Χαρακτηριστικό παπαγάλος Quaker

Στα καταστήματα κατοικίδιων ζώων μερικές φορές μπορείτε να βρείτε ασυνήθιστα και καταπληκτικά πουλιά - παπαγάλοι Quaker με ουρά. Αυτό είναι το μοναδικό είδος που ανήκει στο γένος Myiopsitta. Φυσικό οικότοπο - στέπα, φοινικόδεντρα και δασικές πυκνές της Νότιας Αμερικής. Όπως τα κατοικίδια περιστέρια και τα σπουργίτια, τα πουλιά νιώθουν εξαιρετικά στους δρόμους των πόλεων κοντά στους ανθρώπους.

Τα quakers σε διάφορες χώρες ονομάζονται διαφορετικά: παπαγάλος μοναχός, kalita. Τα πουλιά πήραν το τόσο ασυνήθιστο όνομα τους, λόγω του ανεπιτήδευτου φτέρωματος που μοιάζει με τις ρόμπες των μοναχών Quaker. Το πάνω μέρος του πουλιού, συμπεριλαμβανομένου του πίσω μέρους του κεφαλιού, της πλάτης και των πτερυγίων, είναι βαμμένο σε σκούρο πράσινο χρώμα, υπάρχει ένα γκρι "καπάκι" στο κεφάλι, αυτή η στολή είναι πολύ παρόμοια με ένα απλό αδιάβροχο με γκρι κουκούλα. Το στήθος είναι άσπρο και γκρι χρώμα, λαμπερά πράσινα παντελόνια φοριούνται στα πόδια - αυτό είναι το φυσικό χρώμα του παπαγάλου.

Τα πτηνά αυτού του είδους συνήθως δεν είναι πολύ μεγάλα - τα αρσενικά φτάνουν τα 30 εκατοστά σε μήκος, το άνοιγμα των φτερών τους φτάνει το μισό μέτρο. Τα θηλυκά σε μέγεθος είναι λιγότερα από τα αρσενικά κατά 20-25%. Οι παπαγάλους μοναχών πολλαπλασιάζονται γρήγορα, τοποθετώντας τέσσερα έως οκτώ αυγά τη φορά. Δεν είναι δυνατόν να διακρίνουμε οπτικά το φύλο των πτηνών - δεν υπάρχουν σεξουαλικά σημάδια.

Στο σπίτι, η κάλιτα θεωρείται παράσιτο. Διαθέτοντας τεράστιους αριθμούς, τα πτηνά προκαλούν ανεπανόρθωτη βλάβη σε γεωργικές εκτάσεις και οπωρώνες.

Αυτά είναι θορυβώδη πουλιά, επιρρεπή στη δημοσίευση απότομων τρομακτικών ήχων για σχεδόν οποιοδήποτε λόγο, είτε είναι άγχος είτε ενδιαφέρον για κάτι. Αυτή η τάση είναι ένα χαρακτηριστικό που καθιστά δυνατή την ακριβή διάκριση ενός μοναχού από άλλες ποικιλίες παπαγάλων. Αυτά είναι πολύ οικιακά πουλιά, τα οποία σίγουρα θα επιστρέψουν στο βιότοπό τους, είτε είναι το σπίτι του ιδιοκτήτη σε αιχμαλωσία είτε ένα αγαπημένο μέρος κάτω από τον ανοιχτό ουρανό.

Τα quakers είναι το μοναδικό είδος παπαγάλων που προτιμούν να κατασκευάζουν φωλιές για την τοποθέτηση αυγών.. Όπως και πολλά πουλιά, οι περιοχές φωλιάς τους είναι χτισμένες από φυσικό υλικό - κλαδιά δέντρων. Η τοποθεσία των κατοικιών που είναι τόσο ασυνήθιστη για τους παπαγάλους μπορεί να είναι όχι μόνο δέντρα, αλλά και στέγες σπιτιών, υπεράκτια, προβλήτες γεφυρών και γραμμές μεταφοράς ενέργειας.

Επίσης, οι παπαγάλοι μοναχοί μπορούν να επιλέξουν κοίλες και πέτρες, έχοντας τοποθετήσει τις φωλιές τους στην οικογένειά τους. Τα κοτόπουλα σε αυτά εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του έτους όχι περισσότερο από δύο φορές. Το φυσικό χρώμα των παπαγάλων αυτού του είδους είναι πράσινο. Αλλά με τεχνητά μέσα, καθώς και ως αποτέλεσμα μεταλλάξεων, ήταν δυνατό να αναδείξουμε άτομα διαφορετικών χρωμάτων:

• μπλε - ανώτερο φτέρωμα, συμπεριλαμβανομένων των φτερών και των ποδιών, έχει διάφορες χρωματικές αποχρώσεις του μπλε χρώματος, το φυσικό πράσινο απουσιάζει.
• μπλε - το φυσικό πράσινο χρώμα αντικαθιστά το κορεσμένο μπλε. η εμφάνιση των πτηνών είναι ασυνήθιστη.
• πορτοκαλί - Μοναδικές περιπτώσεις πλούσιου χρώματος, το οποίο είναι πολύ δύσκολο να κρύψετε στα πράσινα φύλλα.

Οι μοναχοί είναι πολύ φιλικοί, γίνονται γρήγορα συνδεδεμένοι με τον ιδιοκτήτη και είναι έτοιμοι να τον συνοδεύσουν παντού. Είναι εύκολο να διδάξουν να μιλούν: όπως οι περισσότεροι παπαγάλοι, έχουν εξαιρετικές ικανότητες σε αυτόν τον τομέα. Αλλά τα λόγια της καλίτας δεν είναι σαφώς έντονα, αλλά πολλά δεκάδες μπορούν να τα θυμούνται.. Μιλώντας για τα πτηνά μοιάζει περισσότερο με θραύσματα μεμονωμένων λέξεων παρά με συνεκτική ομιλία.

Πολύ καλύτερα παίρνουν μια απομίμηση διαφόρων ήχων, που γίνονται από τον άνθρωπο και άλλα ζώα, και αντικείμενα και όργανα. Επιπλέον, το πουλί είναι σε θέση να βουίζει τα αγαπημένα κομμάτια. Τα πουλιά προτιμούν την εταιρεία, δεν ανέχονται τη μοναξιά, γίνονται ενοχλητικές και συγκλονιστικές. Αλλά ως εταιρεία προτιμούν ένα άτομο ή τους συγγενείς τους.

Αγαπούν τους Κουκκάδες και τα νέα παιχνίδια, μπορούν να μεταφέρουν διάφορα πούπουλα που τους αρέσουν στην κρυφή μνήμη τους, και στη συνέχεια να παίζουν μαζί τους για το πονηρό. Μια από τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες γίνεται κολύμβηση: Τα πουλιά μπορούν να απολαύσουν όχι μόνο τους εαυτούς τους, αλλά και μικρά αντικείμενα που είναι εύκολα προσβάσιμα.

Στη φύση, οι παπαγάλοι ζουν σε φωλιές, εγκαθιστώντας εύκολα σε διάφορα κλιματικά περιβάλλοντα. Στην αιχμαλωσία, πρέπει να εξοπλίσουν μια άνετη κατοικία, καθώς και να δημιουργήσουν ευνοϊκές συνθήκες διαβίωσης.η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική για την υγεία και τη μακροζωία του κατοικίδιου ζώου.

Οι μοναχοί είναι πολύ δραστήρια και κινητά πλάσματα για τα οποία είναι πολύ σημαντικό να πετάξουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κατά την επιλογή ενός κελιού, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη αυτή η απόχρωση: ο χώρος μέσα του πρέπει να είναι μεγάλος, παρέχοντας την ευκαιρία για πτήση.

Τα πτηνά πρέπει να προστατεύονται από κάθε αγχωτική κατάσταση.που μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ασθένεια μέχρι τον αιφνίδιο θάνατο της καλίτας. Τα πουλιά φοβούνται ιδιαίτερα σκληρούς ήχους, απροσδόκητα αναβοσβήνοντας έντονο φως, ξαφνικές τυχαίες κυτταρικές κινήσεις.

Όσο για το κύτταρο: επιλέξτε μέταλλο, το οποίο στη σύνθεση του δεν περιέχει ουσίες επιβλαβείς για τα ζωντανά όντα. Αναμφίβολα, το ξύλο είναι ένα φιλικό προς το περιβάλλον και ασφαλές υλικό. αλλά κάτω από το αιχμηρό ράμφος ενός παπαγάλου Quaker, ένας ξύλινος κλωβός θα μετατραπεί σε μάρκες σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Τα τεχνητά δημιουργημένα σπίτια πρέπει να έχουν γωνίες - Η παρουσία ενός απομονωμένου τόπου είναι πολύ σημαντική για το ζώο με φτερά. Τα κούρνια είναι επίσης ένα υποχρεωτικό χαρακτηριστικό της κυψελοειδούς διάταξης, επειδή τα πουλιά περνούν σημαντικό μέρος της ζωής τους πάνω τους. Μια κλειδαριά πρέπει να παρέχεται στην πόρτα: οι μοναχοί είναι τόσο εφευρετικοί που, χωρίς τη γνώση του ιδιοκτήτη, είναι σε θέση να ανοίξουν τις συνηθισμένες κλειδαριές.

Οι παπαγάλοι χρειάζονται ηλιακό φως · το χειμώνα, η έλλειψη μπορεί να αντισταθμιστεί από τις ακτίνες μιας υπεριώδους λυχνίας. Η θερμοκρασία και η υγρασία διαδραματίζουν επίσης τεράστιο ρόλο στη ζωή αυτών των παπαγάλων.

Στην αιχμαλωσία, οι παπαγάλοι εκτρέπονται απρόθυμα. Ωστόσο, δημιουργώντας ένα ειδικό περιβάλλον για αυτούς και τοποθετώντας μια φωλιά σε ένα κλουβί, είναι δυνατό να βασιστείτε σε υγιείς απογόνους. Όπως και στην άγρια ​​φύση, το θηλυκό είναι σε θέση να βάλει μέχρι οκτώ όρχεις - ένα ανά ημέρα. Θα τα εκκολαφθεί με τη σειρά του με το αρσενικό για περίπου 26 ημέρες.

Για να διδάξει την ανεξάρτητη ζωή των νεοσσών πρέπει μετά την ηλικία των τριών εβδομάδων. Από την ηλικία αυτή, τα μωρά πρέπει να διαμένουν χωριστά από τους γονείς τους. Όσο πιο γρήγορα αρχίζετε να τα δαμάζετε, τόσο καλύτερα μπορείτε να επιτύχετε.

Στο φυσικό τους περιβάλλον, οι Quakers τρέφονται με δημητριακά, μούρα και φρούτα οπωροφόρων δέντρων. Στην αιχμαλωσία, χρειάζονται μια πιο ποικίλη διατροφή πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα. Το γεγονός είναι ότι οι παπαγάλοι αυτού του είδους έχουν αυξημένη τάση για ασθένειες του ήπατος και επομένως ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να τους διδάξει υπομονετικά την ποικιλομορφία του πίνακα. Τροφοδοτήστε τα σε ξηρά μείγματα σε συνδυασμό με βρασμένα δημητριακά, λαχανικά, φρούτα, βότανα (γρασίδι και φύλλα).

Στην περίπτωση της εμφάνισης των απογόνων, τα αυγά κοτόπουλου, τα ψιλοκομμένα καρδιά του βοείου κρέατος προστίθενται απαραίτητα (αλλά όχι σε μεγάλες ποσότητες) στη διατροφή.

Ως λιχουδιά που μπορείτε να δώσετε φρέσκο ​​κροτσί και φρέσκο ​​χυμό. Μην ξεχάσετε το νερό - είναι η βάση της ζωής όλων των ζωντανών πραγμάτων. Μέλι ή χυμός εσπεριδοειδών μπορεί να προστεθεί σε νερό πουλιών.

Η μέση διάρκεια των μοναχών των παπαγάλων είναι κατά μέσο όρο τρεις δεκαετίες. Όσο περισσότερες συνθήκες συντήρησης είναι κοντά στις φυσικές συνθήκες, τόσο πιο άνετα θα αισθανθεί το ζώο με φτερά. Μην ξεχνάτε ότι τα πουλιά είναι επιρρεπή σε ασθένειες όπως η ουρική αρθρίτιδα και η ορνίθωση, η οποία μπορεί μόνο να θεραπευτεί με έγκαιρη θεραπεία στον κτηνίατρο.

Επιπλέον, η συμπεριφορά των πτηνών θα πρέπει να διατηρείται συνεχώς υπό έλεγχο - έχουν την τάση να αυτο-αλάτισμα. Έτσι, με την τήρηση των βασικών κανόνων φροντίδας και σίτισης, οι Quakers μπορούν για πολλά χρόνια να ευχαριστήσουν τον οικοδεσπότη με την παρουσία τους σε έναν τεχνητά δημιουργημένο βιότοπο.

Πώς να επιλέξετε και να τακτοποιήσετε ένα Quaker, θα μάθετε από το παρακάτω βίντεο.