Ουρανοί πολύτιμοι λίθοι: περιγραφή των λίθων, η χρήση τους

Τα Ουράλ καλούνται σωστά το θησαυροφυλάκιο της Ρωσίας. Αυτό είναι ένα κιβώτιο μαλαχίτη γεμάτο με μια ποικιλία πολύτιμων λίθων.

Οι όμορφες πέτρες της Ουράλ άρχισαν να εξορύσσονται εδώ και πολύ καιρό, από την εμφάνιση των πρώτων Ρώσων εποίκων. Στα τέλη του XVI αιώνα, τροχόσπιτα με αγαθά άρχισαν να πηγαίνουν από την Ευρώπη στην Ασία και πίσω, από το Solikamsk στην Tura και το Tyumen. Στη συνέχεια ανακαλύφθηκε σιδηρομετάλλευμα, ακολουθούμενο από διακοσμητικές διακοσμητικές πέτρες, αχάτη και ίασπη. Η αναφορά τους εμφανίζεται για πρώτη φορά στον XVII αιώνα.

Εκείνη την εποχή, η εξόρυξη διεξήχθη με βιοτεχνικό τρόπο, πραγματοποιήθηκαν ανασκαφές με τη βοήθεια ενός πικκαξ και ενός φτυάριου. Οι κοιλότητες, οι λάκκοι και οι σήραγγες σχεδόν δεν ενισχύθηκαν και η εργασία παρουσίαζε κίνδυνο όχι μόνο για την υγεία αλλά και για τη ζωή. Συχνά πολύ όμορφα πετράδια που βρέθηκαν ακριβώς στην επιφάνεια της γης, κατά μήκος των όχθων των ποταμών και των ρυακιών, αλέθονται κατά την επεξεργασία των κήπων λαχανικών. Οι μεταλλωρύχοι αρχικά απλώς πωλούσαν ακατέργαστες πέτρες στους αντιπροσώπους. Αλλά σταδιακά άρχισαν να εμφανίζονται οι πλοίαρχοι, που έμαθαν πώς να κόψουν, να κατασκευάσουν πρωτότυπα κοσμήματα, σουβενίρ.

Στις καταθέσεις Ural υπάρχουν σχεδόν όλα τα ορυκτά που ενδιαφέρουν τους κοσμηματοπωλεία και σε μεγάλες ποσότητες. Ορισμένα από αυτά βρίσκονται μόνο στην περιοχή.

Στην επιστήμη της ορυκτολογίας υπάρχει ένας όρος όπως η "ημιπολύτιμη λωρίδα των Ουραλίων". Αυτό είναι το έδαφος της εμφάνισης των πολύτιμων, ημιπολύτιμων και διακοσμητικών πετρών, που βρίσκονται στην ανατολική πλαγιά των Ουραλίων. Το μήκος της από το βορρά προς το νότο είναι περίπου 100 χιλιόμετρα. Σε επαγγελματικό επίπεδο, τα πετράδια των Ουραλίων άρχισαν να μελετώνται μόνο στα τέλη του 19ου αιώνα.

Η πρώτη και μεγαλύτερη κατάθεση εκείνη την εποχή είναι ο οικισμός Murzinka. Ήταν εδώ το 1668 ότι οι πρώτοι πολύτιμοι λίθοι βρέθηκαν από τους αδελφούς Tumashev. Από εκεί και πέρα, η ζωή του οικισμού άλλαξε ριζικά. Οι κάτοικοι κοντινών χωριών άρχισαν να εξορύσσουν πολύτιμους λίθους. Από εδώ και πολλά χρόνια αρχίζουν να έρχονται εδώ, οι κάτοικοι από άλλα μέρη, το χωριό μεγάλωσε.

Η πέτρινη θήκη αναπτύχθηκε περαιτέρω κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μεγάλου Πέτρου. Εκδίδουν διάταγμα σύμφωνα με την οποία ο καθένας και οπουδήποτε θα μπορούσε να ψάξει και ορυχείο μεταλλευμάτων, χάρη στην οποία πολλά εργοστάσια εμφανίστηκαν στα Ουράλια. Την ίδια στιγμή ξεκίνησε η κατασκευή της Αγίας Πετρούπολης. Για την κατασκευή και τη διακόσμηση των κτιρίων και των παλατιών απαιτούνται όλο και περισσότεροι διαφορετικοί τύποι πέτρας, καθώς και τεχνίτες που ξέρουν πώς να το χειριστούν. Οι ειδικοί των μεταλλείων εστάλησαν στα Ουράλια για να οργανώσουν τα ορυχεία στη σωστή κλίμακα.

Για περισσότερα από 200 χρόνια ανάπτυξης, εκατοντάδες τόνοι όμορφων πετράδων και ημιπολύτιμων λίθων, όπως οι topazes, οι βερίλλοι, οι alexandrites και πολλοί άλλοι, απομακρύνθηκαν από τα ορυχεία Murzinsky.

Ένα άλλο διάσημο πεδίο είναι το Malyshevskoye. Παράγει πολύτιμα σμαράγδια εκπληκτικής ομορφιάς. Λειτουργεί στο παρόν. Το 1993, σε αυτό το ορυχείο εξορύσσεται ένας κρύσταλλος των 1,2 κιλών και το 2013 παράγεται μάζα μόλις πάνω από ένα χιλιόγραμμο.

Για πολλά χρόνια, ο μαλαχίτης ήταν η υπερηφάνεια των Ουραλίων, θα μπορούσε κανείς να πει, το σήμα κατατεθέν. Από τις αρχές του 18ου έως τον 19ο αιώνα, αυτή η πέτρα εξορύσσεται σε τεράστια κλίμακα. Ο μαλαχίτης χρησιμοποιήθηκε για να κάνει κουτιά, τραπεζομάντιλα, βάζα, μωσαϊκά τοίχων, διάφορα μικρά σουβενίρ. Πωλήθηκε στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, στις Βερσαλλίες υπάρχουν διαμερίσματα διακοσμημένα με γυαλισμένες πλάκες αυτής της πέτρας.

Στη λαογραφία των ανθρακωρύχων και των προοπτικών της Ουράλ υπήρχαν εικόνες όπως το Copper Mountain και η κυρία του, που ήταν ιδιοκτήτης υπόγειων θησαυρών και μπορούσε να βοηθήσει έναν έντιμο εργαζόμενο στην αναζήτηση τους.

Οι Kyshtymsky, Tagilsky και Mednorudyansky ήταν επίσης διάσημοι. Σήμερα, οι διερευνηθείσες κοιλότητες του μαλαχίτη είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου αναπτυγμένες, μόνο σε μερικά σημεία μπορούν ακόμα να βρεθούν μικρά δείγματα. Ωστόσο, ορισμένοι επιστήμονες, γεωλόγοι και μεταλλολόγοι είναι σίγουροι ότι πολλά άθικτα αποθέματα αυτής της εκπληκτικής πέτρας αποθηκεύονται στα βάθη των Ουραλίων. Συνεπώς, η έρευνα συνεχίζεται και ίσως θα υπάρξει άλλη εποχή αφθονίας του μαλαχίτη.

Στα Ουράλια, υπάρχουν ποικίλα ορυκτά. Η λίστα μπορεί να περιλαμβάνει τα ακόλουθα φυσικές πολύτιμες και ημιπολύτιμες πέτρες.

• Αλεξανδρίτης. Κλείνει τα κορυφαία πέντε από τα πιο ακριβά και σπάνια πετράδια στον κόσμο. Χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό του είναι η αλλαγή του χρώματος από πράσινο σε φυσικό φως σε κοκκινωπό σε τεχνητό. Το όνομα ήταν προς τιμήν του ρωσικού αυτοκράτορα Αλέξανδρου Β '. Προς το παρόν, η κατάθεση alexandrite στα Ουράλια θεωρείται ανεπτυγμένη, η πέτρα δεν εξορύσσεται.

• Αμέθυστος. Με χημική σύνθεση είναι χαλαζία. Έχει ένα μωβ χρώμα, μερικές φορές με μια κοκκινωπή απόχρωση. Ελκυστική όχι μόνο στην κοπή, αλλά και με τη μορφή ακατέργαστου drusen. Οι ουδέτεροι αμέθυστοι στο εξωτερικό ονομάζονται Σιβηρίας.

• Emerald. Σύμφωνα με την ορυκτολογική ορολογία, ανήκει στο πράσινο βηρύλιο. Είναι ένα κόσμημα της πρώτης ομάδας, αλλά και μεταξύ των πέντε πιο ακριβά από αυτά, παίρνοντας την τιμητική τρίτη θέση. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1830. Τα σμαράγδια των κοιλάδων Ural χαρακτηρίζονται από το βάθος και τον πλούτο του πράσινου.

• Topaz. Ο διάσημος ερευνητής, ορυκτολόγος, ακαδημαϊκός Αλέξανδρος Ευγενιέβιτς Φέρσμαν δήλωσε ότι οι ρωσικοί τοπάζ διακρίνονται από το χρώμα και την ομορφιά μεταξύ παρόμοιων πολύτιμων λίθων από άλλες χώρες και μπορούν σωστά να ονομαστούν την υπερηφάνεια μας. Οι πέτρες από διαφορετικές λειτουργίες διαφέρουν σε χρώμα. Έτσι, για παράδειγμα, υπάρχουν άχρωμοι κρύσταλλοι στη ζώνη Ilmenogorsk. Το μεγαλύτερο είχε μάζα άνω των 10 κιλών. Κίτρινο και μπλε συναντάμε στο Murzinsky και Aduysky. Πορτοκαλί, ροζ και γαλαζοπράσινο - στα νότια Ουράλια.

• Demantoid, ή πράσινο ρόδι. Πολύ σπάνια και ακριβότερα από όλα τα γνωστά ρόδια. Η πρώτη πέτρα βρέθηκε το 1868, στην περιοχή του Nizhny Tagil. Έξι χρόνια αργότερα, το 1874, τα άρματα άρχισαν να εξορύσσονται στο ορυχείο Sysertsky. Το χρώμα των πέτρων μπορεί να ποικίλει: πράσινο, φιστίκι, κιτρινωπό μέλι, χρυσό.

• Diamond. Ένα από τα πιο σκληρά μέταλλα. Αυτό συμβαίνει σε διαφορετικά χρώματα. Το πιο κοινό είναι λευκό, διαφανές, μαύρο, γκρι. Υπάρχουν περιπτώσεις πράσινου, καφέ, κίτρινου, μπλε και ροζ. Τα διαμάντια από τα Ουράλια είναι από τα πιο ακριβά.

• Mariinskite. Η τελευταία ανακάλυψη των επιστημόνων. Το 2011, ένα ορυκτό ανακαλύφθηκε στα βουνά της Ουράλ, το οποίο είναι κοντά στη σύνθεση του αλεξανδρίτη. Η πέτρα είναι πράσινη, το χρώμα δεν αλλάζει όταν αλλάζει ο φωτισμός.

• Aquamarine. Ανήκει, όπως το σμαράγδι, στην ομάδα των βηρύλλων. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 19ου αιώνα, στο πεδίο Aduiskoye, βόρεια του Εκατερινγκμπουργκ. Έχει καλή διαφάνεια και γαλάζιο χρώμα.

Στα Μεσαία Ουράλια ανακαλύφθηκαν πλούσιες αποθέσεις τουρμαλίνης, κρυσταλλικού βράχου, καπνιστού χαλαζία, χρυσολίθου, βεριλιών διαφόρων χρωμάτων και πολλών άλλων όμορφων πολύτιμων λίθων υψηλής ποιότητας.

Μια ξεχωριστή ομάδα είναι οι λεγόμενες διακοσμητικές πέτρες. Είναι κατασκευασμένα από φθηνά κοσμήματα - μενταγιόν, χάντρες, δαχτυλίδια, βραχιόλια. Όπως και διάφορα στοιχεία, αγγεία, περίπτερα, θήκες τσιγάρων. Τα πιο συνηθισμένα είναι τα ακόλουθα.

• Μαλαχίτης. Η πιο γνωστή πέτρα της Ουράλ. Μαλακό, εύκολο στην επεξεργασία, μπορεί να κοπεί, γυαλισμένο, γυαλισμένο. Το αρχικό απαλό μοτίβο κοπής του επιτρέπει να χρησιμοποιείται στην παραγωγή ψηφιδωτών για διακόσμηση εσωτερικών χώρων.

• Ορλέτες ή ροδονίτη. Η Ουράλ έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα αυτού του είδους. Το χρώμα του ορυκτού ποικίλει από ανοιχτό ροζ έως σκούρο κεράσι, με μια τεράστια ποικιλία αποχρώσεων. Τις περισσότερες φορές αλέθουν τα σουβέρ, τα αγγεία και τα κηροπήγια.

• Jasper. 8 είδη αυτής της ημιπολύτιμης πέτρας εξορύσσονται στα Ουράλια. Ειδικά πολλά από αυτά στο νότιο τμήμα, συναντώνται σε όλο το βράχο του Jasper. Η σειρά χρωμάτων είναι διαφορετική ποικιλία: πράσινη, γκρι, κίτρινη, κόκκινη αποχρώσεις στους πιο παράξενους συνδυασμούς και μοτίβα. Το ορυκτό είναι ανθεκτικό, μπορεί να μεταποιηθεί και να γυαλιστεί, αποδειχθεί άριστο σε προϊόντα ομορφιάς.

• Σερπεντίνη. Πέτρα με μαλακή δομή. Χρώμα σκούρο πράσινο με μαύρες ή καφέ πιτσιλιές.

• Πυρίτη. Έχει υψηλή σκληρότητα, αλλά επεξεργάζεται καλά. Το χρώμα είναι κίτρινο-χρυσό, όταν γυαλισμένο, εμφανίζεται μια λαμπερή μεταλλική επιφάνεια.

• Τη Χαλκηδόνια και τις ποικιλίες της - αχάτη, όνυχα, μάτια γάτας, καρνεϊκά, mohovik. Αυτά τα μέταλλα κάνουν δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, μενταγιόν. Το χρώμα των λίθων μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό: πράσινο, κίτρινο, καφέ, μπλε, με πολλές αποχρώσεις.

• Jade. Πράσινο, φωτεινό πράσινο, μερικές φορές γαλακτώδες λευκό. Η σκληρότητα είναι αρκετά υψηλή. Συνήθως χρησιμοποιείται για την παραγωγή σουβενίρ.

Για αρκετούς αιώνες, τα προϊόντα από τους ουραλούς πολύτιμους λίθους είναι η υπερηφάνεια της Ρωσίας. Χρησιμοποιούνται ευρέως σε διάφορους κλάδους κοσμημάτων και πέτρας. Τα υπέροχα έργα των δασκάλων των Ουραλίων αποτιμώνται πολύ.. Εσωτερικά αντικείμενα, αναμνηστικά, κοσμηματοπωλεία, κοσμήματα και αποκλειστικά κοσμήματα είναι σε μεγάλη ζήτηση όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στο εξωτερικό.

Εδώ είναι - ημιπολύτιμοι λίθοι των Ουραλίων. Διαφορετικά σε χρώμα, σύνθεση, εφαρμογή, αλλά εξίσου όμορφο.

Αναθεώρηση των πολύτιμων λίθων της Ουράλ, δείτε το παρακάτω βίντεο: