Περιγραφή των ειδών παπαγάλων και των κανόνων του περιεχομένου τους

Εάν αποφασίσετε να έχετε μια δύσκολη σχέση με τα πουλιά ως κατοικίδια ζώα, και τα συνηθισμένα καναρίνια και τα μπαμπούρα φαίνονται βαρετά για σας, δώστε προσοχή στους βοτανικούς παπαγάλοι. Η φιλική τους διάθεση και το φωτεινό φτέρωμα θα κατακτήσει γρήγορα τις καρδιές του νοικοκυριού σας.

Αυτό το birdie είναι μικρού μεγέθους - ο ενήλικας είναι συνήθως μόλις 25 cm, με πολύ φωτεινό όμορφο φτέρωμα. Τα περισσότερα πτηνά κυριαρχούν σε πράσινο χρώμα με διαφορετικές αποχρώσεις. Η Αυστραλία και η Τασμανία δίπλα στην ηπειρωτική χώρα θεωρούνται η γενέτειρα των πτηνών. Υπό φυσικές συνθήκες, αυτοί οι παπαγάλοι προτιμούν να εγκατασταθούν σε δάση ευκαλύπτου με χόρτα. Τρώτε σπόρους χόρτου, μικρά μούρα και έντομα.

Σε αντίθεση με πολλούς από τους συγγενείς της, οι παπαγάλοι του χόρτου κινούνται κυρίως στο έδαφος και πετούν μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Στη φύση, είναι τέλεια προσανατολισμένα στο χοντρό χορτάρι, προτιμώντας να απογειώνονται μόνο στο ύψος του θάμνου. Για τη συνεχή συντήρησή τους στο σπίτι, είναι επιθυμητό να αγοράσετε ένα ευρύχωρο περίβλημα μήκους τουλάχιστον 1 μέτρου.

Τα παπαγάλοι της χλόης είναι αρκετά φιλικά και εύκολο να ταράξουν. Παρά το γεγονός ότι το πουλί κινείται συνεχώς, δεν προκαλεί υπερβολικό θόρυβο. Οι βοτανοί παπαγάλοι εκτρέφονται καλά σε αιχμαλωσία - για το έτος η γυναίκα μπορεί να βάλει τα αυγά 1-2 φορές. Η ηλικία κατά την οποία γεννιέται το παιδί είναι περίπου 8-9 μήνες, αλλά οι ειδικοί δεν συνιστούν την αντιστοίχιση πτηνών προτού είναι ηλικίας ενός έτους.

Δεδομένου ότι τα πτηνά αυτά προέρχονται από τους τροπικούς, οι συνθήκες κράτησής τους σε αιχμαλωσία πρέπει να είναι κοντά στο φυσικό περιβάλλον. Το δωμάτιο με το κλαμπ θα πρέπει να είναι ζεστό, χωρίς ρεύματα. Η βέλτιστη θερμοκρασία είναι 20 βαθμοί Κελσίου και η υγρασία είναι τουλάχιστον 60%. Φυτικά παπαγάλοι είναι ενεργά το απόγευμα. Τη μέρα, το πουλί κινείται ελάχιστα, αλλά όταν αρχίζει να κλείνει, ξεκινάει τις τρίχες του, οδηγώντας τους έξω με την όχι πολύ δυνατή, αλλά μάλλον ευχάριστη και μελωδική φωνή.

Επομένως, το βράδυ θα πρέπει να προσέχετε τον πρόσθετο φωτισμό.. Το πουλί είναι πολύ ντροπαλό, οπότε η μετάβαση από το φως της ημέρας στο βραδινό φωτισμό πρέπει να πραγματοποιείται ομαλά. Το έντονο σκοτάδι μπορεί να προκαλέσει άγχος σε ένα πουλί. Πιστεύεται ότι ένα ήσυχο σφύριγμα μπορεί να καταπραΰνει ένα αναστατωμένο πουλί, αλλά οι δυνατοί ήχοι, αντίθετα, είναι πολύ συναρπαστικοί και ενοχλητικοί. Με σωστή συντήρηση, οι φυτικοί παπαγάλοι ζουν σε αιχμαλωσία κατά μέσο όρο 12-15 χρόνια, σε μερικές περιπτώσεις έζησαν μέχρι 20 χρόνια.

Στο σπίτι, οι παπαγάλοι τρέφονται με μίγμα δημητριακών. Κανάρια, πλιγούρι βρώμης και άλλα δημητριακά, κεχρί, ηλιόσποροι είναι αρκετά κατάλληλοι. Το κύριο πράγμα - μην τροφοδοτήσετε υπερβολικά το πουλί. Ένα ενήλικα πουλί χρειάζεται περίπου ενάμιση κουταλιές της σίτισης ημερησίως. Παπαγάλοι με απόλαυση τρώνε ψιλοκομμένα ή τριμμένα λαχανικά και φρούτα, διάφορα χόρτα.

Συνολικά υπάρχουν 7 είδη παπαγάλων γρασιδιού, καθένα από τα οποία έχει το δικό του μοναδικό χρώμα. Ας εξετάσουμε λεπτομερέστερα κάθε ένα από αυτά τα είδη.

Ο παπαγάλος ροζ-κοιλιά, επίσης γνωστός ως boork. Το επιστημονικό όνομα είναι το Neophema bourkii. Το μέγεθος του πουλιού είναι περίπου 23 cm, το μήκος της ουράς είναι περίπου 10 cm.Το φτέρωμα αυτού του ατόμου με καφέ απόχρωση, κοιλιά έχει χρώμα κόκκινο-ροζ. Το θηλυκό έχει λευκά φτερά στα μάγουλα και το αρσενικό έχει ένα μπλε στίγμα στο μέτωπό του. Στη φύση, ο ρόδινος παπαγάλος κάνει τις φωλιές του στις κοιλότητες των δέντρων. Το θηλυκό κάθε φορά μπορεί να βάλει 3-5 αυγά, τα οποία επωάζονται για 2-3 εβδομάδες.

Τα κοτόπουλα επώασης παραμένουν στη γονική φωλιά για περίπου ένα μήνα, μετά τα οποία είναι πλήρως προετοιμασμένα για ανεξάρτητη διαβίωση και αφήνουν τη φωλιά. Αυτό το είδος εισήχθη στην Ευρώπη τον 19ο αιώνα και ήταν τόσο αγαπητό που μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα το είδος ήταν στα πρόθυρα της εξαφάνισης. Ως εκ τούτου, οι αρχές της Αυστραλίας έχουν απαγορεύσει την εξαγωγή τους. Ο πληθυσμός έχει πλέον αποκατασταθεί.

Azure παπαγάλος, επιστημονικά Neophema pulchella. Τα μεγέθη πουλιών είναι τα ίδια με τα προηγούμενα είδη. Το χρώμα των αρσενικών είναι επίσης πολύ φωτεινό. Η πλάτη είναι ζωγραφισμένη σε βαθύ πράσινο χρώμα και τα φτερά στην κοιλιά είναι κίτρινο κοτόπουλο. Στο κεφάλι υπάρχει ένα καπάκι από μαλακά τυρκουάζ μικρά φτερά. Τα φτερά έχουν ένα διπλό χρώμα: πιο κοντά στη βάση είναι τα φτερά κόκκινου-καφέ χρώματος, και στα άκρα των φτερών, σαν σε τόνο με καπέλο, γάντια του γαλάζιου ουρανού. Στα πόδια τα χρώματα είναι ζεστά ροζ, το ράμφος είναι το χρώμα της γκρι ασφάλτου. Είναι εύκολο να διακρίνεις ένα γαλάζιο παπαγάλο με μια πιο μέτρια ενδυμασία.

Το κύριο χρώμα των γυναικών, όπως και τα αρσενικά, είναι σκούρο πράσινο, η κοιλιά είναι επίσης κίτρινη, αλλά το χρώμα δεν είναι τόσο κορεσμένο όπως το χρώμα του αρσενικού. Και οι κόκκινες αποχρώσεις των γυναικών απουσιάζουν εντελώς. Τα φτερά στο εσωτερικό των λευκών σημείων. Azure παπαγάλοι επίσης φωλιάζουν σε κοιλότητες, βάζουν 5-8 αυγά, γρήγορα πετούν και τρέχουν.

Σε ορισμένες πηγές, το είδος αυτό ονομάζεται επίσης πορτοκαλί ή χρυσόκοκκο. Το επιστημονικό όνομα είναι το Neophema chrysogaster. Ο παπαγάλος ζει στα νησιά της Τασμανίας και του βασιλιά. Αναφέρεται σε ένα απειλούμενο είδος το εμπόριο του οποίου απαγορεύεται. Το μέγεθος ενός χρυσού παπαγάλου δεν ξεπερνά τα 20 εκ. Το κύριο χρώμα του αρσενικού είναι σμαραγδένιο πράσινο, στο μέτωπο είναι ένα μπλε σημείο με μπλε απόχρωση, τα μάγουλα είναι κιτρινωπά, το στήθος και το στομάχι έχουν προστατευτικό έλος. Στην κάτω κοιλιακή χώρα υπάρχει ένα λαμπερό πορτοκαλί σημείο, για το οποίο το είδος πήρε το όνομά του.

Στην κάμψη των φτερών, τα φτερά είναι σκούρα μοβ και στην εσωτερική πλευρά των θηλυκών υπάρχει μια λευκή λωρίδα, την οποία δεν έχουν οι άντρες. Στη φύση προτιμούν να εγκατασταθούν στην ακτή, σε μια περιοχή με χαμηλή βλάστηση. Φωλιά μέσα στα ευκάλυπτα στα τέλη του φθινοπώρου - αρχές χειμώνα. Σε μία φορά συνήθως από 4 έως 6 αυγά. Οι νεοσσοί επώασης διαρκούν 3 εβδομάδες, και μετά από 5 εβδομάδες οι νεοσσοί εγκαταλείπουν τη φωλιά.

Σε επιστημονικές πηγές ονομάζεται χρυσόστομο Neophema. Σπάνια απειλούμενα είδη, που περιλαμβάνονται στον κατάλογο της σύμβασης που απαγορεύει την πώληση σπάνιων ειδών χλωρίδας και πανίδας, ως εκ τούτου, σχεδόν δεν καταστήματα κατοικίδιων ζώων. Μπορείτε να το δείτε μόνο σε ορισμένα φυτώρια. Το μέγεθος του σώματος του παπαγάλου είναι τυποποιημένο, το βασικό χρώμα είναι επίσης πράσινο.

Στην περιοχή του φρυδιού και της ουράς υπάρχουν μικρές κίτρινες κηλίδες, οι ίδιες στα μάγουλα υπάρχουν πουλιά. Στο μέτωπο υπάρχει ένα λεπτό μπλε χαλί, το ίδιο χρώμα και καλύπτοντας φτερά στα φτερά. Έξω από τα φτερά είναι σκούρο καφέ, η ουρά στη μέση είναι ανοιχτό κίτρινο, ομαλά μετατρέπεται σε γκρι-πράσινο. Παραδοσιακά, το χρώμα του θηλυκού είναι λιγότερο έντονο από αυτό του αρσενικού.

Διακοσμημένο ή κομψό, στα Λατινικά Neophema splendida. Τα μεγέθη σώματος είναι στάνταρντ, το κυρίαρχο χρώμα στο χρώμα είναι πράσινο με ελιά. Η περιοχή του φρυδιού και οι πτυχές των φτερών είναι κορεσμένα μπλε, η ουρά στη μέση είναι μπλε με γκριζωπή απόχρωση, πιο κοντά στην άκρη είναι ανοικτό κίτρινο.

Ο αρσενικός από το θηλυκό μπορεί να διακριθεί από την παρουσία ενός ανοιχτού πορτοκαλί σημείου στο κάτω μέρος της κοιλιάς. Τροφοδοτεί κυρίως φυτικά τρόφιμα, χτίζει φωλιές σε κλαδιά ή κούτσουρα. Το θηλυκό εγκαθιστά μέχρι 5 αυγά μία φορά το χρόνο, στις αρχές του φθινοπώρου. Στην αιχμαλωσία, τα πτηνά ζουν περισσότερο από 10 χρόνια.

Σε ορισμένες πηγές το είδος αυτό ονομάζεται πέτρα.Το επιστημονικό όνομα είναι Neophema petrophila. Σπάνια βλέπει στο σπίτι, καθώς είναι ένα απειλούμενο είδος και προστατεύεται από το νόμο στην ιστορική πατρίδα του. Το μέγεθος του παπαγάλου βράχου είναι λίγο μεγαλύτερο από 20 εκατοστά, το κύριο χρώμα είναι το πράσινο, το στήθος είναι κίτρινο, στην κοιλιά υπάρχει ένα καταφανώς κοκκινωπό χνούδι. Η περιοχή του φρυδιού είναι μπλε, με ομαλή μετάβαση σε μπλε. Η ουρά ενός σύνθετου χρώματος είναι μπλε-πράσινο παραπάνω, κίτρινο παρακάτω. Τα πτερύγια στην πτυχή είναι μπλε, μπλε στα άκρα.

Τα θηλυκά είναι παραδοσιακά ντυμένα λιγότερο έντονα, αλλά έχουν μια λευκή ταινία στο εσωτερικό των φτερών. Τα φτερά στα πόδια και το ράμφος είναι γκρίζα. Στη φύση, ζουν σε κοντινή απόσταση από υδάτινα σώματα, σε βραχώδες έδαφος, με αραιή βλάστηση. Πετάει άσχημα και μόνο για μικρές αποστάσεις, προτιμώντας να κρυφτεί σε χοντρό χορτάρι. Οι φωλιές είναι χτισμένες σε βραχώδεις αυλακώσεις.

Αυτό το είδος θεωρείται ίσως το πιο όμορφο μεταξύ όλων των παπαγάλων χλόης. Λόγω του ειδικού χρωματισμού ονομάζεται επίσης γυαλιστερό. Στην επιστημονική βιβλιογραφία, το είδος ονομάζεται Neophema splendida. Με τα τυπικά μεγέθη σώματος, ο παπαγάλος με κόκκινο στήθος έχει μια ουρά έως και 17 εκατοστά! Το αρσενικό έχει ένα κομψό λαμπερό μπλε καπάκι, ένα φωτεινό πορφυρό μαντήλι γύρω από το λαιμό. Το πάνω μέρος του πουλιού, της πλάτης και της ουράς είναι πράσινο και το πολύχρωμο παρατηρείται παρακάτω: η κοιλιά και τα κάτω φτερά ουράς είναι κίτρινα, η κοιλιά είναι ανοιχτό κίτρινη και το στήθος είναι φωτεινό κόκκινο.

Τα φτερά στα άκρα είναι μαύρα με μπλε απόχρωση, καλύπτονται με μπλε φτερά στην κορυφή. Τα πόδια έχουν ουδέτερο μπεζ χρώμα και το ράμφος είναι μπλε-μαύρο. Όπως και άλλα είδη, το χρώμα της γυναίκας είναι πολύ πιο μέτριο από αυτό του αρσενικού. Και έχει μια λευκή λωρίδα στο εσωτερικό της πτέρυγας. Οι παπαγάλοι αυτής της επιλογής προτιμούν επίπεδες περιοχές, συχνά εγκατασταθούν σε αγροκτήματα και σε οπωρώνες. Προτιμούν να συρρέουν μέχρι 20 άτομα, στο τέλος του καλοκαιριού αρχίζουν να φωλιάζουν.

Το γεγονός ότι μπορείτε και δεν μπορείτε να δώσετε παπαγάλοι χόρτου, δείτε το παρακάτω βίντεο.