Όλα για την πόλη Nikshich

Προτού ταξιδέψετε, οι τουρίστες θέλουν να μάθουν τα πάντα για την πόλη στην οποία αποφασίστηκε να πάει. Ο Νίκσιτς είναι το δεύτερο πιο πυκνοκατοικημένο σημείο του Μαυροβουνίου. Η πόλη βρίσκεται στα βορειοδυτικά της χώρας από τον ποταμό Zeta. Ανυψώνεται 650 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και περιβάλλεται από πολύχρωμες λίμνες: Liverovichi, Slano, Krupets.

Το ρωμαϊκό στρατόπεδο Anderba, το οποίο βρισκόταν στη συμβολή σημαντικών δρόμων τον 4ο αιώνα, σηματοδότησε την αρχή του Nikshich. Αργότερα, ήδη από τον 5ο αιώνα, το φρούριο Anagastum ανεγέρθηκε στην περιοχή ενός οστρογόνου στρατοπέδου. Οι Σλάβοι που ήρθαν σε αυτά τα μέρη αργότερα μετονομάστηκαν στην πόλη Inoosh. Μετά την κατάκτηση των Σερβικών εδαφών από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο Νίκσιτς έλαβε το καθεστώς ενός μεγάλου τουρκικού φρουρίου. Όταν ο Νίκολα Ι Πέτροβιτς-Νέγκος ήταν επικεφαλής του Μαυροβουνίου, οι Τούρκοι απελάθηκαν, η πόλη έλαβε ελευθερία και άρχισε να προσελκύει νέους άποικους. Αυτή τη στιγμή, άρχισε να φοράει ένα σύγχρονο όνομα.

Το 1883, ο αρχιτέκτονας Josip Slade έγραψε ένα σχέδιο για την ανάπτυξη της πόλης, το οποίο υλοποιήθηκε δυναμικά τα επόμενα τριάντα χρόνια: αναπτύχθηκαν ενεργά το εμπόριο, η παραγωγή, ο πολιτισμός και η εκπαίδευση. Μέχρι το 1900, χτίστηκαν τα κυριότερα αξιοθέατα του Νίκσιτς, η κεντρική πλατεία και πολλά πάρκα. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έπληξε αρκετά την πόλη, αλλά ανακατασκευάστηκε.

Ο Νίκσιτς έχει πολλά αξιοθέατα, έτσι σίγουρα δεν θα βαρεθείτε εδώ.

Ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία της τέχνης, που θαυμάζει την ολόλευκη ομορφιά και την μεγαλειότητα του, γεγονός που τονίζει την πλατιά σκάλα από πέτρα που οδηγεί στην είσοδο του ναού. Για το εσωτερικό του κτιρίου χρησιμοποιούνται ακριβά μάρμαρα. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στο καμπαναριό του ναού εμφανίστηκε ένα ρολόι με ένα τεράστιο πλήκτρο.

Ο καθεδρικός ναός γεννήθηκε το 1899 χάρη στον Τσάρο Νικόλαο Β 'και είναι αφιερωμένος σε όλους όσους αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία της χώρας. Σήμερα, ο ναός λειτουργεί και συγκεντρώνει πολλούς ενορίτες τα Σαββατοκύριακα. Ο καθεδρικός ναός, μαζί με το πάρκο που τον περιβάλλει, σχηματίζει ένα σύνολο που ονομάζεται "Saborna".

Αρχικά ήταν ένα συγκρότημα παλατιών, το οποίο ανήκε στον βασιλιά Νικόλα Ι Πετρόβιτς-Νεγκός. Και μόνο το 1951 η πρώην βασιλική κατοικία μετατράπηκε σε μουσείο. Ένα από τα τμήματα του είναι αφιερωμένο σε εκθέματα που απεικονίζουν τη ζωή και τη ζωή του ηγεμόνα που έζησε εδώ. Σε άλλες αίθουσες μπορείτε να δείτε τα συλλεγμένα αρχαιολογικά ευρήματα από το τοπικό σπήλαιο Crvena Wall ("Το Κόκκινο Τείχος"). Λένε για τη ζωή ενός ανθρώπου κατά την εποχή της Παλαιολιθικής.

Κατασκευάστηκε από πέτρα το 1894 με τα χρήματα του Τσάρου Αλεξάνδρου Τρίτου και ονομάστηκε προς τιμήν του. Το έργο αυτού του αριστουργηματικού έργου ήταν ο κορυφαίος αρχιτέκτονας Josip Slade. Η γέφυρα ρίχνεται στον ποταμό Zeta και διαθέτει ένα εντυπωσιακό μήκος (270 μέτρα) και ένα μεγάλο αριθμό διαστημάτων (18). Το μήκος της γέφυρας υπερβαίνει το πλάτος του ποταμού. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι προηγουμένως υπήρχε μια βάλτος στραγγισμένη κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Josip Broz Tito.

Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Trebishnitsa. Είναι διάσημο για το γεγονός ότι οι πρωτόγονοι άνθρωποι το κανόνισαν. Μπορεί να ονομαστεί ένα σημαντικό μνημείο της παλαιολιθικής εποχής. Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει εδώ τριάντα ένα πολιτιστικό στρώμα και βρήκαν περισσότερα από πέντε χιλιάδες αντικείμενα.

Δημιουργήθηκε τεχνητά, με τη βοήθεια του αναχώματος στην κοιλάδα Nikshichskaya.Τώρα θεωρείται μια μεγάλη δεξαμενή γλυκού νερού, λαμβάνει νερό από πηγές και ορεινά ρεύματα. Υπάρχουν πολλά είδη ψαριών στη λίμνη, συμπεριλαμβανομένων σπάνιων. Για τους τουρίστες, υπάρχει ένας άνετος περιπάτου και παραλίες, οι αγώνες των ψαράδων πραγματοποιούνται τακτικά. Επιπλέον, το Lake Festival λαμβάνει χώρα στη λίμνη κάθε χρόνο, όπου μπορείτε να απολαύσετε μια ποικιλία μουσικής.

Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και είναι ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη στο Niksic, ειδικά τα βράδια. Έξι δρόμοι αναχωρούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις από την πλατεία.

Χτισμένο τον 9ο αιώνα, βρίσκεται στο νεκροταφείο του Νίκσιτς. Σύμφωνα με το μύθο, ο πρώτος Σερβικός πατριάρχης, ο Άγιος Σάββα, υπηρέτησε σε αυτό.

Βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από το Niksic, στην αριστερή όχθη του ποταμού Gracanica. Κανείς δεν μπορεί να ονομάσει την ημερομηνία ίδρυσης του μοναστηριού, μπορεί κανείς να υποθέσει ότι αυτό συνέβη στο Μεσαίωνα. Σύμφωνα με το μύθο, το μοναστήρι βρισκόταν αρχικά στη δεξιά όχθη, αλλά καταστράφηκε από τον βράχο από το βουνό Gradac. Μετά από αυτό, αποκαταστάθηκε από τους πρίγκιπες Cherneevich, αλλά σύντομα υπέφερε και πάλι. Οι άνθρωποι αποσυναρμολόγησαν το κατεστραμμένο κτίριο και το μετέφεραν από βότσαλο στην άλλη πλευρά του ποταμού, όπου ανέγερσαν και πάλι μια εκκλησία και στήθηκαν κελιά.

Στους XVII-XVIII αιώνες, το μοναστήρι ήταν ένα βασικό πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο αυτής της περιοχής. Από καιρό σε καιρό, οι Τούρκοι έκαναν έφοδο και στις αρχές του 19ου αιώνα οι μοναχοί (το μοναστήρι ήταν άνδρες) εγκατέλειψαν το μοναστήρι για μισό αιώνα περίπου. Το 1853, η εκκλησία πυρπολήθηκε από τον κατασταλτικό οθωμανικό στρατό. Στις δύσκολες στιγμές του Βαλκανικού πολέμου, άνοιξε εδώ ένα ρωσικό Ερυθρό Σταυρό, το οποίο αντιμετώπισε τους μαχητές για την ανεξαρτησία. Αργότερα, εγκαταλείφθηκε το μοναστήρι, μέρος του οποίου τέθηκε ως ταξιδιωτικό γραφείο. Τη δεκαετία του '90, αναστήθηκε το μοναστήρι, αλλά τώρα έχει γίνει γυναίκα.

Το Bedem είναι το πάνω μέρος του Νίκσιτς, το οποίο παλαιότερα ήταν το Ρωμαϊκό Anagastum. Τότε οι Σλάβοι ήταν εδώ, και τον XVIII αιώνα οι Τούρκοι κατέκτησαν τον οικισμό. Εκεί έκτισαν αυτό το φρούριο. Πολλές μάχες έλαβαν χώρα εδώ, αλλά σήμερα μόνο ερείπια παραμένουν από τη κάποτε μεγάλη δομή. Προστατεύονται από το κράτος, ως μνημείο πολιτισμού και τέχνης.

Βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του Νίκσιτς. Για να μπει σε αυτό, υπάρχουν πολλά μονοπάτια για τουρίστες και περίπλοκα μονοπάτια που οδηγούν στο Όρος Trebiesa. Το δασικό πάρκο φημίζεται για τη σπάνια πανίδα και χλωρίδα του, καθώς και τις πηγές που εισέρχονται στον ποταμό Mκροσνίτσα. Για τους παραθεριστές στο δρόμο προς το βουνό υπάρχουν δικαστήρια και δικαστήρια για το τένις και το ποδόσφαιρο.

Το κλίμα είναι εύκρατο ηπειρωτικό. Αν σκοπεύετε να πάτε το χειμώνα, δεν θα χρειαστεί ζεστά παλτά - η θερμοκρασία, κατά κανόνα, δεν πέφτει κάτω από +5, δεν υπάρχει ποτέ παγετός. Όσο για το καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο καιρός είναι πολύ ζεστός, αλλά όχι πολύ ζεστός - περίπου 25 μοίρες. Οι βροχοπτώσεις πέφτουν το φθινόπωρο και την άνοιξη, το καλοκαίρι είναι εξαιρετικά μικρό.

Στο επόμενο βίντεο θα έχετε μια βόλτα στο Niksic στο Μαυροβούνιο.