Parrot kakarik: περιγραφή, είδη, χαρακτηριστικά φύλαξης και αναπαραγωγής

Πριν από λίγο καιρό εμφανίστηκε στην αγορά ένα ιδιαίτερο είδος παπαγάλου - το κακάρι. Οι οπαδοί των πτηνών ως κατοικίδια ζώα προτιμούν όλο και περισσότερο αυτά τα πουλιά. Οι παπαγάλοι της Νέας Ζηλανδίας κακάρι διακρίνονται από τη σφριγηλότητα και τη μεγάλη τους περιέργεια για τον κόσμο. Πριν αγοράσετε, συνιστάται να μάθετε για όλα τα χαρακτηριστικά των πουλιών και τις αποχρώσεις του περιεχομένου τους.

• Αυτά τα πουλιά διαφέρουν επειδή έχουν αρκετά ισχυρά πόδια και ένα ισχυρό ράμφος.
• Το μέγιστο μήκος του σώματος είναι 30 cm. Το βάρος τους συνήθως δεν ξεπερνά τα 90 g.
• Η μέγιστη ηλικία των παπαγάλων μπορεί να κυμαίνεται από 10 έως 20 χρόνια - σπάνια ζουν περισσότερο.
• Τα πτηνά είναι ως επί το πλείστον πράσινα χρώματα, αλλά το χρώμα του φτερού εξαρτάται από τη φυλή kakarik. Τις περισσότερες φορές μπορείτε να βρείτε πράσινα, κίτρινα και κόκκινα πουλιά της Νέας Ζηλανδίας.
• Τα πουλιά διακρίνονται από την υπερδραστηριότητά τους, η οποία προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον στους λάτρεις των παπαγάλων.
• Υπάρχουν kakariki στη Νέα Ζηλανδία και σε νησιά που βρίσκονται κοντά.
• Λόγω του γεγονότος ότι τα πουλιά σπάνια χρησιμοποιούν τα φτερά τους, περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους στο έδαφος. Φτερά που χρειάζονται μόνο σε καταστάσεις εξαιρετικά απειλητικές για τη ζωή.
• Οι παπαγάλοι της Νέας Ζηλανδίας είναι πολύ περίεργοι και σχεδόν ποτέ δεν κάθονται γύρω.
• Η κατοικία του ίδιου του πουλιού είναι χαμηλή από το έδαφος: συνήθως είναι κοίλο δένδρα ή ρίζες διαφόρων θάμνων.
• Όπως πολλά μέλη της οικογένειας παπαγάλων, το κακάρι ξέρει να μιλάει.

Ο αριθμός αυτών των θαυμάσιων πτηνών της Νέας Ζηλανδίας μειώνεται κάθε χρόνο, επομένως το είδος θεωρείται απειλούμενο. Ο λόγος για αυτό - μεγάλης κλίμακας αποδάσωση. Για να σώσει τον πληθυσμό, οι άνθρωποι δημιουργούν ειδικά βρεφονηπιακούς σταθμούς για την κτηνοτροφία και την αναπαραγωγή κακάρι. Οι συνθήκες που επικρατούν σ 'αυτές είναι κοντά στην άγρια ​​φύση, έτσι τα πουλιά δεν αισθάνονται καν τη διαφορά.

Εκείνοι που κρατούσαν τουλάχιστον παπαγάλοι στο σπίτι τους, γνωρίζουν ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να τις διακρίνουν ανά φύλο από τα συνηθισμένα κατοικίδια ζώα μας, όπως για παράδειγμα γάτες ή σκύλοι.

Υπάρχει μια άποψη ότι ο προσδιορισμός του φύλου του kakarik είναι πολύ απλός. Τα αρσενικά πτηνών διαφέρουν σε μέγεθος από τα θηλυκά. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για το βάρος: κατά μέσο όρο, το αγόρι kakarik είναι περισσότερο κατά 20 g. Το ράμφος και το κεφάλι του αρσενικού είναι πιο μαζικά από αυτά των θηλυκών.

Οι ιδιοκτήτες αυτού του είδους πτηνών τονίζουν ότι τα αρσενικά είναι πολύ φωνητικά και υπερβολικά ενεργά, κάτι που δεν συμβαίνει με τα θηλυκά. Συνήθως τα τελευταία είναι πιο ισορροπημένα και λιγότερο κινητά.

Εάν θέλετε να αγοράσετε ένα παπαγάλο που μπορεί να μιλήσει καλά, τότε συνιστάται να δώσετε προτίμηση στα αρσενικά kakarik. Τα θηλυκά δεν είναι σε θέση να παρουσιάσουν επιτυχή αποτελέσματα στις δεξιότητες συνομιλίας, επειδή δεν διαθέτουν την απαραίτητη επιμονή και είναι λιγότερο περίεργα από τα αρσενικά.

Εάν είναι δύσκολο να καθορίσετε το φύλο, είναι καλύτερο να το πάρετε από έναν ειδικό. Τα φτερωτά kakariki διαφέρουν όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά, και αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την αγορά τους. Υπάρχουν διάφορες βασικές αρχές για τη διάκριση του φύλου των παπαγάλων. Θα μιλήσουμε για αυτά παρακάτω.

• Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μπορείτε να προσδιορίσετε το φύλο των πουλιών, συγκρίνοντας τα μεγέθη τους. Για το λόγο αυτό, δεν συνιστάται να αγοράσετε ένα πουλί, αν είναι σε ένα μόνο αντίγραφο στο κατάστημα, δεδομένου ότι το δάπεδο είναι πολύ δύσκολο να εγκατασταθεί σε τέτοιες συνθήκες.Χάρη στη σύγκριση, μπορείτε να ορίσετε το φύλο των πτηνών.
• Κατά την επιλογή ενός παπαγάλου, μπορείτε επίσης να καταφύγετε στη ζύγιση. Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να ξέρετε ότι το ελάχιστο βάρος των αρσενικών είναι 80 g, και τα θηλυκά - 60.
• Το φύλο καθορίζεται από το μέγεθος του κεφαλιού. Στα αρσενικά είναι αρκετές φορές μεγαλύτερη.
• Διακρίνουμε γυναικείο και αρσενικό μέγεθος ράμπα. Τα αρσενικά kakariki έχουν ένα ράμφος πολύ μεγαλύτερο και μεγαλύτερο. Στα θηλυκά, πάνω από το ράμφος, υπάρχει μια επιμήκης κηλίδα που μπορεί να φτάσει στην ινιακή κοιλότητα.
• Καθορίζεται από το φύλο των πουλιών από τη συμπεριφορά τους: τα αρσενικά είναι ανώτερα από τα θηλυκά στη δραστηριότητά τους.
• Χρώμα του κερατοειδούς. Στα θηλυκά πουλιά, έχει σωματικό χρώμα και στο αρσενικό μισό του κακαρίκου είναι σκούρο μπλε.

Οι παπαγάλοι της Νέας Ζηλανδίας χωρίζονται σε τέσσερις κύριες ποικιλίες, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του μεμονωμένα χαρακτηριστικά, Ως εκ τούτου, οι παπαγάλοι αυτοί είναι πολύ εύκολο να διακριθούν.

• Κόκκαρο με κόκκινο δέρμα. Η παρουσία πράσινου φτερού είναι χαρακτηριστική αυτού του είδους του πουλιού της Νέας Ζηλανδίας. Η ουρά του παπαγάλου έχει πλούσια μπλε απόχρωση. Το πουλί έχει επίσης μια μπορντούρα σε μεγάλα φτερά. Αυτά τα άτομα έλαβαν το όνομά τους λόγω της παρουσίας μιας κόκκινης λωρίδας ανάμεσα στα μάτια, η οποία έχει οριζόντιο προσανατολισμό.

Επίσης το στέμμα του πουλιού είναι βαμμένο με χρώμα βατόμουρου. Το ράμφος ενός παπαγάλου έχει ένα γκρι χρώμα, το άκρο του οποίου είναι πολύ πιο σκούρο από το κύριο μέρος. Πολλοί εκπρόσωποι αυτού του είδους δεν έχουν μόνο φωτεινό πράσινο χρώμα - μία από τις κύριες παραλλαγές θεωρείται επίσης κίτρινο φτέρωμα, καλυμμένο με κορεσμένα μικρά κόκκινα στίγματα.

• Κίτρινο δέρμα. Το φτέρωμα αυτού του είδους έχει ένα πράσινο χρώμα. Το μετωπικό τμήμα είναι συχνά χρωματισμένο με κόκκινο χρώμα και το εναέριο χρώμα είναι κίτρινο. Υπάρχουν επίσης μικρά κόκκινα σημεία πάνω από την ουρά στο πίσω μέρος του σώματος. Το ράμφος του κίτρινου πέτρας έχει μια απαλή μπλε απόχρωση, η άκρη του είναι βαμμένη μαύρη.

• Βουνό kakarik. Αυτό το είδος παπαγάλων από τη Νέα Ζηλανδία χωρίς πτήση έχει πλούσιο καταπράσινο χρώμα. Το κοιλιακό μέρος του σώματος είναι ζωγραφισμένο σε χρώμα ασβέστη. Το μετωπικό τμήμα έχει χαρακτηριστική κόκκινη απόχρωση. Το ράμφος των παπαγάλων του βουνού είναι γκρι με γαλαζωτικές αποχρώσεις.

• Antipodskiy kakarik. Το κύριο φτέρωμα αυτού του είδους των πτηνών της Νέας Ζηλανδίας είναι έγχρωμο πράσινο, με κιτρινωπές αποχρώσεις στην κοιλιακή περιοχή. Η υπέρβαση είναι έγχρωμη λιλά. Το ράμφος των πτηνών αντι-λοβών έχει ένα χαρακτηριστικό γκρι χρώμα, το οποίο μεταβάλλεται ομαλά στο μαύρο χρώμα στο άκρο. Τα φτερά είναι επίσης βαμμένα γκρίζα.

Όπως και με κάθε κατοικίδιο ζώο, χρειάζεται kakarik σε μια ορισμένη φροντίδα.

• Υψηλή υγρασία.
• Η μέση θερμοκρασία είναι περίπου 17 βαθμοί Κελσίου. Τα πτηνά θερμότητας είναι εξαιρετικά αρνητικά. Οι αλλαγές θερμοκρασίας έχουν επίσης κακή επίδραση στην υγεία του πουλιού.
• Τα πτηνά της Νέας Ζηλανδίας θα πρέπει να προστατεύονται από τα σχέδια.
• Είναι απαραίτητο να αφιερώσετε πολύ χρόνο σε πτηνά, να παίξετε μαζί τους και να περιποιηθείτε τα παιχνίδια.

Εάν γνωρίζετε τις βασικές συστάσεις, μπορείτε να κανονίσετε ένα μέρος για τα πουλιά. Στην άγρια ​​φύση, τα πουλιά ζουν σε φωλιές ή κοίλες δένδρων, αλλά στο σπίτι συνιστάται να κρατάτε τα κακάρικα σε ένα κλουβί και να φροντίζετε τακτικά τα πουλιά.

Ο κλωβός για το περιεχόμενο του παπαγάλου πρέπει να έχει μεγάλο μέγεθος. Αυτό ισχύει τόσο για το ύψος της κατασκευής όσο και για την επιφάνεια δαπέδου. Αυτά τα κριτήρια πρέπει να ληφθούν υπόψη, επειδή το πτηνό ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στο έδαφος.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις παραμέτρους, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το κακάρι πρέπει να εγκαταστήσει ένα κλουβί. Είναι απαραίτητο το δωμάτιο να είναι καλά φωτισμένο και ζεστό. Θα πρέπει να υπάρχει αρκετός χώρος σε ένα κλουβί αυτού του τύπου, καθώς οι παπαγάλοι της Νέας Ζηλανδίας είναι ενεργοί και ανήσυχοι.

Μην ξεχάσετε την τοποθέτηση στο κλουβί του τροφοδότη και του δοχείου.Για υψηλή υγρασία στο κλουβί, μπορείτε να εγκαταστήσετε ένα μικρό δοχείο με νερό. Κατά τη διάρκεια της περιόδου θέρμανσης, θα πρέπει να παρακολουθείτε την υγρασία του αέρα, καθώς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο αέρας στο σπίτι είναι ξηρός.

Η φροντίδα είναι μια προσεκτική παρατήρηση πουλιών. Πρέπει να προστατεύονται από τραυματικά αντικείμενα στο σπίτι, επειδή, αντίθετα με πολλούς εκπροσώπους παπαγάλων, τα κακάρι στερούνται του ένστικτου αυτοσυντήρησης.

Το πτηνοτροφείο στο οποίο ζουν τα πουλερικά πτηνών πρέπει να καθαρίζεται τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Από καιρό σε καιρό είναι απαραίτητο να καθαρίζετε τα τροφοδότες παπαγάλων.

Για ένα νεοζηλανδικό παπαγάλο συνιστάται να κάνει τη σωστή διατροφή. Δεν υπάρχει τίποτα δύσκολο σε αυτή τη διαδικασία. Τροφοδοτήστε το πουλί για να τροφοδοτήσει μαλακό στη δομή του. Αποτελούν το 1/3 της μερίδας φτερού.

Τα πουλιά τρώνε επίσης κεχρί ή βρώμη. Οι μερίδες δεν πρέπει να είναι μεγάλες. Οι ρόλοι χρειάζονται βιταμίνες και κορεσμό του σώματος με ανόργανα άλατα, οπότε από καιρό σε καιρό πρέπει να χρησιμοποιείτε συμπληρώματα διατροφής κατά τη διάρκεια της σίτισης. Σεπία ή κιμωλία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τέτοια βιταμίνες. Η άμμος προστίθεται επίσης μερικές φορές.

Η χυμώδης χορτονομή σημαίνει την ένταξη διαφόρων φρούτων και λαχανικών στη διατροφή. Συνιστάται επίσης να δοθεί προτίμηση στα χόρτα και στους διάφορους πολιτισμούς των μούρων. Ανάμεσα στην ποικιλία μπορούν να επιλέξουν τα βέλτιστα συστατικά για τη διατροφή των πουλερικών:

• Ακτινίδια.
• καρότα;
• ροδάκινα ·
• σέλινο ·
• βερίκοκα ·
• σταφύλια ·
• μήλα;
• Κινέζικο λάχανο.
• αχλάδια

Εάν πρέπει να έχετε ένα κακάρι, πρέπει να καταλάβετε ότι είναι σχεδόν αδύνατο να αποκτήσετε ένα έξυπνο και υπάκουο κατοικίδιο ζώο αμέσως. Για αυτό το πουλί χρειάζεται να μάθει πολλά.

Μια άλλη δυσκολία κατά την αγορά ενός τροπικού κατοικίδιου ζώου είναι ότι δεν προορίζεται για συντήρηση στο σπίτι. Ο Κακάρικ ζει στη ζούγκλα στα κοπάδια. Για το λόγο αυτό, η περίοδος προσαρμογής στις νέες συνθήκες μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε αυτή την περίπτωση, το πουλί χρειάζεται την υποστήριξη ενός νέου οικοδεσπότη.

Προκειμένου να συνηθίσει κανείς τον φτερωτό στα χέρια, οι απαραίτητες ενέργειες θα πρέπει να διεξαχθούν σταδιακά.

• Συνιστάται να περνάτε περιοδικά αρκετό χρόνο κοντά στο κελί. Αρχικά, αυτό πρέπει να γίνεται καθημερινά. Έτσι, ο παπαγάλος δεν θα φοβάται πλέον τους νέους ιδιοκτήτες και το επίπεδο εμπιστοσύνης θα αυξηθεί. Το κύριο πράγμα είναι να δείξουμε στο πουλί ότι ο άνθρωπος είναι φίλος σε αυτόν και σε καμία περίπτωση δεν είναι εχθρός.
• Το δεύτερο στάδιο είναι να εξαρτήσετε το kakarikov από τα ανθρώπινα χέρια. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να περάσετε λίγο χρόνο κοντά στο κλουβί, αλλά επιπλέον πιέζοντας τα χέρια στον παπαγάλο και κρατώντας τα κοντά - έτσι ώστε το πουλί να συνηθίσει γρήγορα στα χέρια του ιδιοκτήτη του.
• Το τρίτο στάδιο περιλαμβάνει την επανάληψη των ενεργειών των προηγούμενων σταδίων. και τον ερεθισμό ενός παπαγάλου με διάφορες λιχουδιές. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, το φτερό θα συνηθίσει στα χέρια και δεν θα τους φοβάται καθόλου.
• Αφού ο παπαγάλος συνηθίσει τον άνδρα, Μπορείτε να προσθέσετε διαφορετικά παιχνίδια. Τα Κακάρικα αγαπούν τα παιχνίδια - δεν είναι απαραίτητο να τα αγοράσετε, επειδή μπορείτε να κάνετε απλά σχέδια για να διασκεδάσετε το ίδιο το πουλί. Η τακτική ζύμωση θα προκαλέσει ήδη ένα τεράστιο ποσό θετικών συναισθημάτων σε ένα φτερωτό κατοικίδιο ζώο.
• Στο τελευταίο στάδιο, ο παπαγάλος διδάσκεται να καθίσει στο δάχτυλο του πλοιάρχου.

Τα ρολά υπόκεινται στη διαδικασία αναπαραγωγής σε ηλικία ενός έτους. Δεν συνιστάται έντονα να περνούν μεταξύ τους τα είδη όπως οι παπαγάλοι της Νέας Ζηλανδίας με κίτρινο και κόκκινο δέρμα.

Αναπαραγωγή kakarikov στο σπίτι δεν παρουσιάζει μεγάλη δυσκολία, εκτός από ορισμένες αποχρώσεις. Για παράδειγμα, αυτά τα πουλιά είναι πολύ επιλεκτικοί στην επιλογή ενός συνεργάτη. Αφού ένα θηλυκό και ένα αρσενικό τοποθετηθούν σε ένα κλουβί, η συμπάθεια δεν προκύπτει αμέσως - αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει αρκετές ημέρες.Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, δεν μπορεί να προκύψει ούτε συμπάθεια. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να σηκώσετε έναν άλλο παπαγάλο.

Όταν υπάρχει συμπάθεια, οι παπαγάλοι σε μια αρκετά γλυκιά μορφή φροντίζουν ο ένας τον άλλο και έχουν σημάδια προσοχής. Σε αυτή την περίπτωση, τα πουλιά νερό το ένα το άλλο με νερό από το ράμφος τους και να βοηθήσει να καθαρίσετε τα φτερά.

Αφού αποδειχθεί η συμπάθεια, είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε την προετοιμασία ενός σπιτιού για τα πουλιά. Το θηλυκό εγκαθιστά αυγά για αρκετές ημέρες και συνολικά αυτή η διαδικασία δεν διαρκεί περισσότερο από τρεις ημέρες. Η περίοδος επώασης διαρκεί κατά μέσο όρο περίπου 3 εβδομάδες.

Ενώ η θηλυκή κακαρίκα επωάζει τα αυγά, το αρσενικό παρέχει την κατάλληλη φροντίδα γι 'αυτήν. Μετά από τρεις ημέρες, οι νεοσσοί εκκολαφθούν από τα αυγά. Τα νεογέννητα παπαγάλοι δεν έχουν φτέρωμα. Επίσης, γεννιούνται τυφλοί και λαμβάνουν την ευκαιρία να δουν μόνο μετά από δέκα ημέρες.

Ένα μήνα αργότερα, οι νεοσσοί εμφανίζονται φτέρωμα. Τρέφονται με γευστικά σκουλήκια και ζωοτροφές με αυγά. Τα τρόφιμα λαμβάνονται από το ράμφος της μητέρας.

Μετά από σαράντα μέρες μετά τη γέννηση, οι νεοσσοί μπορούν ήδη να τρέφονται μόνοι τους και να ζουν χωρίς τους γονείς τους, αλλά οι παπαγάλοι ενήλικες φροντίζουν για περίπου 14 ακόμα ημέρες. Μετά από δύο μήνες, οι νεοσσοί γίνονται εντελώς ανεξάρτητοι.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πρέπει να προσέχετε προσεκτικά τους παπαγάλους, καθώς τα ενήλικα πουλιά μπορούν αργότερα να θεραπεύσουν τους απογόνους τους. Κατά την πρώτη ώθηση, είναι καλύτερο να τα διανέμετε σε διαφορετικά περιβλήματα.

Στο Διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε πολλές κριτικές σχετικά με αυτό το είδος πουλιών. Πολλοί λένε ότι είναι καλύτερο να κρατούν τα διακοσμητικά φυτά μακριά από τους παπαγάλους, αφού για το kakarik είναι ένα νόστιμο μερίδα. Λόγω της υπερβολικής αγάπης για καλλωπιστικά φυτά, οι ιδιοκτήτες τροπικών πτηνών είναι καλύτερα να πάρουν φυτά που έχουν τοξικές ουσίες στη δομή τους, αλλιώς μπορεί να βλάψει σε μεγάλο βαθμό τον φτερωτό φίλο.

Οι χρήστες του Διαδικτύου επισημαίνουν επίσης ότι το φαγητό ενός παπαγάλου δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να υποστεί θερμική επεξεργασία, κάτι που είναι κακό για τα πουλιά της Νέας Ζηλανδίας. Η διατροφή τους συνιστάται να κορεστεί με χόρτα και δημητριακά. Επίσης ιδιαίτερη προτίμηση kakariki δίνουν καρύδια.

Οι παπαγάλοι της Νέας Ζηλανδίας αισθάνονται καλά σε ένα τροπικό κλίμα, οπότε δεν μπορούν να προσαρμοστούν στις συνθήκες του σπιτιού.

Λόγω της ανησυχίας του παπαγάλου, το νερό στην κατσαρόλα είναι συχνά μολυσμένο, επομένως συνιστάται να το αλλάξετε τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα.

Σχετικά με το kakarikah μπορείτε να βρείτε πολλά θετικά σχόλια. Οι κύριες δυσκολίες συντήρησης εκδηλώνονται στην ανησυχία τους. Για το λόγο αυτό, στα αρχικά στάδια πρέπει να είστε υπομονετικοί.

Επίσης, πολλοί ιδιοκτήτες φτερωτών κατοικίδιων ζώων δηλώνουν ότι είναι απαραίτητο να αποκτήσουν πτηνά Νέας Ζηλανδίας από κτηνοτρόφους.

Μια ιστορία για το kakarikah - δείτε το επόμενο βίντεο.