Πέτρες και Ορυκτά

Καλλιεργημένα μαργαριτάρια: ποικιλίες και διαδικασία καλλιέργειας

Καλλιεργημένα μαργαριτάρια: ποικιλίες και διαδικασία καλλιέργειας

ενταχθούν στη συζήτηση

 
Το περιεχόμενο
  1. Τι είναι αυτό;
  2. Τι είναι διαφορετικό από το φυσικό;
  3. Πώς γίνεται όλο και περισσότερο;
  4. Είδη
  5. Επεξεργασία
  6. Οδηγίες φροντίδας

Τα μαργαριτάρια είναι ένα από τα πιο όμορφα ζωικά ορυκτά. Δώρο της θάλασσας, που εξορύσσεται και χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα. Σε όλες τις εποχές, τα μαργαριτάρια θεωρούνταν την προσωποποίηση της αγνότητας και της ομορφιάς. Τα κοσμήματα με μαργαριτάρια καθιστούν την εικόνα θηλυκή και τρυφερή.

Τον 13ο αιώνα, εμφανίστηκαν τεχνολογίες στην Κίνα που διευκόλυναν την εξόρυξη του πολύτιμου λίθου. Αρχικά, συνίστατο στη σύλληψη μπάλες από πηλό, θραύσματα οστών και μινιατούρες φιγούρες του Βούδα στο μαλάκιο. Αλλά αυτή η μέθοδος έδωσε μικρά και άνισα μαργαριτάρια. Ωστόσο, μέχρι τον XVII αιώνα, η Κίνα παρέμεινε η μοναδική χώρα καλλιέργειας μαργαριταριών. Τον ίδιο αιώνα στην Ιαπωνία άρχισε να αναπτύσσεται το ορυκτό σύμφωνα με την κινεζική τεχνολογία.

Λόγω των διαφορών στο αρχικό υλικό, τα μαργαριτάρια αποδείχθηκαν αρκετά μεγάλα και ίσα. Αργότερα, στον 20ο αιώνα, η τεχνολογία καλλιέργειας μαργαριταριών διαμορφώθηκε εντελώς.

Είναι ενδιαφέρον ότι στη Ρωσία υπήρχαν και προσπάθειες καλλιέργειας του ορυκτού. Αναλήφθηκαν από τον μηχανικό C. Khmelevsky. Έχει αναπτύξει μια τεχνολογία για την ανάπτυξη ελαφρών κοίλων μαργαριταριών.

Τι είναι αυτό;

Θα καταλάβουμε με περισσότερες λεπτομέρειες τι καλλιεργούνται μαργαριτάρια. Η ίδια η διαδικασία της καλλιέργειας συνεπάγεται τη δημιουργία των αναγκαίων συνθηκών για τα κοχύλια και την τεχνητή διέγερση του μαλακίου. Για να αποκτήσετε ορισμένους τύπους πολύτιμων λίθων, οι εμπειρογνώμονες καταφεύγουν σε τέτοιου είδους κόλπα, όπως η χρώση ενός ήδη τελειωμένου προϊόντος, καθώς και ο καθορισμός του ερεθίσματος στον νεροχύτη με έναν ειδικό τρόπο για να αποκτήσετε το επιθυμητό σχήμα μαργαριτάρια.

Το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την καλλιέργεια αυτού του πολύτιμου υλικού παραχωρήθηκε το 1869 σε ιαπωνικό ερευνητή Κ. Μικιμότο. Αλλά η μαζική παραγωγή ξεκίνησε μόνο τον 20ο αιώνα.

Τι είναι διαφορετικό από το φυσικό;

Επί του παρόντος, η παραγωγή πραγματικών μαργαριταριών δεν διεξάγεται. Τον περασμένο αιώνα, απαγορεύτηκε η λεία του στο πλαίσιο του προγράμματος διατήρησης του πληθυσμού των μαλακίων (από τότε που το κέλυφος ανοίγει για επιθεώρηση, το μαλάκιο πεθαίνει).

Μεταξύ των μαργαριταριών "αυθόρμητης" καταγωγής και της εκπαίδευσης που καλλιεργούνται στο αγρόκτημα, υπάρχουν μόνο δύο διαφορές.

  1. Σε σκόπιμη παραγωγή μαργαριταριών, η διαδικασία του "ξένου σώματος" που εισέρχεται στο κέλυφος ελέγχεται από ένα άτομο. Στη φύση, αυτή η διαδικασία είναι τυχαία.
  2. Τα μαργαριτάρια, που καλλιεργούνται υπό την επίβλεψη ενός προσώπου, έχουν τη σωστή μορφή και μια επίπεδη επιφάνεια. Φυσικά, αν αυτές οι ιδιότητες δεν είναι χαρακτηριστικό ενός συγκεκριμένου τύπου ορυκτών.

    Και υπάρχουν επίσης κάποιες χημικές και φυσικές διαφορές μεταξύ των δύο τύπων πολύτιμων λίθων.

    1. Η πέτρα που καλλιεργείται σε ένα αγρόκτημα, όταν φοριέται, αποκτά θερμοκρασία κοντά σε εκείνη ενός ανθρώπινου σώματος. Αλλά απολύτως φυσική πέτρα θα παραμείνει κρύα.
    2. Τα καλλιεργημένα μαργαριτάρια έχουν μεγαλύτερη πυκνότητα από εκείνη που παράγεται στη θάλασσα.
    3. Η κοπή των θαλασσινών μαργαριταριών έχει μια μεταξένια εμφάνιση, και η περικοπή ενός καλλιεργημένου κόσμου θα εξαρτηθεί από τη φύση του πυρήνα.

      Η αξία των μαργαριταριών έχει προσελκύσει πάντα την προσοχή των απατεώνων. Και με την εξάπλωση των καλλιεργημένων χάντρων, άρχισαν να είναι πλαστά. Αλλά υπάρχουν πολλά σημάδια που θα αποκαλύψουν ένα ψεύτικο.

      1. Με πραγματικές πέτρες, η επιφάνεια δεν είναι ποτέ απόλυτα ομαλή και ομοιόμορφη.
      2. Δείκτης ελαστικότητας: εάν ένα ψεύτικο "πέσει" από ένα μικρό ύψος πάνω σε μια σκληρή επιφάνεια, τότε θα κυλήσει απλά, ενώ το αρχικό "άλματα".
      3. Στην κλίμακα Mohs, τα μαργαριτάρια έχουν πυκνότητα 3-4 βαθμών. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι εύκολο να γρατσουνίσουμε.Εάν συμβεί αυτό, τότε οι γρατσουνιές πηγαίνουν στο στρώμα του μαρούλι. Εάν γρατσουνίζετε ένα ψεύτικο, τότε μόνο το ανώτερο στρώμα χρώματος θα υποστεί βλάβη.
      4. Τα φυσικά μαργαριτάρια είναι πολύ δύσκολα στο χρώμα. Η τεχνολογία, η οποία περιλαμβάνει το χρωματισμό των χαντρών, βασίζεται στην αρχή του χρωματισμού όλων των στρωμάτων του μαργάρου. Όταν εκτίθεται σε μια τέτοια ζεστή χάντρα, το χρώμα δεν θα αλλάξει. Αλλά το ψεύτικο θα αλλάξει το χρώμα του.

      Φυσικά, αυτά είναι επιφανειακά σημάδια. Μόνο ένας επαγγελματίας μπορεί να διακρίνει ένα ψεύτικο ποιότητας από το πρωτότυπο.

      Πώς να διακρίνετε μεταξύ φυσικών και συνθετικών μαργαριταριών, δείτε το παρακάτω βίντεο.

      Πώς γίνεται όλο και περισσότερο;

      Ο σχηματισμός ενός μαργαριταριού είναι μια αντίδραση του μαλακίου σε ένα εξωτερικό ερεθιστικό που βρίσκεται ανάμεσα στο μανδύα και το κέλυφος του κελύφους ή απευθείας στο μανδύα (δίπλωμα του τοιχώματος του μαλακιού).

      Τα εξωτερικά στρώματα του κελύφους σχηματίζονται από ορυκτά που απελευθερώνονται από το εξωτερικό τμήμα του μανδύα. Παράγει επίσης μαργαρίνη που καλύπτει το εσωτερικό μέρος του κελύφους. Αυτό το χαρακτηριστικό χρησιμοποιείται στο σχηματισμό μαργαριταριών.

      Εάν το ερέθισμα είναι εντελώς βυθισμένο στο μανδύα, σχηματίζεται ο λεγόμενος σάκος μαργαριταριών, στον οποίο το μαλάκιο περιβάλλει σταδιακά το ερέθισμα. Έτσι γίνονται οι σφαιρικές χάντρες. Αν το ερέθισμα δεν βυθιστεί στο μανδύα, αλλά είναι στερεωμένο στο εσωτερικό στρώμα του μαργάρου, τότε το μαλάκιο αρχίζει να επεξεργάζεται μόνο το μέρος που είναι προσβάσιμο σε αυτό.

      Υπάρχουν διάφορες τεχνολογίες για την εισαγωγή ενός ερεθίσματος στο κέλυφος χωρίς να καταστραφεί το αχιβάκι.

      1. Τεχνολογία Linnaeus. Έκανε μια μικρή τρύπα στο νεροχύτη μέσα από την οποία έβαλε μια μικρή μπάλα ασβεστόλιθου. Το έκανε με ασημένιο σύρμα.
      2. Μια άλλη επιλογή προτείνει δημιουργώντας ένα λεπτό κενό μεταξύ των πτερυγίων κελύφους. Αυτό γίνεται με ειδικές λαβίδες.

        Θεωρητικά, όλοι οι τύποι μαλακίων με μητέρα μαργαριταριού μπορεί να παράγουν μαργαριτάρια. Αλλά τα περισσότερα είδη δίθυρων μαλακίων και ορισμένα γαστερόποδα έχουν ιδιαίτερη αξία.

        Μπορείτε να ταξινομήσετε την παραγωγή μαργαριταριών:

        1. με την τεχνολογία.
        2. σχετικά με τη σύνθεση του νερού.

        Διαφορετική πυρηνική και πυρηνική τεχνολογία.

        Δεν είναι πυρηνικά

        Με αυτή την τεχνολογία, ένα κομμάτι μαργάρου ή το εξωτερικό κέλυφος του ίδιου του κελύφους χρησιμοποιείται ως ερεθιστικό. Σε αυτή την περίπτωση, το σφαιρίδιο αποκτάται από πλήρη οργανική προέλευση. Αυτή η τεχνολογία ακολουθεί την πλειοψηφία των κτηνοτρόφων.

        Πυρηνική

        Σύμφωνα με την τεχνολογία αυτή, μια μικρή μπάλα χρησιμοποιείται ως ερεθιστικό. Με βάση το γεγονός ότι τέτοια κοσμήματα δεν είναι απόλυτα φυσική προέλευση, η τιμή τους είναι πολύ χαμηλότερη.

        Η σύνθεση του νερού εκπέμπει γλυκό νερό και θάλασσα.

        Κάθε μία από αυτές τις μεθόδους έχει τα δικά της πλεονεκτήματα. Τα οστρακοειδή που ζουν σε θαλάσσια νερά μπορούν να παράγουν μόνο μία χάντρα σε αρκετά χρόνια, ενώ τα περισσότερα γλυκά νερά μπορούν να δημιουργήσουν πολλές χάντρες.

        Υπάρχει μια διαφορά στο μέγεθος των χαντρών: λόγω του γεγονότος ότι μόνο ένα ερέθισμα βρίσκεται στα θαλάσσια μύδια, τα μαργαριτάρια τους είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά που παράγονται από τα γλυκά νερά μύδια. Κοσμήματα με θαλάσσια προέλευση μπορούν να φτάσουν τα 20 mm, ενώ η μέση τιμή για κοσμήματα γλυκού νερού είναι 5-12 mm.

        Και υπάρχουν επίσης διαφορές στις αποχρώσεις των χρωμάτων και στην ικανότητα να αντανακλούν το φως: τα μαργαριτάρια της θάλασσας έχουν ματ λωρίδα και τα γλυκά νερά - ιριδίζοντα.

        Παρά το γεγονός ότι η καλλιέργεια μαργαριταριών στο σπίτι - σκληρή δουλειά, στην Ιαπωνία, αυτό το χόμπι έχει γίνει δημοφιλές. Πωλούν ακόμη και ειδικά κιτ με στρείδια στρείδι, ένα ειδικό ενυδρείο και φαγητό. Για την κτηνοτροφία συνιστάται να πάρει την ενθουσιασμό στη φροντίδα των μυδιών. Τέτοιου είδους είδη μαργαριταριών όπως Kasumi και Mabe είναι πολύ συνηθισμένα για αναπαραγωγή. Οφείλουν τη δημοτικότητά τους σε σχετικά γρήγορα αποτελέσματα.

        Για να επιλέξετε τον τύπο των στρείδι για αναπαραγωγή, πρέπει να εξοικειωθείτε με διάφορους δείκτες:

        1. πόσο χώρο χρειάζεται για ένα στρείδι?
        2. ποιοι είναι οι αποδεκτοί δείκτες προσμείξεων στο νερό;
        3. πότε και πώς να ταΐσει το μαλάκιο.
        4. σε ποια ηλικία μπορεί να εισαχθεί ένας ερεθιστικός παράγοντας.
        5. πόσο χρόνο σχηματίζεται ένα μαργαριτάρι.

        Λαμβάνοντας υπόψη το ποσοστό του θανάτου των οστρακοειδών μετά την κοινή διέγερση και τη χαμηλή πιθανότητα να σχηματιστεί ακόμη και ένα μαργαριτάρι, για να έχετε τουλάχιστον δύο ή τρεις χάντρες, θα χρειαστεί να αγοράσετε τουλάχιστον δύο ή τρεις δωδεκάδες στρείδια. Για να τα τοποθετήσετε θα χρειαστεί ένα ενυδρείο 100-150 λίτρα. Προκειμένου το μαλάκιο να μην πεθάνει, θα είναι απαραίτητο να μετράται τακτικά η θερμοκρασία του νερού, οι ποσότητες αλάτων και ακαθαρσιών.

        Οι επιτρεπόμενοι δείκτες ακαθαρσιών στο νερό εξαρτώνται από τον τύπο των μαλακίων (ποτάμι ή θάλασσα). Ανάλογα με το πού, υπό ποιες συνθήκες και με ποιο χρονικό διάστημα καλλιεργούνται τα στρείδια, οι ακαθαρσίες αφαιρούνται ή προστίθενται από το νερό. Για συμβουλές σχετικά με αυτό το θέμα θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ειδικό - βιολόγο.

        Τα οστρακοειδή τρέφονται με οργανικά ιζήματα, φύκια και μικρούς οργανισμούς. Στις εκμεταλλεύσεις που διασπούν το ανοικτό νερό, υπάρχει μια ολόκληρη τεχνολογία για ισορροπημένη διατροφή μαλακίων. Εάν στην καλλιέργεια στο σπίτι υπάρχει η ευκαιρία να τοποθετηθεί ένα στρείδι σε μια θαλάσσια λιμνοθάλασσα φυσικής προέλευσης, τότε αυτό θα διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τη διαδικασία τροφοδοσίας του μαλακίου. Τα τρόφιμα για την οικιακή εκτροφή μπορούν να αγοραστούν σε εξειδικευμένα αγροκτήματα.

        Η εισαγωγή ενός κινήτρου είναι επίσης ένας μεμονωμένος δείκτης. Η ετοιμότητα του μαλακίου σε ξένο σώμα καθορίζεται από την ηλικία του, τον τύπο στον οποίο ανήκει και από τις συνθήκες κράτησης.

        Ο κύριος κίνδυνος είναι ότι ένα ανεπαρκώς ώριμο μαλάκιο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη διαταραχή του οικοτόπου του και να πεθάνει.

        Δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρονικό όριο όταν θα σχηματιστούν τα μαργαριτάρια. Διαφορετικοί τύποι μαλακίων απαιτούν διαφορετικό χρονικό διάστημα. Ο ταχύτερος χρόνος σχηματισμού κόσμημα είναι 2-3 χρόνια. Η μακρύτερη μορφή μαύρων μαργαριταριών είναι 9 χρόνια. Ένα μικρό μαργαριτάρι εγχώριας προέλευσης θα σχηματιστεί από 1,5 έως 4 χρόνια.

        Υπάρχουν διάφορα χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την απόδοση των αγροτών:

        1. ο θάνατος των μαλακίων προκαλεί απότομη πτώση της θερμοκρασίας.
        2. όταν αυξάνεται το ερέθισμα, 10-40% όλων των μαλακίων πεθαίνουν.
        3. όσο νεότερος είναι ο μύος, τόσο πιο ενεργά θα σχηματιστεί το στρώμα του μαργάρου.
        4. Υπάρχουν τρεις κύριοι δείκτες που διέπουν τις συνθήκες της περιεκτικότητας των μυδιών: θερμοκρασία νερού, χημική σύνθεση και δείκτης οξύτητας.

        Η μόλυνση και η ρύπανση του νερού, η εμφάνιση οργανικής ύλης εκεί, η εχθρότητα των μυδιών ή οποιαδήποτε άλλη αλλαγή στη χημική σύνθεση του νερού μπορεί να προκαλέσει επιδημία μεταξύ των μαλακίων.

        Είδη

        Ένα τελικό κόσμημα κατατάσσεται σύμφωνα με δύο παραμέτρους:

        • σε μορφή.
        • κατά βαθμό.

        Με τη μορφή υπάρχουν διάφορες ποικιλίες.

        • Το Σχ. Ένα κόσμημα επιμήκους σχήματος με ομαλή και ομαλή επιφάνεια. Το κεντρικό τμήμα είναι αρκετά ευρύ και προς τα άκρα η μορφή ομαλά στενεύει.
        • Σφαίρα. Μαργαριτάρια που μοιάζουν με μια τέλεια σφαίρα.
        • Ημισφαίριο. Τα κοσμήματα αυτής της ποικιλίας εμφανίζονται προς τα έξω σαν μια σφαίρα ελαφρώς πεπλατυσμένη πάνω και κάτω. Το ίδιο είδος μαργαριταριών, για την παραγωγή του οποίου έλαβε άδεια ο ιαπωνικός ερευνητής Κ. Μικιμότο (μια ποικιλία από Mabe).
        • Μπαρόκ. Τα μαργαριτάρια που έχουν σφαιρικό σχήμα, αλλά λόγω διαφόρων ασύμμετρων προεξοχών δεν ταξινομούνται ούτε ως σφαίρα ούτε ως ημισφαίριο.
        • Ημι-μπαρόκ Το κόσμημα έχει επίσης σφαιρικό σχήμα. Ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό είναι οι προβολές με τη μορφή λωρίδων.
        • Δάκρυ. Μαργαριτάρι με τη μορφή μιας σταγόνας ή δακρύων. Θεωρείται το πιο σπάνιο. Συχνά εμπίπτουν σε τιάρες και σκουλαρίκια.
        Ένα δάκρυ
        Σφαίρα
        Εικ

          Το πάχος του στρώματος του μαργάρου εξαρτάται από τον τύπο του μαλακίου και την περίοδο κατά την οποία υποβλήθηκε σε επεξεργασία το ερέθισμα.

          Τι είδους κόσμημα θα αποκτήσει εξαρτάται κυρίως από τον τύπο του χρησιμοποιούμενου στρειδιού μαργαριταριών.

          Στον κόσμο υπάρχουν περισσότερα από 25 είδη καλλιεργημένων μαργαριταριών.Κάθε φυτεία επιδιώκει να φέρει τα άγνωστα αποκλειστικά είδη σε κανέναν. Οι πιο συνηθισμένες ποικιλίες περιλαμβάνουν διάφορα είδη.

          • Ίσως η πιο διάσημη ποικιλία είναι jakya (takya). Το όνομα αυτού του είδους προέρχεται από το όνομα του μαλακίου. Παράγεται σε πολλά νησιά της Ιαπωνίας, του Βιετνάμ και της Κίνας. Παρά το γεγονός ότι αυτό το είδος μαργαριταριών παράγεται από τρεις χώρες, μόνο τα μαργαριτάρια που καλλιεργούνται στην Ιαπωνία θεωρούνται αναγνωρισμένα κλασικά. Τα μαργαριτάρια διακρίνονται από το τέλειο σχήμα και λαμπρότητα τους. Η διάμετρος ενός τυπικού σφαιριδίου είναι 10 mm. Η σειρά χρωμάτων τους ποικίλλει από λευκό, χρυσό, κρέμα έως ανοιχτό πράσινο και ελαφριά λεβάντα.
          • Σουφλέ. Το όνομα αυτό παραλαμβάνεται για την ομοιότητα με το επώνυμο γαλλικό επιδόρπιο. Στην παραγωγή κοσμημάτων ως πυρήνα ειδικού υλικού που απορροφά το νερό. Εξωτερικά, το κόσμημα αυτού του τύπου είναι πολύ παρόμοιο με τις σταφίδες. Το φάσμα των χρωμάτων τους κυμαίνεται από ροζ έως μοβ.
          • Ροζ Μαργαριτάρια Αυτά είναι εξαιρετικά σπάνια και ακριβά κοσμήματα. Η τιμή τους οφείλεται στο γεγονός ότι το σφαιρίδιο δεν μπορεί να εξορύσσεται χωρίς να σκοτωθεί το μαλάκιο. Αυτό καθιστά τη διαδικασία καλλιέργειας ασύμφορη και η φυσική εξαγωγή της απαγορεύεται. Μοιάζουν με μικρές ζεστές ροζ χάντρες ακανόνιστου σχήματος.
          • Μαύρο μαργαριτάρι. Εξορύσσεται στο νησί της Ταϊτής και στα νησιά των Φιλιππίνων. Στην παραγωγή του χρησιμοποιεί τα μεγαλύτερα δίθυρα μύδια στον κόσμο. Συνήθως οι χάντρες έχουν οποιαδήποτε σκιά.
          • Τύποι μαργαριταριών της Νότιας Θάλασσας. Με αυτό το όνομα συνδυάζονται τα εδάφη της Ωκεανίας, της Αυστραλίας και των νησιών του Ινδικού Ωκεανού. Τα μαργαριτάρια μπορούν να είναι διαφόρων ποικιλιών.
          • Έντισον. Παράγεται στην Ιαπωνία και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρόκειται για ένα μαργαριτάρι γλυκού νερού, το οποίο χαρακτηρίζεται από μεγάλο μέγεθος, λεία επιφάνεια, τέλειο σφαιρικό σχήμα και λαμπερό χρώμα. Από την άποψη της απόδοσής του, δεν διαφέρει από τη θάλασσα.
          • Mabe. Οι χάντρες αυτού του τύπου έχουν ημισφαιρικό σχήμα, εξαιτίας του οποίου είναι πολύ δημοφιλείς μεταξύ των κοσμηματοπωλών. Εξορύσσεται στην Ιαπωνία και στη Νοτιοανατολική Ασία.
          • Biwa Οι χάνδρες αυτού του τύπου έχουν ένα επιμήκη σχήμα. Σε μήκος φτάνουν τα 3-4 εκατοστά. Πρόκειται για ένα είδος γλυκού νερού μαργαριταριών, το οποίο άρχισαν να εκτρέφονται στην Ιαπωνία στην ομώνυμη λίμνη. Αργότερα η παραγωγή της γνώρισε την Κίνα και το Μεξικό.
          • Kasumi όπως. Ένα άλλο είδος που έχει γίνει ευρέως διαδεδομένο στην Ιαπωνία. Πρόκειται για ένα είδος γλυκού νερού, το οποίο έχει το σχήμα μιας ακανόνιστης σφαίρας, με απαλές αποχρώσεις. Λόγω του ότι ο συνολικός όγκος παραγωγής μαργαριταριών είναι χαμηλός, είναι ένα από τα πιο ακριβά.

          Επεξεργασία

          Η επεξεργασία είναι απαραίτητη για να δώσει το μαργαριτάρι μια εμφανή εμφάνιση πριν από την πώληση. Αυτό συνεπάγεται μια σειρά επιπτώσεων στο υλικό.

          • Λευκαντικό Η διαδικασία εφαρμόζεται για να δώσει στα χάντρα ένα ομοιόμορφο χρώμα ή για να ρυθμίσει το χρώμα προς την κατεύθυνση των ελαφρύτερων τόνων.
          • Χρωματισμός. Αυτή η τεχνολογία σας επιτρέπει να "ολοκληρώσετε" το χρώμα του κοσμήματος στην επιθυμητή απόχρωση. Θεωρείται αβλαβές για τη δομή του μαργαριταριού.
          • Αρχειοθέτηση ή λείανση. Χρησιμοποιείται όταν υπάρχει ανάγκη να γίνει λεία η επιφάνεια του κόσμου. Πριν από τη λείανση πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του διαμαντιού. Τώρα χρησιμοποιήστε σκόνη λευκού κοραλλιού ή αλάβαστρο. Όλο και περισσότερο, η άμεση παρέμβαση αντικαθίσταται από χημική επεξεργασία.
          • Ακτινοβολία - τη διαδικασία χρώσης του πυρήνα μαργαριταριών. Αυτό γίνεται με νιτρικό άργυρο και υπεριώδη ακτινοβολία.
          • Λείανση. Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπου το μαργαριτάρι σβήνει. Τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει μέσω άμεσης αλληλεπίδρασης με το ανθρώπινο σώμα ή λόγω ακατάλληλης χρήσης.

          Όταν παρεμβαίνει στη δομή μαργαριταριών, είναι αδύνατο να προβλεφθούν οι συνέπειες. Το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί από τις συνθήκες υπό τις οποίες καλλιεργήθηκε το συγκεκριμένο κόσμημα.

          Οδηγίες φροντίδας

            Όπως κάθε άλλο κόσμημα, τα μαργαριτάρια απαιτούν ξεχωριστή στάση και καλή φροντίδα. Το προϊόν θα διατηρήσει την αρχική του εμφάνιση περισσότερο, αν ακολουθήσετε μερικούς κανόνες.

            • Μην χρησιμοποιείτε την κρέμα πριν τοποθετήσετε το κόσμημα.Όταν αλληλεπιδράτε με χημικές ουσίες, το εξωτερικό στρώμα του μαργαριταριού μπορεί να καταστραφεί και θα χάσει τη λάμψη και τη φωτεινότητα.
            • Πριν επιστρέψετε το κόσμημα αφού το φέρετε, πρέπει να το σκουπίσετε με ένα στεγνό μαλακό πανί.
            • Τυλίξτε τα μαργαριτάρια σε ένα μαλακό πανί για αποθήκευση.
            • Η αποθήκη δεν πρέπει να είναι πολύ στεγνή.
            Γράψτε ένα σχόλιο
            Πληροφορίες που παρέχονται για σκοπούς αναφοράς. Μην αυτο-φαρμακοποιείτε. Για την υγεία, συμβουλευτείτε πάντοτε έναν ειδικό.

            Μόδα

            Ομορφιά

            Σχέση