Όλα για το cockatoo

Οι παπαγάλοι του Kakadu θεωρούνται ένα από τα πιο λογικά και έκτακτα μέλη της οικογένειάς τους. Είναι εξαιρετικά ευφυείς, ενεργές και γοητευτικές, γι 'αυτό και συχνά γίνονται ένα αγαπημένο και πολύτιμο μέλος της οικογένειας. Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για παπαγάλοι κακάτου: τα χαρακτηριστικά τους, τον τρόπο ζωής και τα πιο διάσημα είδη.

Ένα cockatoo είναι ένα πουλί που ανήκει στην οικογένεια των παπαγάλων. Διαφέρει από άλλα μέλη της οικογένειάς του με έντονη διάνοια, ενεργό και εξαιρετικό χαρακτήρα, καθώς και απίστευτη διάρκεια ζωής - έως και 100 χρόνια.

Η πιο εντυπωσιακή διαφορά από άλλα είδη είναι η παρουσία ενός θυσάνου ή κορώνας. (επιμήκη φτερά στο κεφάλι ενός ατόμου). Τα ανυψωμένα φτερά μπορούν ταυτόχρονα να δείχνουν φόβο, έκπληξη, θυμό και χαρά, ανάλογα με την κατάσταση. Εκτός από την "κορώνα" του, το cockatoo έχει και άλλα χαρακτηριστικά.

Εκτός από το λαμπερό και καταπληκτικό χρωματισμό, Cockatoo είναι γνωστό για το ογκώδες, ισχυρό και κουλουριασμένο ράμφος τους. Εάν άλλα είδη έχουν ένα ράμφος καθαρά διακοσμητικού χαρακτήρα ή χρησιμοποιούνται για φαγητό, τότε το cockatoo έχει καθολικό βοηθό για την πυρόλυση καρπών, φρούτων, οστών. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι χρησιμοποιούν ενεργά το ράμφος τους για κίνηση σε δέντρα και θάμνους, καθώς και στην προστασία από τους θηρευτές.

Το μήκος του σώματος ενός μεμονωμένου ατόμου cockatoo, ανάλογα με το είδος, μπορεί να κυμαίνεται από 35 έως 85 cm, το μέσο βάρος των ατόμων κυμαίνεται από 280 γραμμάρια έως 1,1 κιλά. Τα είδη διαφέρουν στον χρωματισμό, τον οικοτόπου και τη διατροφή. Παρά τις εξωτερικές διαφορές και τις διαφορές συμπεριφοράς, όλα τα cockatoo είναι βαθιά κοινωνικά πουλιά, τα οποία συχνά γίνονται αγαπημένα στην οικογένεια και τους καλύτερους φίλους.

Μέχρι σήμερα, υπάρχουν περίπου 25 είδη cockatoo. Ορισμένες από αυτές δεν είναι εύκολο να συναντηθούν ακόμη και σε αιχμαλωσία και επομένως οι πιο συνηθισμένες φυλές θα δοθούν παρακάτω. Συνολικά, περιλαμβάνει την οικογένεια cockatoo 21 πλήρη είδη και 5 γένη.

Το cockatoo αυτού του τύπου χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: το κεφάλι και η κορυφή είναι λευκά, το εξωτερικό μέρος των φτερών είναι επίσης λευκό. Τα ίδια τα φτερά είναι στενά και μακρά, το κάτω μέρος του φτερού είναι συνήθως κιτρινωπό ή λεμονιές. Το χείλος κοντά στα μάτια είναι γυμνό, τα φτερά δεν καλύπτονται. Η διαφορά μεταξύ του αρσενικού και του θηλυκού είναι στο χρώμα της ίριδας των ματιών: αν το αρσενικό έχει την ίριδα συνήθως καφέ ή σκούρο καφέ, τότε το θηλυκό έχει έντονα κοκκινωπό αποχρώσεις στην ίριδα. Τα πόδια του κιτρινωπού παπαγάλου είναι γκρίζα, δερμάτινα, συχνά γκρίζα ή μαύρα. Το ράμφος είναι επίσης σκοτεινό, μάλλον σύντομο, αλλά μαζικό, το πάνω μέρος του ράμφους είναι λυγισμένο.

Υπάρχουν δύο ποικιλίες κίτρινο-ψητό παπαγάλος: μικρό και μεγάλο. Διαφέρουν το ένα από το άλλο σε μήκος του σώματος και των φτερών, καθώς και στο χρώμα του φτερού στο τούφτο.

Η ποικιλία αυτή εξετάζεται πιο δημοφιλείς μεταξύ εκείνων που εκτρέφονται στο σπίτι. Διαφέρει η κοινωνικότητα, η μεγάλη διάρκεια ζωής, η δραστηριότητα, η ταχεία ανάπτυξη νέων συνθηκών κράτησης. Ωστόσο, το πουλί απαιτεί περισσότερη προσοχή στον προσωπικό του χώρο.Λόγω του μεγάλου μεγέθους των μεγάλων δειγμάτων (έως 55 εκατοστά σε μήκος σώματος), είναι απαραίτητο να παρασχεθεί αυτή η φυλή cockatoo με ένα κλουβί διαστάσεων τουλάχιστον 100 με 100 cm και ύψους τουλάχιστον 170 cm.

Υπό φυσικές συνθήκες, το πουλί ζει στην Αυστραλία και την Τασμανία, μετακινείται σε κοπάδια μέχρι 30 άτομα, το κύριο μέρος του φαγητού του είναι φρούτα, σπόροι, έντομα. Δεν έχει ιδιαίτερες προτιμήσεις γι 'αυτήν, και ως εκ τούτου αισθάνεται υπέροχα στο σπίτι. Καλό για την κατάρτιση. Η τροφοδότηση ενός ενήλικα είναι δύο φορές την ημέρα - νωρίς το πρωί και το βράδυ. Αναφέρεται στη μορφή των παπαγάλων, τα οποία μπορούν να διδαχθούν για να μιλήσουν.

Επίσης ένα αρκετά κοινό είδος, το οποίο μπορεί συχνά να βρεθεί στο σπίτι. Μπορείτε να μάθετε με φτερά χιονιού και ένα τούφτο, το οποίο, αν σηκωθεί, σχηματίζει ένα χαρακτηριστικό στέμμα. Το εξωτερικό μέρος ορισμένων φτερών μπορεί να είναι κιτρινωπό ή ελαφρώς κοκκινωπό. Το χείλος των ματιών είναι μπλε ή γκρι. Η διαφορά μεταξύ του θηλυκού και του αρσενικού είναι στο χρώμα της ίριδας: στο θηλυκό, είναι καφέ με κόκκινες αποχρώσεις, στα αρσενικά είναι μαύρο, σκούρο καφέ. Τα πόδια είναι μαζικά, ισχυρά, το χρώμα είναι γκρι ή μαύρο, όπως και το χρώμα του ράμφους (επίσης μαζικό, το πάνω μέρος κάμπτεται προς τα κάτω).

Το είδος αυτό δεν είναι το μικρότερο: το μήκος του σώματος των ώριμων ατόμων μπορεί να φτάσει έως και 50 εκατοστά, τα πτερύγια είναι 35 cm και η ουρά μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 18-20 cm.

Το είδος διανέμεται κυρίως στα νησιά του αρχιπελάγους της Μολούκας, βρίσκεται σε δάση, βάλτους, μάνγκρες και συχνά σχηματίζει φωλιές σε ύψος μισού μιλίου πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Η δίαιτα είναι παρόμοια με τη διατροφή των κίτρινων κυδωνιών: έντομα, φρούτα, σπόροι φρούτων και φυτών. Μετακινείται σε κοπάδια έως 60 ατόμων και σε ζευγάρια.

Στο σπίτι, η ποικιλία θεωρείται εξαιρετικά κοινωνική, χρειάζεται συνεχώς επικοινωνία και προσοχή. Αγαπά να παίξει, να πετάξει, με μια λέξη - άτακτος. Σε αντίθεση με άλλα είδη, έχει μια μάλλον ήσυχη φωνή. Με χαρακτήρα ήρεμο, παιχνιδιάρικο, εμπιστοσύνη και έξυπνο.

Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα σε μέγεθος μεταξύ όλων των ειδών του cockatoo. Το μήκος του σώματος μόνο σε ένα ενήλικα άτομο μπορεί να φθάσει τα 60 εκατοστά, ενώ η μάζα των περισσότερων ατόμων συχνά φτάνει τα 1,2 κιλά. Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό αυτού του τύπου cockatoo είναι το λευκό ή ελαφρώς ροζ φτέρωμα, καθώς και το έντονο κόκκινο χρώμα του εσωτερικού της κορυφογραμμής. Με βάση την περιγραφή είναι εύκολο να το καταλάβουμε το πουλί χρειάζεται ένα εξαιρετικά ογκώδες κλουβί (μέχρι 2 μέτρα ύψος) και έναν τεράστιο προσωπικό χώρο.

Η γενική περιγραφή του είδους είναι παρόμοια με την περιγραφή του cockatoo: μακρύ, λεπτό φτερό, μακρά κορυφή μήκους 15 cm (αλλά σε αυτή την περίπτωση όχι λεπτό αλλά ευρύ είδος), το ράμφος είναι μεγάλο, δυνατό, μαύρο ή γκρι. Τα πόδια είναι μεγάλα, μαζικά, γκρι ή σκούρα γκρίζα. Η ίριδα του ματιού είναι σκοτεινό (αρσενικό) ή μπορντό (θηλυκό) χρώμα, το χείλος γύρω από τα μάτια χωρίς φτερά, λεία.

Στο φυσικό περιβάλλον μπορεί να ζήσει μέχρι και 90 χρόνια, προτιμά να μετακινείται σε πακέτα μέχρι 20 ατόμων και περισσότερο. Στη διατροφή προτιμά περισσότερα έντομα και σπόρους. Σε αιχμαλωσία, δεν είναι ιδιαίτερα επιλεκτικό για τα τρόφιμα, αλλά αξίζει να αποκλεισθούν τα τρόφιμα που είναι επιβλαβή για τους παπαγάλους (τα οποία θα συζητηθούν αργότερα) και οι σπόροι / κόκκοι της ροζ οικογένειας από τη διατροφή. Αυτά τα cockatoo είναι μεγάλα και περίεργα, και αντί να σπάσουν τους σπόρους βερίκοκου ή το κεράσι με το ράμφος τους, μπορούν απλώς να το καταπιούν.

Στο σπίτι διακρίνεται από τη δραστηριότητα, τη φιλικότητα και την αγάπη για τον ιδιοκτήτη, αλλά και από επιθετικότητα με κακή φροντίδα και άδικη στάση απέναντι στον εαυτό του. Το είδος είναι επιρρεπές σε καταθλιπτικές διαταραχές, αφήνοντας έτσι ένα τέτοιο παπαγάλο δεν αξίζει τον κόπο.

Είναι ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος της οικογένειάς του - το μήκος του σώματος μπορεί να φτάσει τα 85 cm (μέγιστο βάρος - 1000 g). Διαφέρει από το υπόλοιπο κοκτέιλ με βαθύ σκούρο χρώμα (με πράσινη ή κοκκινωπή απόχρωση), μακρύ και καμπύλο ράμφος, καθώς και κόκκινα ή ροζ ζαρωμένα μάγουλα που σκουραίνονται κάτω από άγχος, φόβο ή επιθετικότητα. Άλλα χαρακτηριστικά: φτερά μάλλον κοντό και λεπτό, μεγάλη ουρά και μαζική, μακρύ τούφτο με αιχμηρές άκρες, μάτια μαύρου και καφέ χρώματος. Τα αρσενικά διαφέρουν από τα θηλυκά λόγω της παρουσίας κόκκινης παλινδρόμησης στο στήθος και μικρότερα μεγέθη.

Η πατρίδα του πουλιού είναι η Ινδονησία, οι βόρειες περιοχές της Αυστραλίας και η Νέα Γουινέα. Σε αντίθεση με άλλα είδη, προτιμά να ταξιδεύει περισσότερο είτε μόνος είτε μαζί. Χάρη στα ισχυρά νύχια του, ανεβαίνει τέλεια τα δέντρα, ζει και αγαπά να φωλιάζει σε ύψος, μακριά από το έδαφος. Προτιμά να φάει όλα τα ίδια φρούτα, σπόρους και έντομα κατά τη διάρκεια περιόδων έλλειψης φαγητού. Υπό φυσικές συνθήκες, μπορεί να ζήσει έως και 90 χρόνια.

Όταν φυλάσσεται στο σπίτι, μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα και δυσκολίες.

• Λόγω του μεγάλου μεγέθους του πτερυγίου και του συνολικού μεγάλου μεγέθους, δεν χρειάζεται ένα κλουβί, αλλά ένα πραγματικό κλουβί με ελάχιστο ύψος 2 μέτρων ή περισσότερο.
• Παρά την ελκυστική και εξωτική του εμφάνιση, σπάνια βρίσκει μια κοινή γλώσσα με τον ιδιοκτήτη, συχνά χωρίς διάθεση. Σε κατάσταση επιθετικότητας μπορεί να τσιμπήσει και να δαγκώσει τον ιδιοκτήτη.
• Είναι εξαιρετικά ζηλιάρης και εκδικητική - δεν ανέχεται άλλα κατοικίδια ζώα στο σπίτι ή ακόμα περισσότερα παιδιά. Δεν είναι σκόπιμο να τον αφήνετε χωρίς ένα κλουβί σε ένα δωμάτιο με παιδιά - είναι σε θέση να τους παρασύρει ενώ ο ιδιοκτήτης έχει φύγει.
• Η πολύχρωμη φωνή δεν διαφέρει, με τον ερεθισμό και τον φόβο να κάνει σκληρούς και δυσάρεστους ήχους. Ταυτόχρονα, μιλάει άσχημα και σχεδόν δεν δίνει εκπαίδευση, σε ολόκληρη τη ζωή του δεν μπορεί να μάθει περισσότερα από 10 λέξεις.

Ένα από τα πιο μικροσκοπικά γνωστά είδη cockatoo. Διαφέρει από άλλα πουλιά της οικογένειας σε εξαιρετικά μικρά μεγέθη - έως 35 cm, το βάρος είναι επίσης μικρό - μέχρι 370 γραμμάρια στα πιο ενήλικα αρσενικά. Οι φτερούγες δεν είναι επιμήκεις, στρογγυλεμένες, μήκους μέχρι 30 cm, η ουρά είναι επίσης μικρή - μέχρι 12-15 cm. Είναι σχεδόν αδύνατο να διακρίνει κανείς το θηλυκό από τα αρσενικά μέχρι τα 3 χρόνια, τότε η ίριδα γίνεται πολύ πιο φωτεινή στα θηλυκά και γίνεται κιτρινωπό ή και πορτοκαλί. σκουραίνει κάτω στο σκοτεινό καφέ περισσότερο).

Χρώμα φτερών και κηρήθρα, που χαρακτηρίζεται από φωτεινούς ροζ, πράσινους και κόκκινους τόνους. Το κεφάλι είναι είτε εντελώς λευκό είτε ελαφρύ με ροζ χρώμα, η κοιλιά και το σώμα είναι ροζ ή σκούρο ροζ χρώματος, η πλάτη είναι γκρίζα, τα φτερά είναι συνήθως γκρίζα ή μπλε χρώματα, η ουρά είναι ανοιχτό πράσινο ή ανοιχτό μπλε. Στο κεφάλι υπάρχει μια μικρή κορυφή μήκους 5-7 cm, γκρι ράμφος, καθώς και νύχια. Τροφοδοτεί κυρίως φυτά, έντομα, φρούτα (παπάγια, μάνγκο, κάπαρη).

Πλεονεκτήματα:

• παρά την αδιάκοπη εμφάνισή τους, ζουν αρκετά καιρό - μέχρι 50-55 χρόνια σε φυσικές συνθήκες.
• ήρεμη και φιλική από τη φύση τους, συνηθίζουν γρήγορα να νέες συνθήκες κράτησης, συνδέονται με τον ιδιοκτήτη.
• σε αντίθεση με έναν μαύρο ή λευκό-σε-υγρό παπαγάλο, έχει μια ήσυχη και ευχάριστη φωνή?
• δεν χρειάζεται μεγάλα κλουβιά και κλουβιά, γρήγορα συνηθίζει στη νέα τροφή, δεν διστάζει να τρώει φρούτα και λαχανικά.

Μειονεκτήματα:

• μιλούν μάλλον άσχημα, αν και θα προσπαθήσουν με όλη τους τη δύναμη να επαναλάβουν ορισμένες φράσεις μετά από σας, αλλά σε όλη τους τη ζωή δεν μπορούν να απομνημονευτούν περισσότερες από 40 ξεχωριστές λέξεις.
• εξαιρετικά κοινωνική, χωρίς τακτική επικοινωνία με τον ιδιοκτήτη μπορεί κυριολεκτικά να μαραθεί?
• στην πατρίδα τους θεωρείται πραγματικό κοπάδι σχηματισμού παρασίτων έως και 1000 ατόμων, το είδος μπορεί να καταστρέψει ολόκληρα χωράφια.

Το πιο σπάνιο και πιο δαπανηρό είδος κακάδων σε όλη την οικογένεια. Μπορεί να αναγνωριστεί από το μαύρο φτέρωμα που καλύπτεται με χρυσά στίγματα και την κόκκινη ουρά. Οι παπαγάλοι αυτής της φυλής θεωρούνται μακρόχορτο μεταξύ όλων των κοκτέιλ και μπορούν να ζήσουν έως και 100 χρόνια σε αιχμαλωσία. Το ασυνήθιστο όνομα του οφείλεται στον αγγλικό φυσιοδίφη Joseph Banks, ο οποίος έζησε τον XVIII αιώνα. Ο πραγματικός βιότοπος του κοκτέιλ πένθους είναι η βόρεια Αυστραλία. Προς το παρόν, η άποψη έχει σχεδόν εξαφανιστεί από το πρόσωπο της Γης και επομένως βρίσκεται κάτω από την άγρυπνη προστασία της αυστραλιανής κυβέρνησης.

Οι κόκκινες ουρές έχουν μεγάλο συνολικό μήκος σώματος (έως 65 cm) και μακρά ουρά (έως 28-30 cm). Το βάρος ενός μεμονωμένου ενήλικα αιωρείται γύρω στα 750 γραμμάρια. Η διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι ξεκάθαρη: τα αρσενικά (εντελώς μαύρα) έχουν κόκκινο φτέρωμα στην ουρά, τα θηλυκά έχουν πολλά χρυσά και ασημένια στίγματα και κηλίδες σε όλο το σώμα τους και η ουρά είναι διακοσμημένη με φτέρωμα σκούρου πορτοκαλιού. Επιπλέον, στα αρσενικά, κατά κανόνα, το ράμφος είναι πολύ πιο σκούρο από ότι στα θηλυκά.

Η διατροφή αποτελείται από φυτά, διάφορα καρύδια και σπόρους, καθώς και φρούτα και έντομα.

Η φυλή σπάνια βρίσκεται σε αιχμαλωσία εκτός της Αυστραλίας και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να εκτιμηθούν οι πνευματικές και προσωπικές ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους ενώ ζείτε στο σπίτι. Οι ζωολόγοι ισχυρίζονται ότι είναι φιλικοί, εμπιστευτικοί, αλλά πουλιά που αγαπούν την ελευθερία, που σπάνια παραμένουν σε ένα μέρος για μεγάλο χρονικό διάστημα, προτιμώντας να μεταναστεύσουν από τόπο σε τόπο.

Η ποικιλία θεωρείται μία από τις πιο όμορφες μεταξύ ολόκληρης της οικογένειας των παπαγάλων. Διαφέρει από άλλα είδη σε ανοιχτό ροζ, μερικές φορές φτερά ροδάκινου και ένα χαρακτηριστικό τσαγιού μοτίβο. Η φυλή βρίσκεται αποκλειστικά στη Δυτική Αυστραλία, όπου ζει σε δάση μαγγρόβιων και ευκαλύπτων. Το είδος είναι επίσης ανθεκτικό στην ξηρότητα του εξωτερικού κλίματος, ωστόσο, προσπαθεί να εντοπίσει τις φωλιές κοντά στο νερό.

Δεν διαφέρει σε μεγάλο μήκος ή βάρος - έως και 40 cm μήκος σώματος και βάρος μέχρι 450 γραμμάρια. Τα μάγουλα, το κεφάλι και το στήθος μέχρι τα άκρα είναι ανοιχτό ροζ, τα φτερά είναι λευκά με ένα χαρακτηριστικό πορτοκαλί χρώμα στο εσωτερικό. Η ουρά είναι άσπρη, η θύσανη είναι μακρά και λεπτή - μέχρι 12-15 cm, περιέχει τρεις αποχρώσεις ταυτόχρονα - κόκκινο, πορτοκαλί και λευκό. Klyuvik μινιατούρα, λευκό, πάνω γέφυρα του ροδόχρου-ροζ χρώμα.

Το κοκτέιλ είναι ένα από τα πουλερικά που απαιτούν όχι μόνο πολύ προσεκτική φροντίδα, αλλά και υγιεινή, ισορροπημένη και, κυρίως, ποικίλη διατροφή. Στο φυσικό τους περιβάλλον, αυτά τα πουλιά τρέφονται έντομα, νύμφες, φρέσκα φρούτα. Η διατροφή αυτή περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα για την πλήρη λειτουργία του σώματος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το φαγητό πρέπει να είναι στο σπίτι να είναι όχι μόνο ικανοποιητική, αλλά και να περιέχει μια μεγάλη ποσότητα ιχνοστοιχείων και βιταμινών.

Ο βασικός κανόνας κατά τη σύνταξη ενός μερίδας cockatoo είναι να βρεθεί η ιδανική μεσαία μέρα στην οποία ο παπαγάλος δεν θα βιώσει παρατεταμένη πείνα, αλλά δεν θα υπερεκτιμηθεί. Η αλλαγή της δίαιτας με τη σταδιακή προσθήκη νέων προϊόντων και ζωοτροφών είναι επίσης μία από τις σημαντικές προϋποθέσεις για την σωστή διατροφή αυτού του πουλιού.

Η καθημερινή σίτιση των νεαρών κοκαδών χωρίζεται σε 3 ή 4 στάδια με τη σταδιακή προσθήκη μικρής ποσότητας φαγητού. Για τους ενήλικες, επαρκούν 2-3 μερίδες ημερησίως. Η βάση της διατροφής αυτών των πτηνών είναι μείγματα κόκκων, σπόροι, καρύδια, καλαμπόκι, αμύγδαλα. Ταυτόχρονα, η τροφή θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν φρέσκια, το cockatoo είναι σκουριασμένο για τα ήδη στάσιμα τρόφιμα και μάλλον θα παραμείνει πεινασμένο παρά να δοκιμάσει αλλοιωμένα τρόφιμα.

Λόγω της μοναδικής ικανότητάς του να προσαρμόζεται στο περιβάλλον, το cockatoo έχει μια θετική στάση απέναντι στην κατανάλωση πολλών φρούτων και λαχανικών. Από τα λαχανικά που αγαπούν τεύτλα, μελιτζάνες, αγγούρια, καρότα, πράσινα φασόλια. Οι παπαγάλοι δεν μπορούν να κάνουν φρούτα καθόλου, προτιμώντας όχι μόνο τη σάρκα αλλά και τα οστά που περιέχουν πολλά θρεπτικά συστατικά για την ανάπτυξή τους. Τα πιο αγαπημένα φρούτα είναι αχλάδια, μήλα, ανανάδες, ρόδια. Εξομοιώνουν επίσης τέλεια πολλά μούρα: κεράσια και κεράσια, σμέουρα, φραγκοστάφυλα, βατόμουρα, φράουλες.

Πριν από το σερβίρισμα, ο καρπός πρέπει να κόβεται σε φέτες έτσι ώστε ο παπαγάλος να μπορεί να τα βγάλει με ασφάλεια στο πέλμα. Μην αφήνετε φρούτα ή άλλα τρόφιμα στο κλουβί για μεγάλο χρονικό διάστημα - Αφαιρέστε τα αμέσως, ώστε να μην αρχίσουν να υποβαθμίζονται και το πουλί δεν τα δηλητηριάζει. Νεαρά cockatoo μπορεί για μεγάλο χρονικό διάστημα να μην φάει τίποτα εκτός από ηλιόσπορους. Σε αυτή την περίπτωση, προσπαθήστε να προσθέσετε σταδιακά περισσότερα φρούτα στη διατροφή και να μειώσετε την ταυτόχρονη ροή των σπόρων.

Φυσικά, υπάρχουν προϊόντα που δεν πρέπει να χορηγούνται σε παπαγάλοι ακόμη και στις μικρότερες ποσότητες.

• Αμέσως είναι απαραίτητο να εξαλειφθεί από τη διατροφή όλα τα γλυκά, καθώς και τα προϊόντα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Ειδικά αφορά γλυκά και προϊόντα με σοκολάτα. Το γεγονός είναι ότι η ζάχαρη περιέχει ουσίες επιβλαβείς για τους παπαγάλους που επηρεάζουν την πέψη τους.
• Προσπαθήστε να μην δώσετε κακάο λιπαρά, τηγανητά, αλμυρά ή μπισκότα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Όλα αυτά τα προϊόντα μπορούν να αγαπηθούν πολύ από το πουλί σας, αλλά σε κάθε περίπτωση θα επηρεάσουν αρνητικά το σώμα του.
• Αφήστε να προσθέσετε γάλα στη διατροφή, περιέχει λακτόζη επιβλαβή για τους παπαγάλους, κάτι που δεν μπορούν να επεξεργαστούν φυσιολογικά. Εξαιτίας αυτού, τα πτηνά μπορεί να εμφανίσουν εντερικές διαταραχές, διάρροια.
• Για άτομα μεγάλου μεγέθους, δεν συνιστάται να δίνετε φρούτα με μεγάλους πυρήνες - προκειμένου να αποφευχθεί η κατάποση ολόκληρων οστών του παπαγάλου.
• Ξεχάστε τις ταινίες σχετικά με τους πειρατές και σε καμία περίπτωση μην δώσετε στον φίλο σας το αλκοόλ ως φαγητό ή ποτό. Ακόμη και μια ελάχιστη δόση αλκοόλ μπορεί να έχει θανατηφόρο αποτέλεσμα στα όργανα των πουλερικών.
• Από όλα τα κοινά φρούτα και λαχανικά, το cockatoo απαγορεύεται αυστηρά να δίνουν αβοκάντο. Αυτός ο καρπός περιέχει ένα τεράστιο ποσοστό λίπους που δεν θα είναι σε θέση να επεξεργαστεί το σώμα αυτού του πουλιού. Δεν συνιστάται επίσης να δώσετε μαϊντανό, λάχανο και καφέ.

Πριν προσθέσετε νέα φρούτα, λαχανικά, σπόρους και άλλα προϊόντα στη διατροφή επικοινωνήστε με έναν έμπειρο ζωολόγο ή κτηνίατρο εκ των προτέρων. Θα σας βοηθήσει όχι μόνο να εξαλείψετε επιβλαβείς ουσίες από τη διατροφή, αλλά και να κάνετε μια λεπτομερή αναλογία πτηνών για το εγγύς μέλλον.

Μία από τις πιο σημαντικές στιγμές στην αναπαραγωγή cockatoo είναι συνθήκες κράτησης. Είναι για την άνεση και τον τρόπο με τον οποίο θα φροντιστεί το πουλί, ανάλογα με τη διάθεσή του και την υγεία του. Στην αρχή αξίζει να σκεφτείτε να αγοράσετε ένα κλουβί αν θέλετε να αναπαράγετε ένα cockatoo στο σπίτι. Ο κλωβός είναι μια αναγκαιότητα για το cockatoo - οι παπαγάλοι πρέπει να έχουν τη δική τους θέση, όπου θα έχουν πάντα φαγητό και ποτό, ψυχαγωγία.

Τα περισσότερα είδη του cockatoo είναι μεγάλα πουλιά με τεράστιο άνοιγμα πτερυγίων, γι 'αυτό και τα κατά προσέγγιση χαρακτηριστικά του κλουβιού πρέπει να είναι τουλάχιστον 120x90x120 cm. Αυτό πρέπει να είναι ένα μετρίως ευρύχωρο εσωτερικό χώρο με καλή κυκλοφορία οξυγόνου. Για να κάνετε το κλουβί ευκολότερο να πλένετε και να καθαρίζετε από τα περιττώματα και τα τρόφιμα, αγοράστε μια παραλλαγή με έναν ανασυρόμενο πυθμένα.

Αν σκοπεύετε να αναπαράγετε ένα cockatoo και αναμένετε να μεγαλώσετε αρκετά άτομα έξω από το σπίτι, τότε θα πρέπει να προσέξετε να αγοράσετε ένα μεγάλο κλουβί με διαστάσεις τουλάχιστον 4,5x2x2 μέτρα. Στο κλουβί θα πρέπει να κατασκευαστούν αρκετά ξεχωριστά σπίτια για κάθε παπαγάλο. Όπως και στην περίπτωση του κλωβού, γεμίστε το περίβλημα με ένα ορισμένο αριθμό παιχνιδιών, πόλων και χώρων ανάπαυσης. Στο κλουβί / πτηνοτροφείο πρέπει να υπάρχει ένα μικρό σκληρό πράγμα που ένας παπαγάλος θα μπορούσε να χαλαρώσει.

Όσον αφορά το υλικό από το οποίο θα πρέπει να είναι το κύτταρο, θα πρέπει πρώτα να λάβουμε υπόψη τα μεταλλικά κύτταρα. Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας και της πλήξης, το cockatoo μπορεί απλά να βλάψει το πολυμερές ή τις ξύλινες κατασκευές. Τα τροφοδοτικά, το μάνδαλο ή η κλειδαριά πρέπει επίσης να είναι κατασκευασμένα από ισχυρό και ανθεκτικό υλικό, η κλειδαριά πρέπει να είναι ισχυρή και πολύπλοκη, διαφορετικά ένα τέτοιο έξυπνο πουλί, όπως ένα cockatoo, μπορεί απλά να το σκάσει. Σταματήστε τα στερεά γυάλινα κύτταρα όπως τα ενυδρεία - το cockatoo χρειάζεται συνεχώς καθαρό αέρα, επιπλέον, τέτοια ενυδρεία είναι πολύ πιο δύσκολο να καθαριστούν.

Ο κλωβός θα πρέπει να τοποθετείται σε καλά φωτισμένο μέρος. με θερμοκρασία περίπου 18-20 βαθμούς Κελσίου. Το επιθυμητό επίπεδο υγρασίας δεν πρέπει να είναι κάτω από το 70%, δεν θα πρέπει να επιτρέπει τα σχέδια. Ορισμένοι κτηνοτρόφοι προτιμούν να τοποθετήσουν το πουλί κοντά στο παράθυρο στην ηλιόλουστη πλευρά, αλλά αυτό είναι αποδεκτό μόνο το χειμώνα, όταν το πουλί χρειάζεται όσο το δυνατόν περισσότερο φωτισμό και θερμότητα. Δεν πρέπει να βάζετε το πουλί κοντά στις μπαταρίες και σε άμεσο ηλιακό φως, μπορεί επίσης να στοιχειώνει σοβαρές ασθένειες.

Αν δεν υπάρχει χώρος για μια πισίνα ή είναι συνεχώς φραγμένος - Μπορείτε να ψεκάσετε το πουλί σας από ένα συνηθισμένο ψεκαστήρα μια φορά την ημέρα, το νερό θα πρέπει να είναι ζεστό και ελαφρώς εγκατασταθεί.

Ένα από τα δυσάρεστα χαρακτηριστικά ενός cockatoo είναι μια πολύ υψηλή και δυνατή φωνή. Ένα ερεθισμένο, πεινασμένο ή μόλις βαρεθεί πουλί μπορεί να σας φέρει πολλή προσοχή σε εσάς και τους γείτονές σας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι καλύτερο να προετοιμαστεί για τον παπαγάλο ένα δωμάτιο με ανεκτή ηχομόνωση.

Αποφύγετε συχνή επαφή με τα ζώα. Εάν συνηθίσετε το cockatoo σε συνεχή προσοχή, τότε όταν δεν είστε στο σπίτι, το πουλί σίγουρα θα βαρεθεί, γεγονός που θα επηρεάσει την υγεία του. Η δυσκολία αυτή ισχύει περισσότερο για τις οικογένειες με παιδιά, όπου τα μικρά παιδιά μέχρι μια συγκεκριμένη ηλικία ενδιαφέρονται ενεργά για το πουλί και παίζουν μαζί του και έρχονται όλο και λιγότερο.

Το cockatoo διακρίνεται από τη φαινομενική διάρκεια ζωής των υποτρόφων του - σε σπάνιες περιπτώσεις, για μερικά άτομα, φτάνει τα 90 ή ακόμα και 95 χρόνια. Ωστόσο, κατά την αγορά οποιουδήποτε είδους cockatoo δεν πρέπει να υπολογίζετε σε κάποια συγκεκριμένη περίοδο ζωής. Αυτό συμβαίνει όταν τα πάντα εξαρτώνται από τον ιδιοκτήτη. Η τακτικότητα και η χρησιμότητα της σίτισης, προσεκτική φροντίδα - μόνο το απαραίτητο ελάχιστο, το οποίο απαιτείται από εσάς.

Το μεγαλύτερο μειονέκτημα και, ταυτόχρονα, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αυτού του είδους είναι η απίστευτη κοινωνική του αγάπη.Στο φυσικό περιβάλλον πριν φθάσουν στην περίοδο ωριμότητας, οι παπαγάλοι κινούνται σε κοπάδια μέχρι να βρουν τον μοναδικό εταίρο με τον οποίο θα παραμείνουν μέχρι το θάνατο.

Γι 'αυτό το cockatoo, καθώς και στον τομέα της αγάπης, είναι πολύ συνδεδεμένο με τους δασκάλους τους και τείνουν να τους χάσετε κατά τη διάρκεια της μακράς απουσίας τους. Εάν περνάτε πολύ χρόνο στην εργασία ή στο δρόμο - μπορεί να συμβεί ότι το πουλί σας βαρεθεί. Και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή κατάθλιψη. Σε όλα, συμπεριλαμβανομένου του χωρισμού, μπορείτε και πρέπει να συνηθίσετε το πουλί.

Ξεκινήστε με σύντομες προθεσμίες - μεταβείτε σε κάποιο άλλο δωμάτιο για λίγο και αφήστε τον παπαγάλο μόνο, στη συνέχεια επιστρέψτε (μπορείτε να φέρετε μερικά καλούδια). Σταδιακά αυξήστε το χρόνο διαχωρισμού - το cockatoo θα πρέπει να συνηθίσει στο γεγονός ότι αν φύγετε, σίγουρα θα επιστρέψετε.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν ζώα ανοσοποιημένα σε ασθένειες και θάνατο. Ανάλογα με τη φροντίδα, την ανατροφή, τις συνθήκες διαβίωσης, το πουλί σας μπορεί να αρρωστήσει. Οι ακόλουθες είναι οι πιο κοινές ασθένειες σε αυτό το είδος πουλιών.

• ασθένειες που σχετίζονται με εξασθενημένη πέψη.
• παρασιτικές μολύνσεις.
• τραβώντας φτερά - κάτω από άγχος, πλήξη και πείνα?
• πνευμονία, ορισμένες μολυσματικές ασθένειες.

Συχνά συμπτώματα της νόσου:

• κακή όρεξη ή έλλειψη.
• τακτικό και αυξανόμενο φτέρνισμα.
• σχίσιμο των οφθαλμών, απόρριψη από τα ρουθούνια.
• η ξαφνική εμφάνιση των κραυγών που παρατείνουν.
• φαίνεται κουρασμένος, αναπνέει βαθιά, τα μάτια του είναι ομιχλώδη, ελαφρά καλυμμένα.

Τις περισσότερες φορές, τα ακόλουθα προκαλούν την εμφάνιση ασθενειών και τον επακόλουθο θάνατο ενός πουλιού:

• ακανόνιστα γεύματα, έλλειψη τροφίμων και νερού.
• έλλειψη ποικιλίας στη διατροφή.
• καθυστερημένη θεραπεία των κρυολογημάτων.
• την εισαγωγή απαγορευμένων τροφών για cockatoo στη διατροφή.
• παρατεταμένη απουσία φιλοξενίας ή κοινωνικές επαφές.

Το παρακάτω περιεχόμενο βίντεο και φροντίδα για ένα παπαγάλο cockatoo.