Η ιστορία του κουταλιού: η προέλευση και η εξέλιξη

Στην ευρωπαϊκή κουλτούρα, κανείς δεν μπορεί να κάνει χωρίς κουτάλι. Είναι κατασκευασμένο από διαφορετικά υλικά. Το μέγεθος και το σχήμα του στοιχείου πίνακα εξαρτάται από το σκοπό του: καφέ, τσάι, επιδόρπιο. Καταλαβαίνουμε αμέσως τι θα φάμε αυτό ή εκείνο το πιάτο, και δεν σκεφτόμαστε ούτε καν ποιος εφευρέθηκε αυτό το στοιχείο και πότε απέκτησε τη συνήθη εμφάνισή του.

Spoon - τόσο αρχαία εφεύρεση ότι είναι αδύνατο να καθοριστεί η χρονική περίοδος της ύπαρξής της. Οι ερευνητές καλούν διαφορετικές ημερομηνίες γέννησής της, η εκτιμώμενη ηλικία κυμαίνεται από τρία έως επτά χιλιάδες χρόνια. Άγνωστος ακόμη και η προέλευση του ονόματος της λέξης. Οι γλωσσολόγοι βλέπουν την κοινή σλαβική ρίζα στις λέξεις "lick" ή "crawl", καθώς και "log", που σημαίνει "εμβάθυνση". Ίσως η προέλευση του ελληνικού - "χελιδόνι".

Οι πρωτόγονοι άνθρωποι χρησιμοποίησαν την ομοιότητα των κουταλιών, ήταν θαλάσσια κοχύλια, μισά καρύδια ή λυγισμένα φύλλα φυτών. Μέχρι τώρα, μερικές φυλές στην Αφρική και τη Νότια Αμερική έχουν χρησιμοποιήσει αντ 'αυτού βολικά κελύφη μαλακίων. Τα πρώτα κουτάλια, φτιαγμένα από ανθρώπους, έμοιαζαν με μικρά πήλινα αγγεία με βραχίονες. Αργότερα, ξύλο, οστά και κέρατα ζώων χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργήσουν αυτό το αντικείμενο, και αργότερα, μέταλλο.

Οι ανασκαφές το επιβεβαίωσαν στην αρχαία Αίγυπτο, τα μαχαιροπήρουνα χρησιμοποιήθηκαν ήδη από τον πέμπτο αιώνα π.Χ. - βρέθηκαν παρόμοια προϊόντα πέτρας. Οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαξαν κουτάλια μητέρας μαργαριταριών. Οι αρχαιολόγοι έχουν βρει ομοιότητες επιτραπέζια αντικείμενα από τα κέρατα ζώων και τα οστά ψαριών που ανήκουν στην τρίτη χιλιετία π.Χ. Κατά τη διάρκεια της ακμής του ρωμαϊκού-ελληνικού πολιτισμού εμφανίστηκαν χάλκινοι και ασημένιοι μηχανισμοί που φάνηκαν να τρώνε φαγητό.

Στη Ρωσία, τα κουτάλια χρησιμοποιήθηκαν αρκετούς αιώνες νωρίτερα από ό, τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στα ανιχνεύματα αναφέρει την τάξη των πλοιάρχων του πρίγκηπα Βλαντιμίρ (X αιώνα) για την κατασκευή κουβερτών αργύρου για ολόκληρη την ομάδα του. Μέχρι αυτή τη φορά Στη Ρωσία, έχουν χρησιμοποιηθεί παντού ξύλινα κουτάλια. Σε μερικές οικογένειες, οι ίδιοι οι τεχνίτες έκαναν συσκευές για φαγητό. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποίησαν τα προϊόντα των κουταλιών. Ως υλικό που χρησιμοποιείται: ασβέστη, σφενδάμι, σημύδα, φέτα, δαμάσκηνο, μήλο. Αυτά ήταν απλά και πρακτικά προϊόντα. Έγιναν λαξευμένες και ζωγραφισμένες πολύ αργότερα.

Εκτός από την Ιταλία και την Ελλάδα, εξοικειωμένοι με τα μαχαιροπήρουνα από τη βαθιά αρχαιότητα, τον 13ο αιώνα, ασημένια κουτάλια εμφανίστηκαν στους λαούς της Ευρώπης. Τα στυλό απεικόνιζαν τους μαθητές του Ιησού Χριστού, επομένως τα στοιχεία του πίνακα έγιναν γνωστά ως "αποστολικά κουτάλια".

Τον 15ο αιώνα, εκτός από το χάλκινο και το ασήμι, άρχισαν να κατασκευάζουν επιτραπέζια σκεύη χαλκού και ορείχαλκου. Το μέταλλο θεωρείται ακόμα το προνόμιο των πλουσίων, οι φτωχοί χρησιμοποίησαν προϊόντα από ξύλο.

Ο Πέτρος ο Πρώτος πήγε να επισκεφθεί με τα μαχαιροπίρουνα του. Ακολουθώντας το παράδειγμά του, το έθιμο έχει καθοριστεί στη Ρωσία: όταν πρόκειται να σας επισκεφθεί, πάρτε ένα κουτάλι μαζί σας. Κατά τον 18ο αιώνα, όταν ανακαλύφθηκε το αλουμίνιο, τα πρώτα μαχαιροπίρουνα από το μέταλλο αυτό σερβίρονται μόνο σε ξεχωριστούς επισκέπτες, τα υπόλοιπα τρώγονταν με τη βοήθεια αργυρών συσκευών. Τον ίδιο αιώνα, τα στρογγυλά κουτάλια απέκτησαν μια οικεία και άνετη οβάλ εμφάνιση. Επιπλέον, η καθιερωμένη μόδα του τσαγιού έχει οδηγήσει στην παραγωγή μαχαιροπήρουνων διαφόρων μεγεθών.Μέχρι αυτή τη στιγμή, περιλαμβάνει την εμφάνιση των κουταλάκια του γλυκού, και λίγο περισσότερο - και καφέ.

Ο Γερμανός E. Geithner ήταν ο πρώτος στην Ευρώπη (1825) για την παραγωγή μαχαιροποιίας από κράμα χαλκού, ψευδαργύρου και νικελίου, τον ονόμασε Argentan. Το κράμα κοστίζει λιγότερο από το ασήμι, τόσο πολλοί ευρωπαίοι κατασκευαστές άρχισαν να το χρησιμοποιούν για τα προϊόντα τους. Σήμερα, αυτά τα κουτάλια ονομάζονται νικέλιο αργύρου, και ακόμα δεν έχουν χάσει τη δημοτικότητά τους.

Η ανακάλυψη του ανοξείδωτου χάλυβα στις αρχές του περασμένου αιώνα ήταν μια καμπή στην ιστορία των μαχαιροπήρουνων. Τώρα αυτό το μέταλλο αποτέλεσε τη βάση του 80% όλων των κουταλιών του πλανήτη. Το χρώμιο, το οποίο αποτελεί μέρος του προϊόντος, το προστατεύει από τη διάβρωση.

Σήμερα, τα κουτάλια είναι κατασκευασμένα από διάφορα μέταλλα και κράματα, αλλά το ασήμι εξακολουθεί να κρατιέται σε μεγάλη εκτίμηση.

Τα κουτάλια φαίνονται απλά, οικεία σκεύη κουζίνας. Όμως, αφού πέρασαν ένα μακρύ ιστορικό μονοπάτι, έγιναν συμμετέχοντες σε πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες. Για παράδειγμα, δεν γνωρίζουν όλοι εκεί που ήρθε η έκφραση "να νικήσει το μπακουσί", αν και όλοι γνωρίζουμε ότι έτσι μιλάνε οι άνθρωποι για τεμπέληδες. Στην περίπτωση των κουταλιών, υπάρχει ένα απλό έργο - να σπάσουν ένα κομμάτι κομμάτια (baklushi), τα οποία γίνονται κενά για τα μελλοντικά προϊόντα. Στην παραγωγή κουταλιού, η κτύπηση του μπακουσί θεωρήθηκε εύκολη υπόθεση και ανατέθηκε στους πιο άσχημους μαθητευόμενους.

Στις παλιές μέρες όλοι είχαν το δικό τους κουτάλι. Όταν τα πρώτα δόντια εμφανίστηκαν σε ένα νεογέννητο και άρχισε να λαμβάνει άλλα τρόφιμα από το μητρικό γάλα, του δόθηκε ένα μικρό κουτάλι. Πιστεύεται: εάν είναι κατασκευασμένο από ασήμι ή χρυσό, το μωρό δεν θα χρειαστεί τίποτα στο μέλλον. Οι σύγχρονοι άνθρωποι συχνά στραφούν στο έθιμο, δίνοντας στο μωρό ένα ασημένιο κουτάλι "ανά δόντι".

Οι άνθρωποι πίστευαν σε άλλα σημεία που σχετίζονται με τα μαχαιροπήρουνα:

• τοποθετώντας δύο κουτάλια σε ένα φλιτζάνι, μπορείτε να περιμένετε έναν γάμο.
• το κουτάλι έπεσε από το τραπέζι - περιμένετε να επισκεφθεί μια γυναίκα, το μαχαίρι έπεσε - ένας άντρας θα έρθει?
• τα επιπλέον μαχαιροπίρουνα ήταν στο τραπέζι κατά τη διάρκεια οικογενειακού δείπνου - θα υπάρχει επισκέπτης.
• Μη χτυπάτε στο τραπέζι με ένα κουτάλι - το πρόβλημα θα έρθει?
• εκείνοι που γλείφουν ένα κουτάλι μετά από ένα γεύμα, περιμένοντας έναν ευτυχισμένο γάμο.

Το αντικείμενο του πίνακα παίζει το ρόλο του στη φοιτητική ζωή του παρελθόντος. Τον 19ο αιώνα, οι νέοι που φοιτούν στο Πανεπιστήμιο του Καζάν έβαλαν κουταλάκια κάτω από το ντουλάπι πριν από κάθε εξέταση, προκειμένου να περάσουν επιτυχώς τις δοκιμές. Είναι δύσκολο να πούμε ποιο νόημα τέθηκε σε αυτό το σημείο, αλλά οι μαθητές πίστευαν ότι λειτούργησε. Στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, χρησιμοποιήθηκε ένα κουτάλι για έναν άλλο λόγο: ένα μεγαλοπρεπές μαχαιροπίρουνα κόπηκε από ένα δέντρο σχεδόν το μέγεθος ενός άνδρα και έδωσε στον πιο πίσω μαθητή ένα σημάδι παρηγοριάς.

Ο διάσημος δάσκαλος του σουρεαλισμού Σαλβαδόρ Ντάλι χρησιμοποίησε ένα κουτάλι ως ξυπνητήρι. Έδωσε μεγάλη σημασία στον ύπνο κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά δεν ήθελε να ξοδέψει πάρα πολύ χρόνο σε αυτό. Που κοιμόταν στην αγαπημένη του καρέκλα, ο καλλιτέχνης κρατούσε ένα επιτραπέζιο αντικείμενο. Όταν έπεσε, ο Ντάλι ξύπνησε στον ήχο. Αυτή τη φορά είχε αρκετό να αναρρώσει για να συνεχίσει το έργο.

Στο επόμενο βίντεο θα βρείτε την ιστορία ενός κουταλιού σε εικόνες.