Xoloitzcuintle: είδη φυλών, πώς να το περιέχουν;

Το Xoloitzcuintle ή το μεξικάνικο άτριχο σκυλί είναι γνωστό όχι μόνο στο Μεξικό αλλά και πέρα ​​από τα σύνορά του. Στο έδαφος της χώρας μας, η φυλή είναι επίσης αρκετά δημοφιλής, άλλωστε, οι κτηνοτρόφοι σκύλων, έχοντας αγοράσει κάποτε ένα τέτοιο σκυλί, και στο μέλλον παραμένουν αληθινές μόνο σε αυτή τη φυλή.

Το Xoloitzcuintle είναι μια μοναδική φυλή που διαμορφώθηκε με φυσικό τρόπο χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατό να καθοριστεί η ακριβής αιτία εμφάνισης των άτριχων σκύλων, ωστόσο, οι περισσότεροι επιστήμονες τάσσονται στην εκδοχή των αυθόρμητων γενετικών μεταλλάξεων στον πληθυσμό των παλαιότερων προγόνων τους. Οι προπάτορες του μεξικάνικου άτριχου σκύλου ήρθαν στην αμερικανική ήπειρο από πρωτοπόρουςο οποίος διέσχισε το Στενό του Μπέρινγκ και εγκαταστάθηκε στις νέες γόνιμες περιοχές.

Ο θρύλος έχει έρθει μέχρι σήμερα ότι ο θεός Xolotl, ο οποίος λατρευόταν από τους Αζτέκους, έστειλε αυτό το ευγενές ζώο στη γη, ώστε να συνοδεύει τους αναχωρημένους στις πύλες του παραδείσου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ταφή του αποθανόντος συγγενή συνοδευόταν από τη δολοφονία του Xoloitzcuintle, και αυτό το τελετουργικό διατηρήθηκε στις ινδικές φυλές για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από τις αρχαιολογικές ανασκαφές στο Μεξικό και τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και από την εύρεση μούμιων άτριχων σκύλων που θάφτηκαν δίπλα στους ιδιοκτήτες τους.

Βρέθηκαν επίσης πήλινα ειδώλια του Xoloitzcuintla που χρονολογούνται από τον 5ο αιώνα. Π.Χ. Oe., Που μιλάει για την ιδιαίτερη στάση των ανθρώπων σε αυτά τα σκυλιά. Υπάρχει μια άποψη ότι τα μεξικάνικα άτριχα σκυλιά τρώγονταν, θεωρώντας ότι το κρέας τους έχει μεγάλη μαγική δύναμη, που δίνει στους ανθρώπους το δώρο της πρόνοιας. Επιπλέον, οι Αζτέκοι πίστευαν ότι τα σκυλιά ήταν σε θέση να θεραπεύσουν ασθένειες, εξηγώντας ότι με το καυτό δέρμα τους.

Η ειδυλλιακή συνύπαρξη των Αζτέκων και του Xoloitzcuintle έσπασε οι conquistadors, οι οποίοι, κατακτώντας τον Νέο Κόσμο, κατέστρεψαν τον πολιτισμό και τις παραδόσεις του ιθαγενούς πληθυσμού και επέβαλαν τον τρόπο ζωής τους. Μαζί με πολλά αρχαία τελετουργικά, τα σκυλιά που οι άγνωστοι θεωρούσαν σύμβολο ξεπερασμένων τρόπων ζωής και καταδικάστηκαν σε καταστροφή, έπεσαν υπέρ του. Ως αποτέλεσμα των σφαγών, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν συχνά για τη χρήση ζώων για φαγητό, μέχρι τα τέλη του XVI αιώνα. ο πληθυσμός των αρχαιότερων σκύλων έφτασε στο ιστορικό ελάχιστο. Η φυλή σώθηκε από την εξαφάνιση από μερικούς από τους αντιπροσώπους της που είχαν την τύχη να ζήσουν σε απομακρυσμένους ορεινούς οικισμούς του Μεξικούόπου οι κατακτητές απλά δεν μπορούσαν να φτάσουν.

Ωστόσο, η αναζωογονητική φυλή στις αρχές του 19ου αιώνα. υποβλήθηκε και πάλι σε σφαγές, και αυτή τη φορά αποκλειστικά για εμπορικούς σκοπούς. Το γεγονός είναι ότι οι επιχειρηματίες των Μεξικάνων άρχισαν να χρησιμοποιούν το δέρμα των σκύλων για τη ραπτική δερμάτινων ειδών. Αυτή η ασχήμια διήρκεσαν σχεδόν μισό αιώνα και μόνο σε 1850 πολιτιστικές μορφές έπληξε την κοινή γνώμη και επέστησε την προσοχή στο πρόβλημα της δολοφονίας αθώων ζώων. Με τη βοήθεια ερασιτεχνών κτηνοτρόφων, καταφέραμε να εξοπλίσουμε αρκετές αποστολές και να τις στείλουμε στα ορεινά χωριά του Μεξικού, όπου υπήρχε ακόμα ένας μεγάλος πληθυσμός γυμνών σκύλων.Χάρη στα επιζώντα άτομα, οργανώθηκαν τα πρώτα φυτώρια και μέχρι το 1887 η φυλή αναγνωρίστηκε επίσημα από το American Kennel Club.

Η μοίρα της φυλής δεν ήταν εύκολη. Υπήρξαν ζοφερές αναβρασμοί, όπως η νίκη ενός μεξικάνικου γυμνού σκύλου σε μια έκθεση το 1940, και ενοχλητικές πτώσεις, όταν οι κτηνοτρόφοι σκύλων έχασαν κάθε ενδιαφέρον για τη φυλή, γι 'αυτό και η αμερικανική Ένωση Kennel την διαγράφει από το ληξιαρχείο. Τα σκυλιά έγιναν όλο και λιγότερο και οι ιδιοκτήτες τους σχεδόν σταμάτησαν να επισκέπτονται την έκθεση. Έτσι, ο Xoloitzcuintle απειλείται για δεύτερη φορά και μόνο με τις προσπάθειες των ενθουσιωδών αυξήθηκε από τις στάχτες και πάλι.

Η φυλή είναι υποχρεωμένη από τη δεύτερη γέννησή της στον σκύλο χειριστή Norman Pelham Wright, ο οποίος το 1954 πήγε και πάλι σε κωφούς μεξικάνικους οικισμούς και αγόρασε δεκάδες σκυλιά από τους Ινδούς. Κατά την άφιξή του στο σπίτι, ανέλαβε εργασία αναπαραγωγής, κατά τη διάρκεια της οποίας διατυπώθηκε προκαταρκτικό πρότυπο φυλής και γράφτηκε ιστορικό της προέλευσής του.

Ένα ενήλικο σκυλί xoloitzcuintle φαίνεται πολύ εντυπωσιακό. Το ζώο έχει μια ισχυρή οικοδόμηση, χαριτωμένες μορφές και έχει μια μάλλον αναλογική σωματική διάπλαση.

• Το κύριο χαρακτηριστικό της φυλής είναι το ανθεκτικό και ελαστικό δέρμα. Είναι απολύτως ανοσοποιητικό στα τσιμπήματα των παρασίτων και των εντόμων που απορροφούν το αίμα, καθώς και ανθεκτικά σε κάθε είδους τραυματισμούς και τραυματισμούς. Το δέρμα των ενήλικων σκύλων είναι πολύ τεντωμένο και δεν σχηματίζει πτυχές, και η μόνη εξαίρεση είναι οι πτυχές των φρυδιών. Τα κουτάβια, αντίθετα, είναι κυριολεκτικά γεμάτα με ρυτίδες, οι οποίες, καθώς το ζώο μεγαλώνει, εξομαλύνονται εντελώς. Το χρώμα του δέρματος μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό. Το πρότυπο επιτρέπει το κίτρινο, το μαύρο, το γκρι, το καφέ και τα παξιμάδια, τα οποία συχνά παρουσιάζουν σημεία διαφορετικού χρώματος.

• Η κεφαλή του ζώου είναι υψηλή και ανάλογη με το μέγεθος του σώματος. Το κρανίο έχει ένα είδος λύκου, μια μικρή προεξοχή στο πίσω μέρος του κεφαλιού και ελαφρώς στενεύει στη μύτη. Η γραμμή του μετώπου είναι παράλληλη με το πρόσωπο, το οποίο, με τη σειρά του, χαρακτηρίζεται από ομαλή περιγράμματα και επίπεδα μάγουλα.

• Η μύτη έχει έναν καλά καθορισμένο λοβό, ένα χρώμα που είναι εντελώς ίδιο με το χρώμα του δέρματος. Για παράδειγμα, σκουρόχρωμα σκυλιά έχουν μια σχεδόν μαύρη μύτη, χρυσοκίτρινα και χάλκινα έχουν καφέ ή σάρκα, και εκείνα με στίγματα είναι μερικώς χρωματισμένα.

• Χείλια το ζώο είναι αρκετά ξηρό και ταιριάζει σφιχτά στα δόντια.

• Τα αυτιά του xoloitzcuintle είναι μεγάλα και μακρά.ψηλά, που κάνει το σκυλί να μοιάζει με ένα ρόπαλο. Όταν το ζώο είναι σε εγρήγορση, είναι σχεδόν σε ορθή γωνία.

• Τα μάτια έχουν σχήμα αμυγδάλου. και επαναλάβετε ακριβώς το χρώμα του δέρματος. Τα πιο κοινά είναι τα κίτρινα, τα πορτοκαλί, τα κόκκινα-καφέ, τα καφέ και οι μαύρες αποχρώσεις. Τα βλέφαρα είναι στεγνά και πυκνά, με ορατό γκρι, μαύρο ή καφέ χρώμα. Αυτό δίνει την προσοχή στην προσοχή και την εγρήγορση.

• Τα δόντια σε γυμνά σκυλιά είναι μάλλον αδύναμα.ενώνουν σε ένα ψαλίδι ψαλίδι, ισχυρά σαγόνια, πλήρη οδοντοστοιχία επιθυμητό, ​​αλλά δεν είναι απαραίτητο.

• Ο λαιμός του ζώου είναι πολύ κομψός, ομαλά επεκτεινόμενη στη βάση και μετατρέπεται σε ακρώμιο. Ο λαιμός είναι ελαφρύς και κομψός.

• Το περίβλημα του Xoloitzcuintle είναι ελαφρώς επιμήκης. και αντιστοιχεί στο ύψος στο ακρώμιο ως 10/9. Το στήθος ελαφρώς στενεύεται και βρίσκεται στο επίπεδο των αγκώνων. Η πλάτη είναι ευθεία και κοντή, με ισχυρά πτερύγια τοποθετημένα λοξά.Ο οσφυϊκός ιστός είναι ελαφρώς προεξέχων πάνω από τη γραμμή της πλάτης και έχει ένα προεξέχον μυϊκό σώμα. Η κοιλιά επιλέγεται και η λεπτή ουρά είναι διακοσμημένη με κομψή φούντα.

• Τα άκρα είναι ισχυρά, ίσια και μυώδη, με τις αρθρώσεις να κατευθύνονται πίσω. Περιστασιακά σε χέρια τύπου λαγού, υπάρχουν λοβοί που πρέπει να απομακρύνονται χωρίς διακοπή.

• Μαλλί κάλυψη εντελώς απουσιάζει, αν και μερικά άτομα μπορεί να έχουν χονδρό και σπάνιο μαλλί μήκους 2,5 cm στο μέτωπο και στον αυχένα.

Λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά της φυλής, είναι αδύνατο να μην σταθούμε στα ελαττώματα. Έτσι, ένας σκύλος μπορεί να αποκλειστεί σε μια έκθεση για το clubfoot, η παρουσία ενός θυσάνου στην κορυφή του, τα πόδια που μοιάζουν με γάτα, η κύφωση, πολύ χαλαρή επιδερμίδα, σχηματίζοντας πολλές πτυχές, περικομμένη ή συντομευμένη ουρά, στρογγυλά μάτια διογκωμένα και σκισμένα ή σταματημένα. Πάρα πολύ μεγάλο κεφάλι, λάθος δάγκωμα, κάλυψη μαλλιού σε περιοχές όπου είναι απαράδεκτη, οι όρχεις που δεν κατέβηκαν στο όσχεο, η παρουσία των συριγγίων και η ανώμαλη συμπεριφορά, η οποία εκφράζεται σε υπερβολική δειλία ή, αντιθέτως, επιθετικότητα.

Επιπλέον, πάρα πολύ θηλυκά αρσενικά και μεγάλα θηλυκά, σκύλοι αλμπίνο, καθώς και άτομα με μη αναπτυγμένους μύες, έντονη ανάρτηση και ελαφριά χρωστική της ίριδας θεωρούνται ελάττωμα. Ωστόσο, οι ιδιοκτήτες ατόμων που δεν πληρούν τα τυπικά χαρακτηριστικά δεν πρέπει να αποθαρρύνονται, δεδομένου ότι κάθε xoloitzcuintle σκυλί μπορεί να πάρει ένα "μηδέν" γενεαλογία. Όσον αφορά το κόστος των κουταβιών αυτού του σπάνιου χαριτωμένου σκύλου, ξεκινά από 10 χιλιάδες και τελειώνει με 150 χιλιάδες ρούβλια (2019).

Το Xoloitzcuintle έχει ισορροπημένο χαρακτήρα και ηρεμία. Τα σκυλιά είναι εύκολο να μάθουν και είναι αρκετά κατάλληλα για έναν αρχάριο κτηνοτρόφο ως το πρώτο κατοικίδιο ζώο. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των γυμνών σκύλων είναι μια αναπτυγμένη αίσθηση ιδιοκτησίας, λόγω της οποίας είναι ιδιαίτερα ευλαβικά για τα πράγματα - παιχνίδια, χώρο ύπνου και φλιτζάνι φαγητού. Επιπλέον, θεωρούνται μονογαμικές και επιλέγουν ένα από τα μέλη της οικογένειάς τους ως οικοδεσπότη. Το κατοικίδιο ζώο θα επικοινωνεί επίσης κανονικά με άλλα νοικοκυριά, αλλά ο ηγέτης θα αναγνωρίζεται μόνο σε ένα άτομο.

Τα μεξικάνικα άτριχα σκυλιά θεωρούνται καλά φύλακες και φύλακες, προειδοποιώντας τον ιδιοκτήτη για τους κινδύνους της αντισυμβατικής συμπεριφοράς. Το σκυλί θα περιστρέφεται και θα σφύζει γύρω από τον ιδιοκτήτη, ωστόσο, δεν θα δώσει ψήφο. Ένα τέτοιο μοντέλο συμπεριφοράς σκύλου κατά τη διάρκεια της επίσκεψης απρόσκλητων φιλοξενουμένων είναι πολύ βολικό για οικογένειες με παιδιά και ηλικιωμένους που δεν θα ξυπνήσουν από ένα δυνατό φλοιό αν κάποιος ξαφνικά χτυπήσει στην πόρτα. Τα σκυλιά αισθάνονται εθελοντικά συναισθήματα προς τους ξένους, ωστόσο, δεν δείχνουν προφανή επιθετικότητα. Αλλά αν το ζώο βλέπει ότι ο ιδιοκτήτης ή ένα από τα μέλη της οικογένειας είναι σε πραγματικό κίνδυνο, τότε θα τα υπερασπιστεί αμέσως.

Όσο για τις σχέσεις με άλλα ζώα, η ζωοαγγείωση μερικές φορές βρίσκεται σε ενήλικες xoloitzcuintle. Ωστόσο, απευθύνεται αποκλειστικά σε άγνωστα ζώα και μέσα στην οικογένειά του το σκυλί χαλαρώνει μαζί με άλλα σκυλιά και γάτες. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του χαρακτήρα των μεξικάνικων άτριχων σκύλων είναι η υπερβολική εμμονή, η οποία οφείλεται στην επιθυμία του κατοικίδιου ζώου να συμμετέχει ενεργά σε όλες τις υποθέσεις της οικογένειας. Το σκυλί είναι εξαιρετικά ευτυχισμένο όταν ο ιδιοκτήτης το παίρνει μαζί του και τρομάζει τρομερά όταν μένει μόνος του στο διαμέρισμα. Επομένως, μια τέτοια φυλή δεν είναι κατάλληλη για τους απουσιάζοντες ιδιοκτήτες, επειδή αντέχει πολύ τη μοναξιά και αρχίζει να ουρλιάζει.

Η λύση στην κατάσταση μπορεί να είναι η αγορά ενός άλλου γυμνού σκύλου, με το οποίο το κατοικίδιο ζώο θα βρει γρήγορα μια κοινή γλώσσα και θα παίξει ενώ οι ιδιοκτήτες απουσιάζουν. Όσον αφορά τη στάση απέναντι στα παιδιά, η Xoloitzcuintle είναι καλή μαζί τους και είναι ευτυχής να συμμετάσχει σε όλες τις επιχειρήσεις τους. Ωστόσο, το ένστικτο της "νταντά" σε αυτά τα σκυλιά απουσιάζει, οπότε χρειάζονται κοινωνικοποίηση σε σχέση με τα παιδιά από μικρή ηλικία.

Τα μεξικάνικα άτριχα σκυλιά ζουν από 12 έως 15 χρόνια και η διάρκεια της ζωής τους εξαρτάται από τις συνθήκες κράτησης, τη συναισθηματική κατάσταση του ζώου και την παρουσία κληρονομικών και επίκτητων ασθενειών. Τα σκυλιά αυτής της φυλής χαρακτηρίζονται από συχνές αλλεργικές αντιδράσεις και δερματίτιδα, που είναι αποτέλεσμα υποσιτισμού ή φροντίδας. Επιπλέον, λόγω της έλλειψης μάλλινης κάλυψης, το δέρμα των σκύλων τραυματίζεται μερικές φορές ενώ περπατάει στο δάσος και παίζει με άλλα σκυλιά. Για τον ίδιο λόγο, συχνά παρατηρείται ηλιακό έγκαυμα στο δέρμα. Επομένως, παρά το γεγονός ότι η φυλή προέρχεται από το ηλιόλουστο Μεξικό, τα σκυλιά πρέπει να παραμένουν έξω στο δρόμο κάτω από τις καυτές ακτίνες του ήλιου.

Επίσης, μεταξύ των πιο συνηθισμένων ασθενειών είναι η αδυναμία του χόνδρου, η οποία εκφράζεται σε αυτιά, καθώς και η απώλεια των δοντιών και ο σχηματισμός μιας ανθυγιεινής, μολυσματικής πλάκας στο δέρμα. Εάν εντοπιστούν τα συμπτώματα που περιγράφονται, το ζώο πρέπει να παρουσιαστεί αμέσως στον κτηνίατρο, ο οποίος θα καθορίσει την αιτία της νόσου και θα συνταγογραφήσει θεραπεία.

Η ταξινόμηση Xoloitzcuintle γίνεται με δύο κριτήρια: την παρουσία μαλλιού και μεγέθους. Στο πρώτο σημάδι, απολύτως φαλακρός, που συχνά έχουν μια μικρή δέσμη τριχών στο κεφάλι και τα κοντόχρωμα άτομα διακρίνονται. Τα άτριχα σκυλιά με ορνιθιά έχουν στον γονότυπο τους ένα "άτριχο" γονίδιο, το οποίο μεταλλάχθηκε αυθόρμητα κατά την αυγή της προέλευσης της φυλής. Τέτοιες μεταλλάξεις δεν είναι ασυνήθιστες στη φύση και συχνά απαντώνται σε γάτες και αρουραίους.

Τα μικρού μεγέθους άτομα σχηματίζουν μια αριθμητική μειονότητα στα απορρίματά τους και γεννιούνται ως αποτέλεσμα της δουλειάς των γονιδίων που είναι υπεύθυνα για το υπόστρωμα και σε ύφεση. Η παρουσία ή η απουσία μαλλιού σχετίζεται άμεσα με την κατάσταση των δοντιών, γι 'αυτό και τα φαλακρά σκυλιά δεν έχουν πρόδρομους και συχνά δεν υπάρχουν κοπτήρες. Αντιπρόσωποι της κοντής γενιάς της σειράς έχουν δόντια στο σύνολο. Τα υπόλοιπα γυμνά και πονηρά άτομα είναι πανομοιότυπα και δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους.

Σύμφωνα με το δεύτερο κριτήριο, οι διαφορές (μέγεθος) των μεξικάνικων γυμνών σκύλων είναι τυπικές, μεσαίες και μικροσκοπικές. Ο πρώτος τύπος περιλαμβάνει άτομα 46-62 cm ψηλά και ζυγίζει από 9 έως 19 kg. Η δεύτερη ομάδα αντιπροσωπεύεται από σκύλους ύψους 36-45 cm και βάρους 6-12 kg. Ο τρίτος τύπος περιλαμβάνει μίνι σκύλους με ύψος 22-35 cm, με βάρος όχι μεγαλύτερο από 8 κιλά.

Το Xoloitzcuintle είναι αποκλειστικά οικιακά σκυλιά και δεν είναι αυστηρά κατάλληλο για το περιεχόμενο του δρόμου. Συνιστάται στους Μεξικανούς να ξεκινούν άτομα που είναι επιρρεπή σε αλλεργικές αντιδράσεις στις τρίχες των ζώων, καθώς και σε οικογένειες όπου υπάρχουν μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι. Τα σκυλιά είναι καλά επειδή δεν εκπέμπουν τη μυρωδιά του σκύλου, το οποίο είναι παρόν σε ένα ή άλλο βαθμό σχεδόν σε όλα τα σκυλιά.

Από τις πρώτες μέρες της εμφάνισης του κουταβιού στο σπίτι, είναι απαραίτητο να κανονίσετε ένα κρεβάτι για αυτό και να εξοπλίσετε ένα μέρος για να φάτε φαγητό. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αγοράσετε ή να φτιάξετε το δικό σας μαλακό ζεστό στρώμα και να το τοποθετήσετε μακριά από συσκευές θέρμανσης και ρεύματα. Επιπλέον, θα πρέπει να ετοιμάσετε μια κουβέρτα, που θα απαιτηθεί κατά την πρώτη στιγμή, ενώ το κουτάβι είναι ακόμα μικρό. Εντούτοις, τα ενήλικα σκυλιά συχνά προστατεύονται, ειδικά κατά τη διάρκεια της εκτός εποχής, απουσία κεντρικής θέρμανσης.

Μια σημαντική προϋπόθεση για τη διατήρηση ενός κατοικίδιου ζώου είναι το περπάτημα. Το περπάτημα με μεξικάνικο πρέπει να είναι από 4 μηνών, αφού έχουν ήδη τεθεί όλα τα απαραίτητα εμβόλια. Αφαιρέστε πρώτα το κατοικίδιο ζώο πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο συχνά - κατά προτίμηση μετά από κάθε γεύμα και τη νύχτα. Οι Xoloitzcuintle καταλαβαίνουν αρκετά γρήγορα τι απαιτείται από αυτούς και από την ηλικία των 7 μηνών αρχίζουν να πηγαίνουν στην τουαλέτα έξω.

Το Xoloitzcuintle είναι ένα σαρκοφάγο ζώο, οπότε το ήμισυ της διατροφής του πρέπει να είναι κρέας και εντόσθια. Αλλά λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι λίγα δόντια λείπουν σε φαλακρούς σκύλους, το συστατικό κρέατος θα πρέπει να χορηγείται με τη μορφή κιμά ή κονσερβοποιημένα τρόφιμα. Το υπόλοιπο φαγητό πρέπει επίσης να αλέθεται σε μια γερή κατάσταση. Ωστόσο, αυτό πρέπει να γίνει μόνο εάν το κατοικίδιο ζώο έχει 6 ή περισσότερα δόντια, σε άλλες περιπτώσεις είναι απαραίτητο να δώσει στερεό φαγητό στο ζώο. Είναι επιθυμητό να κοπεί το κρέας σε μικρά κομμάτια.

Κατά την προετοιμασία του μενού για το xoloitzcuintle, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το 70% του θα πρέπει να αποτελείται από τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες. Αν σκοπεύετε να ταΐσετε το ζώο με φυσικά προϊόντα, τότε είναι επιθυμητό να συμπεριλάβετε στο μενού κρέας γαλοπούλας, αρνιού ή κουνελιού, καθώς και άπαχο θαλάσσιο ψάρι, που προηγουμένως καθαρίστηκε από οστά. Είναι επίσης απαραίτητο να δώσετε κουάκερ, φρέσκα και βραστά λαχανικά και εποχιακά φρούτα, με εξαίρεση τα εσπεριδοειδή. Μερικές φορές την εβδομάδα θα πρέπει να συμπεριληφθούν στη διατροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά τυρί cottage και ξινή κρέμα.

Ωστόσο, το πιο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ιδιοκτήτες μεξικάνικων άτριχων σκύλων είναι η ευαισθησία τους σε αλλεργικές αντιδράσεις σε πολλά προϊόντα. Αυτά περιλαμβάνουν το βόειο κρέας, το κοτόπουλο, ορισμένα ψάρια ποταμών, τα αυγά, τη σόγια και τη ζάχαρη. Εκτός από αυτά τα προϊόντα, ο σκύλος δεν πρέπει να παίρνει λιπαρά, χαλασμένα και έληξε τρόφιμα, καπνιστά τρόφιμα, τουρσιά, πιάτα με μπαχαρικά, πλούσια αρτοσκευάσματα, τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και τεχνητά πρόσθετα, όσπρια, μανιτάρια, σωληνοειδή οστά και πατάτες. Ως συμπλήρωμα διατροφής, το Xoloitzcuintle πρέπει να λαμβάνει οστεάλευρα, ιχθυέλαιο (με προσοχή) και σύμπλεγμα βιταμινών-ανόργανων συστατικών.

Ωστόσο, οι σκύλοι που είναι επιρρεπείς σε αλλεργίες είναι πιο πιθανό να τρέφονται με τροφές υψηλής ποιότητας, στις οποίες όλα τα απαραίτητα στοιχεία είναι σε βέλτιστες ποσότητες και αποδεκτό συνδυασμό. Επιλέγοντας τροφή, θα πρέπει να καθοδηγείται από το μέγεθος του ζώου, καθώς και από την ηλικία και τη δραστηριότητά του.

Λόγω της απουσίας του παλτό, η φροντίδα για ένα γυμνό μεξικάνικο σκυλί είναι αρκετά απλή. Τα φαλακρά ζώα δεν υποφέρουν από παράσιτα, δεν χρειάζονται τακτικά χτένισμα και συχνά πλύσιμο. Επιπλέον, το Xoloitzcuintle δεν ξεθωριάζει και δεν μυρίζει. Ως εκ τούτου, το κύριο αντικείμενο φροντίδας για τέτοια σκυλιά είναι το δέρμα. Είναι απαραίτητο να το σκουπίζετε εβδομαδιαίως με ένα υγρό πανί και να το λιπαίνετε περιοδικά με ένα ειδικό moisturizer που πρέπει να αγοράσετε στο κατάστημα κατοικίδιων ζώων.

Επιπλέον, Το δέρμα των κατοικίδιων ζώων πρέπει να προστατεύεται από την άμεση έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία και να μην επιτρέπει στον σκύλο να παραμένει στον ήλιο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πριν από τη βόλτα, συνιστάται η λίπανση του σώματος του ζώου με αντηλιακό, το οποίο, κατά την επιστροφή στο σπίτι, πρέπει να καθαριστεί προσεκτικά με ένα υγρό πανί.

Το χειμώνα, το ζώο θα πρέπει πάντα να φοριέται σε ένα ζεστό μανίκι, ακόμα και αν σκοπεύετε να τον πάρετε κυριολεκτικά μερικά λεπτά στην τουαλέτα. Πλύνετε γυμνούς σκύλους μία φορά κάθε 3 μήνες, καθώς η συχνότερη κολύμβηση μπορεί να προκαλέσει ξηρό δέρμα που προκαλείται από την απώλεια του προστατευτικού στρώματος. Το δέρμα των Μεξικανών πρέπει να είναι τακτικά ενυδατωμένο. Ως ενυδατική κρέμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ελαιόλαδο ή αμυγδαλέλαιο με την προσθήκη βιταμινών Α και Ε. Οι αντιπρόσωποι της Shorthair Xoloitzcuintle χτενίζονται με ένα μαλακό πινέλο μερικές φορές την εβδομάδα.

Εκτός από το δέρμα, τα δόντια, τα αυτιά και τα κατοικίδια ζώα έχουν ανάγκη φροντίδας. Για να καθαρίσετε τα δόντια, ο σκύλος πρέπει να αγοράσει παιχνίδια για μάσημα ή να δώσει καθαριστικό φαγητό, ωστόσο η καλύτερη επιλογή είναι ένας κλασικός εβδομαδιαίος καθαρισμός με ειδικές πάστες και βούρτσες. Τα αυτιά ενός ζώου πρέπει να επιθεωρούνται τακτικά για ερυθρότητα και εκκρίσεις και, εάν είναι απαραίτητο, να καθαρίζονται με σερβιέτες και υπεροξείδιο του υδρογόνου. Τα μάτια χρειάζονται επίσης τακτική αφαίρεση της απόρριψης με ένα υγρό στυλεό και αφέψημα χαμομηλιού. Εάν παρουσιαστεί πύον ή υπερβολική έκκριση, πρέπει να δείξετε αμέσως το σκυλί στον κτηνίατρο.

Τα νύχια του ζώου θα πρέπει να κόβονται μόλις υπάρχει χαρακτηριστικό χτύπημα στο πάτωμα και να τα επιθεωρήσουν μετά από κάθε βόλτα για τραυματισμούς. Σε βροχερό καιρό, πριν ο περίπατος πρέπει να τοποθετηθεί στη λεκάνη μπροστινής πόρτας με ζεστό νερό. Κατά τη διάρκεια της βόλτας, το νερό ψύχεται σε μια άνετη θερμοκρασία, η οποία θα σας επιτρέψει να ξεπλύνετε την υγρή άμμο και τη βρωμιά από τα πόδια σας αμέσως μετά την επιστροφή.

Οι ιδιοκτήτες του Xoloitzcuintle αντιμετωπίζουν συχνά ένα δυσάρεστο φαινόμενο: εκπαίδευση στο σώμα της ακμής κατοικίδιων ζώων και μαύρες κουκίδες. Αυτό θεωρείται φυσιολογικό για κουτάβια έως και 8 μηνών και καθαρίζεται με λειαντικό θάμνο και λοσιόν.

Λόγω της υψηλής νοημοσύνης και της έμφυτης εστίασης στο άτομο, η αύξηση του xoloitzcuintle είναι ένα απολύτως επιλύσιμο έργο, ακόμη και για έναν αρχάριο. Το μόνο πράγμα που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την εκπαίδευση είναι η πεισματάρυνση και η θέληση ορισμένων ατόμων, ιδιαίτερα των ανδρών. Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να αντιμετωπίζετε μια ίση φυλή με ένα κατοικίδιο ζώο. Είναι απαραίτητο να δείξει το κουτάβι από το πρώτο μάθημα που είναι το αφεντικό στο σπίτι και να τον κάνει να υπακούει. Διαφορετικά, ο σκύλος θα μεγαλώσει άτακτος, και να το καλέσετε στην τάξη θα είναι αρκετά δύσκολο.

Ξεκινήστε την ανύψωση ενός κατοικίδιου ζώου πρέπει να είναι με την κοινωνικοποίηση του. Για αυτό το κουτάβι όσο το δυνατόν νωρίτερα για να εμφανιστεί στους ανθρώπους, να εξοικειωθούν με άλλα ζώα και τα παιδιά. Πολύ σύντομα το μικρό Xoloitzcuintle θα σταματήσει να φοβάται τους δυνατούς θορύβους, τον θόρυβο των οχημάτων και τα μεγάλα πλήθη ανθρώπων. Στο μέλλον, αυτό θα βοηθήσει στην αποφυγή προβλημάτων όταν ένα σκυλί είναι στην κοινωνία και θα το καταστήσει ασφαλές για τους άλλους.

Μπορείτε να διδάξετε στον εαυτό σας μια απλή εντολή του Μεξικού, χρησιμοποιώντας τον κλασικό τρόπο ενθάρρυνσης και τιμωρίας. Το μόνο που πρέπει να γίνει σαφώς κατανοητό είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορείτε να νικήσετε ένα κατοικίδιο ζώο. Εάν ο σκύλος απολαύσει και δεν θέλει να εκτελέσει εντολές, τότε θα είναι αρκετή μια δυνατή φωνή και αυστηρή εμφάνιση: Το xoloitzcuintle είναι ένα πολύ έξυπνο σκυλί και θα καταλάβει αμέσως ότι ο ιδιοκτήτης δεν είναι ευτυχισμένος. Η γενική πορεία κατάρτισης για έναν Μεξικανό είναι απαραίτητη, ειδικά για τα επιθετικά ζώα, τα οποία θα είναι πολύ πιο εύκολο για έναν επαγγελματία να αντιμετωπίσει.Μετά την έναρξη των μαθημάτων, είναι σημαντικό να μην παραλείψετε τις προπονήσεις και να μην τις σταματήσετε ακόμη και σε κρύο καιρό. Ο σκύλος πρέπει να είναι μόνο ντυμένος θερμότερος και λίγο λιγότερο χρόνο που ξοδεύεται.

Τα γυμνά σκυλιά δεν μπορούν να αγωνιστούν με άλλα σκυλιά, και όταν η σύγκρουση ωριμάζει, θα πρέπει να αναπαράγετε αμέσως τα ζώα και να τα παίρνετε σε λουριά. Αυτή η απαίτηση οφείλεται στο γεγονός ότι το γυμνό δέρμα ενός Μεξικού μπορεί να καταστραφεί σε μια πάλη, η οποία θα οδηγήσει στην εμφάνιση άσχημων ουλών.

Όταν επιλέγετε ένα ψευδώνυμο για ένα κουτάβι Xoloitzcuintle, θα πρέπει να λάβετε υπόψη ότι οποιοδήποτε όνομα δεν θα λειτουργήσει για σκύλους με τέτοια εξαιρετική εμφάνιση. Θα πρέπει να είναι όμορφη, ευγενής, και να τονίσει περαιτέρω το εξαιρετικό κατοικίδιο ζώο. Το έργο είναι πολύ απλούστερο όταν ένας σκύλος αποκτάται σε ένα γενεαλογικό ρείθρο, στο οποίο έχει ήδη δοθεί ένα όνομα σύμφωνα με την γενεαλογία και τα πλεονεκτήματα των προγόνων του κατά μήκος των δύο γραμμών. Σε αυτή την περίπτωση, εάν είναι απαραίτητο, το ψευδώνυμο μειώνεται σε μορφή ενός ή δύο συλλαβών και το κουτάβι του διδάσκεται.

Εάν το όνομα του μωρού δεν δόθηκε ή μόνο το πρώτο γράμμα του παρατσούκλι υποδείχθηκε, τότε το κατοικίδιο ζώο του αγοριού μπορεί να ονομαστεί Amigo, Angel, Basco, Benito, Burito, Grand, Graf, Diego, Hidalgo, Calypso, Carlos, Manuel, Mateo, Miguel, Nestor, Οσβάλντ, Όσκαρ, Πέκο, Ρεάλ, Ρίκι, Σεμπαστιάν, Ταμαλέ, Τσάβες ή Χαρό. Το κορίτσι μπορεί επίσης να ονομάζεται Aya, Bonita, Gringo, Dorothea, Zara, Isabel, Camila, Consuela, Mariachi, Manuel, Martha, Nayda, Olivia, Paulina, Rosarita, Ανόι, Hymena και Esperanza.

Το Xoloitzcuintle είναι ένα μάλλον εξωτικό σκυλί και προσελκύει την προσοχή των άλλων. Ωστόσο, είναι αδύνατο να ξεκινήσετε ένα κατοικίδιο ζώο μόνο εξαιτίας ενός εξαιρετικού εξωτερικού: ο Μεξικάνικος απαιτεί επαρκή προσοχή και διεκδικεί το ρόλο ενός πλήρους μέλους της οικογένειας.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα χαρακτηριστικά της φυλής, δείτε το παρακάτω βίντεο.