Μοσχοβίτης: χαρακτηριστικά, τύποι και ιδιότητες

Η Μίκα είναι γνωστή στη Ρωσία από τους αιώνες X-XII. Η κατανομή του άρχισε με το Νόβγκοροντ και την Καρελιανή Χερσόνησο. Υπήρχαν οι πρώτες προσπάθειες να το χρησιμοποιήσετε ως γυάλινο παράθυρο. Στη Μόσχα, εμφανίστηκε μόνο μετά την κατάκτηση του Novgorod από τον Ivan the Terrible. Στους XVII-XVIII αιώνες. Μια μεγάλη ποσότητα ορυκτών εξήχθη στην Ευρώπη, όπου παράγονται προϊόντα και παράθυρο. Η προέλευση του ονόματος συνδέεται με αυτό: η λέξη Μοσχοβίτης προέρχεται από τις λέξεις Μόσχα και Μοσχοβία.

Εκτός από το όνομα που χρησιμοποιούμε, μούσκοβιτς, το ορυκτό ονομάστηκε επίσης αστερίας, λευκή μίκα, λευκοφιλλίτη, αντονίτης, σερικολίτη, σερνίκιτη.

Ο μοσχοβίτης ανήκει στην ομάδα των μυκήτων, την κατηγορία των υδατικών αργιλοπυριτικών. Χημικός τύπος KAl2 [AlSi3O10] (OH, F) 2. Δεν ισχύει για κοσμήματα. Το κύριο πεδίο εφαρμογής είναι η ηλεκτρονική.

Έχει την ακόλουθη σύνθεση:

• πυριτίου - 45,3%.
• νερό - 4,2%.
• αλουμίνιο - 38,7%.
• οξείδιο του καλίου - 11,8%.

Αυτά είναι λευκά ή άχρωμα κρύσταλλα. Και ανάλογα με το πού βρίσκονται, έχουν διαφορετικές αποχρώσεις. Από όλες τις ποικιλίες των αποχρώσεων, τα γκρι, γαλακτώδη-λευκά και λευκά μέταλλα είναι τα πιο κοινά. Ανάλογα με το βαθμό της γυαλάδας, διακρίνεται ο μαργαριτάρι, ο μεταξωτός ή ο γυαλινός μοσχοβίτης.

Τα τεμάχια βράχου έχουν μια σχηματοποιημένη, σπασμένη ή ελασματοειδή δομή διατομής σχήματος διαμαντιού. Τα πρόσωπα διακρίνονται από οριζόντια σκίαση και κρυστάλλους με μοναδικά, άνισα σχέδια διαφορετικών αποχρώσεων.

Η σκληρότητα του ορυκτού ποικίλει στην περιοχή των 2-2,5 στην κλίμακα Mohs (το διαμάντι λαμβάνεται ως απόλυτη σκληρότητα, η οποία έχει δείκτη σκληρότητας 10).

Μοσχοβίτη ελαστική, ελαστική, αλλά εύθραυστη πέτρα. Είναι εύκολα χωρισμένο σε χωριστές πλάκες και έχει πολύ καλή διάσπαση (συνέπεια της κρυσταλλικής δομής του). Λιώνει ελάχιστα (όχι κάτω από τους 1600 ° C), σχηματίζοντας έτσι μια κίτρινη ή γκρίζα μητέρα μαργαριταριού. Σε θερμοκρασία 850 ° C χάνει νερό. Όταν η αλληλεπίδραση με το οξύ δεν διαλύεται.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να σχηματίσουν μούσκοβιτ,

1. Μαγματική προέλευση. Ο μοσχοβίτης βρίσκεται σε φλέβες πυριγενής προέλευσης. Και ποτέ δεν σχηματίστηκαν στα ρέματα. Μετά την ψύξη και την κρυστάλλωση των μεσαίων και όξινων ματζών, απελευθερώνεται μούσκοβιτ. Πρόκειται για ένα βράχο που αποτελεί μέρος ορισμένων πετρωμάτων (για παράδειγμα, γρανίτη). Στην περίπτωση αυτή, ο μούσκοβιτς είναι διάσπαρτος σε ολόκληρη την περιοχή του πεγκμάτη (περιοχή σχηματισμού του "κύριου" βράχου) ή συγκεντρώνονται σε φωλιές (μπορούν να φτάσουν 1,5-2 μ.). Η στρωματοποιημένη δομή υποδηλώνει ότι βρίσκεται οριζόντια. Το βιομηχανικό ενδιαφέρον είναι μόνο διασκορπισμό μεγάλων κρυστάλλων. Στη δομή τους, βρίσκονται συχνά τέτοια στοιχεία όπως γρανάτης, τουρμαλίνη, χαλαζία, ζιρκόνιο, ρουτίλιο και άλλα.
2. Μεταμορφική προέλευση. Η επαφή των εισβολών (γεωλογική συσσώρευση των πυριγενών πετρωμάτων που σχηματίζονται στα βάθη του φλοιού της γης) και των πετρωμάτων.
3. Σε στρωματοποιημένους αργίλους και λιπαρά ιζήματα. Εκεί πέφτουν ως αποτέλεσμα της διαδικασίας των καιρικών συνθηκών. Υπό την επίδραση του ανέμου, μικρά κομμάτια από μούσκοβιτς σε ανοιχτές περιοχές είναι στρωματοποιημένα και καταιονισμένα με μικρά σωματίδια. Αν οι καιρικές συνθήκες είναι χημικές, ο μούσκοβιτς μπορεί να μεταφερθεί σε άλλους σχηματισμούς.

Ανάλογα με το πού κατατίθενται τα ορυκτά και ποιες ιδιότητες διαθέτουν, υπάρχουν διάφοροι τύποι.

• Fengit. Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό είναι μια μεγάλη περιεκτικότητα σε πυρίτιο. Το μαγνήσιο και ο σίδηρος στη σύνθεση μπορούν να αντικαταστήσουν το αλουμίνιο.Αν παρατηρηθεί υψηλή περιεκτικότητα σε χρώμιο στη χημική δομή, τότε αυτό το ορυκτό ονομάζεται mariposit.

• Damurit. Έχει λευκό χρώμα. Πρόκειται για ένα πυκνό ή λεπτό ορυκτό ορυκτό. Για το disthen είναι η μητρική φυλή.

• Roscoelite. Μικρό μεταλλικό νιφάδες πράσινου, καφέ ή μαύρου χρώματος με λαμπερό μαργαριτάρι.

• Fuchsite. Πέτρες με αυξημένη ελαστικότητα και ανθεκτικότητα. Μεγάλοι κρύσταλλοι σχηματίστηκαν στους βράχους του χρωμίου. Και ως αποτέλεσμα, η σύνθεση του ορυκτού είναι υψηλή περιεκτικότητα σε χρώμιο. Έχετε ένα φωτεινό πράσινο χρώμα.

• Sericite. Λευκή μαρμαρυγία με μικρή δομή με νιφάδες και μεταξένια λάμψη. Βρίσκεται κοντά σε τέτοιους τύπους ανοργανοποίησης όπως ο χρυσός και ο χαλκός. Σχηματίζεται σε σχιστόλιθο, φελλίτες, χαλαζίτες. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πυρίτιο. Δεν αλληλεπιδρά με οξύ και σχεδόν δεν τήκεται. Δημιουργείται σε μεσαία και μικρά βάθη υπό την επίδραση υδατικών διαλυμάτων και υψηλής πίεσης.

• Gumbel. Ορυκτό με ινώδη δομή. Έχει γκρι χρώμα. Η εξόρυξη πραγματοποιείται στα χωράφια της Καρελίας μαζί με ανθρακούχο σχιστόλιθο.

• Gilberttis. Πολύ σπάνια μορφή μαρμαρυγία. Έχει μια μικρή δομή με νιφάδες. Το χρώμα είναι πράσινο. Εξορύσσεται στις φλέβες του μεταλλεύματος.

• Gilles-bert. Μοσχοβίτη, με ανοιχτό κίτρινο χρώμα. Δημιουργείται σε μεσαία βάθη στις φλέβες πεγκμάτη - μεγάλες κοιλότητες που μπορούν να φτάσουν σε μήκος 5-6 χλμ.

• Illit (όρος). Ορυκτό το οποίο αναμειγνύεται με πηλό. Η δομή παραμένει λαξευμένη.

Η χημική σύνθεση του μούσκοβιτ μπορεί να έχει έως και 30 είδη ακαθαρσιών.

Περισσότερο από ένα τρισεκατομμύρια τόνους μαρμαρυγία εξορύσσονται στον κόσμο ετησίως. Η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία ξεπέρασαν τη βαθμολογία των χωρών για την εξαγωγή του μούσκοβιτς.

Στις ΗΠΑ, η εξόρυξη πραγματοποιείται στην κατάθεση Sprut Pine. Ένα πεδίο αναπτύσσεται επίσης στη Βόρεια Καρολίνα.

Στη Ρωσία, η ανάπτυξη του μούσκοβιτς βρίσκεται στις περιοχές Mamsko-Chui, Stupinsky, Yensky.

Ο τομέας Mamsko-Chuyskoye βρίσκεται στην περιοχή Irkutsk στις ορεινές περιοχές Baikal-Patom. Το μήκος των διερευνηθέντων βράχων είναι 250 χιλιόμετρα και το πλάτος είναι 50 χιλιόμετρα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη κατάθεση μαρμαρυγίας στη Ρωσία.

Η περιοχή Stupinsky βρίσκεται στην Καρελία, όπου αναπτύσσονται καταθέσεις όπως Plotina, Malinovaya Varakka και Tedino. Και στην περιοχή En της περιοχής Murmansk υπάρχουν καταθέσεις Rubinovoye και Yena.

Η εκχύλιση του μούσκοβιτου με μικρά νιφάδα είναι ταυτόχρονα με την εξόρυξη μεταλλευμάτων σπάνιων μετάλλων. Τέτοιες καταθέσεις αναπτύσσονται στην Ινδία (Rajasthan και Andhra Pradesh), τη Βραζιλία, τον Καναδά και τη Ζιμπάμπουε. Ο σοκολατούχος μασκοβίτης που εξορύσσεται σε χώρες όπως το Πακιστάν και η Φινλανδία είναι πολύ υψηλής ποιότητας.

Μοσχοβίτης μαγματικής προέλευσης εξορύσσεται από ασβεστολιθικές και κρυσταλλικές σχισμές στην Ιταλία (Άλπεις Πιεμόντε), στη Ρωσική Ομοσπονδία (Περιφέρεια Τσελιαμπίνσκ).

Το μεγαλύτερο ποσοστό παραγωγής φυλλώδους μασκόβιου προέρχεται από την Ινδία. Έχουν αναπτυχθεί αρκετές περιοχές με κοιτάσματα ορυκτών.

• Bihar (ένα κράτος στην ανατολική Ινδία, που συνορεύει στα βόρεια του Νεπάλ). Το έδαφος βρίσκεται στα βάθη της χώρας. Το πεδίο έρχεται στην οροσειρά των Ιμαλαΐων. Αποτελεί το 60% της συνολικής παραγωγής στη χώρα.
• Άντρα Πραντές (κράτος, το οποίο βρίσκεται στη νοτιοανατολική ακτή της χώρας). Περίπου το 25% της συνολικής εκχύλισης των φύλλων του Μοσχοβίτη. Στην κατάθεση αυτή εξορύσσεται μόνο ο μούσκοβιτς και τα ορυκτά του. Ο μοσχοβίτης παράγεται σε ρουμπινί και πράσινα χρώματα.
• Ρατζαστάν (κατάσταση στη βορειοδυτική Ινδία). Περίπου το 15% της συνολικής εκχύλισης των φύλλων του μυκοβέτη.

Αναφέρουμε τις ιδιότητες αυτού του ορυκτού.

1. Χρώμα: λευκό, ασημένιο λευκό, γαλακτώδες λευκό, ροζ, ανοιχτό κίτρινο, πράσινο, κόκκινο, γκρι, πρασινωπό καφέ. Μερικές φορές υπάρχουν μεταλλικά στοιχεία που περιέχουν πολλά χρώματα.
2. Οι ορυκτές πλάκες είναι διαφανείς.
3. Το κάταγμα έχει μαργαριτάρι, ασήμι ή μεταξένια λάμψη.
4. Δείκτες διάθλασης: Np = 1.552-1.572 και Ng = 1.588-1.615.
5. Οι ορυκτές πλάκες είναι ελαστικές.
6. Σκληρότητα σε 2-3 μονάδες στην κλίμακα Mohs (μπορεί να γρατσουνιστεί με ένα σκληρό αντικείμενο).
7. Η πυκνότητα κυμαίνεται από 2,5 έως 3,2 (ανάλογα με το ποσοστό σιδήρου).
8. Η επιφανειακή ανακούφιση βαθμιαία.
9. Καλό διηλεκτρικό.
10. Δεν αλληλεπιδρά με οξέα.
11. Λιώνει σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 1500 ° C.
12. Στην αφή μια ευχάριστη θερμοκρασία, μη λιπαρή.
13. Χαμηλή αντοχή στις καιρικές συνθήκες.
14. Σχετικά μέταλλα: τουρμαλίνη, απατίτη, χαλαζία, γρανάτης, σταβουλόλιθος.

Τα κύρια πεδία εφαρμογής του μουσκοβίτη είναι η μηχανική των οργάνων, η ραδιοεξοπλισμός και η ηλεκτρική βιομηχανία.

Υπάρχουν διάφορες βασικές χρήσεις του ορυκτού.

1. Ως διηλεκτρικό (Ο Μοσχοβίτης έχει καλές ηλεκτρικές μονωτικές ιδιότητες). Το μαρμαρυγία χρησιμοποιείται για αυτό. Ανάλογα με το μέγεθος των πλακών, το χρώμα και τις ακαθαρσίες τους στο ορυκτό, χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία ηλεκτρικών λαμπτήρων, λαμπτήρων πετρελαίου, γυαλιών μαρμαρυγίας, μονωτών, πυκνωτών ή τηλεφώνων.
2. Η σκόνη μαρμαρυγίας χρησιμοποιείται για τη δημιουργία πυροσβεστικών μέσων, πυρασφαλείας οροφών, πυρίμαχων χρωμάτων και κεραμικών προϊόντων. Επιπλέον, χρησιμοποιείται στην κατασκευή χαρτιού μαρμαρυγίας, ταπετσαρίας, εκρηκτικών, λιπαντικών και άλλων. Η σκόνη είναι κατασκευασμένη από αποκόμματα φύλλων μίκα.
3. Δημιουργία ημικατεργασμένων προϊόντων. Για παράδειγμα, μικανίτης. Είναι κατασκευασμένο από αλεσμένα απορρίμματα φύλλων μαρμαρυγία, κομμάτια από μούσκοβιτ που έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί και άλλα απορρίμματα μαρμαρυγίας. Η τεχνολογία παραγωγής του μικανίτη περιλαμβάνει τη συγκόλληση μεμονωμένων τεμαχίων σέλακ και την πίεση υπό υψηλή πίεση.

Κοιτάξτε την ομορφιά του ρουμπίνι στη Μόσχα, μπορείτε στο επόμενο βίντεο.