκαίρως. Θα πρέπει να είναι μαζί του όσο το δυνατόν ειλικρινής και να δείχνει συνεχώς την έγκρισή του, ώστε να μεγαλώνει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις δικές του ικανότητες. Τέτοια παιδιά φοβούνται τη δημόσια ομιλία, ακόμα κι αν γνωρίζουν πολύ καλά το θέμα.Είναι καλύτερα να δοκιμάσετε τις γνώσεις τους με εξετάσεις ή δοκιμές, τις οποίες οι μελαγχολικές μπορούν να απαντήσουν εγγράφως.
Δεν πρέπει να προσπαθήσετε να αλλάξετε εντελώς την ιδιοσυγκρασία του μωρού, είναι απλά αδύνατο. Τέτοιες προσπάθειες μπορούν να οδηγήσουν σε μια ψυχική διαταραχή και να καταστρέψουν την εμπιστοσύνη ενός πιο ενήλικου παιδιού. Επιπλέον, αξίζει να θυμόμαστε ότι τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα από το παράδειγμα των γονέων τους και όχι από τα λόγια τους. Επομένως, αν είναι απαραίτητο να αναπτυχθούν ορισμένες ιδιότητες στο μωρό, πρώτα απ 'όλα αξίζει να αναπτυχθούν αυτοί.
Για να προσδιορίσετε την ιδιοσυγκρασία του παιδιού, ανατρέξτε στο παρακάτω βίντεο.