Αυστραλιανά σκυλιά βοσκής: ιστορία φυλών, ιδιοσυγκρασία και κανόνες καλλωπισμού

Τα αυστραλιανά σκυλιά εκτροφής, όπως και πολλές άλλες φυλές, τεμαχίστηκαν τεχνητά. Παρά το γεγονός ότι τα αγροκτήματα είναι τώρα εξοπλισμένα με περισσότερες συσκευές, τα κτηνοτροφικά σκυλιά δεν έχουν χάσει τη δημοτικότητά τους (είχαν αρχικά ληφθεί για τη μετακίνηση ζώων), εξακολουθούν να αγαπούνται. Έγινε καλός και πιστός φίλος.

Τα αυστραλιανά σκυλιά βοσκής (ή θεραπευτές) και τα Αυστραλιανά σκυλιά με βραχυπρόθεσμα βοοειδή έχουν στενά συγγενείς ρίζες. Προέρχονται στο XIX αιώνα από το εξημερωμένο dingo και collie. Μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα του τολμηρού πειράματος του Thomas Hall από τη Νέα Νότια Ουαλία. Ο ίδιος διέσχισε αυτά τα ζώα στο αγρόκτημα του, οι παραγόμενοι απόγονοι χρησιμοποίησαν για τις ανάγκες τους. Οι Αυστραλοί αγρότες χρειάζονταν ισχυρούς και ανθεκτικούς βοηθούς για να φρουρούν και να αποστάζουν τα κοπάδια τους σε μεγάλες αποστάσεις.

Ωστόσο, μέχρι το 1870, οι θεραπευτές ήταν αποκλειστικά ιδιοκτησία των αγροκτημάτων του Hall. Αφού ο ιδιοκτήτης απεβίωσε, όλα τα περιουσιακά του στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των εδαφών και των ζωντανών πλάσματα που τους κατοικούσαν, καθορίστηκαν για δημοπρασία.

Τα βοσκά σκυλιά καλλιεργήθηκαν με πολυετή διασταύρωση με άλλες φυλές, μεταξύ των οποίων ήταν κυρίως οι Kelly και Dalmatian. Τα αποτελέσματα οδήγησαν στη δημιουργία δύο σύγχρονων φυλών. Ήταν οι Αυστραλοί θεραπευτές (βοσκός) και οι αυστραλιανοί σκύλοι με βραχύβια αυτιά.

Μέχρι το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, εκπρόσωποι αυτών των φυλών δεν έφυγαν από τα σύνορα της πατρίδας τους. Μόνο όταν οι στρατιώτες επέστρεψαν στην Αμερική και τον Καναδά, τα Βοοειδή σκυλιά έφθασαν σε άλλες χώρες όπου εκτιμήθηκαν. Ισχυροί και ισχυροί βοσλοί έγιναν βοηθοί Αμερικανών αγροτών. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, οι πρώτοι εκπρόσωποι αυτών των φυλών μεταφέρθηκαν στο έδαφος της Μεγάλης Βρετανίας και από εκεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Στη Ρωσία, αυτά τα σκυλιά εμφανίστηκαν το 2004, όταν έφερε μια πολωνική γυναίκα. Στη συνέχεια, 7 χρόνια αργότερα, έλαβε το πρώτο απόγονο. Επίσης, το 2011, έφεραν στη Ρωσία εκπρόσωποι της φυλής από την Αυστραλία.

Ο αυστραλιανός σκύλος βοοειδών είναι ένα ισχυρό, ισχυρό και διαρκείας ζώο. Αν και με την πρώτη ματιά φαίνεται αδέξια, αλλά σε στενή γνωριμία ο θεραπευτής αποδεικνύεται ευέλικτος και ευκίνητος. Ένα από τα σημάδια που δείχνουν καθαρό αίμα είναι η υπεροχή του μήκους του ζώου σε σχέση με το ύψος του (λόγος 10: 9). Αυστραλιανό σκυλί βοσκός μπορεί να ονομαστεί συμπαγής. Το ύψος ενός τέτοιου ζώου συνήθως δεν υπερβαίνει τα 50 εκατοστά στο ακρώμιο (σε αρσενικά), στα θηλυκά είναι μέχρι 45-48 εκ. Ένα κατάλληλο σωματικό βάρος για αυτά είναι 15-23 κιλά.

Υπάρχουν δύο παραλλαγές του μαλλιού των εκπροσώπων του Kettle dog, αν και συνήθως τα κουτάβια γεννιούνται λευκά (όπως οι Δαλματικοί ή με λευκά σημάδια).

• Μπλε, μπλε ή κυανό με πιτσιλιές. Αυτό μπορεί να είναι ένα συμπαγές έγχρωμο μαλλί ή υπάρχουν εγκλείσματα (κηλίδες, σημάνσεις). Μπορούν να τοποθετηθούν ομοιόμορφα σε όλο το σώμα ή σε ξεχωριστά μέρη του σώματος (κεφάλι, άκρα, στο λαιμό, έξω από τον μηρό). Το χρώμα των σημάνσεων ποικίλει: μαύρο, κίτρινο-καφέ, μουστάρδα, μπλε (ελαφρύτερο από το υπόλοιπο χρώμα), καφέ.

• Auburn ή κόκκινο με πιτσιλιές. Το χρώμα είναι ομοιόμορφο και μπορεί να υπάρχουν σημάδια κόκκινου, κόκκινου, σκούρου κόκκινου χρώματος στο κεφάλι. Ενσωμάτωση στο σώμα μπορεί επίσης να είναι παρούσα, αλλά είναι ανεπιθύμητες και μπορεί να επηρεάσουν το κόστος του κουταβιού προς την κατεύθυνση της μείωσης του.

Το τελευταίο πρότυπο για τον αυστραλιανό βοσκό και τον σκύλο βραχυπρόθεσμα υιοθετήθηκε το 2012. Οποιεσδήποτε αλλαγές που δεν περιλαμβάνονται σε αυτήν θεωρούνται άκυρες. Τα ζώα αυτά δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν σε διεθνείς ή εθνικούς διαγωνισμούς. Σύμφωνα με αυτό το πρότυπο, οι Αυστραλοί ποιμένες και οι κοντόχοντες σκύλοι περιγράφονται ως εξής:

• σκοπό και σκοπό: για την προστασία και τη βοσκή των ζώων (ιδίως των βοοειδών), επειδή πρόκειται για βοσκούς σκύλους.
• σιλουέτα: αρμονικοί θεραπευτές μικρού μεγέθους και αναλογικής σωματικής διάπλασης.
• η αναλογία του μήκους και του ύψους του ζώου στο ακρώμιο είναι 10: 9.
• κρανιακό τμήμα της κεφαλής: ευρύ κρανίο, μέγεθος κεφαλής ανάλογο με το σώμα, ελαφρώς κυρτό μετωπικό τμήμα, ισιώνει καθώς πλησιάζει το ρύγχος.
• πρόσωπο: μυϊκά ζυγωματικά, μαύρη μύτη, χείλη συνήθως στεγνά και σφιχτά.
• ρύγχος: ισχυρό, ευρύ, μεσαίο μήκος.
• δόντια και δάγκωμα: κανονικό ψαλίδι? 42 δυνατά και δυνατά δόντια, οπότε ο σκύλος μπορεί να δαγκώσει μεγάλα ζώα από τα πόδια, για παράδειγμα, μια αγελάδα, εξ ου και ο θεραπευτής του ονόματος, που μεταφράζεται ως φτέρνα.
• τα αυτιά είναι πολύ διαφορετικά, προσγειώνονται ευρύ, ελαφρώς μικρότερα από το μέσο μέγεθος. έχουν μια μυτερή άκρη και διευρύνουν προς τη βάση.
• μάτια και βλέμμα: Μεσαίου μεγέθους μάτια, έχουν μέση εφαρμογή, εγρήγορση και νοημοσύνη παρατηρούνται στο βλέμμα.
• ο λαιμός είναι μεσαίου μήκους, μυώδης, χωρίς λωρίδα.
• σώμα: μακρύ, βαθύ, μεσαίο πλάτος στο στήθος, ισχυρή πλάτη, ευθύγραμμη γραμμή, ισχυρή και φαρδιά φιλέτα,
• ουρά: συνήθως δεν σταματάει, μειώνεται σε ηρεμία, έχει χαμηλή προσγείωση,
• μπροστινά πόδια: ευθεία, παράλληλα μεταξύ τους, τα δάχτυλα είναι μικρά και τελειώνουν με σκληρά μαξιλάρια, τα πόδια είναι κάπως στρογγυλεμένα, ισχυρά τα βραχίονες, τα ωμοπλάτα που είναι λοξά και δυνατά.
• πίσω πόδια: ευρύχωρα, ισχυρά, ισχυρά, μυϊκά. οι αρθρώσεις του γόνατος και του γόνατος έχουν καλές γωνίες, μακρύς και φαρδύς γοφούς.

Το παλτό είναι συνήθως ομαλό, έχει ένα παχύ και κοντό υπόστρωμα. Οι τρίχες φύλαξης είναι αδιάβροχες, παχιές, σφιχτές, ευθείες και χονδροειδείς. Στο πρόσωπο και στο μπροστινό μέρος των άκρων, το παλτό είναι συνήθως μικρότερο από το υπόλοιπο ζώο. Το πρότυπο για ένα σκύλο βοοειδών είναι το μήκος του στρώματος του σώματος από 2,5 έως 4 εκ. Η αλλαγή αυτής της αξίας σε κάθε πλευρά είναι ένας γάμος και ο λόγος για τον αποκλεισμό του ζώου από το διαγωνισμό και το μητρώο φυλών.

Αυτή η φυλή, όπως και κάθε άλλη, έχει τις θετικές και αρνητικές πλευρές της. Τα πρώτα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• αφοσίωση ·
• αντοχή.
• χαρούμενος χαρακτήρας.
• χαρά;
• να γνωρίσετε καλά τα παιδιά και να τα αγαπήσετε.
• υψηλό μυαλό?
• ελαφρότητα;
• τάση για μάθηση.

Τα αρνητικά σημεία είναι τα εξής:

• κάποια ανισορροπία του χαρακτήρα.
• ζωική συνήθεια δαγκώματος?
• η ανάγκη να ζουν σε ένα μεγάλο σπίτι, οι συνθήκες του διαμερίσματος δεν ταιριάζουν καλά της, η οποία μπορεί επίσης να επηρεάσει τη συμπεριφορά του ζώου?
• Μερικοί από αυτούς αναφέρουν τα μειονεκτήματα ως το κόστος ενός τέτοιου φίλου, αφού η ελάχιστη τιμή για ένα κουτάβι είναι περίπου 25 χιλιάδες ρούβλια, αν και οι οπαδοί είναι έτοιμοι να προβλέψουν τέτοια ποσά.

Στις αρνητικές πτυχές πρέπει να αναφερθούν οι ασθένειες που χαρακτηρίζουν αυτή τη φυλή. Μεταξύ αυτών αξίζει να σημειώσουμε τα εξής:

• αρθρική δυσπλασία (συχνά αρθρώσεις ισχίου).
• προοδευτική τύφλωση και ατροφία του αμφιβληστροειδούς.
• η κώφωση είναι ένα συγγενές ελάττωμα που κληρονομήθηκε από τους Δαλματικούς, το οποίο εκδηλώνεται συνήθως σε κουτάβια με λευκά σημάδια ή λευκά κατά τη γέννηση.
• μειωμένη οξύτητα ακρόασης σε ένα ή και στα δύο αυτιά.
• δυσπλασία;
• μείωση του αριθμού των δοντιών (ορισμένα δόντια απλώς λείπουν ή εκφράζονται με τη μορφή μπουμπουκιών, θεωρείται πρότυπο εάν η μείωση του αριθμού δεν υπερβαίνει τα 3 δόντια από τα 42).

Η εκδήλωση αδικαιολόγητης επιθετικότητας και δειλίας θεωρείται ελάττωμα. Από τη φύση τα κουτάβια κατέχουν βέλτιστη αναλογία προστατευτικών και άλλων ενστικτώτων, πίστη, πίστη. Για τον δάσκαλό του και την οικογένειά του, είναι ένας μεγάλος φίλος και σκύλος εργασίας, ένας φρουρός αγροτικών χώρων και ζώων ή στο σπίτι. Οι θεραπευτές αντιμετωπίζουν τους ξένους και τους ξένους με προσοχή και δυσπιστία. Αυτό εκφράζεται σε σχέση τόσο με ανθρώπους όσο και με ζώα.

Ωστόσο, τα βοοειδή σκυλιά είναι άριστα στην εκπαίδευση και την εκπαίδευση. Είναι υπάκουοι και συχνά θετικοί, χαρούμενοι, αγαπούν τα παιδιά και συναντώνται καλά μαζί τους. Αλλά πριν τους αφήσετε χωρίς επίβλεψη με τα μωρά, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι έχετε διδάξει στο σκυλί να μην δαγκώσει έτσι. Αυτά τα σκυλιά είναι τέλεια για ενεργούς και αθλητικούς ανθρώπους.

Αρχικά, τα αυστραλιανά σκυλιά βοσκής εκτράφηκαν για ζωή και εργάζονται σε ανοικτές συνθήκες. Ως εκ τούτου, κλειστά μικρά δωμάτια και διαμερίσματα είναι ελάχιστα κατάλληλα για τη ζωή των θεραπευτών, το καλύτερο από όλα - στο σπίτι με την περιοχή. Εάν ο σκύλος ζει σε ένα διαμέρισμα, ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να είναι έτοιμος για το γεγονός ότι σύντομα θα εμφανιστούν αρνητικά χαρακτηριστικά χαρακτήρα. Το ζώο γίνεται υπερβολικά επιθετικό ή ληθαργικό, η συμπεριφορά καθίσταται ασταθής και η διάθεση συχνά άλματα, μπορεί να αρνηθεί να φάει. Όπως και ένας σκύλος βοοειδών μπορεί να επιδιώξει να δραπετεύσει, ενώ είναι ανεπιθύμητη η χρήση αλυσίδας και κλειστού περιβλήματος.

Δεδομένου ότι τα άγρια ​​σκυλιά (για παράδειγμα, dingoes) άφησαν ένα μεγάλο αποτύπωμα στην γενεαλογία αυτής της φυλής, τα προϊόντα που δεν συμπεριλήφθηκαν στη διατροφή των προγόνων τους θα πρέπει να αποφεύγονται. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η γενετικά καθορισμένη έλλειψη ενζύμων για αυτό το φαγητό. Το καλύτερο είναι η παρουσία κριθαριού γάλακτος και άπαχου κρέατος στο μενού, ενώ το τελευταίο πρέπει να αντιπροσωπεύει περίπου το 50%. Η κυριαρχία των τροφίμων με εύπεπτα υδατάνθρακες μπορεί να οδηγήσει σε παγκρεατική νόσο ή στην ανάπτυξη κακοήθων νεοπλασμάτων της πεπτικής οδού.

Ο κατάλογος των απαγορευμένων προϊόντων περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• μπαχαρικά και καρυκεύματα ·
• πιπέρι?
• κρεμμύδι;
• ζάχαρη ·
• σκόρδο;
• μανιτάρια ·
• μαγιά ·
• ψωμί?
• προϊόντα αλευριού ·
• πατάτες ·
• εσπεριδοειδή ·
• καπνιστό
• κέτσαπ ·
• χοιρινό ·
• δημητριακά σιταριού.

Εάν ένα σκυλί αυστραλιανού ποιμένα ζει σε ένα ιδιωτικό σπίτι, τότε πρέπει να κάνει ένα ξεχωριστό ανοιχτό κουτί, ενώ η αλυσίδα είναι ανεπιθύμητη για χρήση. Εάν το ζώο ζει σε ένα διαμέρισμα, η διάρκεια των περιπάτων αυξάνεται σε 3-4 ώρες την ημέρα, ενώ κατά τη διάρκεια των εορτασμών ο σκύλος πρέπει να τρέχει, να πηδάει, να παίζει ενεργά - χρειάζεται επαρκής σωματική δραστηριότητα. Η έλλειψή τους οδηγεί σε εκδηλώσεις επιθετικότητας και εμφάνισης υπερβολικού βάρους και συνεπώς στην αύξηση του κινδύνου εμφάνισης ασθενειών. Τουλάχιστον μια φορά το χρόνο θα πρέπει να εξεταστεί από έναν κτηνίατρο.

Εκπρόσωποι αυτής της φυλής δεν χρειάζονται χτένισμα. Δηλαδή, μπορεί να γίνει κατόπιν αιτήματος του ιδιοκτήτη ή σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Σε κανονικές εποχές του έτους, το μαλλί θα πρέπει να βουρτσίζεται 1-2 φορές την εβδομάδα με μια παχιά βούρτσα τρίχας. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας γέμισης πραγματοποιείται καθημερινά. Είναι απαραίτητο να κάνετε μπάνιο σε ένα σκυλί σε ορισμένες περιπτώσεις, καθώς το μαλλί είναι μολυσμένο, ενώ χρησιμοποιείτε ένα μαλακό σαμπουάν σκύλου.

Εάν είναι απαραίτητη η φυσική δραστηριότητα, τότε δεν υπάρχει ανάγκη τακτικής αποκοπής των νυχιών. Αλέθονται από μόνα τους. Μία φορά το μήνα συνιστάται να κόβετε ένα στοιχειώδες νύχι.Αν τα πόδια σηκωθούν στα πόδια, θα πρέπει να πλυθούν και να λιπαίνονται με μια κρέμα θεραπείας. Μία φορά την εβδομάδα πρέπει να κάνετε μια εξέταση ματιών και, αν είναι απαραίτητο, να τα πλένετε με αφέψημα χαμομηλιού. Και επίσης με αυτή την κανονικότητα θα πρέπει να βουρτσίζετε τα δόντια σας με ειδική πάστα σκυλιών και μαλακή βούρτσα.

Πρέπει να το θυμάστε αυτό Ένα σκυλί δεν είναι ένα παιχνίδι, αλλά ένα ζωντανό πλάσμα για το οποίο ο ιδιοκτήτης είναι υπεύθυνος, οπότε πρέπει να σκεφτείτε προσεκτικά προτού να πάρετε ένα κατοικίδιο ζώο.

Στο επόμενο βίντεο θα βρείτε ενδιαφέροντα γεγονότα για τη φυλή αυστραλιανού σκύλου.