Μοναστήρι του Ιερού Ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Bakhchisarai (Κριμαία)

Με την πνευματική δίψα χλευάζουμε

Στη σκοτεινή έρημο, γύρισα,

Και το έξι φτερωτό σεράφι

Σε ένα σταυροδρόμι εμφανίστηκα.

Α. S. Pushkin

Στην είσοδο της Εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου, οι Σεραφείμ υπομένουν υπομονετικά. Υπέροχα λαξευμένο από βράχο, αυτός ο θεματοφύλακας της θεϊκής μυστικότητας εμφανίστηκε εδώ με θαυματουργό τρόπο. Στη θέση του, υποτίθεται μια σκαλιστή στήλη, αλλά στην πιο κρίσιμη στιγμή το χέρι του κυρίου ξαφνικά σταμάτησε διστακτικά και τα τυχαία πέφτει από τα πέτρινα κομμάτια άνοιξαν το πρόσωπό του σε μια εκπληκτική εμφάνιση στο πρόσωπο ενός αγγέλου. Ο καλλιτέχνης χρειάζεται μόνο να φέρει ελαφρώς τη μυστηριώδη εικόνα που του φάνηκε.

Κάθε ναός έχει το δικό του άγγελο, αλλά όχι πάντα και όχι παντού μπορείτε να το δείτε στην πραγματικότητα. Από την ίδια στιγμή που γεννήθηκε το ιερό σπήλαιο της Κοίμησης της Θεοτόκου, η πλουσιότερη και, σε πολλές περιπτώσεις, τραγική, ιστορία του δώδεκα αιώνα συνοδεύτηκε από άγνωστα μυστικά και αινίγματα. Οι σεραφείμ - αυτοί οι άγγελοι αγάπης, φωτός και φωτιάς, που κατέχουν την υψηλότερη θέση στην ιεραρχία των τάξεων κοντά στον Θεό - συμβολίζουν αυτή την ιερή εγγύτητα.

Το Μοναστήρι του Ιερού Κοσμού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου βρίσκεται σε βολική τοποθεσία, 2 χιλιόμετρα από την πόλη Bakhchisarai, στο βράχο του φαραγγιού της Αγίας Μαρίας (Maryam Dar), όπου εξακολουθούν να παραμένουν θραύσματα από ταταρικά κτίρια του XVI αιώνα.

Βρίσκοντας στην καρδιά του φαραγγιού, ανάμεσα στα πιο γραφικά, δημιουργημένα από τις ομορφιές της φύσης της Κριμαίας γης, που περιβάλλεται από ισχυρούς και ψηλούς βράχους, αυτό το χιόνι-λευκό, ανθρωπογενές θαύμα δεν διαφωνεί καθόλου με το γύρω ορεινό τοπίο.

Ο δρόμος προς το μοναστήρι εκτείνεται κατά μήκος της χαράδρας του φαραγγιού της Μαρίας, όπου οι ορεινοί όγκοι είναι προσεκτικοί στα δεξιά τους και η απότομη κλίση του βράχου είναι στα αριστερά. Πάνω στο δρόμο, σε ομαλούς, επεξεργασμένους βράχους, υπάρχουν κυψελωτά κελιά που κόβονται από τα φορτωμένα χέρια των μοναχών.

Περαιτέρω, απροσδόκητα, από ένα παραμύθι, ένας λευκός θόλος του ναού της Μονής Κοίμησης της Θεοτόκου εμφανίζεται στο ύψος, στον οποίο πηγαίνει μια ευρύχωρη, μαγευτική σκάλα. Ταξίδι στα βάθη των αιώνων αρχίζει εδώ, όπου, σκύψιμο κάτω από το θόλο των παλαιών δέντρων, μπορείτε να εξετάσετε προσεκτικά τον τοίχο με πολλές εικόνες παγκοσμίου φήμης ναούς και μοναστήρια.

Η διακόσμηση της εκκλησίας είναι εντυπωσιακή στην αυστηρότητα της - δεν υπάρχουν ζωγραφισμένες οροφές, τοίχοι με πλακάκια και πλούσια ψηφιδωτά σε αυτό. Τίποτα δεν θα αποσπά την προσοχή προσκυνητές από το βασικό ιερό της δάφνης - τη θαυματουργή εικόνα της Μητέρας του Θεού "Τρεις-ένοπλες".

Στον κύριο ναό σπηλαίου, σκαλισμένο σε ένα βουνό, το φως, από πέτρα, εικονοστάσι διαχωρίζει το τμήμα του βωμού. Το πάτωμα καλύπτεται με ένα απλό μωσαϊκό στολίδι που μοιάζει με τα έργα της Χερσονήσου. Στα δεξιά της εισόδου κατά μήκος του τείχους είναι μια μικρή κιονοστοιχία. Αριστερά, από τα παράθυρα, οι διακριτικές ακτίνες του νότιου ήλιου διεισδύουν στο δωμάτιο.

Ανάμεσα στους κίονες, στον τοίχο στα δεξιά, υπάρχει μια μικρή σπηλιά όπου ο τιμημένος κατάλογος διατηρείται από την εικόνα της μητέρας του Θεού Μπαχχισαράι. Η ίδια ίδια εικόνα, η οποία έγινε ο λόγος για την κατασκευή του μοναστηριού, κινήθηκε στη διαδικασία της επανεγκατάστασης των χριστιανών από την Κριμαία (XVIII αιώνα). Για πολύ καιρό, μέχρι το 1918, κρατήθηκε στην Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου κοντά στη Μαριούπολη και έπειτα το ίχνος της έχασε.

Πίσω από το φράχτη δάφνης υπάρχουν αρκετοί ναοί, κελάρια μοναχών, καμπαναριό και υπόστεγα. Ορισμένες τουριστικές εγκαταστάσεις είναι ανοιχτές.

Κάπως κάτω από την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι ένας μικροσκοπικός ναός Μάρκος, σκαλισμένος στους βράχους.Τέλεια διακοσμημένο με ξύλο, φαίνεται πολύ ζεστό. Οι καθημερινές λατρευτικές υπηρεσίες πραγματοποιούνται εδώ, και η Κυριακή και οι εορταστικές υπηρεσίες λαμβάνουν χώρα στην κεντρική εκκλησία.

Στην κύρια πλατεία του μοναστηριού, προς τιμήν της εικόνας της Μητέρας του Θεού, βρίσκεται η "Ζωοδόχος Πηγή" και ένα εκκλησάκι που κτίστηκε πάνω από αυτό με τη μορφή συντριβάνι. Αρχικά, η εικόνα της "Πηγής Ζωής" υπήρχε σε λίστες χωρίς την εικόνα της. Αργότερα η φιάλη συμπεριλήφθηκε στη σύνθεση, και στη συνέχεια εμφανίστηκαν στην εικόνα οι εικόνες μιας δεξαμενής και μιας βρύσης.

Η εμφάνιση της μωσαϊκής εικονογραφικής εικόνας της "Παναγίας της Ζωής" συνδέεται με τη θαυματουργή θεραπεία της Θεοτόκου των Τυφλών, η οποία συνέβη τον 5ο αιώνα σε μια πηγή κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Ο πολεμιστής Leo Markell, ο οποίος ήταν μάρτυρας αυτής της θαυματουργικής θεραπείας και στη συνέχεια ανυψώθηκε στον αυτοκράτορα (455-473), ανέστησε ναός με το ίδιο όνομα (πηγή ζωτικής σημασίας) στον τόπο προέλευσης.

Από το 1993 ανοίγει ένα μοναστήρι στο μοναστήρι. Η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου αποκαταστάθηκε. Τα χωριστά εσωτερικά κτίρια της Μονής βρίσκονται ακόμη υπό ανασυγκρότηση.

Στην άλλη πλευρά της κοιλάδας μπορείτε να δείτε ασυνήθιστα κτίρια, παρόμοια με τις μεγάλες ουκρανικές καλύβες, με τυπικές στέγες. Ωστόσο, αυτά δεν είναι στέγες, αλλά προεξέχοντα βράχια, στα οποία οι εφευρέτες μοναχοί έχουν συνδέσει μόνο τοίχους, αφού έλαβαν άνετους χώρους χρησιμότητας. Περιέχουν διάφορα ζώα και λαχανικά για φαγητό.

Τώρα, εκτός από δύο ανακαινισμένους ναούς σπηλαίου, δημιουργήθηκε ένας σημαντικός αριθμός κτισμάτων: μεταξύ των οποίων είναι τα αδέρφια κτίρια, το ξενοδοχείο προσκυνητών και τα εργαστήρια. Στην κοιλάδα, χτίζονται ενεργά νέα κτίρια και αποκαθίστανται τα παλιά κτίρια.

Στην έξοδο από το μοναστήρι - ο δρόμος πιο μακριά από το λόφο, στο Chufut-Kale.

Σχετικά με την εποχή της κατασκευής, οι ιδρυτές και οι δημιουργοί της Μονής Ιεράς Κοίμησης σχεδόν δεν είναι γνωστό. Με την ευκαιρία αυτή υπάρχουν διάφορες εκδοχές, που επιβεβαιώνονται μόνο από θρύλους και αρχαίες πεποιθήσεις. Μπορούμε μόνο να πούμε με βεβαιότητα ότι αυτό το Ορθόδοξο μοναστήρι είναι το παλαιότερο από τα μοναστήρια της Κριμαίας. Οι προτεινόμενες εκδοχές της καταγωγής του μοναστηριού έχουν μια ευρεία χρονική διακύμανση - από τον 8ο έως τον 13ο αιώνα.

Η εμφάνιση του μοναστηριού, ένας αριθμός ειδικών, αναφέρεται στην περίοδο μεταξύ των XI και XV αιώνα. Εντούτοις, είναι πιθανό οι μοναχοί να εμφανιστούν στο φαράγγι της Μαρίας τον VIII αιώνα, κατά τη διάρκεια των εικονοστασίων απελάσεως τους.

Είναι πιθανόν ότι αρχικά οι μοναχοί έκοψαν το κτίριο του ναού από τα βράχια και το ίδιο το μοναστήρι σχηματίστηκε κάπως αργότερα.

Από τον 17ο αιώνα, το μοναστήρι ήταν η κατοικία των Μητροπολιτών των Γότθων (Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως). Προήλθαν από την πνευματική πορεία των Ελλήνων και από εκπροσώπους άλλων εθνικοτήτων που κάποτε είχαν μετατραπεί στην Ορθοδοξία.

Στο τέλος του πολέμου με τους Τούρκους το 1774, ο πρίγκιπας Α. Α. Προσοβόφσκι έφτασε στη χερσόνησο με τα στρατεύματα. Ενημερώνει τον κυρίαρχο ότι υπάρχει αρχαία ελληνική εκκλησία που δεν απέχει πολύ από το Bakhchisarai, λαξευμένη από το βουνό, και ο ανώτερος κληρικός του σκοπεύει να χτίσει ένα νέο ναό. Όμως, παρά το γεγονός ότι το τοπικό θρόνο ήταν επικεφαλής ενός φιλο-ρωσικού Χαν, αντί να ανακαινίσει το μοναστήρι, παραμελήθηκε.

Η διαδικασία αναβίωσης του μοναστηριού συνδέεται με το όνομα του Αγίου Ιωάννου που κατείχε τον άμβωνα του Χερσώνα το 1948. Το 1850 ο ναός άνοιξε επίσημα και ο Αρχιμανδρίτης Πολύκαρπος έγινε ο πρύτανης του. Στο άνοιγμα παρευρέθηκε ο ανώτατος κλήρος και πολλοί από τους προσκυνητές της Κριμαίας, συμπεριλαμβανομένων των Τατάρων, εμπνευσμένοι από την αποδοχή αυτού του γεγονότος.

Τον 20ο αιώνα, κοντά στο ναό, κτίσθηκε το μοναστήρι της Anastasia Sketeton Skete. Ανεβαίνοντας στο χώρο μιας παλιάς εκκλησίας, βρίσκεται 8 χλμ. Από το μοναστήρι.

Η σοβιετική κυβέρνηση δεν παραπονέθηκε στους πιστούς και το 1921 το μοναστήρι έκλεισε και στις εγκαταστάσεις του διοργάνωσε αποικία για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Από το 1929 το μοναστήρι σταδιακά ξεθωριάζει. Από το 1970υπήρχε ένα νευροψυχιατρικό ίδρυμα.

Η ενεργή αναγέννηση του μοναστηριού ξεκίνησε το 1991, με το ελαφρύ χέρι του Αρχιεπισκόπου της Συμφερόπολης, του Λαζάρου. Το 1993, όταν άνοιξε το μοναστήρι, ανακατασκευάστηκαν τέσσερις μονάρχες εκκλησίες, κυψέλες, σπίτι του ηγουμένου, καμπαναριό, η πηγή νερού και η κύρια σκάλα. Σήμερα, ο αριθμός των υπαλλήλων του μοναστηριού είναι ο μεγαλύτερος στην Κριμαία.

Οι προσκυνητές και οι τουρίστες που φτάνουν στο μοναστήρι είναι γεμάτοι με την πανέμορφη πνευματική ατμόσφαιρα της μονής στο δρόμο προς αυτήν. Η υψηλή αρχαία σκάλα και η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της Μονής, η εγγύτητα με την παρθένα φύση και κάτι μυστηριώδες - όλα αυτά δημιουργούν ασυνήθιστες, διαχρονικές εντυπώσεις.

Εκτός από την τέχνη του βράχου και του βράχου, τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του μοναστηριού τονίζουν τα παρακάτω κτίρια.

• Πύργος καμπάνας Ένα ενιαίο επίπεδο, χτισμένο με τη μορφή μιας στοργικής πόρτας, τακτοποιημένες στήλες της τάξης της Τοσκάνης είναι σαφώς ορατές σε πολύ υψηλή βάση. Όλα αυτά γλείφουν με μια επιχρυσωμένη στέγη σε σχήμα πανέμορφης σκηνής. Πάνω από τον κύριο ναό βρίσκεται μια ιδιαίτερα σεβαστή εικόνα της Μητέρας του Θεού, που βρίσκεται σε μια εσοχή με μια στριμμένη εικόνα.
• Κρήνη, πιο κοντά στους πρόποδες των σκαλοπατιών, εμπνευσμένο από ένα γλυπτό αγγέλου. Στα αριστερά της βρύσης είναι ένα άνετο σπίτι του ηγουμένου, που χτίστηκε τον 19ο αιώνα.
• Πλατφόρμα προβολής, που βρίσκεται μπροστά από την κύρια είσοδο του ναού, προσφέρει υπέροχη θέα στο φαράγγι και στα αρχαία ερείπια μιας ελληνικής πόλης.
• Χώροι χρησιμότητας μοναστήρια με κιονόκρανα που κρέμονται από αυτά.

Τα σπήλαια του μοναστηριού έχουν υπέροχες ακουστικές ιδιότητες. Στην προσγείωση μπροστά από την εκκλησία των σπηλαίων, οι φωνές των επισκεπτών βρυχηθουν, αλλά αξίζει να πάρουμε μερικά βήματα προς τα βόρεια και αυτός ο θόρυβος εξαφανίζεται σχεδόν εντελώς. Έτσι, ο ασβεστόλιθος με την πορώδη δομή του απορροφά έντονα θόρυβο. Γνωρίζοντας αυτό, οι οικοδόμοι του ναού αύξησαν το μέγεθος των χώρων της εκκλησίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, των οποίων τα τείχη αντανακλούσαν τον ήχο.

Λόγω αυτού, ο βωμός βρισκόταν στο κέντρο του ηχητικού συντονιστή και οι ήχοι των προσευχών έφθασαν μέχρι το Chufut-Kale, όπου μπήκαν στα κέρατα της σπηλιάς, αντανακλούσαν και επανεμφανίστηκαν στο μοναστήρι. Λόγω αυτού του γεγονότος, οι προσευχόμενοι Χριστιανοί είχαν την εντύπωση ότι μαζί με αυτούς, οι γύρω βράχοι παράγουν μια προσευχή.

Σχετικά με την εμφάνιση του ναού υπάρχουν αρκετοί όμορφοι μύθοι. Έτσι, ο νεαρός βοσκός, που οδηγούσε το κοπάδι σε μια από τις σπηλιές, παρατήρησε ένα έντονο φως μέσα του. Μέσα στο σπήλαιο, έκπληκτος βρήκε ένα εικονίδιο φωτισμένο από τη φλόγα ενός κεριού που έτρεχε στον αέρα, την εικόνα της Άγιας Θεοτόκου. Δεν υπήρχε όριο για τον θαυμασμό του, ειδικά αφού το επεισόδιο έλαβε χώρα στις 15 Αυγούστου, δηλαδή την Ημέρα της Κοίμησης της Θεοτόκου. Αφού πήρε την εικόνα στο σπίτι, το πρωί ο βοσκός ανακάλυψε ότι δεν ήταν εκεί.

Όμως, μετά από τη βοσκή, κοντά στην ίδια σπηλιά είδε και πάλι το φως και την εικόνα. Ο βοσκός έφερε την εικόνα στο σπίτι ξανά, αλλά η ιστορία επαναλήφθηκε. Οι συμπατριώτες της, έχοντας μάθει για αυτό το γεγονός, μαντέψαν ότι η Παναγία ήθελε ένα ναό προς τιμήν της να χτιστεί σε αυτό το μέρος.

Τα στεφανωμένα πρόσωπα επισκέφθηκαν τη Μονή Ιεράς Κοίμησης: αυτοκράτορες Αλέξανδρος Α 'και Β', Νικόλαος Ι. Τα θαυμάσια γεγονότα και φαινόμενα που συμβαίνουν εδώ προσελκύουν και προσελκύουν συνεχώς εδώ και τους χριστιανούς και τους απλούς ανθρώπους που πιστεύουν σε θαύματα.

Τα κύρια ιερά του μοναστηριού.

• Εικόνα Κοίμησης της Παναγίας σε ρόμπα από ασήμι - δωρεά του διοικητή Bakhchisarai Totovich. Οι πιστοί λαμβάνουν θεραπεία από ψυχικές και σωματικές ασθένειες από αυτό το δώρο. Απόδειξη αυτού - πολλά μενταγιόν από χρυσό και ασήμι, ως δώρα για να απαλλαγούμε από άγνωστες ασθένειες.
• Ένα αντίγραφο της εικόνας της Μητέρας του Θεού σε ασημένιο κόκκορα με κοσμήματα. Δωρεά της συζύγου του στρατηγού Μαρτύνοφ το 1856
• Ένα αντίγραφο της εικόνας της Μητέρας του Θεού του Κιέβου-Pechersk, σε μια επιχρυσωμένη ρόμπα - το δώρο του Μητροπολίτη Φιλάρετ με την ευκαιρία του εορτασμού του ανοίγματος της σκήτης.
• Εικόνα του Σωτήρος με 84 θραύσματα των λειψάνων των αγίων - ένα δώρο από τη Μονή Κορσούν της Παναγίας.
• Σταυρώστε με τη σταύρωση του Ιησού Χριστού. Σύνθεση τριών πολύτιμων ειδών ξύλου. Δώρο του Αγίου Όρους το 1850
• Η εικόνα της Παναγίας και του Παιδιού. Εμφανίζεται σε βράχους.

Είναι γρήγορο και εύκολο να φτάσετε στο μοναστήρι με λεωφορείο νούμερο 2, που ακολουθεί από το σιδηροδρομικό σταθμό Bakhchisarai μέχρι τη στάση "Staroselye". Στη συνέχεια, μείνετε λίγο βόλτα.

Με ιδιωτικές συγκοινωνίες είναι προτιμότερο να πάτε στο μοναστήρι από τον περιφερειακό δρόμο που περνάει μπροστά από τον Bakhchisarai (εάν μετακινηθείτε από τη Συμφερούπολη). Στο κομμάτι υπάρχει ένας αξιοσημείωτος δείκτης που δείχνει τη διαδρομή προς τον προορισμό ταξιδιού. Στη συνέχεια, περνώντας από τα πιο όμορφα βράχια, φτάνουμε στο Starosella και, παρκαρισμένο στο χώρο στάθμευσης, μεταφέρουμε στο μοναστήρι με τα πόδια.

Ακολουθούμε το παλιό τζαμί του Ταχτάλι-Τζαμί, που χτίστηκε τον 18ο αιώνα, όπου μπορείτε να σβήσετε τη δίψα σας στο σιντριβάνι που βρίσκεται εκεί, που σημαίνει την επερχόμενη ανάβαση στο μοναστήρι.

Τα ορεινά μοναστήρια είναι ένας ειδικός ιστορικός χώρος του πνευματικού πολιτισμού της Κριμαίας. Κάποια από αυτά ιδρύθηκαν από τους Βυζαντινούς πλοιάρχους ήδη από τον 8ο - 9ο αιώνα και δεν διέκοψαν τις δραστηριότητές τους, υπό το ζυγό του Τατάρ. Τα ίδια είναι τα ορεινά κτίσματα της Κατσι-Καλόνας και του Χειροποίητου Ναού.

Η Ιερά Μονή Κοίμησης της Θεοτόκου είναι το υποστηρικτικό υπόγειο της Ορθοδοξίας στην περιοχή της Κριμαίας. Οι εκδρομές σε αυτό το μοναστήρι συχνά συνδυάζονται με μια επίσκεψη στον ορεινό οικισμό Karaite του Chufut-Kale με την κένσα, τα μαυσωλεία και τα σπήλαια, γεγονός που εξηγείται από την εγγύτητα των τουριστικών εγκαταστάσεων.

Τέτοιες εκδρομές είναι βολικά διατεταγμένες στο πλαίσιο περιηγήσεων σε χώρους όπου μπορείτε να εξοικειωθείτε εκ των προτέρων με τους κανόνες, την αντίστοιχη προηγούμενη αναθεώρηση των μητρώων υπηρεσιών, τις τιμές και άλλες αποχρώσεις. Εδώ μπορείτε να βρείτε τις τιμές των εκδρομών προς διάφορες κατευθύνσεις και να βρείτε τις κατάλληλες επιλογές.

Για να επισκεφθείτε ένα χριστιανικό ιερό, οι γυναίκες πρέπει να φορούν μαντίλα και να φορούν κλειστά ρούχα. Η είσοδος στο μοναστήρι είναι ανοιχτή οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου, ωστόσο, οι τουρίστες μπορούν να επισκεφθούν μόνο λίγες αίθουσες.

Υπάρχουν πολλές τόσο σύνθετες εκδρομές (με διάφορα αντικείμενα απεικόνισης) από Bakhchisarai. Το κόστος τους κυμαίνεται από 500 έως 1500 ρούβλια.

Σχετικά με τη Μονή Ιερού Κοίμησης της Θεοτόκου στο Bakhchisarai, δείτε το παρακάτω βίντεο.