Κλουβιά για τρωκτικά

Όταν αγοράζετε ένα τρωκτικό ως κατοικίδιο ζώο, τίθεται αμέσως το ερώτημα σχετικά με το πού θα ζήσει. Κλουβιά - αυτή είναι η καλύτερη επιλογή για αυτά τα ζώα. Ωστόσο, η προσέγγιση της επιλογής τους απαιτείται με κάθε ευθύνη, επειδή η φύση, η υγεία και το προσδόκιμο ζωής του κατοικίδιου ζώου εξαρτώνται από την ορθότητα της επιλογής του σπιτιού.

Ένας από τους βασικούς κανόνες όταν επιλέγετε ένα κλουβί για τρωκτικά (ανεξάρτητα από τον τύπο του) είναι ότι δεν θα πρέπει να έχει στερεά τοιχώματα (σύμφωνα με την αρχή του δοχείου). Σε μια τέτοια κατοικία υπάρχει ανεπαρκής κυκλοφορία αέρα, επομένως γίνεται υγρό μέσα. Σε τέτοιες συνθήκες, τα απορρίμματα θα υγράνουν γρήγορα, γεγονός που καθίσταται ο λόγος για την ενεργό αναπαραγωγή βακτηριδίων και δυσάρεστη οσμή και το ζώο μπορεί να αρρωστήσει.

Ο κλωβός δεν πρέπει να έχει τρύπες, αιχμηρές γωνίες, αποφλοιωτική βαφή, διαφορετικά το ζώο θα προσπαθήσει να δραπετεύσει, μπορεί να τραυματιστεί.

Το ύψος της παλέτας κλωβού δεν είναι μικρότερο από 10 cm, τότε το περιεχόμενό της δεν θα διασκορπιστεί από το κλουβί. Σήμερα, τα περισσότερα κύτταρα έχουν μια πλαστική παλέτα, η οποία είναι λογική. Ένα τέτοιο ταψί είναι εύκολο να καθαριστεί, δεν είναι επιρρεπές σε διάβρωση (όπως στην περίπτωση του μετάλλου), δεν απορροφά οσμές και δεν θα υποστεί βλάβη από ένα τρωκτικό (όπως συμβαίνει με το ξύλο). Ωστόσο, για μερικά μικρά τρωκτικά είναι καλύτερα να αποκτήσετε ένα κλουβί με ένα δάπεδο με σχιστόλιθο.

Πρώτον, τα κλουβιά τρωκτικών ταξινομούνται ανάλογα με το ποιος προορίζονται. Διαφορετικοί τύποι κατοικίδιων ζώων απαιτούν διαφορετικά είδη φροντίδας και, κατά συνέπεια, στέγαση. Επιπλέον, τα τρωκτικά διαφέρουν ως προς το μέγεθος, γεγονός που επηρεάζει το μέγεθος του κλωβού.

Μιλώντας για τις διαστάσεις, είναι απαραίτητο να σταθώ στο ύψος της κυψέλης. Τα κλουβιά που συνδέονται μεταξύ τους με σκάλες κατά μήκος των οποίων μπορεί να τρέξει το ζώο. Επιπλέον, τα σπίτια αυτά είναι βέλτιστα για τη διατήρηση αρκετών κατοικίδιων ζώων του ίδιου είδους.

Για να καταλάβετε αν ο κλωβός είναι κατάλληλος για ένα κατοικίδιο ζώο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια απλή φόρμουλα. Για αυτό, πολλαπλασιάζονται οι παράμετροι του μήκους, του πλάτους και του ύψους ενός στοιχείου. Ο αριθμός που προκύπτει πρέπει να διαιρείται σε 100 000. Στο τέλος, λαμβάνετε μια εικόνα που σημαίνει πόσοι ενήλικες μπορούν να ζήσουν σε αυτό το κλουβί.

Το μήκος του κλωβού, όπως ήδη αναφέρθηκε, καθορίζεται από το μέγεθος του τρωκτικού. Για μικρά ζώα (αρουραίοι, ποντίκια, χάμστερ) αρκεί μια κατοικία μήκους έως 30 cm. Εάν το ζώο είναι μεγάλο (τσιντσιλά, ινδικό χοιρίδιο) τότε ο κλωβός πρέπει να είναι τουλάχιστον 100 cm.

Εξετάστε περισσότερες επιλογές για τη στέγαση για διαφορετικούς τύπους τρωκτικών.

Κλουβιά για αυτά τα κατοικίδια ζώα επιλέγουν αρκετά ευρύχωρα - τουλάχιστον 70-80 cm σε μήκος, 40-50 σε πλάτος με ύψος κλουβιού τουλάχιστον 25 cm. Εάν ζείτε ένα ζευγάρι ινδικών χοιριδίων, το μέγεθος του κλουβιού θα πρέπει επίσης να αυξηθεί κατά 1,5-2 φορές.

Ένα κλουβί υψηλής ή διώροφης, όπως ένα καταφύγιο με ράφια, δεν είναι κατάλληλο για αυτά τα κατοικίδια ζώα - τα ινδικά χοιρίδια και τα τσιντσιλά δεν είναι ικανά να ανέβουν στα σκαλιά.

Το καλύτερο υλικό για κλουβί ινδικού χοιριδίου είναι το μέταλλο ή το ισχυρό πλαστικό. Αλλά από τα ξύλινα ομόλογα θα πρέπει να εγκαταλειφθεί, επειδή αυτά τα τρωκτικά αγαπούν να δαγκώσει το δέντρο, και ως εκ τούτου είναι εύκολο να βλάψει το κλουβί.

Το πάτωμα πρέπει να είναι στερεό, βολικό όταν πρόκειται για πλαστική παλέτα. Είναι εύκολο και γρήγορο να αφαιρεθεί και να καθαριστεί. Το δάπεδο του κλουβιού για ινδικά χοιρίδια και άλλα μεγάλα τρωκτικά δεν είναι κατάλληλο. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το ζώο να πιάσει τα κλαδιά με τα πόδια του και να τραυματιστεί.

Για τα τσιντσιλά, είναι προτιμότερο να επιλέξετε παράθυρα, καθώς το ζώο αγαπά τους κλειστούς χώρους. Το υλικό μπορεί να είναι πλαστικό, γυαλί, ξύλο (τα ίδια τα ζώα προτιμούν φυσικά υλικά), καθώς και τους συνδυασμούς τους. Μέρος της βιτρίνας μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας μεταλλικές ράβδους ή πλέγματα.

Το συνιστώμενο μέγεθος κυττάρων για τους αρουραίους είναι 30 έως 50 cm. Για ποντίκια, μπορείτε να αγοράσετε μια κατοικία 1,5-2 φορές μικρότερη. Αυτά τα "σπίτια" έχουν σχεδιαστεί για να ζουν ένα τρωκτικό.

Ο βέλτιστος κλωβός είναι το μέταλλο με πυκνές ράβδους (ένα μαλακό μέταλλο όπως ένα πλέγμα αρουραίων, εάν επιθυμείται και η επιμονή περνά μέσα από), στο οποίο τα τοιχώματα αντιπροσωπεύονται από ράβδους και το δάπεδο είναι σχισμένο. Δώστε προσοχή στην απόσταση μεταξύ των ράβδων. Για ένα ενήλικο ζώο, δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 1,2-1,5 cm, για μικρά άτομα - 0,7-1 cm. Διαφορετικά, ο αρουραίος θα μπορούσε να τραυματιστεί προσπαθώντας να σπρώξει το ρύγχος μέσα από αυτά.

Αυτά τα τρωκτικά είναι τέλεια προσαρμοσμένα σε ένα κλουβί δύο ή τριών ορόφων, ένα σπίτι με σκάλες, αφού τα ποντίκια και τα ποντίκια είναι ενεργά ζώα, χρειάζονται κίνηση για να διατηρήσουν το σχήμα και την υγεία. Για το λόγο αυτό, η πιο ακατάλληλη επιλογή του σπιτιού - ένα terrarium με λείους τοίχους - σε αυτό τα ζώα δεν θα είναι σε θέση να προσκολληθούν και να ανέβουν.

Τα κλουβιά για χάμστερ μπορούν να εξοπλιστούν με τον ίδιο εξοπλισμό για αρουραίους και ποντικούς. Ωστόσο, στην περίπτωση των χάμστερ, το βέλτιστο μέγεθος του κλουβιού είναι 45 έως 45 cm με ύψος 15-20 cm. Διαφορετικές σκάλες, επίπεδα είναι αυτό που είναι απαραίτητο για την κατοικία του "σωστού" χάμστερ. Υλικά - μέταλλο ή πλαστικό.

Παρά το μικρό μέγεθος αυτών των τρωκτικών, χρειάζονται ένα αρκετά ευρύχωρο κλουβί. Διαφορετικά, οι γερβίλοι δεν θα μπορέσουν να ζήσουν τη διάρκεια ζωής τους. Οι βέλτιστες διαστάσεις δεν έχουν πλάτος μικρότερο από 50 cm και μήκος 60-70 cm.

Αυτά τα ζώα εύκολα διαχέονται μέσω ξύλου και πλαστικού, έτσι καλύτερα να αποκτήσετε μεταλλικά κλουβιά γι 'αυτούς (η παλέτα πρέπει επίσης να είναι κατασκευασμένη από μέταλλο). Αυτά τα τρωκτικά θα νιώθουν καλά σε συνδυασμένους κλωβούς πολλών επιπέδων, όπου ο πρώτος όροφος μπορεί να είναι γυαλί και ο δεύτερος από μεταλλικές ράβδους ή δίχτυα.

Όπως διαπιστώσαμε, τα περισσότερα τρωκτικά αισθάνονται άνετα σε ένα κλουβί με μεταλλικές ράβδους. Η παράταση της διάρκειας ζωής των τελευταίων θα βοηθήσει στην ειδική κάλυψη. Μπορεί να είναι από τους παρακάτω τύπους.

• Πολύχρωμο. Οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν βαφή σε σκόνη που προστατεύει το μέταλλο από τη διάβρωση και δίνει στο κελί μια ελκυστική εμφάνιση. Εντούτοις, τα κατοικίδια ζώα μπορούν εύκολα να τα καρφώσουν, μετά τα οποία παύουν να εκτελούν τις λειτουργίες που περιγράφονται παραπάνω, αρχίζουν να σπάσουν και να ανέβουν. Ως αποτέλεσμα, η κάλυψη αυτή είναι η πιο σύντομη και φθηνή (κυρίως αυτά τα κύτταρα παράγονται από εγχώριες και ουκρανικές εταιρείες).

• Ψευδάργυρος. Τα προϊόντα του μεσαίου τμήματος της τιμής είναι καλύτερα ανθεκτικά στις ζημιές και προστατεύουν από τη διάβρωση. Ωστόσο, αν το τρωκτικό λειώνει καλά τη ράβδο σε ένα μέρος ή ως αποτέλεσμα απρόσεκτης μεταφοράς, η επίστρωση ψευδαργύρου μπορεί να καταστραφεί και ο κλωβός θα αρχίσει να σκουριάζει. Συνήθως παράγεται από ρώσους, ουκρανούς, πολωνούς και κινέζους κατασκευαστές.

• PVC Θεωρείται ως η πιο σταθερή και ανθεκτική, τέτοια κύτταρα παράγονται κυρίως από ξένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο premium. Εντούτοις, παρά την αυξημένη αντίσταση, εάν μια τέτοια επίστρωση εξακολουθεί να είναι κατεστραμμένη, η διαδικασία διάβρωσης θα είναι αναπόφευκτη.

Για ένα άνετο περιβάλλον κατοικίδιου ζώου, είναι σημαντικό να φροντίσετε για την εσωτερική οργάνωση του χώρου του σπιτιού του.Για όλα τα τρωκτικά, θα πρέπει να αγοράσετε έναν τροφοδότη και έναν πότη (ονομάζεται "πότης θηλή"). Κατά προτίμηση, συναρμολογούνται. Αυτό θα εξοικονομήσει χώρο μέσα και θα εξασφαλίσει την τάξη εκεί.

Ένα άλλο υποχρεωτικό για όλα τα τρωκτικά "εσωτερικό" - ένα σπίτι. Σε αυτό, το ζώο μπορεί να κρύψει όταν κουράζεται και φοβάται. Πολλοί ιδιοκτήτες λένε ότι το σπίτι δεν είναι απαραίτητο - τα τρωκτικά εξακολουθούν να κοιμούνται μόνο σε ένα κλουβί, έξω από το σπίτι. Ωστόσο, το τελευταίο χρειάζεται, μάλλον, για την ψυχολογική άνεση του ζώου.

Εκτός από τα βασικά εξαρτήματα, υπάρχουν επιπλέον. Μπορούν να διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο του ζώου. Για παράδειγμα, τα καθιστικά ινδικά χοιρίδια και τα τσιντσιλά, τα οποία έχουν επίσης μια άκαμπτη και εύθραυστη σπονδυλική στήλη, δεν χρειάζονται απολύτως στον κλωβό μιας σκάλας, ράφια και έναν τροχό για λειτουργία.

Για ενεργούς χάμστερ και αρουραίους, οι σκάλες και άλλος εξοπλισμός αναρρίχησης είναι ζωτικής σημασίας. Βεβαιωθείτε ότι έχετε οργανώσει μια σκάλα στο κλουβί (μερικές από αυτές θα αντικατασταθούν από ένα περίπτερο, μια ειδική κουτάλα ή απλά μια σχάρα στερεωμένη από το ένα μέρος του κλουβιού σε ένα άλλο), μια ταλάντευση, διάφορα ξύλινα κύβους, σωλήνες που μπορούν να χρησιμεύσουν ως μεταβάσεις. Για κινητά τρωκτικά, μπορείτε να αγοράσετε αμέσως κλουβιά με λαβύρινθο ή να τα οργανώσετε μόνοι σας χρησιμοποιώντας σωληνώσεις.

Πριν ξεκινήσετε την κατασκευή μιας κατοικίας για ένα τρωκτικό, είναι απαραίτητο να καθορίσετε ποια υλικά θα είναι από.

Η ευκολότερη επιλογή (αλλά όχι πολύ άνετη για ένα τρωκτικό) είναι ένα πλαστικό δοχείο κατάλληλου μεγέθους.. Μια οπή γίνεται στο καπάκι για είσοδο. Μια ή περισσότερες πλευρές του δοχείου πρέπει να κοπεί, αντικαθιστώντας το πλαστικό πλέγμα. Το τελευταίο στερεώνεται με τη βοήθεια των σφιγκτήρων.

Ωστόσο, η μέθοδος που περιγράφεται παραπάνω είναι μάλλον μια παραλλαγή μεταφοράς ή προσωρινής στέγασης. Η κατασκευή ενός πλήρους σπιτιού αρχίζει με την κατάρτιση σχεδίων. Τα υλικά θα απαιτούν ξύλινες ράβδους διαμέτρου 3-4 cm, καθώς και γαλβανισμένο μεταλλικό πλέγμα με διάμετρο οπών όχι μεγαλύτερο από 20 mm.

Το επόμενο βήμα είναι να κόψετε τις ράβδους και να δημιουργήσετε ένα πλέγμα (ξύλινο πλαίσιο) που είναι κατάλληλο σε μέγεθος. Πριν από την κατασκευή των σανίδων, αντιμετωπίζονται καλύτερα με κάτι για πιο ανθεκτική λειτουργία. Για να γίνει αυτό, το συνηθισμένο βερνίκι σε ξύλο, εφαρμόζεται σε 2 στρώσεις.

Το γαλβανισμένο πλέγμα πρέπει να μετατραπεί σε μέρη - 4 τοίχους, δάπεδο και οροφή. Όλα αυτά πρέπει να είναι προσεκτικά διαστασιολογημένα και να ταιριάζουν με ακρίβεια ο ένας στον άλλο. Διαφορετικά, ο κλωβός θα είναι λοξός, πιθανώς η εμφάνιση οπών και ρωγμών μέσω των οποίων το ζώο θα ξεφύγει.

Μετά το κόψιμο του πλέγματος στις απαραίτητες λεπτομέρειες, τα σημεία κοπής θα πρέπει να επεξεργαστούν με γυαλόχαρτο. Πρέπει επίσης να πάει πάνω από ολόκληρη την επιφάνεια του πλέγματος για να εξαλείψει την εμφάνιση μεταλλικών φρεατίων και κομματιών στο τελικό προϊόν.

Το επόμενο βήμα είναι η παλέτα. Για τους αρουραίους και τα ποντίκια, μπορείτε να δημιουργήσετε μια παλέτα από κόντρα πλακέ ή μοριοσανίδα (κάτω μέρος) του ίδιου μεταλλικού πλέγματος. Όλα τα άλλα τρωκτικά δεν μπορούν να ζήσουν σε ένα κλουβί με ένα δίσκο πλέγματος, έτσι θα πρέπει να κάνουν ξύλο.

Τέλος, μπορείτε να προχωρήσετε στη συναρμολόγηση. Πρώτον, το κοντραπλακέ είναι καρφωμένο στο πλαίσιο (κάτω μέρος της παλέτας). Είναι σημαντικό να διασφαλίσετε ότι δεν στρίβει, πρέπει να χρησιμοποιήσετε συχνά τα νύχια. Κορυφαία πλέγμα "κύβος". Είναι πιο βολικό να το συναρμολογήσετε πρώτα, να συνδέσετε όλες τις λεπτομέρειες με μεταλλικό σύρμα και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσετε τα στηρίγματα επίπλων για να στερεώσετε το πλέγμα στο ξύλινο πάτωμα.

Σχετικά με τον τρόπο εξοπλισμού ενός κλωβού για τρωκτικά, δείτε παρακάτω.