Μελαγχολική: Χαρακτηριστικά, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ιδιοσυγκρασίας

Κάθε άτομο έχει ένα συγκεκριμένο είδος ιδιοσυγκρασίας, το οποίο καθορίζει τα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του στην κοινωνία. Οι πιο ενδιαφέροντες άνθρωποι είναι μελαγχολικοί. Διακρίνονται από εκλέπτυνση και εκλεπτυστικότητα, αγαπούν την ομορφιά, τη λογοτεχνία, τη μουσική και την ποίηση. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν υψηλή νοημοσύνη και διαφορετικά ταλέντα.

Ο μελαγχολικός τύπος ιδιοσυγκρασίας ανακαλύφθηκε από τον Ιπποκράτη, στην ελληνική γλώσσα, ο ορισμός της "melena chole" σημαίνει "μαύρη χολή". Οι άνθρωποι που έχουν μελαγχολική ιδιοσυγκρασία έχουν μια τόσο σύντομη περιγραφή: είναι πολύ κλειστές, επιρρεπείς σε συχνές καταθλίψεις, αλλοτριωμένες και συναισθηματικές. Δεδομένου ότι οι εκπρόσωποι αυτής της ιδιοσυγκρασίας είναι ευαίσθητοι, γρήγορα υποβάλλονται σε άγχος και απογοήτευση. Τα δευτερεύοντα προβλήματα και η κακή τύχη μπορούν εύκολα να τα βγάλουν από τη ζωή, βαθιά πληγή και να προκαλέσουν θλίψη. Όταν εμφανίζονται παρόμοια σημάδια θλίψης, είναι σημαντικό οι στενοί άνθρωποι να βρίσκονται κοντά στους μελαγχολικούς, οι οποίοι είναι σε θέση όχι μόνο να τον υποστηρίξουν σε δύσκολους καιρούς, αλλά και οι οποίοι είναι σε θέση να συνειδητοποιήσουν.

Παρά το γεγονός ότι η μελαγχολική ιδιοσυγκρασία χαρακτηρίζεται από αδύναμα χαρακτηριστικά, οι ιδιοκτήτες του είναι εντυπωσιακοί και, χάρη στις λεπτότητες της ψυχής, είναι εξαιρετικές στη δουλειά τους. Για να αποφευχθεί ο σχηματισμός εσωστρέφειας και να αναπτυχθεί αντίσταση στις δυσμενείς συνθήκες, οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να μάθουν να ελέγχουν τις συναισθηματικές αντιδράσεις. Μετά από αυτό, μπορούν να γίνουν κοινωνικά άτομα και απλά να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε καθήκοντα και δυσκολίες. Επιπλέον, η μελαγχολική θα πρέπει να επιλέξει προσεκτικά το περιβάλλον και να επικοινωνήσει με σημαντικούς ανθρώπους.

Η μελαγχολική φύση είναι πολύπλευρη, μπορεί ταυτόχρονα να συνδυάζει την αναλυτικότητα, την εσωστρέφεια, την πεισματάρχη, την πεντάνια και την τελειομανία. Μία από τις κορυφαίες ιδιότητες αυτού του ψυχοτύπου είναι η πεισματάρα. Χάρη σε αυτόν, ένα άτομο έχει το προσωπικό του όραμα και γνώμη, το οποίο θεωρεί ιδανικό και σωστό. Αυτά τα χαρακτηριστικά κάνουν το μελαγχολικό μοναχικό, αφού δεν είναι εύκολο για όλους να ακολουθήσουν την ίδια "κατεύθυνση της ζωής". Επιπλέον, μεταξύ των μελαγχολικών, σημειώνονται επίσης ιδιότητες όπως υψηλή διαίσθηση και προδιάθεση για ανάλυση πληροφοριών. Είναι χαρακτηριστικό τους να χτίζουν συνεχώς σχέδια δράσης, γι 'αυτούς τους ανθρώπους είναι σημαντικό να εμφανίζονται και να έχουν μια ακριβή καθημερινή ρουτίνα, επομένως αναφέρονται συχνά ως διάνοιες.

Εκπρόσωποι αυτής της ιδιοσυγκρασίας αγαπούν να παραπονεθούν, έχουν μόνιμα συμφέροντα και γούστα που δεν αλλάζουν ποτέ. Είναι δύσκολο να επικοινωνούν με μελαγχολικά, καθώς πρακτικά δεν ξέρουν πώς να ρωτήσουν άμεσα, αλλά συχνά αρχίζουν να «κλαψουρίζουν». Εάν δημιουργηθούν συγκρούσεις, τότε μπορείτε να είστε σίγουροι ότι ο εκκινητής είναι ο μελαγχολικός. Δεν ανέχεται να προσπαθεί να τον εκπαιδεύσει · προτιμά να βλέπει τα πάντα με την τέλεια τάξη, την οποία εφευρέθηκε ο ίδιος. Σε αυτή την περίπτωση, η διαφορά δεν θεωρείται ένας τρόπος να διεκδικήσει τον εαυτό της, ο τύπος ή το κορίτσι απλώς θέλουν να φέρουν τα επιχειρήματά τους, στη συνέχεια να ηρεμήσουν.

Το μελαγχολικό στερείται ενός τέτοιου χαρακτηριστικού, όπως η επιβεβαίωση της ανωτερότητας, η αυτοεκτίμησή του υποτιμάται.επομένως δεν θεωρούν τους εαυτούς τους αντάξια ευχαριστιών ή φιλοφρονών. Ο έφηβος μελαγχολικός είναι συχνά εξωστρεφής, μπορεί να χαρακτηριστεί ως κλειστή προσωπικότητα. Το νευρικό σύστημα των νέων είναι ευάλωτο και συχνά υπόκειται σε άγχος, οπότε θα πρέπει να έχουν μια ειδική προσέγγιση.Μια εντυπωσιακή ποιότητα μελαγχολικής είναι η τελειότητα, χάρη στην οποία κάνουν τα πάντα με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Λόγω αυτού, δημιουργούνται πολλές δυσκολίες για τους άλλους, επειδή από την αρχή δημιουργούνται μεγάλα προβλήματα.

Ο εξωστρεφής χαρακτήρας προκαλεί συχνά κατάθλιψη. Αν δείξεις το μελαγχολικό στα λάθη του, γρήγορα γίνεται αναστατωμένος, χάνει την ψυχραιμία και αρχίζει να θεωρεί τον εαυτό του ασήμαντο. Μια απότομη πτώση της αυτοεκτίμησης μπορεί να προκαλέσει μια αργή κατάσταση, απάθεια, και αν δεν το αντιμετωπίσει αυτό, τότε η αυτοκαταστροφή του ατόμου είναι δυνατή. Οι άνθρωποι αρχίζουν να κατηγορούν τους εαυτούς τους ότι δεν πληρούν τις απαιτήσεις κάποιου. Βοήθεια σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί μόνο συστάσεις των ψυχολόγων.

Επιπλέον, η ατέλεια των άλλων μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή των μελαγχολικών. Δεν καταλαβαίνουν πώς ζουν οι άνθρωποι όχι από τους κανόνες τους. Ως εκ τούτου, άλλοι συχνά πρέπει να ζητούν συγχώρεση από το μελαγχολικό ακόμη και για αυτό που δεν έκαναν. Την ίδια στιγμή, η σοβαρότητα αυτή είναι χαρακτηριστική μόνο στην εμφάνιση, αλλά στην πραγματικότητα, ένας αγώνας εμφανίζεται μέσα στους αντιπροσώπους αυτής της ιδιοσυγκρασίας. Ανησυχούν για την τρέχουσα κατάσταση και είναι αναστατωμένοι ότι ο κόσμος γύρω τους δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπά τους.

Η φύση του μελαγχολικού είναι σχολαστική, γιατί είναι διαμορφωμένη από την τελειομανία και μια τάση για υψηλή ανάλυση. Χάρη σε αυτά τα χαρακτηριστικά, οι άνθρωποι δίνουν ιδιαίτερη προσοχή ακόμα και σε μικρές λεπτομέρειες. Δεν γνωρίζουν πώς να αντιληφθούν τη συνολική εικόνα της ζωής, γιατί η ύπαρξή τους είναι χωριστά επεισόδια και "παζλ" που δεν μπορούν να συνδυαστούν. Λόγω της ελλιπούς αποδοχής της πραγματικότητας, ο μελαγχολικός δεν βλέπει την ουσία, ως εκ τούτου, στο τέλος, μπορεί να περιμένει μεγάλες απογοητεύσεις.

Όσον αφορά την αναλυτικότητα, η εμμονή στη λεπτομέρεια είναι μια πολύ χρήσιμη ποιότητα χαρακτήρα. Το πιο σημαντικό είναι να το έχετε με μέτρο, αλλιώς θα έχετε μια αρνητική αντίληψη για το άτομο. Δεδομένου ότι οι μελαγχολικοί άνθρωποι συχνά υποφέρουν από νευρώσεις που προκαλούνται από την τακτική επεξεργασία πληροφοριών, πρέπει να εκτιμήσουν ρεαλιστικά την κατάσταση και να προσπαθήσουν να δουν το έργο όχι μόνο εξωτερικά αλλά και να φτάσουν στην εσωτερική αλήθεια. Αυτό θα αυξήσει την αυτοεκτίμησή τους και θα μειώσει τον κίνδυνο αλλοτρίωσης.

Η ευαισθησία και η συναισθηματικότητα, που δείχνουν ότι η μελαγχολική είναι ταυτόχρονα ένας μεγάλος εφευρέτης, ένας ονειροπόλος και ένας ρομαντικός, θεωρούνται επίσης ως ηγετικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Εκπρόσωποι αυτής της ιδιοσυγκρασίας δείχνουν υψηλή ευαισθησία όχι μόνο σε ό, τι όμορφο, όμορφο, αλλά και σε αδικία. Επομένως, οποιαδήποτε λανθασμένη στάση απέναντι σε άλλους μπορεί να τους προκαλέσει δυσαρέσκεια. Αυτό είναι ιδιαίτερα αλήθεια αγένεια, αγένεια και κακές συνήθειες. Σε απάντηση τους, ο μελαγχολικός δεν θα επιδείξει επιθετικότητα, μπορεί να κλαίει.

Συνοψίζοντας, τα ακόλουθα χαρακτηριστικά διακρίνονται σε μελαγχολικά:

• επιθυμία για μοναξιά.
• δυσκολία στην επιλογή άλλων για φιλία και επικοινωνία.
• συστολή?
• αυτο-αμφιβολία.

Οι άνδρες που έχουν μελαγχολικό χαρακτήρα διακρίνονται από την ακρίβεια και τη σοβαρότητα. Έχουν καλούς τρόπους καλής συμπεριφοράς, ώστε να μπορούν να θεωρηθούν πραγματικοί κύριοι. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πάντα έτοιμοι να προστατεύσουν τα αγαπημένα τους. Δεδομένου ότι οι μελαγχολικοί άνθρωποι συνηθίζουν να κάνουν και να εφαρμόζουν τα σχέδιά τους, δημιουργώντας σαφείς υπολογισμούς, πάντα τηρούν αυτές τις υποσχέσεις. Επιπλέον, αυτοί οι τύποι είναι αξιόπιστοι στις σχέσεις, και αν συναντούν ένα κορίτσι, δεν θα υποχωρήσουν ποτέ από το επιδιωκόμενο μονοπάτι.

Ένας μελαγχολικός άνθρωπος έχει μια εκλεπτυσμένη φύση, γι 'αυτό, όλα είναι κοντά στην καρδιά του και είναι δύσκολο να περάσει από το χωρισμό. Επομένως, είναι απαραίτητο να επιλέξει έναν σύντροφο ψυχής που να ανταποκρίνεται πλήρως στην οργάνωση της ψυχής του. Επιπλέον, το κορίτσι πρέπει να είναι ευαίσθητο και να παρατηρεί αλλαγές στη διάθεσή του. Αυτό θα βοηθήσει στη μείωση της απαισιοδοξίας και του άγχους στο ιδιοσυγκρασία του εταίρου. Είναι δύσκολο για αυτούς τους τύπους να συναντούν κορίτσια, είναι πολύ ντροπαλοί, έτσι συχνά παραμένουν ενιαίοι.

Τα μελαγχολικά κορίτσια τείνουν στην περισυλλογή και τον μακρύ διαλογισμό. Μπορούν να καθίσουν για ώρες σε σκέψη και να μην είναι ενεργοί. Για τέτοιες κυρίες, η μεγαλύτερη δυσκολία στη ζωή είναι αντιπαράθεση και συγκρούσεις, εξαιτίας των οποίων έρχονται γρήγορα σε απάθεια. Οι μελαγχολικές γυναίκες δεν τους αρέσουν οι θορυβώδεις και οι μεγάλες εταιρείες, έτσι θα αρνηθούν να προσφέρουν να πάνε σε ένα πάρτι και θα προτιμούν να μένουν στο σπίτι. Τέτοια κορίτσια έχουν λίγους φίλους, προσπαθούν να διατηρήσουν παλιούς γνωστούς και να κάνουν νέους με δισταγμό.

Οι εκπρόσωποι ενός μελαγχολικού ταμπεραμέντου χαρακτηρίζονται από χαμηλή αυτοεκτίμηση και δεν είναι σίγουροι για τα συναισθήματά τους. Αμφισβητούν την ελκυστικότητά τους, διαβόητη και συχνά μπορούν να αναλάβουν αυτο-ανάλυση και αυτοκριτική. Πολλά κορίτσια μελαγχολικά έχουν υψηλή ζωτικότητα. Είναι δραστήριοι, χαρούμενοι, αλλά χρειάζονται πολλές προσπάθειες, η αποκατάσταση των οποίων διαρκεί πολύ.

Οι μελαγχολικές γυναίκες θεωρούνται ρομαντικές προσωπικότητες, γι 'αυτό συχνά "επιπλέουν στα σύννεφα" και να περάσετε πολύ χρόνο στη φαντασία και τα όνειρα. Το δεύτερο μισό της μπορεί να είναι μόνο ρομαντικοί, αποφασισμένοι, θαρραλέοι και ευγενείς. Αν μια κοπέλα δεν βρει την ιδανική της, μπορεί γρήγορα να αναστατωθεί και να ξεχάσει τη σχέση για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ παραμένει μοναχική. Εκπρόσωποι αυτής της ιδιοσυγκρασίας είναι πιστές σύζυγοι και εξαιρετικές νοικοκυρές, είναι σοβαροί για την αύξηση των παιδιών και των δεσμών γάμου. Όπως και οι άντρες, οι μελαγχολικές γυναίκες εμφανίζονται καλύτερες στη δημιουργικότητα.

Τα μελαγχολικά παιδιά είναι αρκετά ευγενικά και ήσυχα, αισθάνονται ήρεμα περιτριγυρισμένα από συγγενείς και στενούς ανθρώπους που δεν τους προσβάλλουν. Εάν το παιδί εισέλθει σε μια άγνωστη κοινωνία, τότε μπορεί να σταματήσει αμέσως να παίζει και να μιλάει παρακολουθώντας όλους με απόλυτη δυσπιστία. Κατά τη γνώμη τους, οι ξένοι μπορούν να τους προκαλέσουν πόνο ή βλάβη, αν και στην πραγματικότητα δεν υπάρχει λόγος για αυτό. Τα μελαγχολικά μωρά είναι πάρα πολύ ευαίσθητα, ακούνε πάντα τους ενήλικες ή τα μεγαλύτερα παιδιά, έτσι ώστε να μπορούν να εξαρτώνται από τους άλλους.

Ένα παιδί με τέτοιο ταμπεραμέντο προσπαθεί να αποφύγει καταστάσεις σύγκρουσης και δεν υποστηρίζει. Του αρέσει να αποσυρθεί και να κάνει το αγαπημένο του πράγμα, γιατί γρήγορα κουράζεται από ενεργούς και θορυβώδεις συνομηλίκους. Τέτοια παιδιά δεν πρέπει να κατηγορούνται ή να χλευάζονται · θα πρέπει να μιλάνε ήρεμα και να εξηγούν τα αίτια των σφαλμάτων. Ο μελαγχολικός δεν αντιλαμβάνεται τον ανυψωμένο τόνο, επομένως είναι αδύνατο να φωνάξει κανείς.

Παρά το γεγονός ότι η μελαγχολική είναι πολύ συναισθηματική και ευαίσθητη, ο χαρακτήρας αυτός έχει τα πλεονεκτήματά της. Τα συναισθήματα τέτοιων ανθρώπων εκφράζονται με σαφήνεια, οπότε και τα μικρότερα μικρά παιδιά μπορούν να τα ευχαριστήσουν ή να τα φέρουν σε δάκρυα. Τα θετικά χαρακτηριστικά αυτής της ιδιοσυγκρασίας περιλαμβάνουν τέτοιες στιγμές.

• Αισθητική. Η λεπτή φύση και η αγάπη της ομορφιάς κάνουν τους άνδρες κύριους και τις γυναίκες - αξιοσέβαστες κυρίες.
• Η δυνατότητα πρόβλεψης δυσκολιών. Η σταθερή ανησυχία και ο φόβος φέρνουν το μελαγχολικό εκτός ισορροπίας, αλλά αυτό τους βοηθά να αποφύγουν το πρόβλημα εκ των προτέρων.
• Τάση σε σοβαρές σχέσεις. Εκπρόσωποι αυτού του ψυχοτύπου επιλέγουν προσεκτικά το περιβάλλον τους, επομένως ο κύκλος επικοινωνίας τους είναι περιορισμένος. Αν ο συνεργάτης έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη, η σχέση μαζί του θα είναι ισχυρή και μεγάλη. Οι μελαγχολικοί είναι οι πιο πιστοί και αξιόπιστοι φίλοι, σταθεροί στην εκπλήρωση υποσχέσεων.

Οι μελαγχολικοί άνθρωποι χρειάζονται συχνή ανάπαυση, καθώς κουράζονται γρήγορα. Κατά τη διάρκεια αυτών των παύσεων, σκέφτονται και βρίσκουν ενδιαφέρουσες ιδέες για νέα έργα. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια καθαρή ψυχή, ακίνδυνη, αλλά στη φύση τους υπάρχουν και μειονεκτήματα.

• Κλείσιμο. Οι ματαιοδοξίες και οι θορυβώδεις εταιρίες ελαστικοί μελαγχολικοί, γι 'αυτό προτιμούν να είναι περήφανοι για τη μοναξιά. Επιπλέον, αυτοί οι άνθρωποι είναι δύσκολο να αποκαλύψουν και να δείξουν τα συναισθήματά τους.
• Αυξημένο άγχος. Δεδομένου ότι οι ιδιοκτήτες μιας τέτοιας ιδιοσυγκρασίας δεν θεωρούνται οι ίδιοι ήρωες, πρέπει να φοβούνται συνεχώς και να φοβούνται ότι αυτή ή αυτή η κατάσταση θα τελειώσει άσχημα.
• Απαισιότητα Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν γεννηθεί απαισιόδοξοι, αργότερα οφείλονται σε συχνές συναντήσεις με τις δυσκολίες της ζωής. Επομένως, κατά την ενηλικίωση, οι άνδρες και οι γυναίκες αρχίζουν να "κλαψουρίζουν" και να διαμαρτύρονται για τη μοίρα τους. Η απελπισία θεωρείται έντονο χαρακτηριστικό της μελαγχολικής.
• Αδυναμία στρες. Η συναισθηματική έκρηξη περιμένει μελαγχολικά σχεδόν σε κάθε βήμα, οπότε και το μικρότερο πρόβλημα τους βιώνει σαν ένα μεγάλο σοκ. Αυτοί οι άνθρωποι αποκαθίστανται οδυνηρά και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το άγχος αναστέλλει τη δραστηριότητά τους και εμποδίζει την αυτοπραγμάτωση. Λόγω της διαρκούς ετοιμότητας για κακοτυχίες, οι μελαγχολικοί δεν παρατηρούν τα χρώματα της ζωής.

Οι μελαγχολικοί άνθρωποι θεωρούνται δημιουργικά άτομα, γι 'αυτό και τέτοιες διασημότητες βρίσκονται συχνά στον κόσμο της μουσικής, της ποίησης και της ζωγραφικής. Για παράδειγμα, Σεργκέι Yesenin, ένας διάσημος Ρώσος ποιητής. Είχε μια λεπτή φύση και περιγράφει λυρικά όχι μόνο τη φύση, αλλά και τους ήχους, τις μυρωδιές. Αμερικανός πρωτοπόρος στον τομέα της τεχνολογίας των ηλεκτρονικών υπολογιστών και ο επιχειρηματίας Μπιλ Γκέιτς είναι επίσης εκπρόσωπος αυτής της ιδιοσυγκρασίας. Παρά τα αρνητικά χαρακτηριστικά της μελαγχολίας, έγινε ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον πλανήτη.

Μπορείτε επίσης να διακρίνετε ανάμεσα στις μελαγχολικές και τις διάσημες προσωπικότητες όπως η Britney Spears, ο Michael Jackson και ο Maxim Galkin. Αυτή η λίστα συμπληρώνεται όχι μόνο από μουσικούς, αλλά και από ηθοποιούς (Μαρίνα Σαβίνα, Ντένις Ντιντόρτ). Επομένως, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι αυτός ο τύπος χαρακτήρα είναι καλός ή κακός. Για κάθε άτομο, διαμορφώνεται από τις συνθήκες ζωής, το περιβάλλον και την επιρροή της εκπαίδευσης.

Οι μελαγχολικοί αποδίδονται σε εσωστρεφείς, καθώς είναι πιο άνετοι σε μια μικρή ομάδα. Μεγάλες και θορυβώδεις εταιρείες κάνουν τους ανθρώπους αυτούς άβολα. Ως εκ τούτου, οι εργοδότες πρέπει να εξετάσουν αυτές τις αποχρώσεις κατά την πρόσληψη προσωπικού. Επιπλέον, τα επαγγέλματα που απαιτούν επιμονή, μονοτονία και ανάλυση είναι καλύτερα κατάλληλα για μελαγχολική. Αυτό μπορεί να είναι η μουσική, η αρχιτεκτονική, ο σχεδιασμός, ο προγραμματισμός και το θέατρο. Όσον αφορά τις εργασίες που σχετίζονται με την επικοινωνία και την οργάνωση των σχεδίων, αυτό δεν ισχύει για αυτούς.

Δεδομένου ότι τα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου ψυχότυπου μπορούν να αλλάξουν με την πάροδο των χρόνων, ο μελαγχολικός έχει τις πιθανότητες να ζήσει καλύτερα: ενεργά εκφράζονται στις σχέσεις και παύουν να είναι μια κλειστή προσωπικότητα. Η μελαγχολία δεν είναι λόγος θλίψης, μελαγχολίας και λύπης για να αλλάξει η προοπτική, οι άνθρωποι αυτοί πρέπει απλώς να δώσουν την κύρια έμφαση στις μη τυποποιημένες ικανότητες και ταλέντα τους. Επιπλέον, πρέπει να καταλάβετε ότι η ψυχολογική προστασία δεν είναι μόνο μια «κράτηση» για την ψυχή, αλλά και ένας εχθρός που μπορεί να βλάψει την προσωπικότητα.

Αν συνεχώς "συμπεριλάβετε" την ψυχολογική προστασία, τότε μπορείτε να παραβλέψετε σημαντικά γεγονότα και να χάσετε την ευκαιρία να επιτύχετε. Ως αποτέλεσμα, ένα άτομο "σπάει", συνδέεται με ένα μόνο μέρος και γίνεται χαμένος.Προκειμένου να αποφευχθεί αυτό, τα μελαγχολικά πρέπει να αποκλείσουν την εκδήλωση τέτοιας ψυχολογικής προστασίας όπως η ταυτοποίηση, η προβολή και η αποφυγή. Η αναγνώριση προκαλεί ενσυναίσθηση και φόβο για όλα τα νέα, η προβολή καταστρέφει την εσωτερική ισορροπία και καθιστά τον άνθρωπο ανεύθυνο και η αποφυγή κατακλύζει το άτομο με αυξημένη ευαισθησία.

Προκειμένου ένας μελαγχολικός άνθρωπος να αισθάνεται σαν πραγματικός άνθρωπος και να αποκαλυφθεί πλήρως, πρέπει να λάβει υπόψη τις ακόλουθες συστάσεις ψυχολόγων.

• Δεν χρειάζεται να δείτε ένα πρόβλημα μεγάλης κλίμακας σε κάθε περίπτωση. Προστατεύοντας από την αδικαιολόγητη ανησυχία, θα είναι δυνατό να διατηρηθεί η εσωτερική ηρεμία και να συνεχιστεί η δράση χωρίς να εστιάζεται στις αδυναμίες. Τα άτομα πρέπει να θυμούνται ότι είναι τα πιο χρήσιμα και γόνιμα.
• Θέτοντας στόχους, η μελαγχολική ανάγκη να εμπλακεί σε αυτοεπιβεβαίωση. Η αυξημένη ανησυχία και αβεβαιότητα σε μια δύσκολη κατάσταση προκαλεί μια αντίδραση - απομόνωση και ευπάθεια. Επομένως, εάν υπάρχει θετική ενέργεια και υποστήριξη, τότε η αντιμετώπιση μιας δυσμενούς κατάστασης είναι πολύ ευκολότερη.

• Πρέπει πάντα να πιστεύετε στις ιδέες σας και να μην περιμένετε το επιχείρημα ή την κριτική άλλων. Το υψηλό επίπεδο ενσυναίσθησης και ευαισθησίας επιτρέπει στους αντιπροσώπους αυτού του τύπου ιδιοσυγκρασίας να είναι οι πρώτοι που αισθάνονται την "κατεύθυνση του ανέμου" και να προβλέπουν τον σωστό σχεδιασμό επιτυχημένων σχεδίων σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Αυτοί οι άνθρωποι είναι σίγουροι για τις προσωπικές ιδέες, αρχίζουν την εφαρμογή τους μόνο όταν λαμβάνουν καθολική αποδοχή. Αν το έργο δεν είχε γίνει αντιληπτό, τότε κανείς δεν θα το γνωρίζει. Για να αποφευχθεί αυτό, δεν χρειάζεται να σιωπάτε και να προωθήσετε με τόλμη τις ιδέες σας, χωρίς να απαιτείτε από αυτούς μια ανεξάρτητη ενσάρκωση και μια εις βάθος αιτιολόγηση.

• Δεν μπορείς να είσαι μοναχός στη ζωή. Εάν οι εκπρόσωποι άλλων ιδιοσυγκρασιών σε ακραίες καταστάσεις ικανοποιούνται με φωνές, φασαρία και "βόμβες", τότε μια ασυνήθιστη αντίδραση είναι χαρακτηριστική των μελαγχολικών ανθρώπων - πλήρης μούδιασμα και αναστολή. Μερικές φορές μια τέτοια εκδήλωση μπορεί να είναι αρκετά επικίνδυνη. Για παράδειγμα, ο πιλότος, αντί να εκτοξεύει, απλά "παγώνει σε μια ζάλη". Ως εκ τούτου, για να αντιμετωπιστούν τα σημάδια της στοργίας, τα μελαγχολικά πρέπει να υποβάλλονται σε ειδικές εκπαιδευτικές συνεδρίες που βοηθούν όχι μόνο να βρουν διέξοδο σε δύσκολες καταστάσεις αλλά συχνά να σώζουν ζωές.

• Μην φοβάστε τις γρήγορες αλλαγές στη ζωή. Η δυναμική εξέλιξη των γεγονότων προκαλεί μείωση της δραστηριότητας και της απογοήτευσης στους μελαγχολικούς, γι 'αυτό είναι δύσκολο να ξεπεράσουν τις δυσκολίες. Εάν, ωστόσο, για να σταματήσετε αυτόν τον φόβο και να εξαλείψετε την προσωπική ασυνέπεια, τότε οι πιθανότητες να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα περισσότερο. Για παράδειγμα, πολλοί γιατροί εφαρμόζουν αυτήν την τεχνική στη θεραπεία ασθενών. Αυτά προσαρμόζονται θετικά και ανακτώνται. Επιπλέον, τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να αυτο-υποστηρίζουν και να βασίζονται σε αναμνήσεις από περασμένες επιτυχημένες καταστάσεις, ακόμη και ασήμαντες.

• Η ανάπτυξη ορισμένων δεξιοτήτων συμπεριφοράς θα βοηθήσει στην αποφυγή άγχους. Η κύρια αιτία της κατάθλιψης και της ψυχολογικής εξάντλησης θεωρείται ως πρόβλημα χρόνου. Στην περίπτωση αυτή, η μελαγχολική μπορεί να προβλέψει εκ των προτέρων τις δυσμενείς καταστάσεις, οπότε είναι ευκολότερο για αυτούς να προετοιμαστούν για εργασία και να εξαλείψουν τα προβλήματα.
• Για την επίτευξη επιτυχίας στις επαγγελματικές δραστηριότητες αυξάνοντας την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση. Δεν χρειάζεται να προσπαθείτε να κάνετε τα πάντα με τον καλύτερο τρόπο και να επικρίνετε τη δουλειά σας, δεδομένου ότι διαρκεί πολύς χρόνος και χάθηκε η αξία του έργου. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η επίτευξη επιτυχίας. Επομένως, αν ρυθμίσετε απεριόριστα τα σχέδιά σας, τότε μπορείτε να τους προκαλέσετε βλάβη και να μειώσετε την αποδοτικότητα, με αποτέλεσμα να μην έχει νόημα η εργασία αυτή. Κάθε έργο πρέπει να θεωρείται ιδανικό και να το οδηγήσει στη μέγιστη δυνατή υλοποίηση.

Πώς να μάθουν μελαγχολικά, δείτε το επόμενο βίντεο.