Χαρακτηριστικά και τοποθεσία του Ακρωτηρίου Chameleon στην Κριμαία

Η Κριμαία δεν θεωρείται μάταια ως μια από τις πιο γραφικές γωνιές της τεράστιας χώρας μας. Ένας τεράστιος αριθμός αξιοθέατων και ενδιαφερόντων χώρων με μεγάλη ιστορία βρίσκονται σε μια μικρή πλατεία και καταπλήσσει τους τουρίστες με την ομορφιά τους. Ένα από τα πιο μυστηριώδη μέρη στο ανατολικό τμήμα της Κριμαίας είναι το ακρωτήριο Χαμαιλέοντας, που περιβάλλεται από έναν ενδιαφέροντα θρύλο. Ένας μεγάλος αριθμός τουριστών κάθε χρόνο επισκέπτεται αυτό το μνημείο της φύσης για να θαυμάσει την όμορφη θέα και το κύριο χαρακτηριστικό του ακρωτηρίου - τη δυνατότητα να αλλάξει χρώμα.

Το Cape Chameleon βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της χερσονήσου της Κριμαίας, κοντά στο χωριό Koktebel. Εξωτερικά, μοιάζει με μια μακριά και στενή λωρίδα που εκτείνεται 70 μέτρα στη θάλασσα και χωρίζει 2 κόλπους. Το υψηλότερο σημείο βρίσκεται σε 61 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο αιχμηρός χαμαιλέων σχηματίστηκε από την τέφρα πήλινου πετρώματος που εκτοξεύθηκε, κρίνοντας από τα αποτελέσματα των γεωλογικών μελετών, ένα μεγάλο ηφαίστειο Karadag.

Αυτό το ορόσημο είναι ένα φυσικό όριο που χωρίζει 2 διάσημους φυσικούς κόλπους: Silent and Dead. Είναι επίσης ο τόπος ενός μεγάλου αριθμού τουριστών. Ο ήσυχος κόλπος βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του ακρωτηρίου και έτσι ονομάζεται λόγω του ήρεμου κλίματος, το οποίο ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας δεν διαταράσσει την ηρεμία των κατοίκων. Οι νεκροί είναι από τη δύση, εδώ οι άνεμοι έσκαψαν με δύναμη και κύρια και προκάλεσαν το ναυάγιο πολλών πλοίων. Στα μουσεία της Κριμαίας, μπορείτε να βρείτε αρχαία ναυτικούς χάρτες του 14ου αιώνα, που απεικονίζουν το ακρωτήριο Χαμαιλέοντας.

Αυτό το μέρος πήρε το όνομά του για δύο λόγους. Πρώτα απ 'όλα, λόγω του κύριου χαρακτηριστικού του - την ικανότητα να αλλάζει το χρώμα. Το γεγονός είναι ότι η κορυφογραμμή αποτελείται από πήλινες πλάκες, οι οποίες παίρνουν μια ποικιλία αποχρώσεων ανάλογα με τη γωνία του προσπίπτοντος ηλιακού φωτός. Για ένα μοναδικό χαρακτηριστικό του πήλινου πετρίου μπορεί να παρατηρηθεί όλη την ημέρα και να δείτε όλες τις αλλαγές.

Τέτοιες μεταμορφώσεις συμβαίνουν όλο το χρόνο, ακόμη και το χειμώνα. Συνιστάται να παρατηρήσετε το ακρωτήριο από την ακτή και όχι από τη θάλασσα, ώστε να μπορείτε να γνωρίσετε καλύτερα τη μοναδικότητά του. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο η κορυφογραμμή έλαβε ένα τέτοιο όνομα είναι το σχήμα της, που μοιάζει με μια σαύρα, όταν βλέπει από την πλευρά ή από τον αέρα. Το ορόσημο έχει ένα άλλο όνομα. Το Toprakh-Kaya, το οποίο σε μετάφραση από τον Τατάρ στα ρωσικά σημαίνει "άργιλος" ή "βράχος λάσπης". Είναι αυτός ο τίτλος που το ακρωτήριο υποδηλώνει στους αρχαίους χάρτες.

Δυστυχώς, την άνοιξη του 2016, ο βράχος καταστράφηκε εν μέρει. Η ίδρυση του Toprakh-Kaya πλύθηκε μακριά με νερό και κατέρρευσε ακριβώς στη θάλασσα · πάνω από 100 m2 πήλινου πήγαν στον κόλπο Koktebel. Η σταδιακή καταστροφή του ακρωτηρίου είναι αδύνατο να σταματήσει, ωστόσο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η διαδικασία της πλήρους εξαφάνισης του ακρωτηρίου θα διαρκέσει για αρκετούς αιώνες. Η δομή του πηλού είναι πολύ μαλακή για να αντισταθεί σε έντονη βροχή και νερό από το λιώσιμο του χιονιού την άνοιξη.

Η ροή του νερού σταδιακά διαβρώνει το σχιστόλιθο και αφήνει μεγάλες ρωγμές σε αυτά. Αν κοιτάξετε πιο προσεκτικά, μπορείτε να διαπιστώσετε ότι ολόκληρο το Toprach-Kai είναι γεμάτο με αυτά. Κρίνοντας από τους παλιούς χάρτες, η καταστροφή άρχισε πριν από πολύ καιρό, καθώς μπορεί να δει κανείς ότι τον 14ο αιώνα το ακρωτήριο Χαμαιλέοντας ήταν πολύ μεγαλύτερο και ευρύτερο.

Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία που συνδέεται με το όνομα του ακρωτηρίου, το οποίο οι οδηγοί αγαπούν να πουν τους τουρίστες. Το βρήκε σε μία από τις τουρκικές πηγές. Ο θρύλος λέει ότι το 1475 ένα από τα πλοία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μπήκε τυχαία σε έναν από τους κόλπους, όπου δέχτηκε επίθεση από ένα τέρας τεράστιου μεγέθους, πολύ παρόμοιο με ένα υβρίδιο ενός χαμαιλέοντα και ενός φιδιού. Δυστυχώς, οι Τούρκοι πολεμιστές δεν μπορούσαν να νικήσουν το τέρας και να σκοτώσουν το ένα και το άλλο.

Μεταξύ των επιβατών του πλοίου ήταν μια τουρκική μάγισσα που, σύμφωνα με το μύθο, γύρισε τον χαμαιλέοντα σε ένα πήλινο βράχο. Φυσικά, όλα αυτά ακούγονται κάπως απίστευτα, αλλά, όπως λένε, σε κάθε μύθο υπάρχει τουλάχιστον ένας μικρός, αλλά ένας κόκκος αλήθειας.

Οι οδηγοί συνιστούν να επισκεφθεί κανείς την όψη του κόλπου Κόκτεμπελ το συντομότερο δυνατόν, διότι λόγω της καταστροφής είναι ήδη πολύ επικίνδυνο να περπατήσετε γύρω από το ακρωτήριο, και για να φτάσετε στο κεφάλι του Χαμαιλέοντα επιλύονται μόνο οι πιο απελπισμένοι ακραίοι λάτρεις. Το μονοπάτι έχει γίνει πολύ στενό και αν οι καταρρεύσεις συνεχίσουν με την ίδια συχνότητα, μπορούν να κλείσουν εντελώς προκειμένου να προστατευθούν οι άνθρωποι από την κατάρρευση. Πιθανότατα, μετά από μερικές δεκαετίες, ακόμη και η αρχή του μονοπατιού θα γίνει απρόσιτη για τους τουρίστες.

Πολλοί παραπονούνται ότι το μονοπάτι είναι ήδη τόσο στενό που είναι δύσκολο να περπατήσετε κατά μήκος του, και το παραμικρό αεράκι μπορεί να το βγάλει κάτω. Για το λόγο αυτό, η διέλευση από το Toprach Kaya απαγορεύεται αυστηρά στα παιδιά και πολλοί ενήλικες αρνούνται να κάνουν τέτοιες ακραίες βόλτες, ακόμη και με την άκρη του ακρωτηρίου και μια εκπληκτική θέα ολόκληρου του κόλπου Koktebel και των ακτών της Κριμαίας.

Ενώ το ακρωτήριο παραμένει ακίνητο και επισκέπτεται ετησίως χιλιάδες άνθρωποι που βρίσκονται στην ανατολική ακτή της Κριμαίας. Από Koktebel στο ακρωτήριο περίπου 4 χιλιόμετρα, το οποίο είναι αρκετά λίγο. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται ένα άλλο αξιοθέατο - ο τάφος ενός από τους γνωστούς συγγραφείς της εποχής του ασημιού Μ. Βολόσσιν. Είναι θαμμένος στην κορυφή του βουνού Kuchuk-Enishar.

Ο ευκολότερος τρόπος για να μεταβείτε στην πέτρινη σαύρα με το αυτοκίνητο, καθώς αυτή η μεταφορά οδηγεί προς αυτόν. Μπορείτε να φτάσετε με το λεωφορείο ή το λεωφορείο, ωστόσο, έτσι πρέπει να περπατήσετε μερικά χιλιόμετρα με τα πόδια. Για να βρεθείτε στην κορυφογραμμή, πρέπει πρώτα να έρθετε στο χωριό Koktebel. Τα κανονικά λεωφορεία φτάνουν στον χωματόδρομο που συνδέει το ακρωτήριο με το γειτονικό χωριό του Ordzhonikidze, μπορείτε να πάρετε ένα αυτοκίνητο ή να περπατήσετε κατευθείαν στο βράχο.

Σε κριτικές, οι τουρίστες προτείνουν να επισκεφτείτε το Chameleon το καλοκαίρι, όταν το κλίμα είναι πιο ευχάριστο. Πολλοί συμβουλεύονται να έρχονται στο ακρωτήρι το απόγευμα, ή καλύτερα στο ηλιοβασίλεμα, για να δουν καλύτερα πώς αλλάζει το χρώμα του Χαμαιλέοντα.

Κοιτάξτε την ομορφιά του ακρωτηρίου Chameleon μπορεί να είναι περαιτέρω.