Όλα για το γενουατικό φρούριο στο Sudak
Το Γενοβέζικο Φρούριο είναι ένα μοναδικό αμυντικό συγκρότημα, το οποίο φτιάχτηκε από τους εφευρετικούς Γενουάτες στο ρομαντικό ύφος του Μεσαίωνα. Ως φρούριο για τις αποικίες της βόρειας ακτής της Μαύρης Θάλασσας, το φρούριο κάλυψε την είσοδο του κόλπου Sudak. "Τα πιο γραφικά ιστορικά ερείπια" - έτσι ο διάσημος συγγραφέας-ιστορικός MP Pogodin όρισε αυτή την περιοχή. Παρ 'όλα αυτά, σήμερα ο ορισμός των "ερειπίων" δεν θα είναι απολύτως δίκαιος.
Σήμερα, το φρούριο Sudak είναι ένα παγκοσμίου φήμης μουσείο. Από τις μοναδικές κατασκευές του 10ου - 15ου αιώνα, διατηρούνται και ανακατασκευάζονται τα τείχη του: τα ισχυρά τείχη του φρουρίου, οι πύργοι Dozorny και Portovaya, το προξενικό κάστρο, πολλά διάσημα θρησκευτικά κτίρια, τα επιζώντα στοιχεία των οικιστικών κτιρίων και οι οχυρώσεις του 6ου αιώνα.
Λίγη ιστορία
Η πόλη του φρουρίου για μια μακρά και πολυάσχολη ζωή σε διαφορετικές εποχές έφερε διάφορα ονόματα - Sudak, Sugdeya, Soldadiya, Surozh. Η ιστορία θυμάται πότε η Μαύρη Θάλασσα ονομάστηκε Surozhsky, και όπου επική στρατιώτες Surozh πολέμησαν απεγνωσμένα και με θάρρος. Το Σουάκ κατακτήθηκε από τους Khazars και τους Alans, Polovtsy και Έλληνες, Ρώσους και Τάταρους, Ιταλούς και Τούρκους.
Ήταν από το Surozh ότι τα διάσημα κρασιά Surozh παραδόθηκαν σε όλη την Ευρώπη. Εδώ έχτισε τον θείο του εμπορικού ταχυδρομείου του διάσημου πλοηγού Marco Polo. Πολλά ιστορικά μυστικά κρατούν τους σκληρούς παράκτιους βράχους του διάσημου Ακρωτηρίου. Η γεωγραφική θέση του Σουδακ είναι τόσο ευεργετική και μοναδική που στον XVIII αιώνα, όταν η Κριμαία έγινε η κληρονομιά της Ρωσίας, σχεδίαζε να μεταφέρει την πρωτεύουσα της Ταβρίας.
Γενοβέζικο (Σουδακ) φρούριο - αμυντικό συγκρότημα, χτισμένο τον 7ο αιώνα μ.Χ. ε σε ύψος 157 μ., που είναι ένας στερεοποιημένος κοραλλιογενής υφάλων με ομαλή κλίση από το βορρά και απότομα απότομα από το νότο. Ανεφάρμοστο από τα ανατολικά και νότια, απότομα από τα δυτικά και ευάλωτα μόνο από τα βόρεια, το βουνό ήταν ιδανικό μέρος για την κατασκευή μιας οχυρωμένης περιοχής που καλύπτει τον κόλπο.
Έτσι, η ευνοϊκή θέση του εδάφους, ο αρμόδιος σχεδιασμός και η δημιουργία οχυρώσεων κατέστησαν την οχυρωμένη περιοχή σχεδόν ανυπέρβλητη:
- από τη δύση - δύσκολη πρόσβαση
- από τη νότια και την ανατολή που προστατεύονται από απότομους ορεινούς σχηματισμούς, κινούνται προς την ακτή.
- από τα βορειοανατολικά - καλυμμένο με ειδική τάφρο.
Το φρούριο βρίσκεται κοντά στο Sudak σε ένα ευχάριστο περίπατο. Αυστηρά μιλώντας, δεν είναι απολύτως λογικό να το αποδίδουμε αποκλειστικά στους Γενουατικούς χρόνους. Πολύ πριν από αυτό, βρισκόταν εδώ η οχυρωμένη πόλη Σουτζέι, η οποία ανήκε στο Βυζάντιο.
Πολλές οχυρωμένες περιοχές της περιοχής ανήκουν στη βυζαντινή περίοδο της κυβέρνησης. Στις Γενουατικές εποχές χτίστηκαν πολλές οχυρώσεις στην Κριμαία, για παράδειγμα, η Κάπα, το Τσάμπαλο, το Βόσπορο, η Γιάλτα (Γιάλτα) και άλλες. Όλα αυτά είναι πλέον γνωστές πόλεις και αγαπημένα μέρη ανάπαυσης. Οποιοσδήποτε από αυτούς ίσως καλείται Γενουάτες. Για το λόγο αυτό θα ήταν πιο σωστό να ονομάσουμε το κάστρο του Σουδακ (ανάλογα με την τοποθεσία του).
Υπάρχουν άλλα ονόματα του φρουρίου - Sugdeya, Soldaya (Ευρωπαίος), Sugdak (Περσικά). Σύμφωνα με την κύρια υπόθεση, ο οικισμός Sugdey χτίστηκε το 212 μ.Χ. ε Σύμφωνα με μία από τις υπάρχουσες εκδοχές, οι Άλλοι ήταν οι αυτόχθονες κάτοικοί της. Αυτό αποδεικνύεται από τα αρχεία των μοναχών στα χρονικά του Sinaksar Sugdei.
Τον 6ο αιώνα, το Βυζάντιο ανήκε στην περιοχή. Τον 8ο αιώνα - οι Χαζάρες, και στο Ξ - Σουτζέγια πέρασαν και πάλι στους Βυζαντινούς. Από το τέλος του XI αιώνα, το έδαφος ήταν κάτω από το προτεκτοράτο του Polovtsy. XIII αιώνα - Sugdey κατέκτησε η Χρυσή Ορδή.Την περίοδο των ταραγμένων χρόνων στην Ορδή το 1365, κατακτήθηκε από τους Γενουάτες.
Εκείνη την εποχή, κατόπιν συμφωνίας με το Μογγολικό Χανάτε, η Γένοβα διέθετε ήδη εμπορικές θέσεις στο Cafe. Έτσι ξεκίνησε η γενουατική σελίδα στην ιστορία του φρουρίου, αλλά όχι για πολύ. Το 1475, οι πολεμοχαρείς Τούρκοι κατέλαβαν μερικά φρούρια στη θάλασσα αμέσως και στη συνέχεια το πριγκηπάτο του ίδιου του Θεοδώρου. Το 1771, τα ρωσικά στρατεύματα κατέκτησαν το φρούριο, όπου σταθμεύουν οι ιππείς του συντάγματος Kirillov.
Σήμερα, λόγω του τεράστιου όγκου των εργασιών αποκατάστασης που πραγματοποιήθηκαν, το γενουατικό φρούριο είναι μάλλον ένα πλήρες μνημείο της αρχιτεκτονικής, και όχι μόνο ιστορικά ερείπια. Παρ 'όλα αυτά, δεν ήταν δυνατό να αποκατασταθεί όλη η αρχαία οχύρωση.
Οι παλιές εποχές του Σουτζέι αποδεικνύονται από ισχυρούς τοίχους, πολλά κτίρια με ένα προξενικό κάστρο και ανακατασκευάστηκαν μοναδικές κατασκευές πύργων, οι οποίες διαθέτουν ανοιχτή (3-τοίχο) αρχιτεκτονική.
Περιγραφή
Οι κύριες οχυρώσεις περιλαμβάνουν το Προξενικό Κάστρο και 14 πύργους με ύψος μέχρι 15 μέτρα. Η συνολική έκταση της οχυρωμένης περιοχής είναι περίπου 30 εκτάρια. Οι τοίχοι ασβεστόλιθου κατασκευάζονται σε 2 επίπεδα (2 ζώνες άμυνας). Το ύψος των τοίχων της πρώτης γραμμής φτάνει τα 8 μέτρα, πάχος - μέχρι 2 μέτρα. Κατοικίες και θρησκευτικά κτίρια βρίσκονται στις βεράντες μεταξύ των τειχών. Οι τοίχοι μοιράζονταν τομεακά στους δρόμους που ανέβαιναν στο κάστρο των προξένων. Οι τεχνίτες βρίσκονταν με σύνεση πίσω από τον κύριο τοίχο λόγω της πιθανής ανάφλεξής τους.
Ο πρώτος αμυντικός ιμάντας της οχύρωσης αποτελείται από ένα κάστρο για τους προξένους και τους πύργους Αγίου Γεωργίου, Μπεζυγιανάνια, Πύλου. Οι ζώνες του φρουρίου στα βορειοανατολικά και βορειοδυτικά περιλάμβαναν δύο εμπλουτισμένες ζώνες, μεταξύ των οποίων ήταν οι πύλες και οι πρόσθετες οχυρώσεις. Στα άκρα του ανοίγματος εισόδου ανεγέρθηκαν δύο πύργοι: J. Torsello και Bernabo di Pagano. Σε ένα αρμονικό και ανυπέρβλητο αμυντικό συγκρότημα, όλες οι οχυρώσεις ενώθηκαν από ένα ισχυρό τοίχο που τους συνδέει.
Πάνω από την κύρια πύλη βρίσκεται ένα πιάτο με την ημερομηνία κατασκευής ολόκληρης της αμυντικής δομής (1389). Από τα βορειοανατολικά, η οχύρωση αντιπροσωπεύεται από άλλες τρεις πύργους: Lucini de Flicco Lavane, Corrado Chicalo, Pasquale Judiche. Από τα βορειοδυτικά της οχυρωμένης περιοχής, κοντά στις πύλες εισόδου, οι δομές του πύργου θεωρούνται: Cornerstone, Guvarco Rumbaldo, J. Marione.
Το φρούριο έγινε ρωσική ιδιοκτησία το 1783. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα κτίρια φρούριο αποσύνθεσης. Παρ 'όλα αυτά, οι εργασίες αποκατάστασης που πραγματοποιήθηκαν στον εικοστό αιώνα, επέτρεψαν τη διάσωση μεμονωμένων κτιρίων και, αν και εν μέρει, καταστράφηκαν τοίχοι.
Το συνολικό προξενικό κάστρο έσωσε. Η κλειστή αυλή του αντιπροσωπεύεται από: ένα τετράπλευρο πύργο-donjon (κύρια κατοικία των προγόνων) και ένα γωνιακό με διαχωριστικούς τοίχους. Στις οικονομικές του εγκαταστάσεις (στην πρώτη βαθμίδα) υπήρχε μια μαζική δεξαμενή πόσιμου νερού (η οποία, παρεμπιπτόντως, ήταν μέσα από τους πήλινους αγωγούς). Η όλη κατασκευή του κάστρου είναι στεφανωμένη με ζώνη με γρανάζια. Ο πλαϊνός διάδρομος του κτιρίου το συνδέει με τον Πύργο του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος ουσιαστικά διατηρεί τα αρχικά του χαρακτηριστικά.
Πρόξενος - εκλεγμένο γραφείο για περίοδο 1 έτους. Ο πρόξενος δεν είχε το δικαίωμα να εγκαταλείψει το φρούριο για περισσότερο από μία μέρα, επομένως ήταν σχεδόν πάντα στο κάστρο, εκπληρώνοντας τον εκπρόσωπό του και τις ηγετικές του λειτουργίες.
Το υψηλότερο σημείο του φρουρίου είναι η Σκοπιά (160 μ.), Η οποία ανεγέρθηκε την περίοδο από τον 10ο έως τον 13ο αιώνα. Το δεύτερο όνομα είναι το Κάστρο του Αγίου Ηλία. Με τη μορφή, γίνεται με τη μορφή τετραγώνου και τώρα λειτουργεί ως πλατφόρμα προβολής.
Στον κατώτερο αμυντικό τομέα υπάρχει ένα σχετικά καλά αποκατεστημένο συγκρότημα Main Gate, το οποίο περιλαμβάνει:
- Barbican;
- η γέφυρα?
- χαντάκι.
- οι πύργοι του Bernabo di Pagano και του J. Thorcelli.
- Battisto di Zoaljo - πύλη (διαχωριστικό τοίχωμα).
Το Barbican είναι μια συμπληρωματική αμυντική δομή, που εκτείνονται ελαφρώς προς τα εμπρός και προσδοκούν την πύλη εισόδου. Στην αρχαιότητα ήταν περιτριγυρισμένο από μια αμυντική τάφρο με μια γέφυρα, η οποία εμπόδισε σε μεγάλο βαθμό τις προσπάθειες του επιτιθέμενου εχθρού να διεισδύσει μέσα στο φρούριο. Τη νύχτα η γέφυρα αυξήθηκε και οι φρουροί έφεραν το ρολόι τους στους πύργους. Η φρουρά στο φρούριο δεν ήταν μεγάλη (αρκετές δωδεκάδες πολεμιστές), αλλά σε περίπτωση κινδύνου ήταν σε μεγάλο βαθμό αναπληρώθηκε από τους κατοίκους της περιοχής.
Πριν ο εχθρός που ξεπέρασε το Barbican ήταν μια τεράστια πύλη ανύψωσης, όπου βρισκόταν κάτω από έντονο βομβαρδισμό από τα ύψη των τοίχων και των πύργων. Η είσοδος αποτελείται από δύο πύργους βεράντα: από τη δύση - J. Thorcelli, από την ανατολή - Barnabo di Pagano. Πληροφορίες σχετικά με τα πιάτα που τοποθετούνται στους πύργους δηλώνουν ότι το πρώτο ανεγέρθηκε το 1385 και το δεύτερο το 1414. Οι επιγραφές αντικατοπτρίζουν τα ονόματα των διαχειριστών-συμβολών, υπό την κυριαρχία των οποίων κατασκευάστηκαν αυτές οι κατασκευές.
Ο τετράπλευρος, ανοιχτός, 3στρωμα πύργος του Giacomo Thorcelli τονίζει την ιδιαιτερότητα και την αρμονία του με μια διπλή αρχιτεκτονική κορυφή. Αυτό το δομικό χαρακτηριστικό είναι επίσης χαρακτηριστικό της δομής του Bernabo di Pagano.
Μοναδικά διατηρημένα κτίρια που βρίσκονται στη βορειοδυτική γραμμή άμυνας. Μεταξύ αυτών είναι οι πύργοι: J. Marione και Guvarco Rumbaldo. Ο πρώτος ανεγέρθηκε το 1388 και η τετράγωνη του μορφή ήταν κάπως αργότερα εξοπλισμένη με μια υπερκατασκευή - μια άλλη βαθμίδα, όπου τοποθετήθηκε ένα ειδικό πέρασμα με ένα παραπέτα. Ο δεύτερος πύργος σε 3 επίπεδα χτίστηκε το 1394. Οι πύργοι χωρίζονται από μια κουρτίνα.
Προχωρώντας προς τη βορειοανατολική ζώνη, η οποία ανήκει στην κατώτερη οχυρωμένη γραμμή, θα βρούμε τον περίφημο πύργο του Pasquale Judiche. Αυτή η πολυεπίπεδη ανοιχτή δημιουργία έγινε το 1392. Η ημικυκλική κατασκευή, η οποία έρχεται σε έντονη αντίθεση με το φόντο ολόκληρου του αμυντικού συστήματος με τις ασυνήθιστες μορφές της, και συμπληρώνει το σύστημα - ο πυργίσκος του Corrado Chicalo, που χτίστηκε το 1404, δεν είναι κατώτερος σε αυτό στην ομορφιά.
Από τις οχυρώσεις του λιμανιού φτάσαμε μόνο το τετράγωνο του πύργου του F. Astagwera (Portovaya), το οποίο διακοσμούσε το συγκρότημα το 1386.
Το όλο αμυντικό σύστημα που περιγράφεται είναι μια σημαντική ιστορική αξία μεταξύ των μοναδικών αρχιτεκτονικών μνημείων, αντανακλώντας τα χαρακτηριστικά της αμυντικής αρχιτεκτονικής τέχνης των αρχαίων Ταύρων.
Όχι μόνο οι κατασκευές του πύργου αξιοσημείωτη φρούριο Sudak, αλλά και ένας ναός με στοά, που χτίστηκε από τους Τούρκους. Στα τέλη του 18ου αιώνα, το κτίριο άλλαξε επανειλημμένα το σκοπό του. Το τζαμί, ο καθεδρικός ναός, η αρμενική εκκλησία, η εκκλησία - είναι η πλουσιότερη ιστορία της. Τώρα υπάρχει ένα αρχαιολογικό μουσείο, με πολλές πλούσιες και ενδιαφέρουσες εκθέσεις.
Πώς θα φτάσετε εκεί;
Μπορείτε να φτάσετε στην πόλη από τη Συμφερούπολη ή τη Φαιδοσία με τακτικά λεωφορεία. Βολικά, μπορείτε να περπατήσετε από την Alushta ή Feodosia με βάρκα.
Να φτάσετε στο αυτοκίνητο σας, κοιτάζοντας την οδό Sudak. Λένιν και την ακολουθούν στο χωριό του Νέου Κόσμου. Κατά τη διάρκεια του κινήματος συνεχίζεται η τουριστική εθνική οδός. Περαιτέρω ακολουθούμε από το "Sugar Loaf" (αριστερά στα αριστερά), από όπου θα είναι ορατό το φρούριο Sudak. Κοντά στη στάση του λεωφορείου "Village Cozy" υπάρχει ένας πληρωμένος χώρος στάθμευσης (εδώ έρχονται τα αξιοθέατα των λεωφορείων), όπου υπάρχει πάντα η δυνατότητα στάθμευσης.
Για την προώθηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς ως κατευθυντήρια γραμμή θα χρησιμεύσει ως στάση "Village άνετα". Από το σταθμό λεωφορείων μέχρι αυτό το ορόσημο ξεκινάτε με ταξί αριθμό 6 και αριθμό 5 (ακολουθείται στον Νέο Κόσμο).
Είναι δυνατή η μελέτη του φρουρίου τόσο ανεξάρτητα όσο και ως μέρος της εκδρομής.
Ενδιαφέροντα γεγονότα
Προχωρώντας στο φρούριο, θα βρείτε ένα αρκετά πολιτισμένο δέντρο επιθυμιών. Κρεμαστά για την πώληση εδώ συμβολική κορδέλες, το δέντρο φαίνεται πολύ κομψό. Για να κάνετε μια επιθυμία σε αυτό το συγκεκριμένο ιστορικό μέρος είναι ένα πραγματικά αξέχαστο γεγονός.
Η κατασκευή του φρουρίου διήρκεσε από το 1371 έως το 1469 - σχεδόν έναν αιώνα. Το αποτέλεσμα της εμπνευσμένης εργασίας των αρχαίων δασκάλων ήταν ένα ισχυρό, μακροπρόθεσμο συγκρότημα οχυρώσεων, σύμφωνα με όλους τους κανόνες της ευρωπαϊκής οχύρωσης. Κάθε ένας από τους 14 πύργους που ανεγέρθηκαν από τους οικοδόμους ονομάστηκε προς τιμήν των προξένων που κυβερνούσαν το Sugdeya κατά την κατασκευή του αντίστοιχου αντικειμένου. Απόδειξη αυτού είναι οι ενσωματωμένες πλάκες των πύργων, στις οποίες επισημαίνονται οι επιγραφές και η εραλδική.
Πολύ συχνά, στο φρούριο διεξάγονται διάφορες ιστορικές ανακατασκευές, φεστιβάλ και εκθέσεις, αλλά το κύριο πράγμα είναι μια μεγάλης κλίμακας ανασυγκρότηση των ιπποδρομιών "Γενουατικό κράνος". Μια εκδήλωση για σουβενίρ λειτουργεί σε όλη τη διάρκεια της σεζόν και ένας γραφικός πειρατής, ένα είδος Jack Sparrow με το στήθος ενός νεκρού, είναι "εξοργισμένος" στο Barbican. Ανακοινώσεις των εκδηλώσεων μπορούν να γίνουν στον ιστότοπο "Fortress Sudak".
Ο Αύγουστος είναι η καλύτερη στιγμή για να εξερευνήσετε το φρούριο. Τον Αύγουστο πραγματοποιήθηκε η ιππική παράσταση "Γενουατικό κράνος". Έχοντας συμμετάσχει στην ανακατασκευή σκηνών από τη ζωή των μεσαιωνικών ιπποτών, των κατοίκων της πόλης και των τεχνιτών, θα παραμείνετε εντυπωσιασμένοι για πολύ καιρό. Τα τουρνουά ιπποτών διεξάγονται σύμφωνα με όλους τους κανόνες των αγώνων περίφραξης και σχεδόν δείχνουν στο κοινό τη δύναμη, την ευκινησία και την τόλμη των ιπποτών. Οι μάχες διεξάγονται στις παρακάτω υποψηφιότητες: "σπαθί με σπαθιά", "σπαθί με δύο χέρια", "ασπίδα", "σπαθί με ξίφος", "ασπίδα" και άλλα.
Η στιγμή της κορύφωσης των διακοπών είναι μια μαζική μάχη. Πρώτον, ομάδες ιπποτών αγωνίζονται σύμφωνα με το σχέδιο παραγωγής. Στις μάχες λαμβάνουν μέρος μηχανήματα πολιορκίας, πυροτεχνικές συσκευές, κριάρια. Ακολουθεί μια μονάδα μάχης στην οποία κάθε ιππότης διεξάγει επιχειρήσεις μάχης σύμφωνα με το δικό του σχέδιο για να κερδίσει.
Καθ 'όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ, η ζωή στο φρούριο βράζει - μικρά παζάρια με αστραπή, χειροτεχνίες των τεχνιτών, λαχταριστές διαγωνισμοί τοξότη και διασταύρωση, διασκέδαση και διασκέδαση.
Το φρούριο συμμετέχει συχνά στη μαγνητοσκόπηση. Η μοναδικότητα και η φωτογενικότητα του φρουρίου προσελκύει εδώ πολλούς διάσημους σκηνοθέτες. Εδώ γυρίστηκαν οι ταινίες "Οθέλλος", "Πειρατές του ΧΧ αιώνα", "Άμλετ", "Άμφιγιανός", "Πρωτεύουσα Ρωσία", "Βίκινγκ".
Το 2004, η τηλεοπτική σειρά Master και Margarita δημιουργήθηκε από τον σκηνοθέτη V. Bortko (επεισόδια στο Γολγοθά). Ως εκ τούτου, το όνομα "Sudak Golgotha". Εδώ, το 1994, πυροβόλησε την εικόνα του "Ο Δάσκαλος και η Μαργαρίτα" από τον Γ. Κάρα. Λόγω ορισμένων διαφωνιών, η εικόνα παρουσιάστηκε σε κλειστή θέα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου XXVIII. Στο ανοιχτό box office, εμφανίστηκε μόνο το 2011.
Ο βράχος Sugarloaf (Γολγοθά) είναι ένα μικρό κομμάτι του υφάλου όπου οι ορειβάτες εκπαιδεύονται (και μάλιστα είναι θύματα). Οι απόψεις είναι εντυπωσιακές.
Περνώντας μέσα στο φρούριο, θα βρείτε στο έδαφός του δύο μεγάλες δεξαμενές (185 m3 και 350 m3) για την παροχή νερού, η οποία έρχεται μέσα τους από τα γύρω ύψη μέσω ειδικών αγωγών από πηλό. Σε μεγαλύτερη χωρητικότητα, το διάσημο μουσείο νομισματοποίησης λειτουργεί τώρα.
Τον 13ο αιώνα, ο βενετσιάνικος έμπορος M. Polo άνοιξε την επιχείρησή του στο Sugdey. Ο ανιψιός του, αργότερα διάσημος πλοηγός Marco Polo, επισκέφθηκε συχνά τον θείο του χωρίς να δείξει πολύ ζήλο για την επιχείρησή του.
Εάν εξετάσετε προσεκτικά τα τείχη της ακρόπολης, τότε είναι εύκολο να δείτε τις κοκκινωπές γραμμές, δηλαδή το οπτικό όριο ανάμεσα στην αρχαία τοιχοποιία και τη σύγχρονη υπερκατασκευή, που έγιναν κατά την αποκατάσταση.
Σχόλια επισκεπτών
Εστιάζοντας στα πολλά θετικά σχόλια των τουριστών που επισκέφτηκαν το φρούριο Sudak, μπορείτε να το πείτε σωστά Αυτό είναι ένα από τα λίγα μέρη στη Ρωσία και όχι μόνο όπου η καλή ξεκούραση τόσο ολοκληρωτικά και ρομαντικά συγχωνεύεται με τις γνωστικές πτυχές της παγκόσμιας ιστορίας.
Η γκρίζα και έντονη αρχαιότητα, η οποία έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας, μας κάνει να αισθανόμαστε άμεσα τη μυστηριώδη σύνδεση των καιρών και εκ νέου, με έναν νέο τρόπο να αντιληφθούμε τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Μπορείτε να είστε σίγουροι ότι αυτή η νέα στάση του κόσμου, την οποία λάβατε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού, δεν θα σας αφήσει ποτέ.
Έως 200.000 τουρίστες επισκέπτονται το φρούριο Sudak ετησίως, όπου μαθαίνουν ενδιαφέροντα γεγονότα από την ιστορία της ακτής της Κριμαίας και των κατοίκων της.
Ανασκόπηση βίντεο του Γενοβέζικου φρουρίου στο Sudak βλέπε παρακάτω.