Υπόνοια: περιγραφή, συμπτώματα και θεραπεία

Η περασμένη εβδομάδα ήταν μεγάλη! Έντονη ενέργεια, πολλές ιδέες και έργα, και όλοι οι δυνατότες! Ποιο από αυτά πρέπει να ληφθεί; Χωρίς εξαίρεση, οι άνθρωποι είναι κοινωνικοί, ευγενικοί και ευαίσθητοι. Η ζωή είναι όμορφη! Η εμπνευσμένη ψυχή ανεβαίνει, τραγουδά και χαίρεται! Και ξαφνικά, η ύφεση είναι βαριά, λασπωμένη, παρατεταμένη. Αϋπνία, κατάθλιψη. Έτσι εκφρασμένη υπομανία: από το συνολικό θετικό στο συνολικό αρνητικό. Η ασθένεια έχει τα δικά της συμπτώματα και τη θεραπεία.

Υποδομή στην ψυχολογία - μια κατάσταση παρόμοια με τη μανία, αλλά που ρέει σε λιγότερο ήπιες μορφές. Εκδηλώθηκε σε σχετικά σταθερό, υψηλό πνεύμα, περιστασιακά, στην κατάσταση, συνοδευόμενο από ερεθισμό και θυμό. Η κατάσταση διαρκεί αρκετές ημέρες, εκδηλώνοντας τη σοβαρότητα της εξαντλητικής ικανοποίησης, της απόλυτης παραγωγικότητας, ενός υψηλού βαθμού επιβάρυνσης και δραστηριότητας.

Οι διαφορές από τη μανία είναι έλλειψη ψυχωσικών συμπτωμάτων και αυξημένη, ενίοτε αρκετά παραγωγική, αποτελεσματικότητα και προσαρμοστικότητα. Συχνά μπορεί να συμβεί ως φάση διπολικής διαταραχής.

Σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό του ICD-10, το κράτος χαρακτηρίζεται από υπερβολικά θετική ή ευερέθιστη στάση, σαφώς άτυπη για ένα συγκεκριμένο άτομο, διάρκειας τουλάχιστον τεσσάρων ημερών.

Έτσι, η υπομανία ως συναισθηματική διαταραχή είναι μια λανθάνουσα μορφή μανίας που συμβαίνει απουσία έντονης διέγερσης. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει εμφανής συμπεριφορική αποδιοργάνωση ή αποκλίσεις από τους κανόνες της κοινωνικής συμπεριφοράς του ατόμου, αφού τα συμπτώματα της ψύχωσης (ψευδαισθήσεις, ψευδαισθήσεις κ.λπ.) δεν υπάρχουν.

Διαταραχές της διάθεσης παρατηρήθηκαν επίσης από τον Ιπποκράτη (V αιώνα π.Χ.), οι οποίοι τους χωρίζουν σε μελαγχολία και μανία. Αργότερα, στα έργα του Ε. Krepelin, οι συνθήκες αυτές αποδόθηκαν στην μανιοκαταθλιπτική ψύχωση (TIR).

Περί τη δεκαετία του '60 του ΧΧ αιώνα. αρκετοί επιστήμονες σημείωσαν κάποια ανομοιογένεια της ομάδας κρατών, εντός των οποίων καθορίζουν μονοπολικές και διπολικές μορφές. Αργότερα, οι ψυχολόγοι εντόπισαν δύο τύπους TIR:

• για τον τύπο 1 χαρακτηριστική εναλλαγή των επεισοδίων κατάθλιψης και μανίας (έντονη αυξημένη διάθεση, που οδηγεί σε σοβαρές παραβιάσεις του λειτουργικού σώματος) ·
• για τον τύπο 2, οι εναλλασσόμενες καταθλίψεις μόνο με υπομανία (χωρίς σοβαρές διαταραχές) είναι χαρακτηριστικές.

Από το 1990, σύμφωνα με το ICD-10, έχουν διακριθεί 3 βαθμοί σοβαρότητας μανίας - υπομανίας, μανίας χωρίς ψυχωσικά συμπτώματα, μανίας με ψυχωσικά συμπτώματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ludwig van Beethoven, η Virginia Woolf, ο Ernest Hemingway, ο Isaac Newton, ο Judy Garland, ο Robert Schumann και αρκετές άλλες ιδιοφυΐες υπέφεραν από διπολικές διαταραχές.

Παραδοσιακά, μια διαταραγμένη διάθεση θεωρείται επεισοδιακή, αν η διάρκειά της είναι περίπου μία εβδομάδα.

Στην υπομανία, οι περισσότεροι άνθρωποι που βιώνουν τη διαταραχή δεν θεωρούν ότι είναι άρρωστοι και συνεπώς δεν πηγαίνουν στους γιατρούς. Γι 'αυτό λείπουν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία της διαταραχής. Η μη αναγνωρισμένη συναισθηματική διαταραχή οδηγεί σε επιδείνωση της κατάστασης.

Πέρα από την αιτία χαρακτηρίζεται από διαταραχές τόσο της συναισθηματικής όσο και της σωματικής σφαίρας. Ένας υπερεκτιμημένος γενικός τόνος, ένα αίσθημα ευεξίας και υπερβολική αισιοδοξία αντιστοιχούν σε μια σταθερή, αισιόδοξη διάθεση. Τα ίδια τα πλεονεκτήματα και οι εκκεντρότητες υπερβαίνουν, επικρατούν ιδέες αριστείας, δεν υπάρχει κριτική στάση.

Η διαδικασία σκέψης σε ένα τέτοιο άτομο επιταχύνεται, ο λόγος χάνει τη διακριτικότητα και την εκφραστικότητα του. Η ανεξάντλητη ενέργεια και μια ορισμένη διασπορά διεγείρουν την εμφάνιση μιας συναισθηματικής ανύψωσης κατά τη διάρκεια εκτέλεσης ακόμη και μέτριας και ρουτίνας εργασίας. Ο άνθρωπος εμπνέει με ενθουσιασμό την υλοποίηση πολλών σχεδίων, χωρίς να σκεφτεί την πραγματικότητα της εφαρμογής τους.

Ο ασθενής έχει υψηλό κατώτατο όριο κόπωσης και αντίσταση σε σημαντικό στρες. Μειωμένη ανάγκη για ξεκούραση και ύπνο. Ταυτόχρονα, ενδέχεται να κυριαρχούν σωματικά συμπτώματα. Πιθανή παρατεταμένη φύση της διαταραχής.

Στις κυκλοθυμικές περιόδους, η υπομανία προχωράει αρκετά καθαρά, με έντονα σκαμπανεβάσματα. Σε περιπτώσεις παρατεταμένης επιλογής, σημειώνεται επιρροή αντοχής.

Με σχετικά ομοιόμορφες εκδηλώσεις της διαταραχής μπορεί να εμφανιστούν προσωρινοί σωματο-ψυχολογικοί εκδηλώσεις με τη μορφή βλαστικών κρίσεων, ζωτικών φόβων, εξασθένισης κλπ. Συχνά, η υπομανία εμφανίζεται στο πλαίσιο της διπολικής συναισθηματικής διαταραχής (BAR), όπου συνήθως αντικαθίσταται από κατάθλιψη, σχηματίζοντας είτε ένα συνεχές συνεχές ή κυκλικό. Η διπολική μορφή της διαταραχής διαφέρει συχνά στις πρώιμες εκδηλώσεις της (στην παιδική ηλικία ή στην εφηβεία) και στη χρόνια μορφή της πορείας, η οποία μπορεί να είναι:

• απομάκρυνση (επεισόδιο - ύφεση - επεισόδιο).
• με διπλές φάσεις (ένα επεισόδιο αντικαθίσταται αμέσως από την αντίθετη κατεύθυνση).
• συνεχής (δεν υπάρχουν περιόδους ύφεσης μεταξύ επεισοδίων).

Υπάρχει φυσιολογική ύφεση σε μικρό αριθμό ασθενών. Η ασθένεια μπορεί να μετατραπεί σε μια πιο έντονη κρατική μανία. Η μέση διάρκεια των επεισοδίων κυμαίνεται από 2 εβδομάδες έως 2 μήνες.

Το BAR αναφέρεται σε ασθένειες που προκαλούν αναπηρία. Επιπλέον, με διπολικές διαταραχές, ο κίνδυνος αυτοκτονίας αυξάνεται σημαντικά.

Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες υπομανίας:

• απλή ("διασκέδαση")?
• ευερέθιστος ή θυμωμένος, επεκτατικός.

Ανάλογα με τη συνοδευτική διαταραχή της προσωπικότητας hypomania:

• (με την ακαταμάχητη επιθυμία του ασθενούς για δίκη, αγωνιζόμενη συνεχώς για "παραβιαζόμενα" δικαιώματα).
• περιπετειώδη (κλίση προς την περιπέτεια)?
• δυσφορία (ευερεθιστότητα, αντικατάσταση από αίσθημα μελαγχολίας, ένταση, τάση για επιθετική συμπεριφορά).

Σύμφωνα με τον τύπο της επίδρασης της υπομανίας στη σωματοπυϊκή σφαίρα, υπάρχει επίσης και μια άτυπη υπομανία (ευφορία), η ροή της οποίας συνοδεύεται από αυξημένη διάθεση και ανεξέλεγκτη δραστηριότητα με στόχο την υπέρβαση μιας φανταστικής ασθένειας.

Με βάση τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων εκπέμπουν:

• καθαρή (ρητή) μορφή υπομανίας.
• κρυφή υπομανία (σβησμένη μορφή).

Υπάρχει επίσης η επονομαζόμενη παραγωγική μορφή υπομανίας, που παρατηρείται κατά τη διάρκεια της κυκλοθυμίας, που χαρακτηρίζεται από σπάνιες αποτυχίες του κύκλου "ύπνου-εγρήγορσης" και επιτάχυνση των διαδικασιών ιδεαστήρων.

Η εμφάνιση της υπομανίας συμβάλλει σε διάφορους λόγους.

1. Υπερβολική δραστηριότητα του θυρεοειδούς αδένα, συνοδευόμενη από αυξημένη παραγωγή ορμονών. Συμβάλλετε στην κατανομή του συνδρόμου μετά τον τοκετό και στην εμμηνόπαυση.
2. Τα επεισόδια της υπνωλίας εμφανίζονται επίσης ως συνέπεια της φάσης της διέγερσης των τροφίμων. Οι αιτίες μπορεί να είναι ανορεξία ή νηστεία.
3. Προκαλεί τη νόσο και τη λήψη ορισμένων φαρμάκων (οπιοειδή, μπακλοφένη, φαιναμίνη, καπτοπρίλη, βρωμικρυπτίνη, βρωμίδια, σιμετιδίνη, κυκλοσπορίνη, κορτικοστεροειδή, ιοχιμβίνη, τετραράμη, παραισθησιογόνα).
4. Σε περιπτώσεις απότομης απόσυρσης των αντικαταθλιπτικών.
5. Με υπερβολική χρήση διεγερτικών (ενεργειακά ποτά, κοκαΐνη, καφές κλπ.).
6. Περιπτώσεις οργανικής εγκεφαλικής βλάβης (μολυσματική και μη μολυσματική φύση).
7. Οι διπολικές συναισθηματικές διαταραχές (MDP), η εμφάνιση των οποίων διεγείρεται από κληρονομικούς παράγοντες και τάσεις.

Τα συμπτώματα της υπομανίας περιλαμβάνουν:

• άτυπη για την ατομική αυξημένη ευερέθιστη διάθεση που επιμένει για αρκετές ημέρες.
• ασυνήθιστη ομιλία και γρήγορο ρυθμό ομιλίας.
• αυξημένα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας.
• μειώνοντας την ανάγκη για ξεκούραση και ύπνο.
• απόσπαση της προσοχής?
• εκδηλώσεις απερισκεψίας και ανεπαρκούς συμπεριφοράς κατάστασης ·
• ασυνήθιστα υψηλό βαθμό κοινωνικότητας και εξοικείωσης με τα επεισόδια επικοινωνίας.
• αύξηση της σεξουαλικής επιθυμίας.

Οι κρυμμένες μορφές υπομανίας εκδηλώνουν την εμφάνισή τους με απεμπλοκή (στην παιδική και εφηβική ηλικία), βουλιμία, νυμφομανία και σατιρίαση. Πιθανώς επεισόδια υψηλής δημιουργικής παραγωγικότητας, συνοδευόμενα από μια αίσθηση έμπνευσης.

Σημάδια υπομανίας που προκαλούνται από υπερθυρεοειδισμό είναι ο τρόμος και το σύμπτωμα του Γκρέφε ("το σύμπτωμα του ηλιόλουστου"). Η υποπληθυσία συχνά συνοδεύεται από αυξημένη όρεξη.

Για παιδιατρική υπομανία που χαρακτηρίζεται από εκδηλώσεις:

• ανησυχία και έντονη αποδυνάμωση των κινητήρων.
• παρορμητικότητα.
• την ανυπακοή και την ασυνήθιστη πείσμα.
• γκριμάρισμα;
• λεξιμότητα;
• η τάση να σκοντάφει την αγωνία.
• δυσκολία στον ύπνο.
• μια έντονη αύξηση των ενστίκτων και των οδηγών (λαιμαργία, αυνανισμός).

Τα βασικά κριτήρια για τη διάγνωση της διαταραχής είναι η παρουσία υπερβολικά αυξημένης ή ευερέθιστης διάθεσης για τουλάχιστον 4 ημέρες.

Για αξιόπιστη διάγνωση, χρησιμοποιούνται δοκιμασίες και τουλάχιστον 3 συμπτώματα από τον παρακάτω κατάλογο πρέπει να αναγνωρίζονται ως απαραίτητα και επαρκή:

• υψηλό επίπεδο δραστηριότητας ή άγχους ·
• υπερβολική ομιλία.
• δυσκολία συγκέντρωσης ή αποσύνδεσης.
• μειωμένη ανάγκη για ξεκούραση και ύπνο.
• αυξημένη λίμπιντο.
• μικρές αποκαλύψεις ή απερίσκεπτες ενέργειες, ανεύθυνη συμπεριφορά.
• υπερβολική κοινωνικότητα με εκδηλώσεις οικειότητας.

Λόγω του γεγονότος ότι η υπομανία προκαλείται από διάφορους λόγους, πραγματοποιείται διαφορική διάγνωση στην ψυχιατρική. Εάν ένα επεισόδιο υπομανίας προκαλείται από την υιοθέτηση ψυχοδραστικών φαρμάκων, τότε τα σημάδια δηλητηρίασης συνοδεύονται από αύξηση της διάθεσης.

Στα παιδιά, η διαταραχή εκδηλώνεται κυρίως στο ψυχοκινητικό επίπεδο απόκρισης, λόγω του γεγονότος ότι σε αυτή την ηλικία οι μανιακές καταστάσεις είναι πιο άτυπες από ό, τι στους ενήλικες. Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι για τους προσχολικούς και τους νέους μαθητές, η χαρά, η δραστηριότητα και η αστάθεια μιας διάθεσης, που εκδηλώνεται υπό την επίδραση πολλών παραγόντων εσωτερικής και εξωτερικής τάξης, είναι κανονιστικές. Για το λόγο αυτό, η υπομανία στα παιδιά προτείνεται για παρατεταμένη ευφορία, συνοδευόμενη από παρορμητικές και ακαθαρσίες συμπεριφορικές διαταραχές.

Με τέτοιες αιτίες της διαταραχής όπως υπερθυρεοειδισμός ή δηλητηρίαση με ψυχοδραστικές ουσίες, η θεραπεία συνίσταται στην εξάλειψη αυτών των αιτίων (θυρεοστατικά φάρμακα, χειρουργική θεραπεία κ.λπ.).

Σε περιπτώσεις διπολικών διαταραχών χρησιμοποιήστε σταθεροποιητές διάθεσης (σταθεροποιητές διάθεσης):

• για παράδειγμα, λίθοζαν ή λίτρο (η δοσολογία είναι αυστηρά ξεχωριστή, η μικρότερη δόση είναι 0,6 mmol / l).
• αντισπασμωδικά φάρμακα (βαλπροϊκό, καρβαμαζεπίνη, γκαμπαπεντίνη, οξκαρβαζεπίνη, τοπιραμάτη κλπ.).

Όταν η αϋπνία συνταγογραφήθηκε βενζοδιαζινών (κλοναζεπάμη, λοραζεπάμη). Επειδή είναι εθιστικές, χρησιμοποιούνται για μικρό χρονικό διάστημα. Μερικές φορές συνταγογραφήθηκαν ηρεμιστικά (ζολπιδέμη). Τα παιδιά συχνά συνταγογραφούνται παρασκευάσματα λιθίου.

Εφαρμογή των αναγκών του βαλπροϊκού υπό στενή ιατρική επίβλεψη. Αυτό το φάρμακο μπορεί να οδηγήσει σε ορμονικές αλλαγές σε κορίτσια εφήβων και σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών σε νέες γυναίκες.

Για πιο αποτελεσματική θεραπεία της διπολικής διαταραχής, πρέπει να συνοδεύεται από συχνή αντικατάσταση φαρμάκων με την άμεση συμμετοχή του γιατρού. Οι σταθεροποιητικοί παράγοντες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για χρόνια.

Η υποστήριξη των σταθεροποιητών της διάθεσης πραγματοποιείται συνήθως κατά την αρχική περίοδο διακοπής, καθώς η προφυλακτική επίδραση αυτών των φαρμάκων είναι αργή. Τα αντικαταθλιπτικά μπορούν να αυξήσουν τη σοβαρότητα της διπολικής διαταραχής. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η χρήση του φαρμάκου εγκαταλείπεται. Σε περιπτώσεις όπου οι σταθεροποιητές διάθεσης δεν είναι επαρκώς αποτελεσματικοί, συμπεριλάβετε άτυπα αντιψυχωσικά στη θεραπεία.

Η διπολική διαταραχή με τη φάση υπομανίας προβλέπει την υποχρεωτική θεραπεία, καθώς η σταθερή υπερδραστηριότητα οδηγεί φυσικά στην εξάντληση του σώματος, στην απάθεια και στις βαθιές καταθλιπτικές καταστάσεις. Η Υπόνοια είναι γεμάτη από επικίνδυνες συνέπειες.

1. Η έλλειψη ύπνου οδηγεί σε σημαντική υπερβολική εργασία του σώματος. Το επίπεδο προσοχής και μνήμης πέφτει.
2. Η πιθανή υπερκατανάλωση οδηγεί στην παχυσαρκία και στην ανάπτυξη της avitominoza. Οι άμυνες του σώματος πέφτουν, επιδεινώνονται από χρόνιες ασθένειες.
3. Η περιοδική απάθεια περιπλέκει τον αυτοέλεγχο και δημιουργεί επιπλέον προβλήματα ζωής.
4. Μια σειρά ημερών υπερβολικής ενεργοποίησης αντικαθίσταται από βαθιά καταθλιπτική και αρκετά μεγάλη, μέχρι και αρκετές μήνες, περιόδους. Η παραμέληση της υπομανίας οδηγεί σε διάσπαση. Μία επαρκής αντίληψη της πραγματικότητας παραβιάζεται. Ένα άτομο γίνεται σύγκρουση, που τον οδηγεί στην κοινωνική απομόνωση.

Η υπονοία συμβαίνει συχνά σε δημιουργικούς ανθρώπους. Σε αρκετές περιπτώσεις, διάσημοι συγγραφείς, ποιητές, συνθέτες, καλλιτέχνες για μεγάλο χρονικό διάστημα (μήνες) έπεσαν σε περιόδους έμπνευσης δημιουργώντας αριστουργήματα τέχνης. Ωστόσο, οι περίοδοι ανάρρωσης σίγουρα εναλλάσσονται με τις καταθλίψεις και με σημαντική μείωση της αντοχής.

Οι προσπάθειες να ξανακερδίσουμε την ακτινοβόλο έμπνευση με κατανάλωση οινοπνεύματος ή ναρκωτικών οδηγούν σε απόλυτη επιδείνωση της κατάστασης.

Στα δέκα σημάδια της μανίας, βλέπε παρακάτω.