Παλαιά Κριμαία: αξιοθέατα, πού είναι και πώς να φτάσετε;

Στο ανατολικό τμήμα της χερσονήσου Κριμαίας βρίσκεται η πόλη της Παλιάς Κριμαίας, η οποία έχει μια πλούσια ιστορία, επέζησε πολύ, αλλά διατήρησε το πρόσωπό της. Σήμερα είναι μέρος της περιοχής Kirov, λιγότεροι από 10.000 άνθρωποι ζουν εδώ.

Το έδαφος της πόλης είναι μοναδικό για κάθε ερευνητή και απλά έναν εραστή της μελέτης ιστορίας. Υπάρχουν αρκετές ζώνες νεολιθικών οικισμών με επώνυμα ονόματα - Bakatash, Stary Krym, Izyumovka. Κατά τις ανασκαφές στην πόλη, οι αρχαιολόγοι βρήκαν αντικείμενα κεραμικής αντίκες, τα οποία χρονολογούνται από τον 4ο έως 3ο αιώνα π.Χ. Αλλά αυτά τα στρώματα, ικανά να δώσουν απαντήσεις σε πολλές άλλες ερωτήσεις, εμποδίζονται από τα μεσαιωνικά στρώματα και καταστρέφονται εν μέρει.

Πιστεύεται ότι η εμφάνιση της πόλης έπεσε τον 13ο αιώνα, όταν η στέπα της Κριμαίας έγινε μέρος της Χρυσής Ορδής. Αλλά στην πόλη βρέθηκε μια τιμητική επιγραφή 222 μ.Χ. στις ανασκαφές, και αυτό μόνο αρκούσε για να αμφισβητήσει την επίσημη ημερομηνία της πόλης. Είναι γνωστό ότι στον 11ο αιώνα οι Αρμένιοι άρχισαν να εγκαθίστανται στην επικράτειά του και μετά από 3 αιώνες η πόλη έγινε ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο, έχοντας μια μεγάλη αρμενική αποικία και μια τάτρια δύναμη.

Όταν ο κανόνας των Ορδών εγκαταστάθηκε στα ανατολικά της χερσονήσου, εμφανίστηκε εδώ η πόλη Κύρυμ.

Οι εμπειρογνώμονες το προτείνουν η πόλη χωρίστηκε απλά σε 2 μέρη - στον μουσουλμανικό ήταν η κατοικία του Εμίρ και στους χριστιανούς έζησαν ιταλοί έμποροι. Και αυτά τα εδάφη αποκαλούνταν: ο πρώτος Κύριμος, ο δεύτερος Σολκάτ.

Ο 14ος αιώνας μπορεί δικαίως να θεωρηθεί η ακμή ενός οικισμού. Εκείνη την εποχή, η πόλη είχε το καθεστώς ενός μεγάλου εμπορικού κέντρου στο δρόμο του μεταξιού από το ασιατικό προς το ευρωπαϊκό μέρος. Αυξήθηκε με γρήγορο ρυθμό. Ήταν τότε ότι στο χωριό χτίστηκαν αρκετά τζαμιά και μανδράσες, μερικά από τα οποία έχουν διατηρηθεί μέχρι σήμερα.

Όταν η Κριμαία έπαψε να εξαρτάται από την Ορδή, σχηματίστηκε το Χαναν της Κριμαίας, κινήθηκε η πρωτεύουσα. Κατ 'αρχάς, η κατάσταση σημάνσεων απέκτησε τον Kirk-Yer, στη συνέχεια τον Bakhchisarai. Ο Κύριμ έχασε σταδιακά το καθεστώς του. Αυτή τη στιγμή, ο οικισμός άρχισε να ονομάζεται Eski-Kyrym, που μεταφράζεται ως "Old Crimea". Το σημερινό όνομα της πόλης, το οποίο από το 2014 έγινε μέρος της Ρωσίας, είναι απλά ένα χαρτί που προέρχεται από το παλιό όνομα, μόνο ρωσόφωνο.

Η πόλη είχε επίσης το όνομα Levkopol (στα χρόνια που συμπεριελήφθη στη Ρωσική Αυτοκρατορία), αλλά δεν κολλήθηκε.

Οι τρομερές σελίδες της ιστορίας της Παλαιάς Κριμαίας ήταν τα χρόνια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Το φθινόπωρο του 1941, οι εισβολείς εισέβαλαν εδώ και στις 13 Απριλίου 1944, όταν οι κοινές δυνάμεις του Κόκκινου Στρατού και των παρτιζάνων πήραν τον οικισμό, ο Wehrmacht διοργάνωσε μια τρομακτική σφαγή, 584 άνθρωποι σκοτώθηκαν, συμπεριλαμβανομένων 200 παιδιών.

Ιστορικά και αρχιτεκτονικά μνημεία στην Παλιά Κριμαία βρίσκονται, αν όχι σε κάθε στροφή, με εντυπωσιακή τουριστική συχνότητα. Στα τέλη του 18ου αιώνα, η Αικατερίνη Β επισκέφθηκε την πόλη. Εκείνος περίμενε για την άφιξή της, προς τιμήν του, που έχτισε ακόμη και ένα ανάκτορο, ένα σιντριβάνι στο ανατολικό ύφος, κιόσκι.

Πολλοί ταξιδιώτες έρχονται εδώ για να προσκυνήσουν τους τάφους του Αλεξάνδρου Πράσινο και της Γιούλια Δρούηνα, ο θεατρικός συγγραφέας Kepler θάβεται επίσης εδώ. Προσφώνησε και ζήτησε κάθε ευκαιρία να παραμείνει σε αυτά τα μέρη ο Κωνσταντίνος Παστόφσκι, ο σπουδαίος Ρώσος συγγραφέας, ενώπιον του οποίου η ίδια η Marlene Dietrich έπεσε στα γόνατά της.

Τέλος, τα τζαμιά, τα μοναστήρια και τα ξωκλήσια είναι περίεργα για τους τουρίστες στα κτίρια της αρχαιότητας που έχουν επιζήσει μέχρι σήμερα.

Σήμερα υπάρχουν αρκετές όχι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις που λειτουργούν στην πόλη, ο πληθυσμός της δεν αυξάνεται. Σχεδόν οι μισοί κάτοικοι της Παλαιάς Κριμαίας θεωρούν τους εαυτούς τους Ρώσους, το 35% θεωρούν τους εαυτούς τους Τάταρους της Κριμαίας. Ο δρόμος Simferopol-Feodosia περνάει μέσα από την πόλη.

Το κλίμα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ήπιο βουνό. Ο οικισμός του Agarmysh από τα βορειοδυτικά είναι κλειστός και οι κορυφές Karasan-Ob από το νότο. Εδώ ο ποταμός Churuk-Su ρέει, αλλά εξακολουθεί να είναι δύσκολο να το ονομάσουμε ποταμό, μοιάζει περισσότερο με ρεύμα, και μέχρι το καλοκαίρι στεγνώνει τελείως.

Η πόλη βρίσκεται σε υψόμετρο 320 μ. Πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Το καλοκαίρι είναι πολύ καλό εδώ, αλλά όσοι θέλουν να χαλαρώσουν σε ένα ζεστό κλίμα μπορούν να ακυρώσουν αμέσως αυτή τη διαδρομή. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, πράγματι, μπορεί να είναι ζεστό, αλλά οι νύχτες είναι πολύ δροσερές. Δεν υπάρχει ουσία που θα σας στοιχειώσει στην παραλία. Δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί τουρίστες εδώ, κυρίως συγγενείς των Παλαιών Κριμαίων έρχονται εδώ στη σεζόν.

Δεν υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία σε ένα τόσο μικρό χωριό - υπάρχουν 6. Εκεί μπορείτε να μείνετε στο σπίτι του Hunter's, στο ξενοδοχείο "Halal" στην ul. Βόρεια, 30 και Stamova, 48 ετών, στο ξενοδοχείο "Sunny Crimea", καθώς και στον ξενώνα "Zarema".

Αλλά αν δεν θέλετε να ζήσετε "στο διαμέρισμα", και τα ξενοδοχεία δίπλα στη θάλασσα είναι ακριβά για εσάς, είναι πιο κερδοφόρο να μείνετε σε ένα ξενοδοχείο στην Παλιά Κριμαία και να οδηγείτε στην παραλία με το αυτοκίνητο. Φαίνεται μόνο τόσο ακριβά και άβολα: η ενοικίαση ενός ξενοδοχείου δίπλα στη θάλασσα είναι πολύ πιο ακριβό.

Παρ 'όλα αυτά, δεν πάνε όλοι στην Κριμαία για χάρη του καυτού ήλιου: κάποιος δεν θέλει να "τηγανίσει", δηλαδή να βελτιώσει την υγεία τους. Περπατώντας μέσα από την πόλη, στην οποία θεραπεύεται και ο αέρας, είναι ήδη μια ανάκαμψη. Και με αυτοκίνητο, πραγματικά, απλά να φτάσετε στην παραλία.

Τα αξιοθέατα αυτής της μικρής πόλης είναι γεμάτα. Και αν χαλαρώσετε εδώ, υπάρχει χρόνος να δούμε τα πάντα.

Αυτό το ιερό είναι ένα από τα πιο σεβαστό για τους αυτόχθονες Crimeans. Όχι μόνο οι μουσουλμάνοι το επισκέπτονται, οι τουρίστες με ενδιαφέρον βρίσκονται στον παλιό ναό. Το τζαμί χτίστηκε το 1314, ενώ ο Χαν της Χρυσής Ορμής ήταν ο Μοχάμεντ Ουζμπεκιστάν, εξ ου και το όνομα.

Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, το κράτος του Τατάρ αναπτύχθηκε ενεργά, η μουσουλμανική πίστη εξαπλώθηκε στον πληθυσμό, και επομένως στο Σολκάτ, όπως αποκαλούσαν την Παλαιά Κριμαία, και αποφασίστηκε η κατασκευή ενός τζαμιού.

Κατασκευάστηκε με τη μορφή ορθογώνιας βασιλικής, μια γωνιά που συμπληρώθηκε από ένα μόνο μιναρέ, μια σπειροειδή σκάλα που οδηγεί σε αυτήν. Η είσοδος είναι διαμορφωμένη σαν πύλη, μέσα στο δωμάτιο υπάρχουν τρία ναυπηγεία, σε ένα από αυτά - ένα μιχράμπ. Αυτά είναι αληθινά πολύτιμα παραδείγματα τέχνης, καθώς η σκάλισμα στην πέτρα, στην οποία κατασκευάζονται τόσο η πύλη όσο και ο μιράμπ, μπορεί να ονομαστεί εξαιρετικά καλλιτεχνική.

Εκτός από το τζαμί, μπορείτε να δείτε τα ερείπια της madrasa - ένα γυμνάσιο για τους μουσουλμάνους, που ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα.

Και αυτό είναι το παλαιότερο τζαμί της Κριμαίας, αν και, σε αντίθεση με το προηγούμενο, δεν ενεργεί. Το όνομα του ναού δόθηκε από τον σουλτάνο Beibars, πιο συγκεκριμένα, ευγνώμονες σύγχρονοι ονόμαζαν ένα τζαμί προς τιμήν του. Υποστήριξε την κατασκευή το 1287. Ήταν μόνο μερικώς διατηρημένο, μόνο ερείπια παρέμειναν. Αλλά αν το σκεφτείς, πόσα αιώνες κρατούσε ο ναός σε αυτό το χώρο, ακόμη και τα ερείπια του είναι εντυπωσιακά.

Στους πρόποδες του μοναστικού βουνού βρίσκεται το αρχαίο αρμενικό μοναστήρι Surb Khach, το οποίο μεταφράζεται ως "ο ιερός σταυρός". Κατασκευάστηκε τον 14ο αιώνα.

Μπορείτε να περπατήσετε στην αρμενική εκκλησία Surb-Nshan με όμορφες βρύσες. Εδώ υπάρχουν ιερές πηγές, από τις οποίες οι τουρίστες δεν ξεχνούν να αντλούν νερό.

Ρίξτε μια ματιά στο παρεκκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα, που λατρεύεται από τους πιστούς, ως πολιούχος της θεραπείας.

Υπάρχει ένας μύθος σύμφωνα με τον οποίο ένα παρεκκλήσι χτίστηκε πάνω από την πηγή, όπου βρήκαν την εικόνα του αγίου. Στα τέλη της δεκαετίας του '40 του περασμένου αιώνα, το παλιό εκκλησάκι καεί, αλλά ήδη στις αρχές του 21ου αιώνα χτίστηκε ένα νέο με τα χρήματα των αδιάφορων ενορίτων. Πηγή διατηρημένου νερού.

Η ενορία της πόλης βρίσκεται στο δρόμο Συμφερούπολη – Kerch στο λόφο Kuzgun-Burun. Σε μεγαλύτερο βαθμό τον γνωρίζουν ως τον τόπο του τελευταίου καταφυγίου του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Αλέξανδρος Πράσινος.

Ο συγγραφέας δεν έγινε στις 8 Ιουλίου 1932, και στις 9 Ιουλίου το σώμα του θάφτηκε στο νεκροταφείο της πόλης. Αυτός είναι ο τόπος όπου οι οπαδοί του ταλέντου του έρχονται να τιμήσουν τη μνήμη του Green, επέλεξαν τη σύζυγο συγγραφέα Nina Green. Και έγραψε ότι από εδώ ήταν ορατό το χρυσό φλιτζάνι των ακτών της Θεοδοσίας, γεμάτο γαλάζιο, το οποίο ο Αλέξανδρος Στεφάνοβιτς αγάπησε πολύ.

Ο συγγραφέας κληροδότησε να εγκαταστήσει μια μέτρια διαδικασία κερασιού δαμάσκηνου, που λήφθηκε από ένα δέντρο που μεγάλωνε έξω από το σπίτι του, στην τάφρο του.

Στα μέσα της δεκαετίας του '40, κοντά στη Green, η μητέρα της συζύγου του θάφτηκε. Ο ίδιος ο σύζυγός του πέθανε το 1870, αλλά οι αρχές απαγόρευσαν την ταφή του δίπλα στον Αλέξανδρο Στεφάνουβιτς, και έπειτα η πιστή σύζυγός του θάφτηκε 50 μέτρα από την ταφή του συζύγου. Αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι ότι οι εκτελεστές της χήρας του Green είχαν τη δυνατότητα να την ξανακυσώσουν κρυφά ένα χρόνο αργότερα.

Έτσι συνέβη ότι δημιουργήθηκε μια λογοτεχνική νεκρόπολη κοντά στην οικογενειακή ταφή των Πράσινων - εδώ θάβονται εδώ ο συγγραφέας και ο εφευρέτης μυθιστοριογραφίας Βαντίμ Οκοτντίνοφ, ποιητής-μεταφραστής Γκριγκόρι Πετνίκοφ.

Και στα βάθη του εδάφους της παλιάς εκκλησίας, ο κινηματογράφος Alexey Kapler και η σύζυγός του, Γιούλια Δρούνα, βρήκαν το τελευταίο τους καταφύγιο. Και παρόλο που πέθαναν σε διαφορετικά χρόνια στη Μόσχα, εδώ ο διάσημος σύζυγος αποφάσισε να παραμείνει για πάντα.

Το 1960, η πόλη άνοιξε το Μουσείο Αλεξάνδρου Green House. Είναι μέρος του αποθέματος "Cimmeria M. Α. Voloshin." Ο τόπος θεωρείται μοναδικός, αφού δεν είναι η καλοκαιρινή κατοικία συγγραφέων - ήταν το μοναδικό του σπίτι.

Και έζησε εδώ τίποτα, ο λογαριασμός συνεχίστηκε για μέρες. Η Nina Nikolaevna την αγόρασε σε αντάλλαγμα για ένα χρυσό ρολόι καρπού. Ήταν η τέταρτη διεύθυνση του συγγραφέα στην πόλη, και η πρώτη ήταν δική του, όπου η Green είχε μικρή πιθανότητα να είναι ο οικοδεσπότης.

Ήταν εκεί που ο Αλέξανδρος Στεφάνουβιτς υπαγορεύει τις σελίδες του ημιτελούς έργου "The Touchy", και εδώ κρατούσε στα χέρια του το τελευταίο βιβλίο που δημοσίευσε κατά τη διάρκεια της ζωής του - "Autobiographical Tale".

Η σύνθεση της έκθεσης είναι τρία μικρά δωμάτια. Στο πρώτο, υπάρχει μια λογοτεχνική και μνημονιακή έκθεση, εδώ μπορείτε να βρείτε τα πράγματα του συγγραφέα, τα βιβλία, πίνακες ζωγραφικής, φωτογραφίες. Αυτοί είναι όλοι μάρτυρες της τελευταίας περιόδου της ζωής του Αλεξάνδρου Στεφάνουβιτς, χαζή, αλλά ταυτόχρονα μιλώντας τόσο πολύ. Εκπληκτικά, στο δεύτερο δωμάτιο τα πάντα παρέμειναν ακριβώς τα ίδια όπως ήταν στις τελευταίες ημέρες της ζωής του Green. Μόνο το ξύλινο πάτωμα έπρεπε να γίνει, πριν ήταν πήδημα.

Το μουσείο είναι το πνευματικό παιδί της πεζογραφίας χήρας. Η πεισματάρικη και σθεναρή στάση των γυναικών και η σαφής κατανόηση του στόχου και φυσικά η αγάπη του Δασκάλου τους έκαναν το αδιανόητο - ό, τι ήταν τόσο πολύτιμο γι 'αυτήν και αυτό είπε και συνεχίζει να μιλά για έναν από τους πιο λυρικούς και μυστηριώδεις συγγραφείς της ρωσικής λογοτεχνίας, επέζησε και ήρθε σε μας.Ούτε οι δύσκολες περίοδοι διωγμών ούτε η ναζιστική κατοχή ανάγκασαν τη Νίνα Νικοελέφνα να εγκαταλείψει το στόχο της δημιουργίας ενός μουσείου.

Κάθε χρόνο υπάρχει λογοτεχνική φεστιβάλ "Γροιλανδία" στα τέλη Αυγούστου, μέσα από τις προσπάθειες πολλών ποιητικών και άλλων οργανώσεων της Κριμαίας, πραγματοποιείται εορτασμός της δημιουργικότητας. Το αποκορύφωμα του φεστιβάλ μπορεί να ονομαστεί η ανύψωση εκείνων των κόκκινων πανιών στην πλαγιά του Αγίου Όρους. Και στις 24 Αυγούστου, όλοι όσοι συγκεντρώθηκαν για τη βόλτα των διακοπών από την Παλαιά Κριμαία στο Κοκτέμπελ, ακολουθώντας το μονοπάτι του Αλεξάνδρου Πράσινο.

Επισκεπτόμενος στο σπίτι-μουσείο του Green, για να λατρέψει τον τάφο του (όπου, παρεμπιπτόντως, η σύνθεση "Running Through the Waves") δεν είναι μόνο ένα αφιέρωμα στη μνήμη, ίσως όχι πλήρως εκτιμημένος συγγραφέας του ΧΧ αιώνα. Είναι επίσης ένας λόγος για να ανακαλύψετε νέα πεζογραφία, να διαβάσετε κάτι περισσότερο από το βιβλίο Scarlet Sails. Για τους ανθρώπους που γράφουν - έναν τόπο εξουσίας, έμπνευσης και δημιουργικού προσκυνήματος.

Το μουσείο Paustovsky στην πόλη άνοιξε πολύ αργότερα από το Μουσείο Πράσινου Σώματος, το 2005.

Και ο Πάστοφσκι έφτασε στην Παλαιά Κριμαία με σκοπό να δει την αγαπημένη πόλη της Πράσινης, να λατρεύει τον τάφο της. Αυτό συνέβη το 1934. Έζησε εδώ σε τρεις διευθύνσεις και ένα από αυτά έγινε το μελλοντικό μουσείο.

Εδώ έρχονται οι οπαδοί του επονομαζόμενου τουριστικού τουρισμού. Πρόκειται για ένα μικρό αγροτικό σπίτι του οποίου τα δωμάτια διατηρούν ίχνη της διαμονής του συγγραφέα στην οικογένειά του. Υπάρχουν πολλές φωτογραφίες του ίδιου του κλασικού και της γύρω περιοχής. Το πιάνο και ο καθρέφτης, ο φωνογράφος, τα αγγεία και τα βιβλία είναι όλα αριστερά εδώ και φαίνεται να περιμένουν τους ιδιοκτήτες.

Στην αυλή του σπιτιού υπάρχει ένα ζωγραφισμένο σκάφος, το οποίο αποτελεί σύμβολο της κατεύθυνσης που άνοιξε η Green. Στον κήπο όπου βρίσκεται το σκάφος, κάθε χρόνο γίνεται ένας ασυνήθιστος αγώνας. Οι φίλοι του συγγραφέα ξοδεύουν το Sorang (ο νυχτερινός άνεμος από το νότο, πολύ σπάνια παρατηρημένος από τους μετεωρολόγους).

Η παλιά Κριμαία είναι ένα μέρος όπου ο χρόνος έχει σταματήσει λίγο. Οι ναοί, τα μουσεία, που χαρακτηρίζονται από τη σφραγίδα της αρχαιότητας, καθιστούν την πόλη ασταθής, λίγο παγωμένη σε μια όμορφη, ρομαντική αιωνιότητα. Αυτό και η παλιά Κριμαία είναι πολύτιμα. Και τα υπόλοιπα σε αυτό είναι τα ίδια άγρυπνα και λυρικά. Υπάρχει επίσης ένα λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό μουσείο, το Κριμαϊκό Tatar Museum, καθώς και το μουσείο του σανατόριου "Old Crimea".

Υπάρχει ένα κεντρικό πάρκο στην πόλη, όπου μπορείτε να περπατήσετε το απόγευμα και το βράδυ. Είναι όμορφα διακοσμημένο, υπάρχει πολύ πράσινο.

Υπάρχουν παιδικές χαρές για τα παιδιά και, αν και μέτρια, αλλά και αξιοθέατα. Τα παιδιά θα ενδιαφέρονται για το οικολογικό πάρκο Safari Ranch Goat Balka. Μπορείτε ακόμη και να ταΐσετε τα ζώα που ζουν σε αυτό, με τα χέρια. Τα κατσίκια, τα ελάφια, οι λάμες και τα πουλιά ζουν σε ένα οικολογικό πάρκο.

Το Koktebel δεν απέχει πολύ από το σημείο αυτό, οπότε το ταξίδι είναι απίθανο να είναι πλήρες χωρίς επίσκεψη στο υδάτινο πάρκο και στο δελφινάριο. Σχετικά κοντά (23χλμ.) Η Θεοδοσία με τις υπέροχες παραλίες της.

Από το νέο αεροδρόμιο της Simferopol για να φτάσετε στην Παλιά Κριμαία μπορεί να είναι σε τακτική λεωφορείο. Μπορείτε να φτάσετε στο σταθμό λεωφορείων "Kurortnaya", από εκεί οι πτήσεις προς την Παλιά Κριμαία πηγαίνουν κάθε μισή ώρα.

Η απόσταση από τη θάλασσα είναι 20-30 χιλιόμετρα, τα πάντα είναι αρκετά συμπαγή, αν είστε με το αυτοκίνητο, είναι πολύ βολικό. Ο χάρτης δείχνει ότι ενώ ζείτε στην Παλιά Κριμαία, μπορείτε να ταξιδέψετε στις παραλίες Κοκτέμπελ, Σουάκ, Θεοδοσία.

Μια πόλη για στιχουργούς, ρομαντικούς, λάτρεις της ήρεμης ανάπαυσης και του καθαρού αέρα, της ιστορίας, της λογοτεχνίας και των ήσυχων θέσεων, που κρύβονται στη σκιά των μεγάλων θέρετρων. Αξίζει μια επίσκεψη!

Θα μάθετε περισσότερα για την Παλιά Κριμαία παρακολουθώντας το παρακάτω βίντεο.