Ινδικά χοιρίδια: σίτιση και φροντίδα στο σπίτι

Τις περισσότερες φορές, το ζήτημα των κατοικίδιων ζώων αυξάνεται σε οικογένειες με μικρά παιδιά. Κατά κανόνα, ζητούν ένα γατάκι ή ένα κουτάβι, αλλά ως εναλλακτική λύση, οι γονείς προσφέρουν στο Τσαντ διάφορα άλλα είδη ζώων, μεταξύ των οποίων τα ινδικά χοιρίδια είναι πολύ δημοφιλή. Αυτά τα ανεπιτήδευτα ζώα δεν καταλαμβάνουν πολύ χώρο, δεν απαιτούν μεγάλη προσοχή. Και το πιο σημαντικό, κατά τη διαδικασία της φροντίδας τους, τα παιδιά εμπνέονται από μια αίσθηση ακρίβειας και ευθύνης.

Σύμφωνα με τα μέσα στατιστικά στοιχεία, η διάρκεια ζωής ενός ινδικού χοιριδίου που ζει στο σπίτι είναι 3 έτη. Με μέγιστη φροντίδα και ποιοτική φροντίδα, ο κύκλος ζωής του έχει διάρκεια 5 έως 8 χρόνια. Στην άγρια ​​φύση, το ζώο ζει με ευκολία για 9 ή ακόμα και 10 χρόνια.

Τρία είδη ινδικών χοιριδίων είναι γνωστά στη ζωολογική σφαίρα.

• Shorthair. Το μήκος των τριχών σε όλο το σώμα δεν υπερβαίνει τα 3 cm.
• Longhair Αυτά τα ζώα μπορούν να καυχηθούν για ένα απίστευτα μακρύ τρίχωμα, το οποίο έχει μήκος 15 εκατοστών σε όλο το σώμα. Στο πρόσωπο, τα μαλλιά είναι ελαφρώς βραχύτερα, το κατά προσέγγιση μήκος των τριχών είναι 7 cm.
• Σπάνια. Αυτός ο τύπος ινδικών χοιριδίων εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα. Το χαρακτηριστικό τους χαρακτηριστικό είναι η απουσία μαλλιών στο σώμα, εκτός από το κεφάλι και τα πόδια.

Πριν να πάρετε ένα ινδικό χοιρίδιο, πρέπει να εξοικειωθείτε με τις συνήθειες αυτού του ζώου. Σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του, το ζώο ανήκει στους ημερήσιους κατοίκους, δραστηριοποιείται μόνο στο πρώτο μισό της ημέρας. Το πρωί, το κατοικίδιο ζώο τρώει φαγητό, μετά από το οποίο είναι ευτυχής να επικοινωνήσει με τον ιδιοκτήτη του. Στην μεσημεριανή και βραδινή δραστηριότητα των ζώων μειώνεται σημαντικά. Τη νύχτα, το ζώο κοιμάται.

Όταν αγοράζετε πολλά ινδικά χοιρίδια ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να ζουν μαζί στο ίδιο έδαφος μέχρι τη στιγμή της αγοράς.. Διαφορετικά, ενδέχεται να προκύψουν συγκρούσεις μεταξύ αγνώστων ζώων. Φυσικά, οι μάχες τους συνεχίζονται χωρίς αιματοχυσία.

Το μέγιστο που είναι ικανά τα αντιμαχόμενα μέρη είναι να προσπαθήσουν να τρομάξουν τον αντίπαλό σας με τις κινήσεις σας. Η παρακολούθηση αυτής της διαδικασίας είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Τα δύο αντικρουόμενα μέρη στέκονται απέναντι αλλήλων, ανεβαίνουν ψηλά τα κεφάλια τους και αρχίζουν να κρύβουν τα δόντια τους. Ο χρόνος της "μάχης" είναι απεριόριστος, αλλά στο τέλος το ασθενές ζώο θα υποχωρήσει. Πολύ σοβαρές συγκρούσεις προκύπτουν μεταξύ των αρσενικών που διαιρούν το έδαφος ή το θηλυκό.

Όταν κρατάτε ινδικά χοιρίδια σε μεγάλους αριθμούς, μπορείτε να δείτε πόσο έντονα εκφράζεται αυτό το αβλαβές συναίσθημα σε αυτό το είδος ζώων. Κάθε μεμονωμένο αρσενικό έχει συνεχώς αρκετές ομάδες θηλυκών. Δεν τους αρέσουν οι ξένοι και τους απομακρύνουν πολύ γρήγορα.

Τα ινδικά χοιρίδια από τη φύση τους είναι αδιάφορα σε άλλα κατοικίδια ζώα. Έχουν αρκετή επικοινωνία με την ομάδα τους. Δυστυχώς, αυτό το γεγονός μπορεί να διαδραματίσει κακό ρόλο στη ζωή ενός τρωκτικού, ειδικά αν υπάρχουν άλλα είδη ζώων που ζουν στο σπίτι.Για παράδειγμα, μετά από συνάντηση με μια γάτα, ένα φοβισμένο ζώο θα προσπαθήσει να κρυφτεί στη σκοτεινότερη γωνία και να σκάψει κάτω από το έδαφος. Και συνειδητοποιώντας ότι η διαφυγή δεν θα λειτουργήσει, πιέζεται στον τοίχο και παγώνει σε μια θέση. Σε αυτή την περίπτωση, το ινδικό χοιρίδιο μπορεί να πάθει καρδιακή προσβολή.

Από τη φύση τους, τα ινδικά χοιρίδια είναι παρόμοια με πολλούς τύπους κατοικίδιων ζώων, επειδή εμπλέκονται σε κοπροφαγία, δηλαδή τρώνε τα σκαμνιά τους. Η μόνη εξήγηση γι 'αυτό το γεγονός είναι η ανάγκη για το σώμα του ζώου να πάρει σημαντικά ιχνοστοιχεία και βιταμίνες, χωρίς να χάνεται η πρώτη φορά.

Πολλοί γονείς ανησυχούν ότι το ινδικό χοιρίδιο μπορεί να δαγκώσει το παιδί τους. Αυτό είναι εφικτό μόνο αν το παιδί χειρίζεται άσκοπα το ζώο. Στην πραγματικότητα, τα ινδικά χοιρίδια είναι πολύ φιλικά προς τον ιδιοκτήτη τους. Σας επιτρέπουν να χτυπήσετε τον εαυτό σας στο πρόσωπο, χτυπώντας τη μύτη.

Αλλά όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μπορούν να "ενεργοποιήσουν" μια μικρή επιθετικότητα, δείχνοντας δυσαρέσκεια με τις πράξεις τους. Για παράδειγμα, εάν ένα ζώο καταπιεί άβολα, αρχίζει να πιέζει το χέρι ενός προσώπου με το κεφάλι του, μετά το οποίο τα πόδια θα κινηθούν. Εάν ο ιδιοκτήτης δεν ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ζώου για απελευθέρωσή του, το ινδικό χοιρίδιο αρχίζει να σπάει. Μόνο μετά την τελευταία υπόδειξη μπορεί να δαγκώσει λίγο το δάχτυλό της. Έτσι, τα τρωκτικά αναφέρουν ότι έχουν ταλαιπωρηθεί με τις εκδηλώσεις των ανθρώπινων συναισθημάτων.

Την ίδια στιγμή να κτυπήσει τα ζώα απαγορεύεται αυστηρά. Διαφορετικά, μπορεί να φοβηθεί και να χάσει την εμπιστοσύνη στον ιδιοκτήτη του.

Πριν ξεκινήσετε ένα κατοικίδιο ζώο, κάθε άτομο ζυγίζει όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της φροντίδας των κατοικίδιων ζώων. Αυτό ισχύει όχι μόνο για σκύλους και γάτες, αλλά και για μικρά τρωκτικά, συμπεριλαμβανομένων των ινδικών χοιριδίων. Αρχικά, είναι απαραίτητο να εξεταστεί ο κατάλογος των πλεονεκτημάτων στη διατήρηση αυτού του είδους τρωκτικών.

• Τα ινδικά χοιρίδια θα είναι καλοί φίλοι για τον μικρό ιδιοκτήτη. Πρώτον, δεν καταλαμβάνουν πολύ χώρο και, δεύτερον, το παιδί αναπτύσσει μια αίσθηση ευθύνης.
• Από τη φύση τους, τα ινδικά χοιρίδια προσαρμόζονται εύκολα και γρήγορα στον νέο βιότοπο. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, εξοικειώνονται με ένα νέο ψευδώνυμο και αρχίζουν να αντιδρούν στο κλιματιζόμενο σήμα του ξενιστή.
• Τα ινδικά χοιρίδια είναι μη επιθετικά ζώα. Μόνο ελαφριά σνακ, δείχνουν ότι δεν τους αρέσει κάτι.
• Αυτά τα τρωκτικά δεν δίνουν προσοχή σε άλλα κατοικίδια ζώα.
• Τα ινδικά χοιρίδια είναι επιλεκτικά στη διατροφή τους. Για τη σίτιση τους δεν υπάρχει ανάγκη αγοράς ειδικών εδεσμάτων ή προετοιμασίας πιάτων γκουρμέ.
• Σε αντίθεση με τα σκυλιά, τα οποία πολλά παιδιά ονειρεύονται τόσο πολύ, τα ινδικά χοιρίδια δεν χρειάζεται να περπατούν. Επιπλέον, αυτά τα τρωκτικά δεν χρειάζονται σωματική άσκηση.
• Αυτός ο τύπος τρωκτικού θεωρείται το πιο υποαλλεργικό κατοικίδιο ζώο.

Αφού εξετάσετε τις θετικές πτυχές των ινδικών χοιριδίων, θα πρέπει να διερευνήσετε τα αρνητικά σημεία.

• Τα ινδικά χοιρίδια δεν είναι πάντα εκπαιδευτικά. Αλλά ακόμα και τα πιο περιπετειώδη άτομα μπορούν να μάθουν μερικά κόλπα.
• Πολύ συχνά μπορεί να είναι ενοχλητικό. Έτσι, οι χοίροι ικετεύουν για φαγητό και προσοχή.
• Τα ινδικά χοιρίδια είναι αρκετά θορυβώδη. Για μια ολόκληρη μέρα, μπορούν να κάνουν πολλούς διαφορετικούς ήχους, όπως σφύριγμα, σκασίματα ή σκασίματα. Επιπλέον, κάθε ξεχωριστός ήχος του ζώου έχει κάποια αξία.
• Τα ζώα είναι πολύ δραστήρια το πρωί. Είναι έτοιμοι να διασκορπιστούν γύρω από το πριονίδι και τα τρόφιμα, τα οποία θα πρέπει να καθαρίζονται καθημερινά.
• Βάζοντας το ινδικό χοιρίδιο για μια βόλτα, οι ιδιοκτήτες πρέπει να είναι έτοιμοι για καρφωμένα καλώδια, έπιπλα και άλλα πράγματα.
• Κατά τη διάρκεια του περιπάτου γύρω από το διαμέρισμα, το ινδικό χοιρίδιο μπορεί να ανακουφιστεί οπουδήποτε.
• Τα ινδικά χοιρίδια φοβούνται το κρύο και την υπερβολική ζέστη και μπορούν να πιάσουν ένα κρύο ακόμη και με ελαφρύ βύθισμα.
• Με τη φύση τους, τα θαλάσσια τρωκτικά είναι ζώα βοοειδών.Δεν ανέχονται τη μοναξιά, επομένως, απαιτούν αρκετούς συγγενείς.
• Αυτό είναι ένα πολύ ντροπαλό τρωκτικό. Με συχνές φοβίες από τον ιδιοκτήτη τους, μπορεί να χάσουν την εμπιστοσύνη τους.

Το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους, τα τρωκτικά που ζουν στο σπίτι είναι στο δικό τους έδαφος, όπου βιώνουν μια αίσθηση άνεσης και ασφάλειας. Για αυτούς, είναι σκόπιμο να αγοράσετε ένα ξεχωριστό σπίτι.

• Κλουβί Η πιο κοινή επιλογή για τη στέγαση ενός ινδικού χοιριδίου. Το επιλεγμένο στοιχείο πρέπει να είναι ευρύχωρο σε μέγεθος. Η παλέτα του σπιτιού του τρωκτικού πρέπει να είναι κατασκευασμένη από πλαστικό. Ο πυθμένας του σπιτιού δεν πρέπει να έχει βάση πλέγματος, ο μικρός πόδι του ζώου μπορεί να εισέλθει στην σχισμή, λόγω του οποίου το ζώο θα υποστεί βλάβη. Όταν επιλέγετε ένα σπίτι δεν χρειάζεται να αγοράσετε ένα διώροφο μοντέλο. Τα ινδικά χοιρίδια δεν πηδούν και δεν ανεβαίνουν σε ύψος. Ακόμα και αν το ζώο είναι σε θέση να αναρριχηθεί στη δεύτερη βαθμίδα, δεν θα μπορέσει να πέσει κάτω. Και το άλμα μπορεί να βλάψει το πόδι. Χάρη στα τοιχώματα των πλεγμάτων, η κυψέλη εξαερίζεται ιδανικά. Οι ξεχωριστές κλειδαριές στις πόρτες δεν επιτρέπουν στο τρωκτικό να βγει έξω.

• Terrarium Πολύ καλή επιλογή για τη διατήρηση ενός ινδικού χοιριδίου. Το κυριότερο είναι ότι οι πλευρές του δοχείου ήταν κατασκευασμένες από μεταλλικό πλέγμα και όχι από γυαλί. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα του terrarium είναι η έλλειψη συντριμμιών γύρω. Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση ενός terrarium από γυαλί. Σε αυτά, το ζώο θα είναι άβολο λόγω ανεπαρκούς κυκλοφορίας οξυγόνου και τα απορρίμματα στο κάτω μέρος θα είναι συνεχώς υγρό.

• Πειραιά. Κάποιοι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων, στους οποίους επιτρέπεται κατοικία, προτιμούν να χρησιμοποιούν μόνο μια τέτοια επιλογή στο σπίτι για τα τρωκτικά. Το κύριο πράγμα είναι ότι το ύψος των τοίχων πρέπει να είναι τουλάχιστον 40 cm, διαφορετικά το ινδικό χοιρίδιο θα βγει εύκολα για μια βόλτα.

• Dune. Χρησιμοποιείται αρκετά σπάνια ως κατοικία για τρωκτικά, χρησιμοποιείται κυρίως για τη μεταφορά τους. Οι ειδικοί ζωολόγοι επίσης δεν συνιστούν τη χρήση δοχείων αυτού του είδους για τη διατήρηση μικρών ζώων. Όσον αφορά το μέγεθός τους, οι αμμόλοφοι είναι πολύ μικροί και περιορισμένοι. Ο εσωτερικός αέρας είναι πολύ περιορισμένος, γι 'αυτό τα τρωκτικά έχουν δυσφορία.

Αφού αγοράσετε ένα σπίτι για ένα ινδικό χοιρίδιο, είναι πολύ σημαντικό να καθορίσετε ένα κατάλληλο μέρος για αυτό. Θα πρέπει να είναι ελαφρύ, επειδή το ινδικό χοιρίδιο είναι πολύ σημαντικό για να λάβετε επαρκή ποσότητα φωτός. Αλλά με το φυσικό φως, είναι σημαντικό να το θυμόμαστε αυτό Τα ινδικά χοιρίδια δεν ανέχονται το άμεσο ηλιακό φως, ειδικά στη ζεστή εποχή.

Για το τρωκτικό δεν ήταν βαρετό, το σπίτι του πρέπει να βρίσκεται στο δωμάτιο όπου οι άνθρωποι είναι πιο συχνά. Εάν υπάρχουν συχνά θορυβώδη βράδια στο δωμάτιο, είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε ένα διακοσμητικό κουτί με μια στέγη στο κλουβί του τρωκτικού, όπου το ζώο μπορεί να κρυφτεί και να αναπνεύσει.

Αρκετά συχνά, αγοράζοντας ένα σπίτι για ένα μικρό τρωκτικό, οι πωλητές προσφέρουν να αγοράσουν μια σειρά πρόσθετων αξεσουάρ που, κατά τα λεγόμενά τους, είναι απολύτως απαραίτητα για το ζώο. Θα είναι δύσκολο για έναν αρχάριο ιδιοκτήτη να πλοηγηθεί στην τοποθεσία στην ανάγκη για αυτό ή εκείνο το πράγμα, έτσι ώστε να μπορούν να αγοράζουν εντελώς άχρηστα αγαθά. Για να δημιουργήσετε την απαραίτητη άνεση και άνεση για ένα ζώο, πρέπει να αγοράσετε μόνο μερικά πράγματα.

• Δίσκος διατροφής. Στα ράφια των καταστημάτων επένδυση δαπέδου και κρεμώντας μοντέλα δεξαμενών για φαγητό. Τα ινδικά χοιρίδια πρέπει να επιλέξουν τις δεξαμενές ανάρτησης.
• Sennitsa. Το σαγόνι είναι το βασικό τρόφιμο μικρών τρωκτικών και πρέπει να διπλωθεί σε ξεχωριστό δοχείο αντί να διασκορπιστεί στο κάτω μέρος της κατοικίας.
• Πόσιμο μπολ Τα κατατεθειμένα μοντέλα θα είναι η πλέον κατάλληλη επιλογή, διαφορετικά ολόκληρο το κάτω μέρος του κλωβού θα είναι υγρό και το ζώο υγρό.
• Διακοσμητικό σπίτι. Ένα ινδικό χοιρίδιο, όπως και κάθε άλλο κατοικίδιο ζώο, πρέπει να έχει ένα απομονωμένο σημείο όπου μπορεί να κρυφτεί και να ξεκουραστεί από την αδικαιολόγητη προσοχή.

Εκτός από τα στοιχεία χωρίς τα οποία το ινδικό χοιρίδιο δεν μπορεί να ζει με κανέναν τρόπο, υποτίθεται ότι θα υπάρξει μια πρόσθετη σειρά αξεσουάρ που θα επιτρέψουν στο ζώο να εκπαιδεύσει ή απλά να παίξει:

• κύβους και μπάλες.
• σήραγγες και καταφύγιο.
• αιώρηση αιώρα?
• ξαπλώστρες;
• πέτρα αλάτι.

Τα ινδικά χοιρίδια, λόγω της φύσης τους, δεν είναι προσαρμοσμένα να μετακινούνται στα εν λόγω εξαρτήματα · χρησιμοποιώντας αυτά, μπορούν να πάρουν ένα κάταγμα των ποδιών και ακόμη και να προκαλέσουν βλάβη στη σπονδυλική στήλη.

Η ποιοτική φροντίδα για τα ινδικά χοιρίδια εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διατροφή τους. Δυστυχώς, οι άπειροι ιδιοκτήτες δίνουν πολύ λίγη προσοχή στο θέμα αυτό. Συνεπώς, αποκτούν μόνο ξηρή τροφή για τρωκτικά, υποθέτοντας ότι τα στοιχεία που περιέχονται σε αυτά είναι ιδανικά για ινδικά χοιρίδια. Μόνο λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι αυτά τα γοητευτικά ζώα προτιμούν να τρώνε σανό.

Προτείνεται περαιτέρω η εξοικείωση με τα κύρια προϊόντα που πρέπει να περιλαμβάνονται στη διατροφή των ινδικών χοιριδίων.

• Hay
• Πράσινα βότανα - πικραλίδες, τσουκνίδα, κολλιτσίδα, μαρούλι και χαμομήλι.
• Νωπά λαχανικά. Τα ινδικά χοιρίδια αγαπούν πολύ την κολοκύθα και τα κολοκυθάκια. Δεν τους πειράζει να τρώνε καρότα, αγγούρια, τεύτλα και ντομάτες.
• Μικρά κλαδιά. Είναι καλύτερα να επιλέξετε θάμνους βατόμουρου και βατόμουρου. Τα κλαδάκια μήλου και αχλαδιού θα είναι μια ειδική λιχουδιά για αυτό το τρωκτικό.
• Μούρα και φρούτα, αλλά εξαιρετικά φρέσκα. Για παράδειγμα, μπανάνες, κεράσια, φράουλες, μήλα.

Μια λεπτομερής ανασκόπηση της ξηρής τροφής για τα τρωκτικά, οι ειδικοί δεν κατάφεραν να προσδιορίσουν τη χρησιμότητά τους για τα ινδικά χοιρίδια, αν και πολλοί ιδιοκτήτες περιλαμβάνουν αυτή τη διατροφή στη διατροφή του ζώου. Το κύριο πράγμα είναι να θυμόμαστε ότι τα ξηρά τρόφιμα είναι μάλλον υψηλά σε θερμίδες, και όταν καταναλώνονται συχνά, τα ινδικά χοιρίδια αρχίζουν να κερδίζουν βάρος, το οποίο επηρεάζει αρνητικά την υγεία τους. Τα ίδια τα ζώα δεν θα μπορούν να χάσουν βάρος, καθώς οδηγούν σε καθιστική ζωή.

Αν θέλετε να περιποιηθείτε μια μικρή λιχουδιά τρωκτικών Μπορείτε να του δώσετε καρύδια, αλλά όχι περισσότερο από τρεις φορές την εβδομάδα.

Η ίδια η διαδικασία διατροφής έχει επίσης ορισμένους κανόνες.

• Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αφήσει ένα ζώο χωρίς φαγητό. Εάν ένα τρωκτικό αφήσει πεινασμένο για 20 ώρες, αρχίζουν να εμφανίζονται στο σώμα του μη αναστρέψιμες διαδικασίες, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν στο θάνατο του ζώου.
• Ο φρέσκος σανός θα πρέπει πάντα να τοποθετείται σε συγκεκριμένη θέση κυψελών. Αν τελειώσει, πρέπει να βάλετε μια μικρή δέσμη.
• Λαχανικά και φρούτα δίδονται στο ζώο όχι περισσότερο από δύο φορές την ημέρα.
• Η διατροφή του ινδικού χοιριδίου, όπως και κάθε ζώο, πρέπει να ποικίλει. Επομένως, συνιστάται να εναλλάσσονται διαφορετικά είδη λαχανικών στο μενού του.
• Το χειμώνα, λόγω της έλλειψης φρέσκου γρασιδιού, το ινδικό χοιρίδιο πρέπει να τρώει δημητριακά.
• Τα ινδικά χοιρίδια δεν μπορούν να υπερφορτωθούν. Η ημερήσια τιμή τους είναι το 30% του δικού του βάρους.
• Η εισαγωγή νέων προϊόντων στη διατροφή πρέπει να γίνεται σταδιακά, παρακολουθώντας συνεχώς την κατάσταση του ζώου.
• Τα ινδικά χοιρίδια καταναλώνουν λίγο νερό. Παρ 'όλα αυτά, το υγρό στη δεξαμενή θα πρέπει πάντα να καθαρίζεται και να βράζει.

Το κύριο μέρος της φροντίδας των ινδικών χοιριδίων είναι η καθημερινή χτένα της γούνας. Αυτή η διαδικασία σάς επιτρέπει να διατηρείτε καθαρά τα μαλλιά του ζώου.Αρκεί να σκουπίσετε τα λερωμένα μαξιλάρια με ένα υγρό πανί. Είναι επίσης απαραίτητο να κάνετε καθημερινή καθαριότητα στο σπίτι του τρωκτικού, να απαλλαγείτε από τα τρόφιμα που δεν έχουν υποστεί βλάβη.

Είναι απαραίτητο να κάνετε μπάνιο στο ινδικό χοιρίδιο μόνο στις πιο ακραίες περιπτώσεις. Οι επεξεργασίες νερού προκαλούν μεγάλη πίεση στο ζώο. Αλλά αν έπρεπε ακόμα να καταφύγετε σε αυτά, είναι σημαντικό το νερό στη δεξαμενή κολύμβησης να είναι ζεστό. Και η ίδια η διαδικασία θα πρέπει να διεξάγεται σε ένα θερμαινόμενο δωμάτιο, όπου δεν υπάρχουν ρεύματα. Ως απορρυπαντικό κατάλληλο σαμπουάν για γάτες και σκύλους. Για κολύμβηση χρησιμοποιείται μια μικρή δεξαμενή με ελάχιστη ποσότητα νερού.

Μετά το πλύσιμο το ζώο θα πρέπει να τυλίγεται σε μια μαλακή πετσέτα και να κρατάει τα χέρια του μέχρι το μαλλί να στεγνώνει. Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση στεγνωτήρα μαλλιών, καθώς ένας δυνατός ήχος μπορεί να τρομάξει ένα ανήμπορο τρωκτικό.

Είναι σημαντικό για τους αρχαίους κτηνοτρόφους να το θυμούνται αυτό Τα ινδικά χοιρίδια κάτω από την ηλικία ενός έτους δεν επιτρέπεται να κάνουν μπάνιο. Ο ευπαθής οργανισμός τους δεν μπορεί να αντέξει αυτή τη διαδικασία.

Η σωστή διατήρηση των ινδικών χοιριδίων στο σπίτι σας επιτρέπει να αποφύγετε διάφορες ασθένειες. Αν ξαφνικά η φροντίδα δεν πληροί τα απαιτούμενα πρότυπα, το ζώο μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα με την πέψη και το κοινό κρυολόγημα. Περαιτέρω, προτείνεται να εξοικειωθούν με τα συμπτώματα της εξέλιξης των παθήσεων:

• έντονη δίψα.
• κολλημένο μαλλί?
• βήχας και δύσπνοια.
• αργή κατάσταση, με μακριά μάτια κλειστά?
• την εμφάνιση παρασίτων στο μαλλί.
• πληγές στο δέρμα.
• χαλαρά κόπρανα.

Με βάση τη γνώση και την εμπειρία των σκύλων και των γατών αναπαραγωγής, οι αρχαίοι κτηνοτρόφοι αναρωτιούνται για την ανάγκη εμβολιασμού παρωτίτιδας. Στην πραγματικότητα, οι εμβολιασμοί δεν κάνουν ινδικά χοιρίδια. Μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις, οι κτηνίατροι μπορεί να προσφέρουν να ενσταλάξουν το ζώο από κονδυλώδη. Ο εμβολιασμός δεν προστατεύει το τρωκτικό από τη μόλυνση, αλλά μαλακώνει την ίδια την ασθένεια.

Μην πιστεύετε τα επιχειρήματα ότι τα ινδικά χοιρίδια - βαρετά τρωκτικά, που μπορούν μόνο να τρώνε και να κοιμούνται. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ δραστήριοι και έτοιμοι να παίξουν με τον δάσκαλό τους. Από τη φύση, αυτά τα τρωκτικά είναι αρκετά έξυπνα, εύκολα εκπαιδευμένα για να κάνουν διαφορετικά κόλπα.

Πριν αρχίσετε να ασχολείτε ενεργά με το ινδικό χοιρίδιο, είναι απαραίτητο να συνηθίσει τον νέο ιδιοκτήτη, άρχισε να τον εμπιστεύεται. Για να γίνει αυτό, ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να πληρώσει λίγο κατοικίδιο ζώο πολύ χρόνο, έτσι ώστε άρχισε να εμπιστεύονται τον ιδιοκτήτη.

• Για αρκετές ημέρες ο ιδιοκτήτης του ζώου θα πρέπει να πλησιάσει ήρεμα στο κλουβί με το ινδικό χοιρίδιο και να μιλήσει με την αγάπη της, έτσι ώστε το ζώο να αρχίσει να συνηθίζει στη φωνή του.
• Το επόμενο στάδιο της εξημέρωσης είναι χειροποίητη λιχουδιά. Εάν το ινδικό χοιρίδιο αρχίσει να εμπιστεύεται το άτομο, το προσεγγίζει ήρεμα και παίρνει το φαγητό. Το κύριο πράγμα δεν είναι να κάνουμε ξαφνικές κινήσεις αυτή τη στιγμή. Μετά από λίγες μέρες, το τρωκτικό θα αρχίσει να τρέχει μέχρι τον ιδιοκτήτη του και να ελέγξει αν έχει φέρει μια νόστιμη λιχουδιά.
• Μετά τα δύο πρώτα στάδια, ο ιδιοκτήτης μπορεί να προσπαθήσει να τραβήξει το ινδικό χοιρίδιο έξω από το κλουβί και να το υποστηρίξει για κάποιο χρονικό διάστημα στα χέρια τους. Αν το ζώο φοβάται, αρκεί να τον χτυπήσει στην πλάτη, ενώ ο ίδιος μιλάει απαλά μαζί του. Αφού το τρωκτικό ικανοποιηθεί ότι δεν υπάρχει κίνδυνος, θα χαλαρώσει και θα απολαύσει την επαφή με το άτομο.

Με το ινδικό χοιρίδιο είναι πολύ ενδιαφέρον να παίξει. Το διασκέδαση είναι πολύ όπως η ανάπτυξη των παιδιών. Το ζώο με μεγάλη ευχαρίστηση θα πάρει κομμάτια καλούπι κρυμμένα σε διάφορα μέρη του κλουβιού.Μια σφαίρα από χαρτί σκουριάς θα προσελκύσει την προσοχή ενός τρωκτικού, ώστε να μπορείτε να παίξετε μαζί του σε ένα είδος ποδοσφαίρου.

Με την αίσθηση της φιλικής σχέσης μεταξύ του ινδικού χοιριδίου και του ιδιοκτήτη του, μπορείτε να αρχίσετε να εκπαιδεύετε το ζώο. Ως ανταμοιβή, όπως κάθε άλλο ζώο, προτείνεται να δώσει μια αγαπημένη λιχουδιά.

Πολλοί άνθρωποι, έχοντας αποφασίσει να έχουν ινδικό χοιρίδιο, δείχνουν ότι το τρωκτικό δεν απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα. Αλλά παρά αυτό, απαιτεί μια ορισμένη φροντίδα της ζεστασιάς και της προσοχής, η οποία θα πρέπει να παρέχεται στο μέγιστο από τον ιδιοκτήτη. Ένας ιδιοκτήτης αρχάριος πρέπει να γνωρίζει μερικούς βασικούς κανόνες με τους οποίους ένα ινδικό χοιρίδιο μπορεί να αισθάνεται άνετα, ασφαλή και ασφαλή.

• Πριν αγοράσετε ένα σπίτι για το ζώο, πρέπει να καθορίσετε τη μόνιμη θέση του στο σπίτι.
• Εάν υπάρχουν άλλα είδη κατοικίδιων ζώων στο σπίτι, θα πρέπει να εξετάσετε προσεκτικά την επιλογή της στέγασης για ένα τρωκτικό. Τα κλουβιά και οι τεράριες πηγαίνουν αμέσως στο πλάι.
• Για αρχάριους κτηνοτρόφους, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα ινδικά χοιρίδια προτιμούν τη θερμοκρασία δωματίου, δεν τους αρέσει η άφθονη θερμότητα και οι ισχυροί παγετοί.
• Η σωστή διατήρηση ενός ινδικού χοιριδίου είναι αρκετά δύσκολη. Προκειμένου να μην παραβρεθείτε, είναι καλύτερο να ζωγραφίζετε ένα ωριαίο πρόγραμμα φροντίδας γι 'αυτήν.
• Από τη φύση τους, τα ινδικά χοιρίδια είναι συζυγικά τρωκτικά. Δεν τους αρέσει η μοναξιά. Ως εκ τούτου, είναι καλύτερο να αποκτήσετε αρκετούς συγγενείς ταυτόχρονα. Φυσικά, για αρχή, μπορείτε να έχετε ένα άτομο, αλλά η εσωτερική κατάσταση του τρωκτικού θα βελτιωθεί πολύ όταν βλέπει κάποιον δίπλα του.
• Στο σπίτι, τα ινδικά χοιρίδια αισθάνονται εξαιρετικά ελεύθερα και εύκολα, αλλά ο χώρος τους δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο σε ένα κλουβί. Ημερήσια τρωκτικά απαιτούσαν περιπάτους γύρω από το δωμάτιο.
• Ενώ το ινδικό χοιρίδιο περπατάει, ο ιδιοκτήτης πρέπει να παρακολουθεί προσεκτικά το ζώο, αλλιώς μπορεί να φοβηθεί από σκληρούς ήχους και ακόμη και να πληγωθεί.
• Τα ινδικά χοιρίδια πρέπει να φροντίζονται καθημερινά - χτενίζοντας τα μαλλιά, καθαρίζοντας το έδαφος του ζώου και φροντίζετε να τα ταΐζετε με φρέσκο ​​φαγητό.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα ινδικά χοιρίδια σας περιμένουν στο παρακάτω βίντεο.