Τα ινδικά χοιρίδια Longhair: χαρακτηριστικά, φυλές και συστάσεις φροντίδας

Τα μακρυμάλλη ινδικά χοιρίδια γεννήθηκαν χάρη στις προσπάθειες των κτηνοτρόφων - στη φύση υπάρχουν μόνο άτομα που καλύπτονται με κοντά μαλλιά. Το μήκος των "μαλλιών" αυτών των γοητευτικών τρωκτικών φτάνει τα 20-45 εκατοστά και ο κύριος σκοπός των ζώων είναι να δείξουν τον εαυτό τους σε διάφορες εκθέσεις και να αγγίξουν τους κτηνοτρόφους τους.

Στο μακρυμάλλη ινδικό χοιρίδιο, το ωοειδές σώμα, το οποίο ομαλά περνά σε στρογγυλεμένο πρόσωπο, ενώ το προφίλ μπορεί να ονομαστεί με ασφάλεια "ελληνικό", αφού η μύτη και το μέτωπο εδώ είναι ένα ολόκληρο. Τα αυτιά ενός σκώτου ινδικού χοιριδίου είναι πολύ αστεία - διπλωμένα με ένα φάκελο, μπορούν να ισοπεδώσουν στο κεφάλι ή να κολλήσουν έξω, τα μάτια είναι σκοτεινά, μοιάζουν με χάντρες.

Τόσο ο κατώτερος όσο και ο ανώτερος κοπτήρας δεν έχουν ρίζες, αναπτύσσονται καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους, είναι ακονισμένοι από τα τρόφιμα. Τα πόδια μειώνονται, τέσσερα δάχτυλα μπροστά, αλλά στην πλάτη - μόνο τρία, η μικροσκοπική ουρά είναι διακριτική. Το βάρος και οι διαστάσεις του ζώου εξαρτώνται αποκλειστικά από το είδος, αλλά κατά μέσο όρο ένα τέτοιο τρωκτικό μπορεί να αυξηθεί σε περίπου 25-30 cm, ένα ενήλικο αρσενικό ζυγίζει περίπου 1,5 kg και η μάζα του θηλυκού είναι συνήθως 0,8-1,3 kg.

Η πιο συνηθισμένη γκάμα θεωρείται ότι είναι κοκκινωπό-καφέ με διάφορους τύπους αποχρώσεων και κηλίδες, αλλά λιγότερο συχνά από ό, τι το υπόλοιπο μπορεί να συναντήσει ένα ζώο που χρωματίζεται με χελώνες. Παρεμπιπτόντως, τρωκτικά με τέτοιο αποκλειστικό χρωματισμό συνήθως γεννιούνται αποκλειστικά μέσα στην ίδια φυλή και το ασυνήθιστο τριών χρωμάτων σχεδιάζεται με τη διέλευση τουλάχιστον 100 τρωκτικών μεταξύ τους.

Τα ινδικά χοιρίδια με επιμήκη γούνα είναι τελείως διαφορετικά μεταξύ τους - υπάρχουν άτομα με μακριά κλειδαριές, τα κατσαρά τρωκτικά δεν είναι λιγότερο συνηθισμένα. Η γούνα μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τη δομή, την κατεύθυνση της ανάπτυξης, καθώς και την παρουσία ή την απουσία σκαρών μουστάκια, όλων των ειδών κτυπήματα και πρίζες.

Το προσδόκιμο ζωής ενός ζώου δεν υπερβαίνει τα 6-8 χρόνια, τα ισχυρότερα δείγματα σε άνετες συνθήκες μπορούν να ζήσουν μια δεκαετία, αλλά, όπως δείχνει η πρακτική, κατά μέσο όρο, τα ζώα αυτά ζουν 4-5 χρόνια.

Μεταξύ των μακρυμάγιων ποικιλιών ινδικών χοιριδίων, υπάρχουν μερικές από τις πιο δημοφιλείς, οι οποίες διακρίνονται από τη διακοσμητική τους εμφάνιση και τον εξαιρετικό χαρακτήρα τους.

Αυτή η φυλή ήταν αποτέλεσμα πειραμάτων από Αμερικανούς κτηνοτρόφους, τα ζώα έλαβαν το όνομά τους λόγω μάλλον παχύρρευστης - μπορεί κανείς να συγκριθεί με τη γούνα των πολύτιμων λαμάδων.

Βασικά χαρακτηριστικά:

• βάρος αρσενικών - 0,9-1,2 kg.
• η μάζα των θηλυκών - 0,6-0,8 kg.
• το μήκος του κορμού των αρσενικών είναι περίπου 20 cm.
• το μήκος του κορμού των θηλυκών - 17-18 cm?
• μήκος γούνας - 10-15 cm.
• χρώματα - ασπρόμαυρο, ιμαλαϊκά, καφέ.

Το προσδόκιμο ζωής είναι περίπου 5-7 χρόνια, αρκετά σπάνιο, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν άτομα ηλικίας 8 ετών.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της φυλής είναι η ιδιαίτερη ανάπτυξη του μαλλιού. Φτάνοντας ένα ορισμένο μήκος, οι τρίχες κουνάζουν προς τα πάνω και το τρωκτικό παίρνει μια μάλλον διασκεδαστική εμφάνιση, κάπως παρόμοια με μια καρικατούρα ενός αριστοκράτη.

Η φυλή επιλέχθηκε από έναν κτηνοτρόφο από το Ηνωμένο Βασίλειο στη δεκαετία του 70 του περασμένου αιώνα, η ιδιαιτερότητα των ζώων αυτών είναι η ομοιότητα μιας κορώνας σε ένα μικρό κεφάλι, τα μαλλιά των τρωκτικών μεγαλώνουν με έναν ειδικό τρόπο, σαν να σχηματίζουν μια επιμήκη στρογγυλεμένη χτένα.

Το κεφάλι είναι αρκετά φαρδύ, αλλά κοντό, τα μάτια διογκώνονται, σε μεγάλη απόσταση, τα αυτιά μοιάζουν με ροδοπέταλα, κολλήστε προς τα πάνω. Το σώμα είναι αρκετά συμπαγές, πυκνό, καλά δεμένο. Το τρίχωμα είναι λείο, με σαφώς καθορισμένη υφή, η πυκνότητα είναι ομοιόμορφη σε όλες τις περιοχές, το ζώο μπορεί να είναι δύο ή τριών χρωμάτων. Αυτοί οι shaggy χοίροι ζουν για περίπου 5 χρόνια.

Η Luncaria είναι η πιο πρωτότυπη από όλες τις τεχνητά δημιουργούμενες φυλές. Πρόκειται για ένα άλλο μακρυμάλλη ινδικό χοιρίδιο, του οποίου τα μαλλιά δεν μπορούν ούτε να χτενιστούν ούτε να ισιωθούν. Ακόμη και μετά από σχολαστικό χτένισμα και επεξεργασία με παράγοντες ρύθμισης, εξακολουθεί να αναμειγνύεται σχεδόν αμέσως σε μπούκλες από τιρμπουσόν που κρατούν τέλεια το σχήμα. Χάρη σε αυτό το χαρακτηριστικό, δεν προσκολλώνται θραύσματα στη γούνα.

Μια άλλη αγγλική φυλή που κέρδισε τις καρδιές των κτηνοτρόφων λόγω των μάλλον μακρών σγουράδων της, που κάνει το ζώο να μοιάζει με μικροσκοπικό αρνί.

Το ζώο διακρίνεται από ένα μακρύ σγουρό μαλλιά του πιο μεταβλητού χρώματος, το κεφάλι είναι μάλλον φαρδιά, στρογγυλά, μύτη με ένα μικρό απατεώνα. Η μάζα ενήλικου ζώου είναι 1 kg. Τέτοια κατοικίδια ζώα ζουν περίπου 4-5 χρόνια. Η φυλή είναι πολύ δημοφιλής στην Αγγλία, δεν αποτελεί έκπληξη, γιατί Εκτός από την εξωτική εμφάνιση, αυτά τα ζώα έχουν επίσης έναν ήρεμο χαρακτήρα, ανεπιτήδευτο στις συνθήκες του περιεχομένου τους και διακρίνονται από την ανεπιτήδευτη γεύση των τροφίμων.

Αυτή η φυλή εκτράφηκε στις χώρες του Παλαιού Κόσμου ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα, όπου απέκτησε γρήγορα απίστευτη δημοτικότητα λόγω της εξωτερικής ομοιότητας με τους τεριέ Yorkshire, αλλά σε μια μικρογραφία. Το μήκος της τρίχας των ζώων είναι περίπου 50 εκατοστά, μια ευθεία αποκοπή τοποθετείται κατά μήκος της γραμμής της σπονδυλικής στήλης, και ένα επίμηκες κτύπημα κλείνει το φαρδύ στόμιο ενός τρωκτικού.

Στην περιοχή του ιερού υπάρχουν δύο έντονα ροζέτες ακανόνιστου σχήματος, το σώμα είναι ωοειδές, μάλλον πυκνό, η ραχιαία ζώνη διευρύνεται, η πλάτη είναι επίπεδη, το κεφάλι είναι μικρό αλλά καλά ανεπτυγμένο. Υπάρχουν μικρά μάτια με χάντρες, αυτιά της πιο τυποποιημένης μορφής, ελαφρώς κρέμονται κάτω. Το χρώμα μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό, το μέγεθος του σώματος είναι περίπου 35-40 cm, βάρος - μέχρι 1,5 kg. Ζουν σε αιχμαλωσία για περίπου 5 χρόνια, είναι εντελώς ανυπόμονοι στις συνθήκες κράτησης, αν και η φροντίδα για μακριά μαλλιά απαιτεί κάποια ικανότητα.

Η φυλή αποκτήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '80 του περασμένου αιώνα, αλλά έλαβε επιστημονική αναγνώριση μόνο το 1999. Το μήκος των τριχών των τρωκτικών κυμαίνεται από 12 έως 18 εκατοστά, το χρώμα μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό, το σώμα είναι συμπαγές, ισχυρό, με καλά αναπτυγμένους μύες: ευρείς ώμους, κλουβί και ευθεία πλάτη. Η κεφαλή είναι ισχυρή, στρογγυλεμένη, μεσαίου μεγέθους, επιπλέον η μύτη είναι επίσης μεσαίου μήκους, με ελαφρό κροκό.

Τα αυτιά είναι αρκετά σαρκώδη, τα πόδια μειώνονται, ισιώνονται. Το μήκος του σώματος φτάνει τα 25-35 cm, η μάζα ενός ενήλικα ατόμου είναι περίπου 1,7 kg. Συνήθως οι εκπρόσωποι αυτής της φυλής χρησιμοποιούνται για έκθεση σε εκθέσεις ή για σκοπούς διέλευσης.

Οι πρώτοι εκπρόσωποι της φυλής Sheltie παρουσιάστηκαν πριν από περίπου εκατό χρόνια. Οι χοίροι αυτοί χαρακτηρίζονται από μαλακά και μεταξένια μαλλιά με διάφορες αποχρώσεις, ο κορμός είναι συμπαγής και ισχυρός, το κεφάλι είναι κοντό, στρογγυλό σχήμα, τα μάτια είναι μαύρα, διογκώνονται, τα αυτιά είναι ελαφρώς κάτω. Η φόρμα είναι τυποποιημένη, το ζώο εκτρέφεται κυρίως για επίδειξη σε εκθέσεις, διότι στην καθημερινή ζωή απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα.

Το γεγονός είναι ότι τα μαλλιά αυτού του κατοικίδιου ζώου θα πρέπει να φροντίζουν συνεχώς, διαφορετικά, τα είδη των τρωκτικών θα είναι πολύ απροσδιόριστα.

Τα μεγάλα ινδικά χοιρίδια είναι αρκετά αβλαβή ζώα, είναι πολύ κοινωνικά, αγαπούν να παίζουν, να μην δαγκώνουν και φαίνεται να είναι ιδανικά για τη διασκέδαση των παιδιών.Παρ 'όλα αυτά, σε μια οικογένεια όπου ζουν τα μικρά παιδιά, είναι προτιμότερο να μην τα δεχτούν, επειδή τα μωρά δεν μπορούν να μετρήσουν τη φυσική τους δύναμη και να σπάσουν την εύθραυστη σπονδυλική στήλη ενός τρωκτικού. Μην ανεχτείτε ένα κατοικίδιο ζώο και οικειότητα με οικιακές γάτες, σκύλους, διακοσμητικά ποντίκια και φτερωτά κατοικίδια ζώα, αλλά το κατοικίδιο κουνέλι θα είναι ο τέλειος γείτονας γι 'αυτούς.

Οι περισσότερες φορές οι χοίροι αυτοί ζουν σε ζευγάρια του ιδίου φύλου. - Τα αρσενικά είναι φίλοι μεταξύ τους και τα θηλυκά γεννούν νέους μαζί. Για σωστή ανάπτυξη και ανάπτυξη χρειάζονται ένα σωστά επιλεγμένο κύτταρο. Για ένα τρωκτικό χρειάζεστε ένα υπαίθριο κλουβί μεγέθους τουλάχιστον 60x40x40 cm, αντίστοιχα, αν υπάρχουν περισσότερα ζώα, οι διαστάσεις πρέπει να αυξηθούν.

Ο κλωβός πρέπει να είναι σίγουρα ευρύχωρος, συνήθως τοποθετείται μακριά από το άμεσο ηλιακό φως και τα ρεύματα και η τοποθέτηση κοντά σε κλιματιστικά, καλοριφέρ και άλλες συσκευές ελέγχου του κλίματος είναι ανεπιθύμητη.

Ο κλωβός πρέπει να είναι εφοδιασμένος με όλα τα απαραίτητα για τη διατήρηση της κανονικής ζωής του κατοικίδιου ζώου.

• Πόσιμο μπολ Μπορεί να αγοραστεί στο κατάστημα κατοικίδιων ζώων, το μέγεθος και το σχήμα δεν πειράζει, επειδή ως επί το πλείστον το προϊόν είναι τυποποιημένο.
• Μάνγκερ. Με άλλα λόγια, ο τροφοδότης. Συνιστάται να αγοράσετε ένα πλαστικό προϊόν, γιατί σε αυτήν την περίπτωση θα είναι πολύ πιο εύκολο να πλύνετε και να καθαρίσετε τη βρωμιά. Ένα κεραμικό εξάρτημα είναι επίσης κατάλληλο, αλλά ένα ξύλινο μοντέλο δεν είναι εδώ - το ξύλο όχι μόνο απορροφά οσμές και υγρασία, αλλά και δαγκώνει τα ζώα.
• Σέπια. Η σέπια δημιουργείται για την απαραίτητη λείανση των δοντιών - είναι μια συμπαγής ορυκτή πέτρα, αν δεν βρίσκεται στο πτηνό, τότε το ινδικό χοιρίδιο θα αρχίσει να λερώνει τα δόντια του για οποιοδήποτε αντικείμενο βρίσκει στο δρόμο.
• Βέργες. Αυτά είναι τα λάχανα των οπωροφόρων δέντρων, της φιάλης και πολλών άλλων, το βασικό τους καθήκον είναι να αποσπά την προσοχή του ζώου από τη συνεχή επιθυμία να δαγκώσει τα έπιπλα στο σπίτι ή τα ξύλινα αξεσουάρ. Ταυτόχρονα, η παρουσία σέπιας δεν αποκλείει τις ανάγκες του ζώου στα κλαδιά.
• Σπίτι Σε αυτό, τα τρωκτικά κρύβονται από τον καυτό ήλιο ή το χρησιμοποιούν ως καταφύγιο. Είναι καλύτερο να αποκτήσετε ένα κλουβί με ένα έτοιμο σπίτι.
• Δίσκος με ροκανίδια ή πριονίδι. Χρησιμοποιείται από τρωκτικά αντί για τουαλέτα, τα απορρίμματα μπορούν να αλλάζουν κάθε 2-3 ημέρες, ενώ δεν υπάρχει μυρωδιά στο δωμάτιο. Το ξύλο έχει την ικανότητα να απορροφά τις οσμές και την υπερβολική υγρασία, οπότε χρησιμοποιώντας πριονίδι εξαλείφει την ανάγκη για επιπλέον δίσκο απολύμανσης.

Παραδοσιακά, τα ινδικά χοιρίδια είναι ξύπνιοι κατά τη διάρκεια της ημέρας και τη νύχτα κοιμούνται έντονα. Για να αντισταθμίσετε την έλλειψη κίνησης, πρέπει να απελευθερώσετε το ζώο για σύντομο περίπατο μέσα από το σπίτι. Στη ζεστή εποχή, το ζώο παίρνει μαζί του σε μια εξοχική κατοικία ή έναν κήπο λαχανικών, όπου είναι εξοπλισμένος με ένα μικρό περίβλημα από μεταλλικό πλέγμα - είναι σκόπιμο να τον τοποθετήσετε στη σκιά.

Τα μακρυμάλλη ινδικά χοιρίδια είναι φυτοφάγα, επομένως τα τρόφιμα πρέπει να είναι κυρίως λαχανικά, Ο ακόλουθος συνδυασμός θεωρείται βέλτιστος:

• χλόη ή σανό - 60-65%.
• χυμώδης τροφή - 30%.
• ξηρό φαγητό - 5%.

Είναι καλύτερο να αγοράσετε σανό σε ειδικό κατάστημα, οπότε μπορείτε να είστε σίγουροι ότι θα είναι καλής ποιότητας. Όταν αγοράζετε από την αγορά, μπορεί να συναντήσετε ανεύθυνους πωλητές οι οποίοι, όταν συλλέγουν ζωοτροφές, δεν αφαιρούν δηλητηριώδη χόρτα ή συλλέγουν κοντά σε αυτοκινητόδρομους και μεγάλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις.

Η ανάγκη για τροφή σε ένα σκωροειδές ινδικό χοιρίδιο είναι 150 g ανά ημέρα. Μπορείτε να δώσετε τον άνηθο, το μαϊντανό, τα φύλλα μαρουλιού, οι χοίροι αγαπούν τις φράουλες, τα αχλάδια και τα κεράσια, δεν θα εγκαταλείψουν τα λαχανικά, ειδικά όπως τα καρότα, το λάχανο ή τα κολοκυθάκια.

Προσπαθήστε να διατηρήσετε το φαγητό του κατοικίδιου ζώου σας όσο το δυνατόν πιο ποικιλόμορφα · το σώμα σας θα πρέπει να λαμβάνει πλήρες φάσμα βιταμινών, μακρο και μικροθρεπτικών συστατικών. Εάν ένα κατοικίδιο ζώο τρώει ένα λάχανο ή τα καρότα, θα επηρεάσει αρνητικά τη γενική ευημερία του.

Η ιδανική κατάσταση θα ήταν όταν στην καθημερινή διατροφή ενός τρωκτικού υπάρχουν τουλάχιστον 3 είδη λαχανικών και ζουμερά χόρτα. Καθώς το τελευταίο μπορείτε να πάρετε τα φύλλα φράουλας, βατόμουρου, μαύρης και κόκκινης φραγκοστάφυλας, καρότων και τεύτλων τεύτλων είναι πολύ χρήσιμα ζώα.

Δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στο γεγονός ότι το τρωκτικό απαιτεί αλάτι, οπότε θα χρειαστεί να αγοράσετε αλάτι. Δυστυχώς, με άλλα προϊόντα το κατοικίδιο ζώο δεν θα είναι σε θέση να πάρει την απαιτούμενη ποσότητα αλατιού, ενώ είναι πολύ σημαντικό για την ομαλοποίηση της πεπτικής διαδικασίας.

Ένα ζώο δεν πρέπει να πεινάει - εάν δεν λαμβάνει τροφή για περισσότερο από 18 ώρες, το σώμα ξεκινά μη αναστρέψιμες παθολογικές αλλαγές που μπορεί να προκαλέσουν το θάνατο ενός τρωκτικού.

Όσον αφορά τη σίτιση, εδώ πρέπει να επικεντρωθείτε στη ζαχαροπλαστική της κύριας τροφής. Εάν ο χοίρος παίρνει αρκετό υγρό από τα τρόφιμα, μπορεί να μην πίνει καθόλου νερό. Κατά μέσο όρο, ένα ενήλικο κατοικίδιο ζώο χρειάζεται 60-70 ml νερού την ημέρα. Λίγοι γνωρίζουν, αλλά ο οργανισμός των τρωκτικών δεν είναι σε θέση να αφομοιώσει τις βιταμίνες Β και Κ κατά την πρώτη διέλευση των τροφίμων, επομένως πολλά ζώα τρώνε συχνά τα κόπρανα τους, διότι όταν περνούν από τα πεπτικά όργανα, όλες οι ουσίες έχουν ήδη απορροφηθεί πλήρως.

Τα ινδικά χοιρίδια είναι αρκετά ανεπιτήδευτα, η κύρια δυσκολία στη φροντίδα ενός τρωκτικού είναι η επεξεργασία του μαλλιού, προκειμένου να αποφευχθεί η έντονη εμπλοκή του. Ο χοίρος πρέπει να βουρτσίζεται 3-4 φορές την εβδομάδα.

Για να μην χρειαστεί να τραβήξετε τις τρίχες, είναι καλύτερο να τους πασπαλίζετε με νερό από ένα μπουκάλι ψεκασμού. Λάβετε υπόψη ότι μπορείτε να ξεκινήσετε το χτένισμα μόνο μετά την πλήρη αφαίρεση των χαλιών. Εάν τα μαλλιά του ζώου είναι πολύ μακρά και παχιά ταυτόχρονα, τότε μέχρι το καλοκαίρι μπορείτε να κόψετε λίγο το κατοικίδιο ζώο. Επίσης, το μαλλί είναι κομμένο σε θηλυκά θηλάζοντα, αλλά όχι εντελώς, αλλά μόνο οι περιοχές κοντά στις θηλές.

Από καιρό σε καιρό το ινδικό χοιρίδιο πρέπει να λούζεται με ένα ειδικό σαμπουάν για τα ζώα, μετά το οποίο είναι μούσκεμα με μια ζεστή πετσέτα και στεγνώνει με στεγνωτήρα μαλλιών (κρατήστε το μακριά έτσι ώστε ο πολύ ζεστός αέρας να μην καίει το μικρό ζώο).

Κάποιοι κτηνοτρόφοι στρέφουν τα μαλλιά των τρωκτικών τους στο παπλότκι, έτσι το ζώο έχει την ευκαιρία να κινηθεί ζωηρά και οι τρίχες δεν κυλήσουν και δεν λερωθούν. Τα αυτιά ενός τριχωτού τρωκτικού καθαρίζονται προσεκτικά με μαστίγια βαμβακιού, τα μάτια αντιμετωπίζονται όπως είναι απαραίτητο και κόβονται τα κοφτερά νύχια.

Κάθε κτηνοτρόφος θα πρέπει να καταλάβει ότι η υγεία των κατοικίδιων ζώων στην πρώτη θέση εξαρτάται από την ορθότητα της διατροφής. Η ανισορροπία του οδηγεί σε ραχίτιδα, σκορβούτο, παχυσαρκία, εκδηλώσεις αλλεργιών και καρδιαγγειακών παθήσεων.

Οι παθολογίες μη μολυσματικής προέλευσης μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν:

• κρύο, μετατρέποντας γρήγορα σε βρογχίτιδα και πνευμονία.
• κερατίτιδα και οξεία επιπεφυκίτιδα.
• μέση ωτίτιδα.
• επιληψία;
• φαλάκρα;
• κυστίτιδα.
• κακοήθεις όγκους.

Οι πιο συχνές ιογενείς λοιμώξεις είναι:

• πανώλης;
• παράλυση;
• ψευδοαγγειοπάθεια;
• αμειβιάση;
• τοξοπλάσμωση;
• τριχομοριασμό.
• σαλμονέλωση;
• εντερίτιδα.
• έρπης ·
• ringworm.

Έχετε επίσης κατά νου ότι λόγω της φυσιολογίας, οποιοσδήποτε τραυματισμός ή πτώση μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο ενός χνουδωτού κατοικίδιου ζώου.

Οι κανόνες για τη φροντίδα του μακρού ινδικού χοιριδίου εξετάζονται στο ακόλουθο βίντεο.