Είναι δυνατόν να κολυμπήσετε τα ινδικά χοιρίδια και πώς να το κάνετε σωστά;

Το ινδικό χοιρίδιο - ένα κατοικίδιο ζώο, η απόκτηση του οποίου κάθε δεύτερο παιδί επικαλείται με τους γονείς. Και συχνά οι ενήλικες δεν είναι πεισματάρης για μεγάλο χρονικό διάστημα: δεν είναι το πιο ενοχλητικό ζώο, μικρό, χαριτωμένο, και δεν χρειάζεται να περπατήσετε. Αλλά όταν εμφανίζεται ένα ινδικό χοιρίδιο στην οικογένεια, η πρώτη διαφωνία σχετικά με το κατοικίδιο ζώο είναι αν θα το κολυμπήσουν. Εδώ αρχίζει η διαμάχη: παρωτίτιδα, που σημαίνει ότι δεν είναι το καθαρότερο ζώο και είναι προφανές ότι πρέπει να κάνετε μπάνιο συχνά Θάλασσα - που έζησε χωρίς νερό. Και τα δύο επιχειρήματα δεν κρατούν νερό.

Ο χοίρος ονομάστηκε χοίρος λόγω του σχήματος του προσώπου του, το οποίο μοιάζει κάπως με ένα στίγμα χοίρων. Και το γενικό περίγραμμα του σώματος ταιριάζει στην εικόνα ενός χοίρου, μόνο πολύ μικρό. Και "θάλασσα" είναι αυτό που παραμένει από το επίθετο "στο εξωτερικό", όπως αρχικά ονομάστηκε το ζώο. Επομένως ούτε βρώμικο, ούτε το θηρίο από τις θαλάσσιες εκτάσεις του κατοικίδιου ζώου δεν μπορεί να θεωρηθεί.

Το τρωκτικό θεωρείται καθαρό ζώο. Κανονικά, ο ίδιος ο ίδιος ο ίδιος είναι εντάξει, και δεν υπάρχει ανάγκη να πλύνετε το ινδικό χοιρίδιο. Στο φυσικό περιβάλλον, φυσικά, κανείς δεν είναι ικανοποιημένος με τις διαδικασίες των ζωικών υδάτων.

Εάν το ζώο είναι υγιές, εάν οι συνθήκες που οργανώσατε γι 'αυτό είναι ευνοϊκές, δεν πρέπει να το κολυμπήσετε. Για τα τρωκτικά, οι διαδικασίες για το νερό θα είναι αγχωτικές: για τα παιδιά που επιμένουν συχνά σε ένα μπάνιο για έναν χοίρο, αξίζει να το εξηγήσετε αμέσως μετά την αγορά.

Αλλά υπάρχουν επιχειρήματα που υποδηλώνουν ότι μερικές φορές είναι απαραίτητο να πλένεται το ινδικό χοιρίδιο.

Εξετάστε τις καταστάσεις στις οποίες πρέπει να πλυθεί το ζώο.

• Εάν στα μαλλιά με τα γυμνά μάτια ορατά μπερδέματα, θρόμβους, ρύπανση, σχηματίστηκε για διάφορους λόγους. Αυτό μπορεί να συμβεί στις παρωτίτιδες εάν «τρέχει για μια βόλτα» ή περπατά σε ένα πτηνολογικό δρόμο κατά τη διάρκεια της ζεστής εποχής.
• Αν δείτε ότι η γούνα του κατοικίδιου ζώου έχει ξεθωριάσει, αν δεν μπορείτε να το ονομάσετε λαμπερό και ζωντανό, τότε ίσως ο χοίρος δεν μπορεί να πλυθεί. Αυτό συμβαίνει επίσης. Σε αυτή την κατάσταση, χρειάζεται βοήθεια.
• Αν αύριο είναι μια σημαντική έκθεση όπου θα παρουσιάσετε το κατοικίδιο ζώο σε όλη του τη δόξα, το μπάνιο είναι απαραίτητο για τον χοίρο ως σπα. Προκειμένου η γούνα να λάμψει, το ζώο θα πρέπει να υποστεί επεξεργασία νερού.
• Αν η παρωτίτιδα γίνει δυσάρεστη για να μυρίσει, θα πρέπει σίγουρα να πλυθεί πολύ προσεκτικά.
• Παρατηρήστε την κατάσταση στην οποία παρωτίτιδα έχει σμηγματογόνου αδένα. Όταν το ζώο έχει μια ουρά, υπάρχει ένα όργανο υπεύθυνο για την παραγωγή σμήγματος. Για να είμαστε ακριβέστεροι, παράγεται ένα ιδιαίτερο μυστικό από τον αδένα, ο οποίος, όπως και οι φερομόνες, ενεργεί σε εκπροσώπους του αντίθετου φύλου. Ο σμηγματογόνος αδένας είναι μια λιπαρή ζώνη, λιπαρή, που μοιάζει με ένα μικρό φαλακρό σημείο. Και αν βρείτε κρούστα σε αυτό το μέρος, το ινδικό χοιρίδιο πρέπει σίγουρα να εξαργυρωθεί.

Όπως μπορείτε να δείτε, μεταξύ των λόγων για κολύμβηση δεν υπάρχει «περιέργεια», «αδράνεια» και λόγοι όπως «μου φαίνεται ότι θέλει να κολυμπήσει». Γιατί και πάλι, μην εκθέτετε το ζώο σε άγχος: και το νερό γι 'αυτόν είναι μια τρομακτική κατάσταση.

Είναι αδύνατο να πούμε ότι οι χοίροι δέχονται με ενθουσιασμό την ιδέα του κολύμπι. Ναι, τα ζώα έχουν μια ικανότητα κολύμβησης - υπό φυσικές συνθήκες, είναι σε θέση να ξεπεράσουν τα εμπόδια στο νερό (για παράδειγμα, ρέματα). Αν βυθίσετε το ζώο, δεν θα προκαλέσετε μεγάλη βλάβη σε αυτό, αλλά η κολύμβηση δεν θα προκαλέσει ευχάριστες αισθήσεις.

Εάν, βυθίζοντας το ζώο στο νερό, βλέπετε τον πανικό, την επιθετικότητα, τον υψηλό συναγερμό του κατοικίδιου ζώου, μην τον εκπαιδεύσετε, μην τον διδάσκετε να είναι υπομονετικός - πάρετε το ζώο από το νερό. Εάν σας φαίνεται ότι είναι βρώμικο, απλώς σκουπίστε το πόδι, τη γούνα με υγρές χαρτοπετσέτες χωρίς αρώματα. Μπορείτε απλώς να υγράσετε ένα κομμάτι ύφασμα σε ζεστό σαπουνόνερο και να σκουπίσετε το ζώο - στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό αρκεί.

Και παρόλο που τα περισσότερα ινδικά χοιρίδια προσπαθούν να αποφύγουν το κολύμπι, υπάρχουν δείγματα μεταξύ των αδελφών τους που κάνουν μπάνιο με ευχαρίστηση. Εάν οι ιδιοκτήτες τους μεταχειρίζονται απαλά, αν το νερό είναι άνετο για το ζώο, τα μάτια δεν τσίμπημα, είναι χαλαρή και ήρεμη, το ζώο θα λάβει μια καλή βουτιά. Μπορεί ακόμη και να τρέξει και να σφυρίξει από την ευχαρίστηση.

Μια λογική ερώτηση είναι πόσες φορές το μήνα μπορείτε να κάνετε μπάνιο στην παρωτίτιδα. Εάν έχετε ένα κατοικίδιο ζώο μιας μακρυμάλλης φυλής, φαίνεται ότι κάνει μόνο αυτό που επιχρίσματα, συλλέγοντας σκόνη, υπερβολική ανάπτυξη με σβώλους βρωμιά και ούτω καθεξής.

Το κανονικό πλύσιμο δεν θεωρείται καθόλου - για μια παρωτίτιδα είναι μια αφύσικη διαδικασία, επειδή δεν υπάρχει πρόγραμμα. Εάν το καλοκαίρι είναι πολύ ζεστό, βουλωμένο, και νομίζετε ότι ο ίδιος ο χοίρος θέλει να κάνει μπάνιο, τότε το πολύ μία φορά το μήνα για ένα σύντομο χρονικό διάστημα μπορείτε να του δώσετε ένα ελαφρύ ντους. Σε άλλη εποχή, να μαγειρέψουν παρωτίτιδα μία φορά κάθε 3 μήνες, όχι περισσότερο.

Μετά από ένα μπάνιο, ένα άτομο μπορεί να κρυώσει και ένα μικρό ζώο, το οποίο δεν έχει συνηθίσει στις φυσικές του συνθήκες, βρίσκεται υπό άμεση απειλή. Ως εκ τούτου, είναι κατηγορηματικά απαγορευμένο να λούζει το τρωκτικό.

Υπάρχουν ακόμη τουλάχιστον 5 "όχι" όσον αφορά την κολύμβηση του ινδικού χοιριδίου.

1. Δεν μπορείτε να κολυμπήσετε τα μικρά παιδιά - Μόνο οι ενήλικες ανέχονται σχετικά ήρεμες διαδικασίες λουτρών. Το μικρό ινδικό χοιρίδιο απειλείται από όλες τις πλευρές και μπορεί να μην επιβιώσει από το στρες του νερού. Ναι, και δεν χρειάζεται ένα νεαρό μαλλί στο πλύσιμο.
2. Δεν μπορείτε να κολυμπήσετε ένα κατοικίδιο ζώο στις πρώτες μέρες του σπιτιού. Φαίνεται σε πολλούς ιδιοκτήτες ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να κάνετε μπάνιο στην παρωτίτιδα έτσι ώστε να "καθαρίσει και χνουδωτά" να ριζώσει καλύτερα. Αντίθετα, ένα τέτοιο στρες εμποδίζει μόνο την προσαρμογή του ζώου. Αφήστε τον ήρεμα να πάρει άνετα, όλα είναι καινούργια γι 'αυτόν, όλα είναι τρομακτικά, όλα είναι αλλοδαπά.
3. Μην κάνετε μπάνιο το κατοικίδιό σας το χειμώνα. Όπως ήδη αναφέρθηκε, ένα κρύο μπορεί να είναι θανατηφόρο σε ένα τρωκτικό. Τα άκρα θερμοκρασίας και τα παχύρρευστα είναι εξαιρετικά ευαίσθητα.
4. Μην τοποθετείτε έγκυες γυναίκες στο νερό: το κολύμπι για αυτούς είναι ένα τεράστιο άγχος με σοβαρούς κινδύνους.
5. Μην κάνετε μπάνιο σε ένα άρρωστο τρωκτικό.

Ποτέ μην παραβιάζετε αυτούς τους κανόνες - μία περίπτωση παραμέλησης είναι αρκετή για να προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στο ζώο.

Το ζώο φοβάται κάποια έκπληξη. Το αντιλαμβάνεται ως απειλή, αρχίζει να πανικοβάλλει, να κραυγάζει, να ξεφεύγει από το χέρι. Σε αυτό το σενάριο, δεν μπορείτε να συνεχίσετε να κολυμπάτε. Ως εκ τούτου, το κατοικίδιο ζώο πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για τη διαδικασία. 3-5 ημέρες πριν από την προγραμματισμένη κολύμβηση, θα πρέπει να πάρετε το τρωκτικό στα χέρια σας, πηγαίνετε στο μπάνιο. Αν ήταν ήδη φοβισμένος σε αυτό το στάδιο, να ηρεμήσει το ζώο, να τον χτυπήσει, να αντιμετωπίσει την αγαπημένη σας λιχουδιά.

Μπορείτε να χτενίζετε τα χνουδωτά μαλλιά στο μπάνιο: τα περισσότερα κατοικίδια ζώα το αγαπούν, έτσι ώστε το νέο περιβάλλον να σχετίζεται με ευχάριστα συναισθήματα από το τρωκτικό.

Όταν συνειδητοποιήσετε ότι ο χοίρος έχει εγκατασταθεί στο μπάνιο, μπορείτε να το βάλετε στο νεροχύτη ή στη λεκάνη (όπου αργότερα πρόκειται να κάνετε το μπάνιο σας). Ας συνηθίσουμε σε μια ξηρή επιφάνεια ώστε να μην αντιδρά αρνητικά στον ίδιο χώρο, μόνο με νερό.

Το επόμενο στάδιο ασφαλούς εθισμού είναι η συμπερίληψη του νερού. Αφήστε το νερό να ρέει σε ένα λεπτό ρεύμα (χωρίς ισχυρή πίεση), μην στείλετε νερό στη χρυσή γούνα, ακόμα και σαν αστείο. Το ζώο χρειάζεται να νιώσει λίγο νερό με τα πόδια του, τότε θα πάψει να φοβάται τον ήχο του νερού.

Μην βιαστείτε να κολυμπήσετε, αν δείτε ότι η προσαρμογή δεν ήταν πολύ καλή. Μόνο όταν ο χοίρος έχει πάψει να φοβάται το λουτρό, όταν το νερό που ρέει από τη βρύση δεν φοβίζει το ζώο, μπορεί το ζώο να λουστεί. Η διαδικασία ξεκινάει περισσότερο "επί ξηράς". Περίπου 20 λεπτά πριν την κολύμβηση, οι σμηγματογόνοι αδένες του ζώου πρέπει να λιπαίνονται με καλλυντικό έλαιο (οποιοδήποτε κατάλληλο). Αυτό θα μαλακώσει την κρούστα, που θα τους επιτρέψει να πέσουν γρήγορα και εύκολα στο νερό.

Φροντίστε να φοράτε γάντια πριν από τη διαδικασία πλύσης. Δεν αποκλείεται ότι ο χοίρος εξακολουθεί να φοβάται, αρχίζει να κλοτσιάζει και να δαγκώνει - πρέπει να προστατεύσετε τον εαυτό σας.

Η κολύμβηση ινδικού χοιριδίου περιλαμβάνει διάφορες δραστηριότητες.

1. Είναι πιο βολικό να κάνετε μπάνιο στο νεροχύτη. Δεν είναι πολύ σωστό να το κάνετε αυτό στο μπάνιο ή στη λεκάνη: η παρωτίτιδα θα δει τις πλευρές και μπορεί να προσπαθήσει να βγει από τη δεξαμενή. Και σε μια σαπουνιστική λύση, το ζώο είναι πολύ ολισθηρό, οπότε δεν πρέπει να βασίζεστε στη δική σας επιδεξιότητα. Στο νερό πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί - αν η παρωτίτιδα ξεσπάσει και πέσει, μπορεί να παραμείνει σοβαρά παράλυτος, υπάρχει κίνδυνος θανάτου κινδύνου.
2. Στο νεροχύτη, κλείστε την αποχέτευση, πληκτρολογήστε αρκετό νερό έτσι ώστε να αγγίζει την κοιλιά του χοίρου. Στον πυθμένα του νεροχύτη είναι λογικό να βάλουμε μια μικρή πετσέτα βαμβακιού έτσι ώστε το ζώο να μπορεί να το πιάσει με τα πόδια του - έτσι το ζώο θα είναι πιο ήρεμο.
3. Βυθίστε το χοίρο στο νερό, χτυπήστε το, μιλήστε ήρεμα και απαλά.
4. Χέρια απαλά υγρά τη γούνα του κατοικίδιου ζώου. Εάν έχετε ένα μακρυμάρινο χοίρο χοίρων, μπορείτε να πάρετε μια μικρή βύθιση ή ένα φλιτζάνι, ρίξτε ένα λεπτό ρεύμα νερού από το βυθό σε ένα ζώο. Αλλά μην σηκώνετε το δοχείο πολύ ψηλά: ο χοίρος θα φοβηθεί.
5. Όταν η γούνα είναι ήδη αρκετά υγρή, εφαρμόστε μια σταγόνα σαμπουάν στο χέρι σας (δεν χρειάζεται πλέον). Πάρτε το μωρό σαμπουάν, ουδέτερο, αν δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Αλλά είναι καλύτερα, φυσικά, να αγοράσετε ένα ειδικό εργαλείο στο κατάστημα κατοικίδιων ζώων. Τα σαμπουάν για τα κουνέλια και τις γάτες είναι αρκετά κατάλληλα, αλλά δεν παίρνουν χρήματα για σκύλους - είναι πολύ επιθετικοί προς τους χοίρους. Προσπαθήστε να μην πλένετε το κατοικίδιό σας με ένα απλό σαπούνι, υπάρχουν πολλά οξέα σε αυτό, τα οποία θα κάνουν τη γούνα εύθραυστη και άκαμπτη.
6. Το σαμπουάν ξεγελάει με τον συνηθισμένο τρόπο στα χέρια σας, το εφαρμόζει στη γούνα του ζώου. Ο αφρός δεν πρέπει να πέφτει στο κεφάλι, να φτάνει μέχρι το λαιμό. Προσεκτικά, με τη μέγιστη λεπτότητα, πλύνετε τον σμηγματογόνο αδένα. Αφαιρέστε τις κρούστες - είναι ήδη μαλακές, απομακρυσμένες.
7. Ξεκινήστε να πλένετε τη γούνα, το κάνετε αργά, χωρίς ξαφνικές κινήσεις. Ταυτόχρονα νερό το ζώο με νερό από μια σέσουλα. Δεν πρέπει να εισχωρήσει υγρασία στα αυτιά και τα μάτια της παρωτίτιδας. Είναι γεμάτη με ωτίτιδα, επιπεφυκίτιδα, η οποία θα προστεθεί στον στοιχειώδη τρόμο.
8. Οι ιδιοκτήτες των ωοειδών θηλυκών συχνά περιπλέκουν τη διαδικασία πλυσίματος με την πρόσθετη χρήση του βάλσαμου. Δεν υπάρχει μεγάλη ανάγκη για αυτό, εκτός αν, φυσικά, ετοιμάζετε ένα ζώο για μια έκθεση. Ωστόσο, αφού το βάλσαμο που χτενίζει τα μαλλιά δεν είναι τόσο δύσκολο. Κρατήστε το για ένα λεπτό στο μαλλί, ξεπλύνετε το. Αλλά μην παρασυρθείτε - κάθε φορά που δεν χρειάζεται να πλένετε το κατοικίδιο ζώο σας.

Δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο στους κανόνες, αν δεν αγνοήσετε μια μόνο συνταγή, τότε περιστασιακά, εάν είναι απαραίτητο, μπορείτε να κάνετε μπάνιο στο σπίτι σας. Εάν η πρώτη εμπειρία κολύμβησης παρέμεινε θετική, δεν σημαίνει ότι η διαδικασία μπορεί να προωθηθεί.

Μετά τις διαδικασίες λουτρού, καθαρίστε τον αδένες παρωτίτιδας καθώς και την πρωκτική τσέπη. Σκουπίστε την περιοχή του σμηγματογόνου αδένα με ένα βαμβακερό στυλεό, στη συνέχεια, επεξεργαστείτε με ένα αντισηπτικό (κανονικό χλωροφύλλη θα κάνει). Για να καθαρίσετε την πρωκτική τσέπη, χρειάζεστε μικρή πίεση στην κάτω κοιλιακή χώρα της παρωτίτιδας, η τσέπη θα διογκωθεί, με ένα βαμβάκι εμποτισμένο με λάδι, το καθαρίζετε γρήγορα. Αποφύγετε την υπερβολική τριβή. Πολύ συχνά, ο χειρωνακτικός καθαρισμός δεν μπορεί να γίνει, αλλά μία φορά το μήνα και μισό, προσπαθήστε να το κάνετε.

Αν δείτε ότι το ζώο φοβάται, απλά χρησιμοποιήστε μια στεγνή πετσέτα, μη ξεχνώντας να αλλάξετε το ύφασμα.

Μετά το κολύμπι, δεν χρειάζεται να βγάλετε το ζώο έξω στο δρόμο για τουλάχιστον μια ημέρα. Σε ένα κρύο δωμάτιο, σε ένα βύθισμα είναι αδύνατο να αφήσει ένα τρωκτικό. Μην αφήνετε ένα υγρό ζώο σε ένα κλουβί με πριονίδι - κολλάει στη γούνα. Μετά το μπάνιο, το κατοικίδιο ζώο αξίζει ένα υπέροχο γεύμα, παρακαλώ το ζώο, είναι χρήσιμο γι 'αυτόν να ηρεμήσει.

Πώς να πλύνετε το ινδικό χοιρίδιο, δείτε το παρακάτω βίντεο.