Κουτάλι: Ποικιλίες και επιλογές

Το όνομα του δημιουργού του κουταλιού δεν μπορεί να ονομαστεί - έχει χαθεί κατά τη διάρκεια των αιώνων, αλλά χωρίς αμφιβολία αυτό το μαχαιροπίρουνο εφευρέθηκε στην αρχαιότητα και είναι πολύ παλαιότερο από ένα πιρούνι, το οποίο έγινε ευρέως διαδεδομένο μόνο τον 17ο αιώνα. Η ηλικία του κουταλιού επιβεβαιώνεται από ένα μεγάλο αριθμό λαϊκών σοφίας, όπως "ένα κουτάλι είναι καλό για δείπνο", "επτά με δυο μπιτόνια - ένα με κουτάλι", τα οποία εφευρέθηκαν από ανθρώπους στην αρχαιότητα.

Ένα κουτάλι είναι ένα μαγειρικό σκεύος από ξύλο, πλαστικό ή μέταλλο. Χρησιμεύει για την απομάκρυνση των τροφίμων και τη μεταφορά τους για περαιτέρω απορρόφηση. Ωστόσο, σήμερα η χρήση ενός κουταλιού δεν περιορίζεται σε αυτό - Είναι γνωστό ως μουσικό όργανο, με τη βοήθεια αυτού του μαχαιροπίρουνα, οι γιατροί συχνά εξετάζουν το λαιμό και κάνουν ακόμη και ένα καλλυντικό μασάζ.

Κάθε κουτάλι αποτελείται από διάφορα στοιχεία:

• τυχαία - Αυτό είναι το βασικό μέρος εργασίας του κουταλιού, το οποίο χρησιμοποιείται απευθείας για τη σέσουλα και τη μετακίνηση του προϊόντος.
• υποστηριζόμενη - αναγκαία για τη διατήρηση της δομής και τη διαχείρισή της ·
• jumper - συνδέει τα μέρη εργασίας μεταξύ τους.

Κουτάλι - αυτό είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μαχαιροπίρουνα, το οποίο είναι διαδεδομένο σε όλο τον κόσμο. Εάν πιστεύετε ότι η ετυμολογία, ο ορισμός του "κουταλιού" προέρχεται από το "κούτσουρο", που σημαίνει "εμβάθυνση", "πεδιάδα", "χαράδρα", αν και αυτό το θέμα θεωρείται επί του παρόντος αμφιλεγόμενο. Σύμφωνα με ορισμένες εκδόσεις, η λέξη "κουτάλι" προέρχεται από το "γλείψιμο" ή "ανίχνευση".

Το κουτάλι γεννήθηκε πολύ νωρίτερα από το πιρούνι. Αυτοί οι αρχαιολόγοι επιβεβαιώνουν ότι ακόμη και τον 3ο αιώνα π.Χ. ε οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν αντικείμενα που μοιάζουν με κουτάλια στη φόρμα τους. Τα αργότερα κουτάλια άρχισαν να φτιάχνονται από ψημένο πηλό - τότε ήταν σκάλες με λαβές. Μετά από αρκετούς αιώνες χρησιμοποιήθηκαν ευγενή υλικά για να φτιάξουν αυτά τα μαχαιροπήρουνα - τα κέρατα και τα οστά των ζώων, ξύλου, φυσικής πέτρας, θαλάσσιων κελυφών και ακόμη και κελύφους. Στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, τα κουτάλια ήταν φτιαγμένα από χαλκό και ασήμι.

Την εποχή εκείνη, στη Ρωσία εμφανίστηκαν ξύλινα κουτάλια, τα οποία μνημονεύονται μάλιστα στο «Ιστορικό των Χρόνων» του 12ου αιώνα. Τα κουτάλια είναι ευρέως διαδεδομένα και θεωρήθηκε καλή μορφή για να τα επισκεφτείτε με τα μαχαιροπίρουνα. Εκείνη την εποχή, υπήρχε κάτι τέτοιο, όπως ένα πτυσσόμενο κουτάλι.

Στον Μεσαίωνα, το μέταλλο έγινε το υλικό για την κατασκευή κουταλιού - οι εκπρόσωποι των αριστοκρατικών οικογενειών χρησιμοποίησαν συσκευές αργύρου και χρυσού. Τον 18ο αιώνα, συσκευές αλουμινίου έγιναν πολύ δημοφιλείς, δεδομένου ότι αυτό το μέταλλο θεωρήθηκε πολύ ακριβό. Έτσι, στο δικαστήριο του Ναπολέοντα, κατά τη διάρκεια των τελετουργικών δεξιώσεων, στους πιο τιμημένους επισκέπτες δόθηκαν κουτάλια αυτού του συγκεκριμένου μετάλλου.

Στα τέλη του 18ου αιώνα, τα κουτάλια πήραν ένα ελλειπτικό σχήμα, κοντά στο μοντέρνο.Για την ίδια περίοδο, το ενδιαφέρον για τον κινεζικό και τον ιαπωνικό πολιτισμό είναι χαρακτηριστικό. Ένας τεράστιος αριθμός αντικειμένων από αυτές τις ασιατικές χώρες έστησε το ενδιαφέρον των κατοίκων του παλαιού κόσμου για τελετές τσαγιού - ήταν αυτή τη στιγμή που εμφανίστηκε ένα κουταλάκι του γλυκού. Και αφού οι Ευρωπαίοι ανακάλυψαν τον καφέ, εξαπλώθηκε ένα κουτάλι καφέ. Έτσι ακριβώς προέκυψε μια μεγάλη ποικιλία κουταλιών, οι μορφές και τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή μαχαιροπήρουνων.

Το μπαρόκ έκανε τις δικές του προσαρμογές στο σχεδιασμό των μαγειρικών σκευών - τη λαβή ελαφρώς απλωμένη από το κουτάλι. Πιθανώς ο λόγος για τέτοιες αλλαγές ήταν η μόδα για τέτοια αντικείμενα, όπως φτερά και φαρδιά μανίκια.

Το 1825, η Σαξονία άρχισε να παράγει μαχαιροπίρουνα από την Αργεντινή - ένα κράμα νικελίου, ψευδαργύρου και χαλκού. Αυτό το μέταλλο είναι οπτικά παρόμοιο με το ασήμι, αλλά είναι μερικές φορές φθηνότερο. Λίγα χρόνια αργότερα άρχισε να χρησιμοποιείται για την παραγωγή κουταλιών σε όλη την Ευρώπη. Τώρα το υλικό είναι καλύτερα γνωστό ως Melchior και είναι ένα από τα πιο περιζήτητα κουτάλια στην παραγωγή μέχρι σήμερα.

Στις αρχές του περασμένου αιώνα υπήρξε μια επαναστατική ανακάλυψη ανοξείδωτου χάλυβα, η οποία ήταν η αρχή ενός νέου ορόσημου στην ιστορία των μαχαιροπήρουνων. Η προσθήκη χρωμίου αυξάνει την ανθεκτικότητα και αντοχή του υλικού, ενώ ο κίνδυνος διάβρωσης μειώνεται σχεδόν στο μηδέν.

Πρέπει να πούμε ότι πολλοί θρύλοι και πεποιθήσεις συνδέονται με τα κουτάλια.

Έτσι, κατά την Αναγέννηση, αποφασίστηκε να δοθούν κουτάλια του Χριστού σε όλες τις θρησκευτικές αργίες - ονομαζόταν αποστολικοί.

Από αμνημονεύτων χρόνων δόθηκαν τα ασημένια κουτάλια στα παιδιά όταν εμφανίστηκε το πρώτο δόντι. Στην τσαρική Ρωσία, κουτάλια αυτού του ευγενούς μετάλλου δόθηκαν επίσης όταν ένα παιδί εισήλθε στο γυμναστήριο και μέχρι το τέλος των σπουδών τους. Στην πρώτη περίπτωση παρουσιάστηκε ένα κουταλάκι επιδόρπιο και στη δεύτερη ένα κουτάλι τραπεζαρίας.

Τα ζωγραφισμένα σκεύη από ξύλο θεωρούνται πάντοτε ένα καλό δώρο γάμου. Υπήρχε μια άποψη ότι τότε το σπίτι των νέων θα γίνει ένα "πλήρες μπολ" και οι σύζυγοι δεν θα αντιμετωπίσουν ποτέ τη φτώχεια και τη δυστυχία.

Στο Cambridge, οι μαθητές που έλαβαν χαμηλό βαθμό στα μαθηματικά έδωσαν ένα τεράστιο κουτάλι - αυτό το έθιμο κράτησε μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα. Η προέλευση αυτής της ασυνήθιστης παράδοσης αρχίζει από την αρχαιότητα, όταν στην Αγγλία ήταν συνηθισμένο να παρουσιάσει ένα κουτάλι ως βραβείο παρηγοριά στο πρόσωπο που έδωσε το χειρότερο αποτέλεσμα σε διαγωνισμούς και διαγωνισμούς.

Το Cambridge δεν είναι το μοναδικό πανεπιστήμιο του οποίου οι παραδόσεις συνδέονται με τα κουτάλια. Για παράδειγμα, οι φοιτητές του Πανεπιστημίου του Καζάν μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα πίστευαν ότι για να περάσουν τις εξετάσεις, όλα τα κουταλάκια του κουταλιού στο σπίτι πριν από τη δοκιμασία πρέπει να τεθούν κάτω από την βιβλιοθήκη.

Ο διάσημος Σαλβαδόρ Ντάλι χρησιμοποίησε μεταλλικό κουτάλι αντί για ξυπνητήρι. Πήρε τη συσκευή στο χέρι του και έβαλε ένα πιάτο κασσίτερου στο πάτωμα. Μόλις ο καλλιτέχνης άρχισε να χορτάζει, το κουτάλι έπεσε από τα χέρια του και χτύπησε στο πιάτο με δυνατό ήχο, αυτό επέτρεψε στον καλλιτέχνη να ξυπνήσει γρήγορα και να θυμηθεί το όνειρο που είχε. Πιστεύεται ότι αυτό ήταν που του βοήθησε να δημιουργήσει τα καλύτερα του καμβά.

Τα κουτάλια είναι κατασκευασμένα από μια ποικιλία υλικών - υπάρχουν προϊόντα κασσίτερου, τιτανίου, σιλικόνης, χαλκού και πλαστικών. Μεταξύ των πιο συνηθισμένων αυτών των ημερών είναι τα ακόλουθα.

• Ανοξείδωτο ατσάλι - Αυτή είναι η καλύτερη επιλογή για καθημερινή χρήση. Τα κουτάλια που κατασκευάζονται από αυτό το υλικό δεν είναι σκουριασμένα, είναι εύκολο να πλυθούν και να μην βαρεθούν με την πάροδο του χρόνου. Αυτά τα προϊόντα είναι υψηλής ποιότητας, πρακτικότητα και αρκετά προσιτή τιμή.

• Χρώμιο-νικέλιο χάλυβα - Μια άλλη καλή επιλογή, η οποία με την πάροδο του χρόνου δεν χάνει την έκκλησή της.Διακρίνονται από ανοξείδωτο χάλυβα με χρυσή λάμψη. Τέτοια μαχαιροπήρουνα χρησιμοποιούνται επίσης ως καθημερινά σκεύη.

• Αλουμίνιο - μια φορά δημοφιλής, αλλά σήμερα πρακτικά δεν χρησιμοποιείται για την κατασκευή του κουταλιού υλικό. Το γεγονός είναι ότι η εμφάνιση του μετάλλου δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστική, επιπλέον, αυτά τα κουτάλια λυγίζουν εύκολα και δεν πλένονται καλά. Ωστόσο, το κόστος τέτοιων συσκευών είναι πολύ χαμηλό, γεγονός που εξηγεί τη δημοτικότητά τους στη σοβιετική τροφοδοσία.

• Δέντρο - τέτοια κουτάλια σήμερα χρησιμοποιούνται συχνότερα ως λαϊκό μουσικό όργανο, στην κουζίνα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο ως θέμα διακόσμησης.

• Κεραμική - Αυτή η επιλογή αναφέρεται μάλλον ως διακοσμητικό και δώρο. Το κόστος αυτών των πραγμάτων είναι υψηλό, διότι ως μαχαιροπίρουνα χρησιμοποιούνται μόνο σε ακριβά εστιατόρια, τα περισσότερα σε ασιατικά.

• Πλαστικά - χρησιμοποιούνται για την παραγωγή συσκευών μιας χρήσης και επιλογών πεζοπορίας.

• Ασημένιο - όμορφο και ακριβό υλικό που απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα. Αν αποθηκευτεί ακατάλληλα, το ασήμι χάνει το χρώμα του, σκουραίνει και μπορεί να γδαρθεί. Τα προηγούμενα χρόνια, τα μαχαιροπήρουνα από αυτό το μέταλλο χρησίμευαν ως δείκτης της οικογενειακής κατάστασης, ένα σημάδι της αριστοκρατίας της οικογένειας και της οικονομικής ευημερίας.

• Melchior - αυτό το κουτάλι με την ελκυστική του εμφάνιση είναι αρκετά ικανό να ανταγωνίζεται με το ασήμι. Με την πάροδο του χρόνου, το μέταλλο σκουραίνει, ενώ είναι σχεδόν αδύνατο να το επαναφέρετε στην αρχική του μορφή.

Ανάλογα με τα κουτάλια προορισμού είναι πολύ διαφορετικά, αλλά συμβατικά χωρίζονται σε δύο ομάδες - το κύριο και βοηθητικό.

Τα κύρια μαχαιροπίρουνα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα.

• Τραπεζαρία - Αυτή η συσκευή χρησιμοποιείται για να τρώει σούπες και άλλα πρώτα μαθήματα, καθώς και χυλό από βαθιά πιάτα. Ο όγκος μιας κουταλιάς σούπας - 18 ml.

• Επιδόρπιο - χρησιμοποιείται για τη χρήση παγωτών, κέικ, πίτας, σουφλιών και άλλων επιδορπίων από μικρές πλάκες και παγωτά. Αυτά τα κουτάλια μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν όταν σερβίρονται σούπες, αλλά μόνο εάν χυθούν σε κύπελλα. Ο όγκος του κουταλιού επιδόρπιο κάνει 10 ml.

• Δωμάτιο τσαγιού - όπως υποδηλώνει το όνομα, μια τέτοια συσκευή είναι απαραίτητη για την ανάμιξη ζάχαρης σε ένα φλιτζάνι τσάι, μερικές φορές μπορεί να έχει και επιδορπιακές λειτουργίες. Ο όγκος της συσκευής είναι 5 ml.

• Καφετέρια - απαραίτητο για τους λάτρεις να απολαμβάνουν lattes και άλλα δημοφιλή ποτά καφέ. Ο όγκος είναι δύο φορές μικρότερος από το τσάι - μόνο 2,45 ml.

Τα βοηθητικά κουτάλια περιλαμβάνουν τέτοια.

• Μπαρ - χαρακτηρίζεται από τη σπειροειδή ή εκτεταμένη λαβή με κώνο ή σφαιρικό άκρο. Μια τέτοια συσκευή χρησιμοποιείται για να κάνει κοκτέιλ, να αναμειγνύει συστατικά και να βγάζει μούρα και φρούτα. Η μπάλα είναι απαραίτητη για το μάλαγμα των ίδιων καρπών ή, για παράδειγμα, με τα μπαχαρικά.

• Ζωμό - Χρειάζεται ένα κουτάλι για κατανάλωση υγρών γευμάτων. Συνήθως έχει ένα αρκετά περίπλοκο σχήμα. Μια τέτοια συσκευή έχει γίνει δημοφιλής στα ασιατικά εστιατόρια.

• Για το αψέντι - Αυτό το κουτάλι διακρίνεται από ένα σύνθετο σγουρό σχήμα. Συνήθως βάζουν ένα κομμάτι ζάχαρης σε αυτό και ρίχνουν το αψέντι στην κορυφή.

• Για τα φρούτα - την εμφάνισή του, αυτό το κομμάτι των μαγειρικών σκευών μοιάζει με μια κανονική κουταλιά της σούπας, αλλά υπάρχουν εγκοπές κατά μήκος των άκρων, χάρη στις οποίες είναι βολικό να διαλέξουμε τη σάρκα από ακτινίδια και μερικά εσπεριδοειδή.

• Για τις ελιές - Αυτό το κουτάλι σας επιτρέπει να αφαιρέσετε ελιές από κονσερβοποιημένα προϊόντα με μέγιστη ευκολία. Μια τέτοια συσκευή έχει μια μακρά λαβή και μια μικρή οπή για την αποστράγγιση του υγρού.

• Σάλτσα - συνήθως συνοδεύεται από ένα σκεύος, το οποίο χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ενός στομίου και ενός επιμήκους σχήματος.

Ας ασχοληθούμε με την επιλογή των προϊόντων για γεύματα.

Ξύλινες συσκευές, φυσικά, πολύ κομψό, αλλά ως μαχαιροπίρουνα για καθημερινή χρήση, δεν ταιριάζουν. Αυτά τα κουτάλια απορροφούν υγρασία, είναι βραχύβια και υπάρχουν ενοχλητικά. Τέτοιες συσκευές είναι βέλτιστες κατά τη διάρκεια αλιευτικών ταξιδιών με ψαρόσουπα, και στις συνθήκες των διαμερισμάτων των πόλεων είναι προτιμότερο να δίνεται προτίμηση σε άλλα υλικά.

Τα κουτάλια αλουμινίου μπορούν τώρα να βρεθούν, ίσως, μόνο στο εξοχικό σπίτι ή με τη γιαγιά στο χωριό. Τώρα για την αγορά τέτοιων συσκευών, δεν είναι μια μόνο αυτοσεβαστική οικοδέσποινα - είναι μη αισθητικές και μη πρακτικές, επιπλέον, ορισμένοι εμπειρογνώμονες έχουν προτείνει την βλάβη αυτού του μετάλλου.

Ο ανοξείδωτος χάλυβας είναι η καλύτερη επιλογή για καθημερινή χρήση, αλλά προσέξτε - Οι κινέζοι κατασκευαστές συχνά χρησιμοποιούν χάλυβα χαμηλής ποιότητας στην παραγωγή, επομένως τέτοιες συσκευές μπορεί να είναι τουλάχιστον βραχύβιες, το πολύ επικίνδυνες για τη ζωή και την υγεία.

Τα πολυτελή μαχαιροπήρουνα κατασκευάζονται από νικέλιο, το οποίο είναι κράμα μαγγανίου, νικελίου και χαλκού. Συνήθως, τέτοιες συσκευές στην κορυφή είναι καλυμμένες με χρυσό ή ασήμι.

Αποκλειστικά μαγειρικά σκεύη από ασήμι. Τέτοιες συσκευές είναι ακριβές, επομένως είναι σημαντικό να μην συγχέεται με την ποιότητα των πιάτων που προσφέρονται στα καταστήματα.

Δίνουμε κάποιες συστάσεις σχετικά με την επιλογή.

• Δώστε προσοχή στη στιλπνότητα του κουταλιού. Ανάλογα με τη σήμανση του χάλυβα που χρησιμοποιείται, μπορεί να είναι λευκό ή γκριζωπό. Η έλλειψη στιλπνότητας συνήθως υποδηλώνει ότι ο χάλυβας δεν έχει γυαλισθεί ή έχει χρησιμοποιήσει κράμα κακής ποιότητας.
• Εξετάστε τις άκρες της συσκευής, τρέξτε πάνω τους με τα δάχτυλά σας. Εάν παρατηρήσετε ανομοιομορφία και σκασίματα - αισθανθείτε ελεύθεροι να αρνηθείτε να αγοράσετε, επειδή η χρήση τέτοιων κουταλιών δεν είναι μόνο άσχημη αλλά και μη ασφαλής για την υγεία.
• Κουτάλια υψηλής κλίσης πρέπει να πάχυνε, διαφορετικά θα παραμορφωθούν εύκολα αν ο χρήστης κάνει κλικ πάνω τους.
• Κρατήστε το κουτάλι στα χέρια σας, υπολογίστε το πάχος του. Σύμφωνα με το πρότυπο, θα πρέπει να κυμαίνεται από 1,5 έως 4 mm, εάν το προϊόν είναι ήδη - είναι απίθανο ότι θα διαρκέσει πολύ στην κουζίνα σας.
• Το σημαντικό σημείο είναι το βάθος διάτρησης.. Αν έχετε μπροστά σας μια συσκευή με σχεδόν επίπεδο ψωμί, τότε με μεγάλη πιθανότητα τα καταναλωτικά αγαθά από την Κίνα είναι μπροστά σας, η κατανάλωση από τέτοια πιάτα είναι σχεδόν αδύνατη. Κανονικά, το βάθος των μαχαιροπήρουνων πρέπει να είναι 7-10 mm.
• Φορέστε το - δεν πρέπει να αισθάνεστε ξένη μυρωδιά. Μερικά κουτάλια έχουν έντονη μυρωδιά λαδιού κινητήρα - από την αγορά τέτοιων προϊόντων είναι καλύτερα να αρνηθείτε αμέσως.
• Βεβαιωθείτε ότι έχετε ζητήσει πιστοποιητικό υγιεινής και πιστοποιητικό συμμόρφωσης από τον πωλητή. Το έγγραφο πρέπει να αναφέρει τον κατασκευαστή, τη διεύθυνσή του, καθώς και το όνομα της μάρκας μαχαιροποιίας - για παράδειγμα, το κουτάλι Pavlovskaya.

Προκειμένου τα κουτάλια να σας εξυπηρετήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα πρέπει να τα φροντίζετε σωστά.

Η αποθήκευση των συσκευών από ανοξείδωτο χάλυβα δεν δημιουργεί δυσκολίες - απλά πρέπει να τις καθαρίζετε έγκαιρα από τα υπολείμματα τροφίμων, να πλένετε με ειδικά απορρυπαντικά πιάτων και να χρησιμοποιείτε μαλακά σφουγγάρια. Η χρήση λειαντικών ενώσεων και μεταλλικών βουρτσών επιτρέπεται, δεν θα υποβαθμίσει την ποιότητα των προϊόντων, αλλά η εμφάνισή τους θα γίνει λιγότερο αισθητική.

Εάν ένα τέτοιο κουτάλι παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα σε αλμυρό νερό, τότε μπορεί να εμφανιστούν στην επιφάνεια του σκουρόχρωμες ή σκούρες καφέ κηλίδες, οι οποίες μπορούν εύκολα να απομακρυνθούν με ένα ασθενές διάλυμα κιτρικού οξέος.

Τα προϊόντα με πλαστικές λαβές φαίνονται πολύ εντυπωσιακά, αλλά υπάρχει ένα μεγάλο "αλλά" πλαστικό γρήγορα φθείρεται, παραμορφώνεται και γρατζουνίζει, και η βρωμιά συχνά γεμίζεται σε γρατζουνιές. Για να αντιμετωπίσετε τον καθαρισμό τέτοιων συσκευών θα βοηθήσει το πλυντήριο πιάτων. Πρέπει να ενεργοποιηθεί για τις λειτουργίες χαμηλής θερμοκρασίας, διαφορετικά το πλαστικό θα χάσει το σχήμα του.

Η φροντίδα για συσκευές αργύρου και νικελίου ασημένια υπενθυμίζει τη φροντίδα των κοσμημάτων. Μετά από κάθε χρήση, οι συσκευές αυτές πρέπει να ξεπλένονται σε διάλυμα σόδας (50 g ανά λίτρο ζεστού νερού). Από καιρό σε καιρό, τα κουτάλια πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με ειδικές πάστες καθαρισμού, διαλύματα και χαρτοπετσέτες.

Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λαϊκές θεραπείες. Πολύ αποτελεσματικό αμμωνία - Το διάλυμα του 10% χύνεται σε ένα μπολ με νερό και βυθίζεται σε μαχαιροπίρουνα για 10-15 λεπτά, στη συνέχεια πλένεται καλά και σκουπίζεται με ένα πανί.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα μέθοδος περιλαμβάνει τη χρήση σόδας. Για να το κάνετε αυτό, διαλύστε 2 κουταλιές της σούπας σκόνη σε 500 ml νερού και βάλτε στη φωτιά. Μόλις βράσει το νερό, θα πρέπει να ρίξετε μερικά κομμάτια φύλλων τροφής σε αυτό, και στη συνέχεια να βάλει τα κουτάλια για 15-20 λεπτά.

Υπάρχει μια άποψη ότι οι συσκευές αργύρου και νικελίου πρέπει να καθαριστούν με οδοντική σκόνη - αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος, διότι όταν χρησιμοποιείτε τέτοια εργαλεία εμφανίζονται στην επιφάνεια τους μικροσκοπικές κροτίδες και η βρωμιά τους κολλάει, με αποτέλεσμα τα κουτάλια να χάνουν την εμφάνισή τους. Αυστηρά απαράδεκτη χρήση των κεφαλαίων που περιέχουν χλώριο. Αυτό το στοιχείο επιταχύνει την οξείδωση του αργύρου πολλές φορές, γεγονός που κάνει τα μαγειρικά σκεύη όχι μόνο άσχημα, αλλά και επιβλαβή για την υγεία του χρήστη.

Σχετικά με τον τρόπο καθαρισμού των κουτιών από ανοξείδωτο χάλυβα, δείτε το παρακάτω βίντεο.